Niet alles is vanzelfsprekend en toch hoef je je niet te laten meesleuren door de alledaagse sleur, af en toe een moment van bezinning inpassen is best wel nodig!
22-04-2017
Wisselende kansen, schabouwelijk toneel, klooiende media en wat nog meer?
De laatste weken werden we overspoeld door fake news, door gekibbel tussen partijen, door hier en daar een terroristische aanslag. Laat ons beginnen met de media; een belangrijke doch negatieve evolutie in de berichtgeving lijkt mij het feit dat verslaggevers zich weinig of niets bekommeren om de correctheid van hetgeen ze op de mensen loslaten! Het internet is een onnoemelijk belangrijke bron van informatie maar de recente ontsporingen leren ons dat de bekomen informatie niet altijd even zaligmakend en waarheidsgetrouw is; waar in vroegere journalistieke tijden, de journalist bij het ontdekken van "nieuws" een van oudsher ingegeven werkmethode toepaste door het kritisch beoordelen van zijn/haar bronnen en bij twijfel nog een tweede en, eventueel, derde check van zijn bronnen deed lijkt het erop dat de "journalist" de dag van vandaag zich beperkt tot "copy and paste" van het aangeboden nieuwsfeit, dat de journalist handelt onder tijdsdruk mag en kan geen excuus zijn! Ik heb de indruk dat media meer en meer drijven op de woeste baren van sensatie, waar geen ruimte is voor beroepsernst en objectiviteit!
Ook politici en hun politieke partijen vallen ten prooi aan een overdreven uiting van profileringsdrang! Het is niet omdat je deel uitmaakt van een coalitie betekent volgens mij niet dat je er als politicus/politica geen eigen mening moogt hebben of uitspreken; het is vanzelfsprekend dat leden van een regeringscoalitie ergens terughoudend moeten zijn tov hun coalitiepartners maar enige vaststelling mag toch openbaar gemaakt worden! De CD&V is, steeds volgens mij, niet altijd een toonbeeld geweest van collegialiteit in de huidige federale regering noch in de Vlaamse regering: ter zake refereer ik enkel naar de constante kritiek van Eric Van Rompuy, als voorzitter van de Commissie Financiën, op Min van Financiën Johan van Overtveldt. Het voorspelt geenszins veel goeds voor de resterende termijn van de federale regering. Mogelijk is het conflict tussen de N-VA en de CD&V te herleiden tot een lokale stammenoorlog in de strijd om de kiezer in Limburg! En toch denk ik dat de ruzie ook zijn impact heeft (zal hebben) op nationale politiek! De halsstarrigheid van de CD&V wekt bij mij de indruk dat deze partij een verborgen agenda heeft, een in verband met een mogelijke oplossing van het ARCO-probleem; na het definitieve njet van Europa moet de federale regering een andere oplossing van dit probleem uit haar hoed toveren. Een van de belangrijkste actoren in dit dossier is de Min van Financiën (N-VA), één van de organisatie waarvan een meer dan substantiële bijdrage wordt verwacht is het vroegere ACW. Ligt het in de bedoeling van Beweging.net om een mogelijke (voor haar meer gunstige) oplossing over de verkiezingen van 2019 te tillen met als uiteindelijke bedoeling te ontsnappen aan enige geldelijke tussenkomst in de vergoeding van de ARCOPAR-coöperanten? Mijn mening? Best mogelijk dat dit een mogelijk scenario is, eerst juridisch ontsnappen en dan geldelijk maagdelijk blijven! Welke rol speelt de CD&V hierin en wat doen haar pionnen in de verschillende regeringen hiervoor? Ik wacht met spanning de verdere evolutie in deze zaak af!
