hij was geblesseerd en vroeg me in belorado om hem op te wachten in Villafranco om samen de Monte de Aco te doen richting San Juan

(1162 m hoog). Toen ik aankwam in Villafranco heb ik op hem gewacht in een prachtige lokatie (hotel en alberge), iets om te onthouden voor de volgende keer. Guy arriveerde vroeger dan verwacht en we hebben samen de bekimming gedaan (12,00 km). Onderweg hadden we een leuke babbel, samen nog wat gegeten en toen is hij daar gebleven ik ben nog even verder gegaan naar Agnes.

Ik had in de loop van de dag al naar alberge San Rafael gebeld voor een plaats te reserveren maar de dame sprak geen engels. Zodoende hebben we de conversatie maar afgebroken. Niettemin ben ik er toch naartoe gegaan en als ik daar aankwam vroeg de dame (met veel toeters en bellen)of ik degene was die gebeld had. Ze had geen plaats maar een spanjaard zei me dat ik eens mooi moest lachen en dat het dan wel zou lukken. En warempel ik al mijn lachspieren samengebundeld en het lukte nog ook. Ze wou perse dat ik een woordje spaans praten. Wederom de enige woorden die ik kende boven gehaald en de boeking was een feit. Toen ze me wou begeleiden naar mijn slaapplaats vroeg ik of ik mijn schoenen niet hoefde uit te doen. Sedertdien ben ik haar vriend geloof ik want ze omhelsde mij en gaf me een kus. Sedertdien kan ik niks meer misdoen en is ze ongelovelijk

lief tegen mij. Onderweg genoten van het prachtige weer en de mooie omgeving. We kijken weer uit naar morgen. op naar Burgos.

Nu ga ik eten, voorgerecht is macaroni in tomastensaus, gebakken zalm met friet en appelcake als dessert. Dat beloofd voor een pelegrinomaaltijd.

Hoe het smaakte vertel ik U morgen.

Till tomorrow

Bye bye

Marnix