Van het belgische stadsleven naar het thaise plattelandsleven
18-05-2010
2010 - SLANGEN EN ANDERE DIERTJES
Wel ja , één van de negatieve punten van Thailand, zijn de slangen , dit jaar zijn we er twee tegen gekomen op ons stuk grond ( 2 op 3 maanden tijd dat gaat nog hé ) Het was één giftige en één waterslang . Vorig jaar vond haar broer een jonge cobra . Aan de ingang van het dorp waar we wonen, bevindt zich een anti gif centrum, dus ver moeten we niet lopen als we zouden gebeten worden. In de anti gifdafdeling van het Phrae hospitaal vond ik een poster met de verschillende soorten slangen die we in Phrae kunnen aantreffen. (zijn ze dit wel allemaal ? ) Buiten slangen kom je ook nog wel andere beestjes tegen ( spinnen ; schorpioenen (al een paar van gezien) , grote rode mieren , duizendpoten .... Tot op heden had ik slechts dode slangen gezien die op de snelwegen dood waren gereden . Ook nu in december , had ik eigenlijk geen geluk , opnieuw was ze reeds dood toen ik ze zag ( gelukkig maar ). Tijdens het maken van de pagode hadden werkmannen tijdens hun middagpauze aan de inrit van onze woning (toch nog zo'n 30 meter verwijderd van het huis ) een slang (cobra ) opgemerkt . Ze zat blijkbaar verscholen in één van de grote waterafvoer buizen die onder de grond doorlopen . De in - uitgang van deze betonnen buis eindigt ter hoogte van onze oprit . De werkmannen hebben deze afgesloten met een net en ja 's anderdaags zat de slang gevangen in het net . Het was blijkbaar nog een jong exemplaar ( maar toch al zo'n kleine 2 meter lang ) en volgens de mensen aldaar vrij giftig. Het net werd verwijderd en de slang kreeg een slag op het hoofd , maar blijkbaar was één slag niet genoeg want de slang nam zijn defensieve houding aan en richtte zich op in de gekende aanvalspossitie . Een van de werkmannen was echter vrij snel en gaf onmiddellijk een 2 slag waardoor de slang gedood werd . Volgens Lung ( de broer van mijn vrouw ) zouden er zo dicht bij de bebouwingen geen cobra's meer zitten , was deze dan misschien verloren gelopen . Volgens mijn vrouw krioelt het tijdens het regenseizoen van de slangen, dan komen ze echt buiten , maar het merendeel zijn dan een soort waterslangen , ze bijten wel als ze bedreigd worden maar hun beet is niet giftig . Nog niet lang geleden vernam ik van een vriend die in Thailand woont (Isaan) dat hij begin dit jaar in zijn keuken oog in oog was komen te staan met een cobra , maar de slang heeft dan toch het hazenpad gekozen.
Als het warm is moet je af een toe een ijsje eten, wel in Phrae is het net zo , alleen deze ijscrème heeft een apparte smaak je hebt vanille, je hebt durian, chocolade , banaan , enz . Ik weet niet hoe lang de verkoper nog gaat leven, maar man wat een lekkere ijscrème . Hij komt rond op zijn fiets die al net zo oud is als de persoon zelf , met in zijn vriezer enkele stukken (repen ) ijscrème . Hij snijdt een reep in 3 stukken en zo'n stuk kost je 5 bath . Ik moet het zeker niet zeggen dat voor mij altijd een dubbele portie wordt gevraagd. Hopelijk blijft de man nog lang leven, want eens we daar wonen moet hij zeker meerdere keren per week bij ons langskomen. Een echte lekkernij.
We hebben gebouwd in Phrae ( Bahn Mani wang ) , een goede 250 km in de richting van Chiang Mai (noorden van Thailand) We bevinden ons op een kleine 10 minuten van de stad (met de wagen weliswaar) Zelfs in het kleine niet toeristische Phrae vind je 3 grootwarenhuizen ( Big C - Lotus en Makro ) en van de komst van een Carrefour is nu ook sprake. Je vindt er alles net als bij ons . Heb enkele foto's kunnen schieten van Big C , toen ik bezig was werd me echter vriendelijk gevraagd geen foto's binnen te nemen ( je weet wel de concurentie hé ). Naast de grootwarenhuizen vind je overal kleinere winkeltjes en op bijna elke hoek van de straat vind je de karretjes met drankjes of lekkernijen . Het is niet voor niks dat een thai 24 /24 uur de klok rond eet.
Vorig jaar leerde ik haar kennen en het was liefde op het eerste zicht . Een jaar later keerde ik terug en kende ze me nog altijd. De ganse vakantie bleef ze bij mij . Het lot van de huishonden in Phrae is soms van korte duur. Al verschillende malen heb ik een pik-up met de kooien zien rondkomen om de honden op te kopen (tussen 200 à 400 bath stuk ) wat er meer wordt gedaan (consumptie) Het is zielig om die honden in de kooien te zien zitten wetende dat hun laatste levensuur is aangebroken. Maar Dougdig had meer geluk, voor zekerheid had ik tegen mijn vrouw gezegd om hem bij zijn eigenaars te kopen, maar dit hoefde niet we mochten haar hebben ze was toch altijd bij ons. We hebben voor zekerheid toch maar 500 bath betaald . Enkele maanden later werden broer en moeder van Dougdig verkocht aan de man met de pick up . Hun leven was voorbij. Het strafste is dat Dougdig zeer slim is , zal nooit met één voet naar binnen gaan , wacht tot iedereen gedaan heeft met eten , als je dan toch iets geeft gaat hij dit in de tuin oppeuzelen , 's nachts waakt hij als de beste en als je bv. s'avonds iets bent gaan eten en je komt dan terug thuis dan krijg je van hem een ganse litanie , net of hij wil vragen " heb je voor mij ook iets mee gebracht" . De honden worden door de lokale bevolking gehouden om 2 grote redenen : - als waakhonden - ze verwittigen als er slangen of andere dieren in de geburen zitten
