“Aanpak Theo Francken zal leiden tot schendingen mensenrechten”
Zonder vooruit te lopen op de uiteindelijke afloop van deze situatie wil ik toch op het volgende wijzen:
(1) Onwettig in het land verblijven (cfr. Agentschap Integratie en Inburgering):
      Ik beperk mij in het definiëren van het begrip “onwettig in het land verblijven” tot deze
      behorend tot de categorie “derdelander”; de andere categorieën laat ik buiten beschouwing
      omdat deze niet ter zake doen!

(2) Als derdelander kan je een bevel om het grondgebied te verlaten (BGV) krijgen als je
      (cfr. Agentschap Integratie en Inburgering):

·         geacht wordt door je gedrag de openbare orde of de veiligheid van het land te kunnen schaden.

·         geacht wordt de internationale betrekkingen van België of van een andere Schengenstaat te kunnen schaden.

·         gesignaleerd bent met het oog op weigering van toegang (artikel 3, 5° Verblijfswet).

·         niet voldoende bestaansmiddelen hebt zowel voor de duur van je voorgenomen verblijf, als voor de terugreis naar je land van oorsprong, of voor de doorreis naar een derde staat waar je toelating is gewaarborgd, en je niet in staat bent die bestaansmiddelen wettelijk te bekomen.

·         aangetast bent door een van de ziekten of gebreken opgesomd in de bijlage bij de Verblijfswet.

·         een beroepsbedrijvigheid uitoefent als zelfstandige of in ondergeschikt verband zonder vereiste machtiging.

·         met toepassing van de internationale overeenkomsten of akkoorden die België binden, door de overheid van de overeenkomstsluitende staat ter verwijdering van het grondgebied van deze staat aan de Belgische overheid wordt overgedragen.

·         door de Belgische overheid aan de overheid van de overeenkomstsluitende staat moet overgedragen worden.

(3) Ik ga ervan uit dat een uitgeprocedeerde asielzoeker (al dan niet in familieverband) onder
      één of meer van de hierboven opgesomde situaties kan ondergebracht worden. Als een
      asielzoeker een BGV krijgt, dan moet deze terugkeren naar zijn/haar/hun herkomstland of
      naar het land waar hij/zij/ gemachtigd bent/zijn tot verblijf. En dat binnen een bepaalde
      termijn. Na die termijn word je gedwongen uitgewezen.

(4) Uitstel van vertrek is mogelijk. Bij een mogelijke schending van artikel 3 of 8 EVRM. Of
      bij specifieke omstandigheden die te maken hebben met de fysieke of mentale toestand
      van de asielzoeker(s), of als de asielzoeker(s) geen vervoermiddel of een identiteitsbewijs
      hebt/hebben.

Hebben CD&V en Groen liever dat uitgeprocedeerde asielzoeker (al dan niet in familieverband in de illegaliteit opgaan? Hebben deze partijen liever dat uitgeprocedeerde asielzoekers in de anonimiteit opgaan, in de clandestiniteit opgaan met alle gevolgen van dien? En die zijn niet min: geen recht op sociale voorzieningen, geen recht op sociale huisvesting! Hebben de politici van deze partijen er al bij stilgestaan hoe mensen in de illegaliteit kunnen overleven ? Een groot deel van de door het volk verkozen vertegenwoordigers zijn juristen of personen met een juridische opleiding, burgers zoals jij en ik mogen er toch vanuit gaan dat deze mandatarissen de bestaande wetgeving met betrekking tot bijv. asiel en migratie niet zomaar naast zich neerleggen, nietwaar?

Voor wat de kritieken van humanitaire organisaties zoals Amnesty International en Vluchtelingenwerk betreft kan ik alleen maar stellen dat het tot hun core business behoort om dergelijke problematiek aan te kaarten maar in tegenstelling tot Theo Francken hebben deze organisaties geen enkele verantwoordelijkheid af te leggen tegenover het Parlement noch tegenover de burger! Zolang de maatregelen van Theo Francken conform de nationale en internationale wetsregels en afspraken opgesteld en uitgevoerd zijn of worden, is er volgens mijn bescheiden mening geen enkel probleem.

Illegalen uitwijzen a.d.h. van een BGV (verwijdering van het Belgisch grondgebied) is toaal voorbijgestreefd. Het probleem van uitwijzing van uitgeprocedeerde asielzoekers moet op Europese niveau verder aangepakt worden! De Dublin-vordering is de meest recente Europese richtlijn inzake asiel. Mij komt het voor dat het aspect uitwijzing van uitgeprocedeerde asielzoekers verder moet verfijnd worden en moet uitmonden in een aanpassing van de Dublin-vordering. Voor de geïnteresseerden hier de link naar de website van Kruispunt Migratie-Integratie: http://www.kruispuntmi.be/thema/verblijfsrecht-uitwijzing-reizen/asiel/hoe-verloopt-de-asielprocedure/dublin-onderzoek.

Opm:
(1) Artikel in Nieuwsblad (30/11/2016):
      http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20161130_02600447,
(2) Artikel in Het Laatste Nieuws (30/11/2016):  
      http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/3014345/2016/11/30/
      Francken-Als-CD-V-problemen-heeft-met-asielbeleid-moet-ze-haar-conclusies-maar-
      trekken.html,
(3) Artikel in Knack (30/11/2016): http://www.knack.be/nieuws/belgie/cd-v-tegen-francken-
      regeerakkoord-is-geen-vodje-papier/article-normal-783527.html?utm_campaign=Newsletter-
      RNBAVUKN&utm_medium=Email&utm_source=Newsletter-30%2F11%2F2016
(4) Wie concrete informatie zoekt m.b.t. deze problematiek verwijs ik graag naar het Agentschap
      Integratie en Inburgering van de Vlaamse regering, voorheen Kruispunt Migratie-Integratie
      (Expertisecentrum voor Vlaanderen en Brussel); link http://www.kruispuntmi.be/. Het
      Agentschap vermeld eveneens bijkomende informatie m.b.t. Belgische en Europese wetgeving ter
      zake en tevens informatie omtrent omzendbrieven en instructies uitgaande van de Vlaamse
      regering.

01-12-2016 om 17:30 geschreven door Robrecht De Block  

In dit land de dingen bij hun naam noemen is blijkbaar een huizenhoog probleem!

Gebeurtenissen uit het verleden liegen er niet om. Blijkbaar zit dit fenomeen ingebakken in onze mentaliteit of, allicht, eveneens in onze opvoeding. In de politiek komt dit zeer scherp tot uiting. Diverse parlementaire onderzoekscommissies zijn daar een schitterend voorbeeld van; al voor de eigenlijke start van zo’n commissie wordt al onderling overeengekomen hoever de commissie kan gaan in het onderzoek dat ze verondersteld wordt te doen m.a.w. of het toegewezen onderzoek een commissie met beperkte, volledige of bijzondere bevoegdheden. Uit het verduidelijken van haar bevoegdheden kan al afgeleid worden of de uiteindelijke conclusies van de commissie wel enig resultaat zullen hebben. Wanneer politici in het door de parlementaire commissie geleide onderzoek direct of indirect betrokken zijn is het niet moeilijk te voorspellen dat de commissie erg beperkt zal worden in het voeren van haar onderzoek; voorbeelden van dergelijke onderzoekscommissies kunnen zo voor ’t vuistje opgesomd worden, één van de bekendste (en meer recente) is de parlementaire onderzoekscommissie in de DEXIA-zaak: waar niet alleen politici van alle slag en partij maar ook zuilen van de politieke partijen (het vroegere ACW) moesten uit de wind gezet worden. Het komt mij voor dat dergelijke commissies georganiseerd worden om de burger te sussen om te tonen dat de politiek de echte waarheid wil kennen, het is beschamend de burger op een dergelijk doorzichtige manier om de tuin te leiden, om de burger met een kluitje in het riet te sturen, in feite een erg walgelijk vertoon! In bepaalde gevallen, wanneer bijv. politici bepaalde daden stellen, die geen enkel verband hebben met het mandaat dat ze van de kiezer verkregen hebben, is het, naar mijn mening, uitgesloten een parlementaire onderzoekscommissie in te richten wanneer deze commissie ook maar de minste beknotting in haar bevoegdheden dient te ondergaan!
Een lezing van het proefschrift van Sofie Staelraeve is de moeite waard om te lezen!

29-11-2016 om 21:21 geschreven door Robrecht De Block