Detocht vandaag stelde niet veel voor vandaag. Onderweg lange tijd met Iris uit Berlijn meegelopen. Ze was werkzaam in de spychiatrie.

Aangekomen had ik een mooie albergue in petto maar ik heb me laten overhalen door een drietal pelegrinos.

Had ik beter niet gedaan vanwege het snurken mar ik heb het weer overleefd.

ijkomend probleem dat we mar 1 sleutel kregen zodoende waren we afhankelijk van elkaar.

het eten ´s avonds maakte veel goed.

Voor de rest is het uitkijken naar morgen.

Ik ging dan maar slapen met het idee een mindere dag is nog geen mindere camino

en morgen zien we wel.  Tot dan

marnix

Vanmorgen om 7 uur vertrokken . Ondanks de snurkers toch goed geslapen, op de lange duur

wordt je dat gewoon denk ik. Gelukkig ben ik gisteren vroeg aangekomen in Santa Domingo want om 16.00 u was alles volgeboekt naar ´t schijnt en in de volgende plaats Azofra eveneens.

Sommigen moesten de taxi of bus nemen naar Burgos. Degene die dat niet gedaan haden zag ik 's morgens slapende in de straat.

ja het leven van een camino is niet eenvoudig en soms hard.

´S Morgens begint het stilaan frisjes te worden mar al bij al is het prima weer tot zover. War weer op een saaie dag leek uit te draaien kreeg plots

een andere wending. Ik kwam tot de conclusie dat ik mijn bril verloren was. Aangekomen in een Klein dorpje zag ik een aptheek open met de lichten aan.

Ik dacht ik heb geluk want normaal gaan de winkels hier maar open om 10.00

Ik dus naar binnen en inderdaad ik zag hetgeen ik nodig had maar opeens kwam de uitbater boos uit zijn kantoortje gestormd, greep me stevig vast en gooide mij er letterlijk uit.

Stom verbaast vertelde ik dat aan een Spanjaard die engels kon (zeldzaam) en hij vertelde mijn bedoeling aan de uitbater. Wat was het probleem de uitbater had de zaak gedweild en had de deur laten openstaan om te drogen.

nadien hebben we er nog flink om gelachen mar mij een bril verkopen zat er niet in. Gelukkig maar want later vertelde ik dat aan een franse collega en hij zij dat mijn bril in de vorige alberge lag.

Hij gaf me de raad om de alberge te bellen om te vragen mijn bril naar mijn volgende verblijf te brengen. En wat raad je toen ik daar 1 uur later aankwam

lag mijn bril daar te wachten op de balie. Ze hadden hem met een transportbedrijf meegegeven en dat allemaal zonder betalen.

Onderweg nog een franse kok ontmoet. ´S avonds heeft hij mits inschrijving gekookt voor de aanwezige pelegrinos. Hij doet dat om zijn boterham te verdienen maar niet overal in de alberges valt dat in goede aarde.

Toch zeker niet in de alberge waar ik zat. Er ontstonden diverse hevige discussies maar uiteindelijk heeft hij verder gekookt en hebben we veel plezier gehad.

Ik vroeg waar hij de volgende keer van dienst was maar dat kon hij niet zeggen. Op die manier trok hij heel de wereld rond om aan de kost te komen.

heel bijzonder toch.

Al bij al dus een speciale uitstap vandaag.

Morgen wacht ons een moeilijke etappe naar Sun Juan de Ortega.

Verslag morgen, als het blog wil tenminste want om een of andere reden werkt het niet altijd.

Verder alles goed met mij.Tot morgen dan.

Sleep well

Marnix