Niet alles is vanzelfsprekend en toch hoef je je niet te laten meesleuren door de alledaagse sleur, af en toe een moment van bezinning inpassen is best wel nodig!
21-02-2017
De Brusselse regering en haar halsstarrige houding omtrent de ultra strenge geluidsnormen.
Mocht volgende week blijken dat een toenadering tussen de
Vlaamse en Brusselse regering in dit onderwerp onmogelijk blijkt doen de
Vlaamse regering en de Vlaamse regeringspartijen in de federale regering er
goed aan een bezinningsperiode in te schakelen en deze hoeft niet noodzakelijk
de periode van 60 dagen als gevolg van het belangenconflict te overlappen.
Vlaanderen en de Vlaamse partijen zouden zich moeten bezinnen over hoe het
verder moet mocht de Brusselse regering erin slagen haar geluidsnormen
onveranderd te handhaven. De Vlaamse partijen zouden er goed aan doen een plan
A, B en C uit te werken om enig weerwerk te bieden aan de exuberante
geluidsnormen van de Brusselse regering! Welke de speerpunten van deze
respectievelijke plannen ook kunnen zijn, een krachtdadig eensgezind optreden
van alle Vlaamse partijen is onontbeerlijk! Ik kan zo voor de vuist een aantal
delicate suggesties naar voor schuiven.
Indien het de Brusselse regering om te doen is de luchthaven
van Zaventem ontegensprekelijke economische schade toe te brengen met alle
mogelijke gevolgen qua tewerkstelling en imago verwacht ik van de Vlaamse
partijen een krachtig en eensgezind signaal naar de Brusselse regering toe. Mogelijke
Vlaamse tegenzetten of beter nog represailles kunnen zich situeren in het
blokkeren van de uitwerking van de Bijzondere Financieringswet ten aanzien van
Brussel door haar op financieel vlak droog te leggen en een einde te maken aan
de transfers van Vlaanderen naar Brussel! Mocht een gedegen oplossing voor 2018
(gemeenteraadsverkiezingen) niet tot de mogelijkheden behoren zouden de Vlaamse
partijen in de federale regering een regeringscrisis ernstig in overweging
moeten nemen of minstens op Vlaams niveau een krachtig signaal moeten uitsturen
dat de institutionele organisatie van dit land een vlotte werking van de Staat
op federaal en regionaal vlak onmogelijk wordt en dienen de Vlaamse partijen zonder
verpinken aan te sturen op een volgende en hopelijk definitieve institutionele herinrichting
van dit kunstmatig in leven gehouden land!
Vraag is of de Vlaamse politieke partijen en zeker de
traditionele partijen zoals de christendemocratische, de socialistische en
liberale families in deze materie de vereiste moed en daadkracht aan de dag
kunnen leggen om (uit)eindelijk een halt toe te roepen aan exuberante eisen van
Walen en Brusselaars! Laat ons hopen van wel!
Politici, hun
mandaat, hun vergoeding voor de uitvoering van hun mandaat, hun cumuls, hun
bijklussen en het verdoken aspect van hun uiteindelijke verdiensten.
De laatste dagen en weken staan de media bol van de
nieuwtjes betreffende politici, de uitvoering van hun mandaat maar vooral
over het bijklussen van (vooraanstaande) politici. Het ene breaking news was
nog maar pas de ether ingestuurd of er ontsprong aan de breinen van de
onderzoekers nog meer hot news! Op de duur werd de situatie totaal
onoverzichtelijk en werden quasi alle partijen mee in het bad gesleurd.
De Optima-affaire was in Gent nog niet volledig verteerd of
er diende zich opnieuw een wansmakelijke zaak aan met als voornaamste spelers
Tom Balthazar, de gedoodverfde opvolger van burgemeester Termont, en Christophe
Peeters, een Open VLD-schepen in Gent. Als gevolg van de heisa bood Balthazar
zijn ontslag aan in de gemeenteraad van Gent, zag hij af van de rol als
lijsttrekker van het kartel Spa-Groen bij de komende gemeenteraadsverkiezingen.
Exit lokale politieke carrière. De andere in opspraak gekomen schepen
Christophe Peeters van zijn kant besliste stoïcijns op post te blijven met als
verdediging dat hij niets verkeerds of minstens onwettigs gedaan had. De
gelijkenis met zijn Open VLD-schepen in de Optima-zaak zijn treffend:
vasthouden aan het postje! Dat het er in Gent niet zuiver aan toe gaat wist de
goegemeente al veel langer.
Wat opvalt is dat, sinds de eerste vonken in deze recente
affaire, er een sneeuwbaleffect ontstaan is waarbij zowel Spa, N-VA en CD&V
in de brokken delen. Blijkbaar is het cumuleren en bijklussen derwijze normaal
en als te aanvaarden te beschouwen dat politici en hun partijen niet meer in
staat zijn de draagwijdte van dergelijk schouwtoneel in te schatten. De
politiek in het algemeen heeft de laatste weken zich weeral niet van haar
mooiste zijde getoond, de politieke wereld heeft blijkbaar het besef verloren
dat aan politiek doen eerst en vooral en best op een fatsoenlijke wijze
gebeurt! Zij hoeft dan ook niet verwonderd te zijn dat de samenleving meer en
meer haar neus ophaalt voor de wijze waarop de politiek aan politiek doet!
Erger wordt het nog als bepaalde ex-politici zoals Yves
Leterme rond de pot draaien! Ter illustratie vermeld ik uit diezelfde krant het
volgende : Dat Yves Leterme Telenet al sinds 2011 helpt met diensten waarover
hij niet wil uitweiden, deed gisteren de indruk ontstaan dat hij als premier
bijkluste. Maar dat ontkent hij. Ik heb op 19 december 2011 mijn eerste
adviesraad bijgewoond, twee weken na het aantreden van de regering-Di Rupo. .
Dat hem dat al meteen 8.000 euro opleverde, vindt Leterme niets om zich over te
schamen. Toen ik de Wetstraat verliet , kon ik een uittredingsvergoeding
trekken, maar die heb ik geweigerd. Dan is het toch normaal dat ik van iets
moet leven. Omgerekend ging het nooit om meer dan 400 euro netto per maand.
Leterme zegt nog dat hij nooit zijn invloed heeft aangegrepen om politieke
beslissingen te helpen ombuigen in het voordeel van Telenet. De adviesraad zat
zeker niet te complotteren tegen Proximus. Hij ziet ook niet in waarom hij zou
moeten stoppen.(einde citaat). Het is verontrustend, erger nog, ontstellend
vast te stellen met welke wereldvreemdheid politici van zijn kaliber omgaan met
hun cumuls en hun bijklussen daar waar Jan met de pet en Marie met de sjaal al
jarenlang geconfronteerd worden met de ene crisis na de andere, het is
wraakroepend dat Yves Leterme door lichtzinnigheid en, allicht, onder druk van
het vroegere ACW, een waarborgregeling uitgewerkt heeft voor de
ARCOPAR-spaarders waarvan hij ongetwijfeld sinds aanvang wist dat deze regeling
onmogelijk uit te voeren was gezien de (w)ettelijke bezwaren! Wie gelooft
dergelijke mensen nog? Het is toch godgeklaagd dat vadertje staat van de man/vrouw
in de straat alles wat buiten en boven het loon komt sterk belast en in
tegenstelling tot de heren en dames politici die volop bijklussen!
Graag verwijs ik naar het opiniestuk van Dieter Dujardin in
HLN van 21 februari waarin de schrijver stelt en ik herneem letterlijk: En
laat de focus vanaf morgen vooral terugkeren naar waar deze hele heisa mee
begon: hoe de politiek al jarenlang tolereert dat gewichtige beslissingen via
intercommunales aan democratische controle onttrokken worden. Hoe niemand lijkt
te weten hoeveel de toplui van die bedrijven verdienen. Hoe gesjeesde
mandatarissen koest worden gehouden met rijkelijk betaalde posten waarvoor ze
liefst zo weinig mogelijk intellectuele arbeid verrichten. Hoe distributeurs
van water, stroom en gas hun steden en gemeenten al jaren zoet houden met
dividenden. En hoe de burger ondertussen de rekening betaalt via jaarlijks
oplopende water- en elektriciteitsfacturen en wordt wijsgemaakt dat zijn
gemeente de lokale belastingen doet dalen. De Vlaamse regering en de partijen
van meerderheid en oppositie hebben nog twee jaar om paal en perk te stellen
aan deze scheefgroei. Wie roeit de mollenplaag uit? De klok tikt!(einde
citaat).
Het is de hoogste tijd om het woud aan intercommunales en
afgeleiden aan een diepgaande hervorming, dito sanering te onderwerpen!