|
De 2de dag in 't ziekenhuis was Bram 't allemaal een beetje beu. Net als hij zijn ochtenddutje wou doen, komen ze hem storen voor een cardiogram.
We zijn gevraagd om mee te werken aan een studie ivm de effecten van chemo op het hart, vooral op lange termijn dan. Hiervoor worden er een echo (zowiezo standaard bij de start van chemo), een ECG en een MRI van zijn hart gemaakt. De MRI gaan ze bij de volgende chemo-sessie doen terwijl hij in slaap is. Daarna gaat hij deze testen jaarlijks opnieuw moeten doen om zo zijn hart goed in 't oog te kunnen houden.
Na het cardiogram moesten we naar beneden om een echo te laten maken. Daar beslist de dokter dat er op zijn machine ook een ECG moet gebeuren zodat hij in 't geheugen staat, dus weeral vol draadjes geplakt. En 't ergste is dat ge daar dus héél stil voor moet blijven liggen. Gelukkig is 't ziekenhuis uitgerust met de allernieuwste snufjes, ook voor de kleintjes, en konden een pluche kikker aan een veer en een kleurrijke spiraal vastgemaakt aan 't plafond hem wel effe afleiden. Ze hadden nog nooit zo'n mooi ECG van een baby gezien! Ondertussen is hij ook gemeten en gewogen. 73cm en 11kg120. (en wij maar denken dat hij afgevallen was)
Terug op de kamer kan hij eindelijk een beetje genieten van wat rust (de dokter die hem wou onderzoeken nèt toen hij 5min sliep werd vakkundig door mama terug de deur uit gestuurd) en heeft hij toch een uurtje en half kunnen slapen.
Om iets na 14u zijn ze dan zijn zakje chemo komen hangen en dat duurde ongeveer 2u tegen dat 't leeg was. Daarna moest hij nog een drie kwartier "gespoeld" worden met een glucose zakje. Het verwijderen van het centrale infuus (rechtstreeks in de ader bij de hals) was effe pijnlijk, maar daarna konden de kleertjes en het jasje aan en konden we eindelijk naar huis!
We waren nog maar net vertrokken en zijn oogjes vielen al dicht. Gelukkig, want natuurlijk was er weer file. Niet zo erg deze keer, "maar" een uurtje en half gereden. Ge zag gewoon dat hij supercontent was om terug thuis te zijn.
Na een vrij rustige nacht (beetje liggen hoesten) is hij heel vrolijk opgestaan. Hij had blijkbaar veel te vertellen tegen papa en zus.
Vandaag heeft hij wat meer geslapen dan anders, maar voor de rest was 't een heel normale dag.
Nu is 't maar te hopen dat zijn snotneusje niet verergert en snel geneest. Hij krijgt al antibiotica tegen eventuele bacteriële infecties en een siroopje zodat hij de windpokken niet zou krijgen. Zou héél gevaarlijk kunnen zijn.
Volgende week donderdag moeten we zijn bloed laten controleren. Als zijn bloedplaatjes en/of zijn rode bloedcellen te laag staan zal hij dan ook bloed bij krijgen. De volgende chemo is gepland op 1 en 2 april. Eerst wordt zijn oogje nog eens goed gecontroleerd door professor De Potter en dan zal er beslist worden om verder te doen met de chemo of 't oogje te verwijderen. Als de chemo verder gezet wordt gaat hij een "Porte-chad" (of zoiets) krijgen. Dit is een onderhuids doosje dat in verbinding staat met een hoofdader. Onder de huid wordt het vastgezet op de spierlaag zodat het niet meer kan bewegen. Via dit doosje is het veel gemakkelijker om medicatie toe te dienen en bloed te nemen, want ze moeten dan enkel door de huidlaag in het doosje prikken. De huid zal wel eerst verdoofd worden met een zalfje vooraleer ze prikken, dus voor hem zou 't ook veel aangenamer zijn. Dit doosje zou ietsje onder zijn linker sleutelbeen blijven zitten tot het einde van de behandeling.
Voilà, da was 't zo'n beetje.
Allemaal alvast nen dikke merci voor de reacties, de brandende kaarsjes, gebeden en gedachten die naar ons uit gaan!
Groetjes van ons allen! X
11-03-2010, 21:18 geschreven door Vanessa 
|
Welkom,
