 |
|
|
| Paikea's dromendagboek |
| Ik hou van dromen. Niet zozeer om ze te kunnen ontcijferen of analyseren, want voor mij is het al voldoende om mijn dromen gewoon te kunnen 'zien'. Ik ben ervan overtuigd dat mijn onderbewuste precies weet wat er
moet gebeuren en wat het moet doen voor mij om in evenwicht te blijven. Het enige wat ik moet doen, is voelen wat er binnenin mij omgaat... en dat is nu net wat soms zo moeilijk is. Dromen brengen me dichter bij mezelf.
Laten datgene los wat me in de echte wereld vasthoudt en laten me voelen wat het is om vrij te zijn in mijn eigen hoofd...
|
|
| 05-12-2012 |
 Droom 149: aap / enige ingerichte kamer |
Ik sta met mijn metekind op de oprit bij mijn ouders thuis. Het is donker buiten. Opeens zien we een aap. Hij rent rond en klimt in de bomen. Er staat één heel hoge boom waar een al even hoge ladder tegenaan staat. De aap klimt langs de ladder heel snel naar boven en glijdt dan via de ladder terug naar beneden. De aap komt korter bij ons. Loopt rond ons heen. Ik vind het niet zo een goed idee en zeg tegen mijn metekind dat we beter naar binnen gaan. De aap blijft toenadering zoeken terwijl we naar de garage stappen. Als truucje gooi ik een stokje weg zodat hij die kan gaan vangen en wij ondertussen naar binnen kunnen gaan zonder dat hij volgt. Ik sta al in de garage, maar mijn metekind nog niet en dan zegt ze dat de aap zich misschien niet alleen gaat kunnen redden buiten. Ik zeg haar dat apen niet binnen horen en vraag haar nogmaals om binnen te komen terwijl we het stokje weggooien en de aap er naartoe loopt...
terug in slaap gevallen en toen had ik volgende droom:
Ik woon in een nieuw huisje. Een wit rijhuisje. Eén kamer is helemaal ingericht als woonkamer, maar mijn bed staat er ook. Als ik de voordeur opendoe kom ik uit op een kleine witte stenen balkon met een trap aan. Ik ga de trap af en kom uit op het strand (geen zee). Als ik naar links langs de huisjes af wandel zie ik een collega van mij op een ander balkon staan. Ik zeg hem dat ik maar enkele huisjes van hem af woon.
Als ik terug mijn huisje binnenga merk ik op dat het er vrij donker is en dat ik buiten die ene kamer nog niets heb ingericht. De andere kamers staan leeg naast hier en daar wat houten ouderwetse kasten, waarschijnlijk van een vorige bewoner. De verwarming staat op. Ze zoemt redelijk luid. Ik zou de kamers wel willen inrichten maar weet niet goed hoe ik eraan zou beginnen. Ik voel me plots bang, alsof er een ander aanwezigheid in mijn huisje is. Ik stap een lege kamer binnen wat normaal gezien een slaapkamer is. Het is er vrij donker. Hier voel ik de aanwezigheid nog sterker. Ik draai aan de verwarmingsknop want ik wil niet dat die zo luid staat te zoemen als ik ga slapen en voor ik het besef klapt de deur van de slaapkamer dicht. Ik wil ze nog tegenhouden, maar ik ben te laat. Als ik erna uit het raam kijk denk ik bij mezelf dat de zee toch ergens kortbij moet zijn. Er staat plots een opgemaakt bed in de kamer. Ik leg me neer en val in slaap. Als ik terug wakker wordt merk ik op dat het de eerste keer is dat ik in het nieuwe huisje in de slaapkamer heb geslapen en niet in die enige ingerichte kamer...
|
|
|
|
|
| 04-12-2012 |
| Droom 148: Oude middelbare school |
Ik stap met mijn metekind haar school binnen. Ik ben heel verrast als dit mijn oude middelbare school blijkt te zijn. Ik kijk nieuwsgierig door de gangen. Er is veel veranderd maar ik herken het nog wel goed. Als we dan naar de balie toe gaan, weet ik plots weer wat we hier kwamen doen. Er zou een meisje uit haar klas thuis mishandeld worden. Mijn moeder zou dat tegen haar hebben verteld, dus ik vraag haar wat ze precies heeft gehoord. Het zou om een meisje gaan met een donkere huidskleur..
Ik herinner me nog iets dat we daarna bij dat meisje haar thuis zijn, maar verder niets meer..
Dan heb ik ook nog iets gedroomd over haaien..
|
|
|
|
|
| 30-11-2012 |
| Droom 147: schoolreünie |
Ik kom aan op de schoolreünie. Het is al donker buiten. Mijn vader heeft me gebracht met de auto. Mijn oude klasgenoten zitten buiten aan tafels. Ze zijn benieuwd om mij nog eens te zien. Mijn nichtje is er ook. Als ik uitstap voel ik me een beetje onzeker, maar dan ga ik rond om te kijken wie er allemaal is en om iedereen te begroeten. Plots is er veel minder volk. Ik vraag waar iedereen naartoe is en mijn vader wijst me naar een lokaaltje opzij van het huis. Ze zitten daar een quizje in te vullen. Ik herinner me de quiz, omdat ik ze eerder al heb ingevuld. Ik kijk op de uitslag van een oude klasgenoot en zie dat hij 70 heeft gescoord. Ik zeg hem dat ik net ietsje minder had, namelijk 68. De rest is nog druk bezig met nadenken en invullen.
Later zitten we in nederland voor een kroeg op de grond. Er is luide muziek, vooral van de kroeg aan de overkant van de straat. Ze noemt 'In de matrix'. Er is een verband tussen de twee kroegen, maar ik weet niet precies wat. Ik kijk achter me omhoog naar de naam van de kroeg waar wij zitten, maar die staat er niet op. De gevel en ramen zijn helemaal donker....
|
|
|
|
|
| 22-11-2012 |
| Droom 146: het zonnig zuiden of het actief noorden... |
Ik ben aan het werken. Kuisen, ergens in een sanitair gedeelte. Het wordt al donker en ik had er precies niet eerder bij stilgestaan dat ik na deze dag verlof heb. Ik zou de volgende ochtend met mijn auto naar het buitenland vertrekken, maar ik heb nog niet beslist naar waar. Het wordt al laat. Ga ik naar het warme zuiden? Ik bekijk wat zonnige postcard-achtige vakantieprentjes en bedenk me hoe fijn het zou zijn. Of ga ik naar het noorden, een naar mijn gevoel meer actieve vakantie opzoeken. Ik geraak er niet uit en het wordt maar later en later. Ik besef plots dat ik maar één dag heb, dus ik moet zien dat ik 's morgens op tijd vertrek, anders geraak ik nooit op tijd terug. Even krijg ik de gedachte om niet te kiezen, maar gewoon te vertrekken en zien waar ik uitkom...
|
|
|
|
|
| 17-11-2012 |
| Droom 145: dolfijnbootje |
Ik ben met mijn vader ergens in een grote stad in een vreemd land. Er zijn veel witte gebouwen en ik zie hier en daar water. Ik ben daar met een reden, maar weet niet meer welk. Mijn vader zegt dat hij eerder ergens een fontein heeft gezien toen hij rondliep met mijn moeder. Ik weet niet welke fontein hij bedoelt en we wandelen door wat straten om te zoeken waar dat geweest kan zijn, maar we vinden het niet.
Later zit ik met mijn moeder in de auto. We rijden over een expressweg. Het is ergens in de namiddag en er is weinig verkeer op de baan. We zijn goedgezind en babbelen en lachen erop los. Ik zie dan plots de oceaan, niet zo veraf. Ik zeg tegen haar, heb je al eens links gekeken? Bedoeld op het mooie uitzicht, maar ik heb de indruk dat zij de schoonheid niet echt beseft. Even later zie ik ook rechts van ons de oceaan, niet zo veraf en ik denk.. hoe kan dat nu? Aan beide kanten van de straat ligt water...
De oceaan is lager gelegen dan de baan. Aan de rechterkant zijn meer rotsen en een stukje strand. Een paar honderd meter verder. Aan de linkerkant zie ik enkel het water tussen wat gebouwen en bomen door..
Even later zitten we plots in een roeibootje. Het is een opblaasbootje. Ik denk nee.. ik wil geen opblaasbootje, want die kunnen sneller stuk gaan en probeer me in te beelden dat het een houten boot is ofzo, maar hij verandert elke keer terug in een opblaasboot. We slaan rechts af, maar de stroming wordt nu te sterk en ik krijg het bootje niet meer gepeddeld in de richting die ik wou. De achterkant van het bootje gaat even onder, samen met mijn moeder. Ik neem haar arm om haar terug recht te trekken. Het bootje ligt dan ook weer recht. We worden met ons bootje richting een huis gesleurd. Ik stap uit en als ik mijn bootje uit het water neem zie ik dat het de vorm van een dolfijn heeft. Wat een wonder dat we daarmee tot hier zijn geraakt. Mijn moeder is al binnen. Mijn zicht is naar onder gericht. Ik zie de natte vloer aan de inkom. Waarschijnlijk van mijn moeder die me al voor was. De inkomdeur is van mat wit glas. Ik duw ze open en zie in de inkomhal grote zwarte matte tegels. Links is een deur en ik ga binnen..
|
|
|
|
|
| 16-11-2012 |
| Droom 144: sms zonsverduistering |
Ik sta in de badkamer van mijn ouders. De buurman rijdt met zijn auto op de wei tussen de twee huizen aan zijne kant. Hij stapt uit. Het is de eerste keer dat ik hem zie. Hij is veel jonger dan ik dacht. Heeft zwart haar en is redelijk klein. Een zuiders type. Heel kort erna stapt hij vluchtig terug in zijn auto en vertrekt, alsof hij iets vergeten is. Dan weer heel kort erna rijdt hij terug de wei op, maar aan onze kant. Hij stapt uit met een klein kind. Hij zet het kind op zijn schouders en loopt er vluchtig mee naar zijn huis. Dan komt hij terug en zijn er nog andere kinderen aan de auto.. De rest weet ik niet meer zo goed. We zeggen nog iets tegen mekaar, maar ik weet niet meer wat. Kort erna, vlak voor mijn wekker afgaat krijg ik een sms van iemand.. iets over een 'zonsverduistering' en 'ondergaan'...
|
|
|
|
|
| 13-11-2012 |
| Droom 143: One old woman turns evil... (engels gedroomd) |
Twee oude vrouwen. Dating with men. One old woman turns evil. The other old woman has info, dangerous for the evil woman to know. The one with the info is suddenly younger. Zij en ik helpen mekaar om de info geheim te houden, maar ik ben zwak. Ik voel de drang om het te vertellen. Zij moedigt me aan om niks vrij te geven.We staan aan een keldergat in de vloer met een houten ladder. Ik ga naar beneden on iets te halen. Plots wordt de andere vrouw zwak. Zij verwittigt me nog dat ze het gaat vertellen, alsof ze in een ban gehouden wordt en geen andere keus meer heeft dan toegeven. Nu ben ik plots sterker. Ik klim naar boven. Zij wil me nog iets aangeven wat het geheim kan onthullen. Het is een sponsen bal en er hangen wat afgeknipte haarlokjes rond. Ik neem het aan met mijn twee handen, maar net op dat moment wordt de oude vrouw nog meer 'evil', krijgt een freaky spookgezicht en bijt in de handen van de jongere vrouw wiens handen nu in mijn handen zitten. Ik omklem haar handen met de sponsen bal erin. Ik wil het kost wat kost geheim houden en bijt op mijn beurt in de handen van de freaky oude vrouw.
Ik schiet wakker. Heel bezweet en bang. De droom was in het engels. Eerste nachtmerrie in mijn nieuwe thuis.Eng gevoel dat mijn nieuwe veilige omgeving 'geschonden' is door de nachtmerrie..
ben erna terug gaan slapen en ik droomde dat ik in mijn droomdagboek deze droom aan het noteren was en dat ik opmerkte dat ik tussen deze droom en de vorige droom die ik in het echt heb opgeschreven, nog twee andere dromen staan waar ik niks van weet. ik probeer een stukje te lezen maar herinner me niets van die twee dromen...
|
|
|
|
|
| 31-10-2012 |
| Droom 142: Curry |
Ik deed om onbekende redenen currypoeder in mijn oor 
|
|
|
|
|
| 26-10-2012 |
| Droom 141: Ik voel haar verdriet en wil bij haar zijn tot ze sterft... |
Bukken, zegt er iemand op een rustige toon om geen plotse paniek te willen zaaien. De groep mensen bukt neer en kort erna.. "Pets".. Het geluid van gebroken glas. Een kogel vliegt door het raam. Iemand die niet op tijd bukte word geraakt. We houden ons nog even laag. Er volgen nog enkele kogels, tot er een stilte valt. We staan voorzichtig op en ik kijk uit het raam, maar zie een schutter opnieuw richten. Ik zeg dat iedereen terug moet bukken. Weer iemand is te laat en wordt geraakt. Er volgen nog enkele schoten en dan erna stilte.
Later is de schutter binnen bij ons. Het is een vrouw. Ik geraak met haar in gevecht waarbij ze het geweer op mij richt, maar ik ben iets sterker en kan de richting van het geweer ombuigen naar haarzelf toe. Ik kijk in haar ogen en voel plots haar pijn. Ze wil haarzelf dood maken. Ze neemt een glas met een fataal drankje en gaat al sippend aan tafel zitten. Ik stap naar haar toe, draai haar om en omhels haar. Ik voel haar verdriet en wil bij haar zijn als ze sterft zodat ze niet alleen is...
|
|
|
|
|
| 18-10-2012 |
| Droom 140: Keukentafel van zand |
Ik ben bij mijn ouders op visite en hun keukentafel bestaat uit zand. Mijn broer is ook daar. Ik verstop blikjes frisdrank in de tafel om hun te foppen en ze hun drinken zelf moeten opgraven. Er zijn blikjes 7up, ice tea en nog een paar andere drankjes.
Dan is het dringend tijd om te vertrekken want ik moet mijn katten nog naar huis brengen voor ik naar school ga. Ik ga naar mijn oude slaapkamer waar de draagkooi al klaar staat. Ik roep hun en ze komen meteen naar mij toe. Ze gaan vanzelf de kooi in alsof ze blij zijn dat ze naar huis mogen. Ik maak de kooi vast met zwarte ijzerdraad. Eentje hangt er al aan. Een ander ligt op de grond..
|
|
|
|
|
| 17-10-2012 |
| Droom 139: Witte lantaarns |
Ik krijg de opdracht om de voeten van lantaarns naast straat zuiver te maken. De lantaarns zijn wit. Het is herfstig weer en er liggen afgevallen blaadjes op straat. De eerste lantaarn staat op de hoek van een straat. Ik pak mijn doek en veeg rondom de ronde voet. Daarna ga ik naar de volgende lantaarn. Er staat een stenen muur achter de lantaarns en even later merk ik dat er daklozen bovenop de muur liggen. Sommige brabbelen wat. Het meeste onverstaanbaar. Ene hoor ik zeggen dat hij vroeger iedereen graag had.
Ik kuis door maar voel me niet erg op mijn gemak want ik weet niet of ze gevaarlijk zijn of niet..
|
|
|
|
|
| 16-10-2012 |
| Droom 138: de heks heeft zelfmoord gepleegd.. |
Ik ben op een nieuwe school. Ken er niemand. Ik heb een bord spaghetti besteld, maar als ik mijn bord krijg denk ik, het is wel nog erg vroeg op de dag om al spaghetti te eten. Ik wandel met mijn bord door de gang en probeer me een weg te banen door de drukte. Ik zie dan nog een meisje die ook een bord spaghetti vast heeft en ik denk, dat is precies ook een aparte zoals mij, en ga bij haar staan. We eten samen onze spaghetti en worden vriendinnen. Ze heeft lichtbruin halflang haar met een lichte krul erin.
Even later verlaten we samen het schoolterrein en wandelen richting een villa die schuin tegenover de school ligt. Ik moet dringend naar het toilet. We gaan de villa binnen, maar weten dan dat er een heks woont. We rennen naar het toilet en doen snel de deur achter ons dicht. Voor we vertrekken zeg ik tegen haar, als we hier buiten lopen, dan moet ge blijven rennen zo hard ge kunt, zonder om te kijken, wat er ook gebeurd.
Ik doe de deur weer open en we beginnen te lopen, richting uitgang van de villa. Tijdens het rennen zie ik de heks door de deuropening in de eetkamer staan. Er valt me een grote luster op die boven haar hangt. We blijven rennen, zo snel we kunnen. Over de straat. Steken de straat schuin over en komen al snel terug uit op het schoolterrein.
Later in de droom krijg ik te horen dat de heks zelfmoord heeft gepleegd. Ik bedenk me dat ze haar misschien heeft opgehangen aan de grote luster.
We gaan naar de villa om het te onderzoeken. Mijn moeder is erbij en nog anderen. We staan in de eetkamer en iemand draait de grote schroeven los waarmee de luster aan het plafond is bevestigd. Er steekt een klein doorschijnend cilindervormig doosje in. Ik neem het vast en zie aan de onderkant dat er iets opgeschreven staat met grote zwarte letters. De inhoud van het doosje weet ik niet meer, want het was vooral de tekst die mijn aandacht trok. Mijn moeder vond nog een doosje in de luster met een halsketting in.
De tekst op het doosje was ik bij het ontwaken kwijt..
|
|
|
|
|
| 14-10-2012 |
| Droom 137: vloerleggers |
Ik stap binnen in een appartementsgebouw waar ik recent ben gaan wonen. de trap ziet er bouwvallig uit en ze zijn het gebouw aan het renoveren. ik ga met de trap een verdiep hoger. op enkele bouwvallige muren na, staat heel het verdiep leeg. ik zie drie werkmannen die bezig zijn een nieuwe vloer te leggen. ze zijn op mekaar aan het vitten en opjagen dat de vloer morgenvroeg af moet zijn. als ik terug naar beneden wil gaan, zie ik dat de trap weg is. de mannen gieten nieuw cement over de vloer, dus op die plaats kan ik niet meer lopen. ik ga een andere kamer binnen. hier staat een raam open en er komt toevallig een werkhelikopter voorbij gevlogen. hij wil me een lift naar beneden geven, maar waarschuwt me wel dat er een raam stuk is. dan zeggen de drie vloerleggers dat hun helikopter niet stuk is en dat ik ook met hun kan meevliegen...
|
|
|
|
|
| 12-10-2012 |
| Droom 136: De vierde pop |
|
Ik ben met een klein groepje mensen in een landelijk gebied. We moeten daar op zoek gaan naar een deel poppen die er gedropt zijn. Er zitten ook pluchen beertjes bij, maar er zouden in totaal vier poppen moeten zijn en we vinden er maar drie. Dan vraagt er iemand of tommy al gevonden is en kort erna als we over een pad terug wandelen overkruipt me een akelig gevoel dat tommy de vierde pop is, maar dat hij leeft en ons zit te bespieden. Als we terug aankomen verspreiden we ons. Ze verstoppen hun. Ik heb niet meteen door waarom, maar ze verstoppen hun voor tommy die het op ons gemunt heeft. Ik kruip op een heuveltje achter een rij struiken en leg me heel plat. Door de takjes door zie ik er nog twee anderen van de groep. Hij heeft mij ook gezien en laat dat merken door even te zwaaien. Ik voel me niet veilig. Ik wil achter de struiken vandaan en kom er achteruit geslopen, tot aan een stenen muur. Ik loer een heel klein stukje om de hoek, maar zie det tommy met zijn rug naar mij toe vlak om het hoekje zit. Ik verschiet en mijn ademhaling verraadt me. Tommy draait zich om en ik sta oog in oog met hem. Zijn ogen zijn groot en gevoelloos. Ik wil hem van de rand afduwen, maar hij slaagt erin om met zijn vingertoppen grip te blijven houden aan de rand, hoe hard ik ook probeer. Als hij dan toch springt, landt hij op een houten rek en springt van daaruit naar beneden. Ik weet dat hij achter me aan zal komen...
|
|
|
|
|
| 11-10-2012 |
| Droom 135: Kano |
Ik vaar met een kano op het water in een dicht begroeid groen woud. Er zijn nog mensen. Even vaart er iemand naast me. Erna vaar ik alleen. Ik probeer een kolk te maken door met mijn kano een rondje te varen, maar er zit zoveel kracht niet achter om het water te sturen.
|
|
|
|
|
| 25-09-2012 |
| Droom 134: spookhuis |
|
X en ik rennen de draaitrap af naar beneden. Zij gaat sneller en sneller. Ik probeer haar bij te houden, omdat ik niet alleen in het spookhuis wil rondlopen. Ik roep naar haar dat ze niet te snel moet gaan, maar ze lijkt er geen kwaad in te zien en al snel is ze uit het zicht verdwenen. Na een verdiep of vier stopt de trap. Ze komt uit in een leeg donker magazijn. Ik zie enkel in het schemerlicht wat buizen enzo. Ik ben bang en voel dreiging. Ik ga meteen terug de trap op en loop een verdiep hoger. Dit lijkt wel een gang in een bouwval met open ramen waar witte plastiek los voor hangt. Als ik door een raam kijk, zie ik het magazijn beneden van bovenaf. Ik wil hier niet alleen zijn en weet niet goed wat doen. Het lijkt alsof ik geen keus meer heb en me moet gaan overgeven aan de horror. Even later loopt er een koppel rond op hetzelfde verdiep. Er is een luik in het plafond, maar dat is van bovenaf afgesloten, dus zij zoeken een weg naar het verdiep erboven. Ook hun kan ik op de één of andere manier niet volgen..
|
|
|
|
|
| 23-09-2012 |
| Droom 133: Clam |
Ik ben op een kleine hotelkamer of flat. X is er ook. Er staat een grote rode zwerende bult juist onder mijn linker bil. X zegt dat ze denkt dat het clam is en ze begint op te zoeken op de laptop. Ik heb nog nooit van clam gehoord.
Ziet ge wel, zegt ze kort erna, gij hebt clam, dat komt van een kreeftsoort ofzoiets wat in de zee leeft en dat kruipt onder uw huid. Ik was eerder die dag tot aan mijn knieen in de zee gaan staan.
Ik begin me een beetje zorgen te maken.
Als ik op de badkamer kom lijkt deze intussen veranderd. De gootsteen staat niet meer rechts in de hoek, maar links achter een douchegordijn. Rechts is enkel nog een lege wit betegelde hoek...
|
|
|
|
|
| 17-09-2012 |
| Droom 132: gate-nummer 1 / geometrische vormen |
ik ben met x op de luchthaven. we krijgen ons ticket, maar ik moet nog iets invullen op mijn ticket terwijl ik zie dat zij haar ticket al mag inscannen en doorgaan. ik moet op mijn formulier gate-nummer 1 invullen, maar weet niet juist waar. iemand van het personeel duidt me aan in welk vak dat moet staan. ik vul de 1 in, mag mijn ticket dan ook scannen en loop snel door de gang om x in te halen..
ik lig met iemand (fictief persoon) onder de dekens naar tv te kijken. het tv programma wordt al snel real life. ik vind een wit hout-omlijste spiegel. als ik in de spiegel kijk zie ik mezelf niet. ik houd de spiegel voor bij de persoon bij mij en vraag of hij iets ziet. hij ziet ook niets. de lijst is plots niet meer wit, maar bruin. er staan spreuken in gegraveerd. ze zijn moeilijk leesbaar en de tijd dringt. ik probeer de spreuk voor te lezen. het onderste spreukje is in een vreemde taal. dit stukje leest de andere persoon voor. we proberen uit te pluizen wat dit betekent. er zit een zekere druk achter. ik herinner me niet meer waarom. plots komen we tot een belangrijke ontdekking. het zijn vier geometrische vormen nl. vierkant, cilinder, rechthoek en driehoek!
|
|
|
|
|
| 16-09-2012 |
| Droom 131: Huis van mijn grootouders |
Ik ben bij het huis dat van mijn grootouders was. Het huis is opgedeeld in een oud en een nieuw gedeelte. Het achterste stuk is het oude gedeelte en dat bestaat uit brik. Het voorste stuk, aan de straatkant, is het nieuwe gedeelte en bestaat uit glanzend zwart ijzer.
Ik loop langs het huis en kijk opzij door de ramen naar binnen. De eerste kamer vooraan staat leeg. Ik vraag me af of het huis momenteel bewoond is.
Ik kijk door het volgend raam naar binnen. Deze kamer lijkt bewoond, maar er is niemand aanwezig.
Ik ga door de verandadeur in het oude gedeelte naar binnen. Niemand is thuis. Ik vergeet even dat er andere mensen wonen als ik in de woonkamer zit. Er brandt een gezellig huiselijk sfeerlicht.
Dan voel ik aan dat de huidige bewoners thuiskomen en ga terug naar buiten.
Het is een jong koppel met een zoontje van een jaar of vijf.
De vader en het kind wandelen over het pad naar de tuin. De moeder staat vlakbij het huis. Ik besluit om haar eerlijk te gaan uitleggen waarom ik in hun huis zat.
De moeder is heel zachtaardig. Ze begeleidt me nog naar de straat onderweg naar huis...
|
|
|
|
|
| 09-09-2012 |
| Droom 130: paiko en milo |
Mijn fretjes paiko en milo zijn bij mij. Ze zien er kerngezond uit. We spelen wat. Als ze moe worden en ik ze terug in hun kooi wil doen, voel ik me plots schuldig dat hun kooi zo ver staat. Ik rol ze terug tot in mijn kamer. De kooi is vuil. Ik ben de fretjes aan het zoeken en hoor milootje zachtjes snurken in de kussensloop. Paikootje vind ik niet meteen en ben even bang dat hij ontsnapt is, want ik merk dat de deuren openstaan, maar dan vind ik hem. Hij heeft zich in een dekentje genesteld onder mijn bed. Ik neem hem op en knuffel hem een beetje. Dan leg ik hem terug en begin de kooi te kuisen..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
