Sinds enkele weken maak ik de maandag een langere uitstap. Twee weken was dat een georganiseerde dagtrip en vandaag was het op eigen initiatief een bezoek aan de 'Goldfields' van Victoria. In de tweede helft van de negentiende eeuw werd, na New South Wales, ook in Victoria goud gevonden. Toen trokken vele avonturiers uit onder andere Europa en China naar Australië en vooral dan de streek van de 'Golfdields' om hun geluk te beproeven. De steden zoals Ballarat en Bendiigo groeiden toen enorm. Er was veel armoede en de mensen moesten hard werken, zonder enige zekerheid op succes. Gisteren nam ik de trein vanuit het Southern Cross Station in Melbourne naar Ballarat. Het is anderhalf uur sporen voor 110 km. Het was een mooie rit door wisselende landschappen. In Ballarat wachtte een busje dat ons naar 'Sovereign Hill' bracht, even buiten Ballarat. Het is een soort attractiepark in verband met de goudzoekers en de goudkoorts van de tweede helft van de negentiende eeuw. Eerst is er een soort tentoonstelling en een film binnen en als je buiten komt, kom je eerst in het kamp van de goudzoekers. Daar kan je zien hoe en in welke moeilijke omstandigheden deze mensen leefden en werkten in de goudvelden en in de goudmijnen. Als je verder ging, kwam je in een stad, volldig nagebouwd zoals in die tijd en met acteurs in de kleding van toen. Je waant je echt in Ballarat in de tweede helft van de negentiende eeuw. Er is een tinbewerker, een kopersmid, een goudbewerker, een bank en postkantoor, hotels en theater, begrfenisondernemer, apotheker, fotgraaf, bakkers, snoepfabriekje en snoepverkoper, kledingwinkel, hoeden- en laarzenmaker, horlogewinkel en juwelier, zadelmaker, hoefsmid en koetsenfabriek. Daar kon je zien hoe de karrenwielen gemaakt worden. Heel speciaal!!! Er was ook een kaarsenmakerij, een bowling, kerken, brandweer, politie, postkoetsenkantoor, ... .... Op de heuvel zelf zag je hoe het gouderts werd bewerkt Alles werkte. In de bakker kon je pasteitjes en broodjes kopen, in de voedingwinkel de zelfgemaakte snoep, bij de kaarsenmaker kon je de ter plaatse gemaakte kaarsen kopen, .... Ik maakte ook een ritje met de koets. Een leuke dag, maar rond de middag begon het spijtig genpoeg te regenen en het heeft niet meer opgehouden. De slechtste dag die ik hier al meegemaakt heb. Echt Belgisch weer! Nadien bracht ik een bezoek aan het goudmuseum en dan bracht de bus ons terug naar het station van Ballarat. Ik ben vandaar terug gekeerd naar het centrum van Ballarat, maar wegens het zeer slechte weer heb ik dat bezoek moeten inkorten. De bus bracht me terug naar Melbourne.
Vandaag was nogal een miezerige dag. Geen weer om naar de kust te gaan. Dan maar een stadwandeling. Eerst met de tram over de Yarrarivier naar Richmond om daar de Griekse sfeer op te snuiven. Daar was echter niet veel te beleven, dan maar terug naar de city. Met de tram reden we door het Olympisch Park waar de grote cricketground van Melbourne staat, het Olympisch stadion en onder andere de Rod Laver arena, het stadion waar de 'Australian Open' tenniswedstrijden gehouden worden. Vandaar naar het meest recente en hippe park van Melbourne, genoemd naar de Aboriginals, het Birrarung Marrpark (Oever van de mistige rivier). Dan kwam ik aan het moderne centrum van Melbourne, Federation Saquare en daar de rivier terug over en langs de zuidkant loopt een nooie promenade. Aan het 'Arts center' was een mooie markt met allerlei ambachtelijke producten.
Deze week hadden we een paar heel mooie dagen. Het was dan ook een goede gelegenheid om samen met broeder Michael, de missieprocurator van de salesianen van Australië, enkele malen over en weer te rijden naar Chadstone met pakken voor in de container voor Oost-Timor. We hebben allerlei dingen opgehaald, verpakt, gelabeled en naar de cnntainer gebracht. Elke keer door de suburbs van Melbourne en steeds een andere baan. Zo hebben we deze week, denk ik, alle oostelijke en zuidelijke suburbs van Melbourne gezien. En er zijn er nogal wat op die afstand. We zijn dan ook enkele malen op bezoek geweest bij pastoors of bij een of andere familie. Vanmorgen hebben we de container weer gedeeltelijk geleegd en opnieuw gestapeld en gevuld. Deze avond heb ik dan de eucharisitieviering in de parochie opgeluisterd met gezangen uit Taizé. De mensen hebben het zeer gewaardeerd.
Vandaag was de dag van de tocht langs de 'Great Ocean Road,' een weg die begint aan de kustplaats Torqay en loopt langs de zuidwestkust van Victoria. Deze weg werd aangelegd door overlevende soldaten van de eerste wereldoorlog om hen werk te geven. Het werd een rit van ongeveer zes honderd kilometer heen en terug van Melbourne, vol prachtige zichten. We hadden een minibusje met tien personen, een ideale manier om deze kustweg te verkennen. Eerst reden we langs Geelong naar Torqay en vandaar naar de eerste stop, de bekende surfbeach: Bells Beach. Daar kregen we Bush Billy Tea en crackers met Vegemite en lamingtons. Echt Australisch! Vandaar naar het Split Point lighthouse en de 'Memorial Arch' voor de arbeiders die aan de weg werkten. Ondertussen was het al goed aan het regenen. Vandaar naar Lorne en via allerlei badplaatsen en de Otway ranges naar Kennet River waar we koala's konden zien en mooi gekleurde inlandse vogels. Vandaar via enkele prachtige uitzichtpunten verder naar Apollo Bay voor de lunch. Gelukkig was de regen toen opgehouden, maar de hemel bleeg dreigend. Na de lunch reden we naar Maits Rest voor een wandeling door het dichte regenwoud met boomvarens en enorme bomen van honderden en duizenden jaren oud. Verder door het prachtige landschap waar we ook kangaroos in het wild konden zien naar een heel ander en meer rotsig landschap. De volgende stop was Gibson steps waar we via trappen naar het strand konden afdalen en tot bij de woeste oceaan konden komen en een eerste blik op de 'twelve apostles' hadden. Bij de volgende stop konden we de 'twelve apostles' dan beter zien. Vandaar ging het dan naar Loch Ard Gorge, de plaats van een beroemde schipbrek in de negentiende eeuw voor deze kust van de Schotse cargoboot:: Loch Ard. De laatste halte was 'London Bridge' en vandaar naar Port Campbell voor het avondmaal en dan via de highway terug naar Melbourne. Zoals u zelf kan zien aan de foto's was het een hoogst interessante dag.
