 |
|
|
| Paikea's dromendagboek |
| Ik hou van dromen. Niet zozeer om ze te kunnen ontcijferen of analyseren, want voor mij is het al voldoende om mijn dromen gewoon te kunnen 'zien'. Ik ben ervan overtuigd dat mijn onderbewuste precies weet wat er
moet gebeuren en wat het moet doen voor mij om in evenwicht te blijven. Het enige wat ik moet doen, is voelen wat er binnenin mij omgaat... en dat is nu net wat soms zo moeilijk is. Dromen brengen me dichter bij mezelf.
Laten datgene los wat me in de echte wereld vasthoudt en laten me voelen wat het is om vrij te zijn in mijn eigen hoofd...
|
|
| 17-09-2012 |
 Droom 132: gate-nummer 1 / geometrische vormen |
ik ben met x op de luchthaven. we krijgen ons ticket, maar ik moet nog iets invullen op mijn ticket terwijl ik zie dat zij haar ticket al mag inscannen en doorgaan. ik moet op mijn formulier gate-nummer 1 invullen, maar weet niet juist waar. iemand van het personeel duidt me aan in welk vak dat moet staan. ik vul de 1 in, mag mijn ticket dan ook scannen en loop snel door de gang om x in te halen..
ik lig met iemand (fictief persoon) onder de dekens naar tv te kijken. het tv programma wordt al snel real life. ik vind een wit hout-omlijste spiegel. als ik in de spiegel kijk zie ik mezelf niet. ik houd de spiegel voor bij de persoon bij mij en vraag of hij iets ziet. hij ziet ook niets. de lijst is plots niet meer wit, maar bruin. er staan spreuken in gegraveerd. ze zijn moeilijk leesbaar en de tijd dringt. ik probeer de spreuk voor te lezen. het onderste spreukje is in een vreemde taal. dit stukje leest de andere persoon voor. we proberen uit te pluizen wat dit betekent. er zit een zekere druk achter. ik herinner me niet meer waarom. plots komen we tot een belangrijke ontdekking. het zijn vier geometrische vormen nl. vierkant, cilinder, rechthoek en driehoek!
|
|
|
|
|
| 16-09-2012 |
| Droom 131: Huis van mijn grootouders |
Ik ben bij het huis dat van mijn grootouders was. Het huis is opgedeeld in een oud en een nieuw gedeelte. Het achterste stuk is het oude gedeelte en dat bestaat uit brik. Het voorste stuk, aan de straatkant, is het nieuwe gedeelte en bestaat uit glanzend zwart ijzer.
Ik loop langs het huis en kijk opzij door de ramen naar binnen. De eerste kamer vooraan staat leeg. Ik vraag me af of het huis momenteel bewoond is.
Ik kijk door het volgend raam naar binnen. Deze kamer lijkt bewoond, maar er is niemand aanwezig.
Ik ga door de verandadeur in het oude gedeelte naar binnen. Niemand is thuis. Ik vergeet even dat er andere mensen wonen als ik in de woonkamer zit. Er brandt een gezellig huiselijk sfeerlicht.
Dan voel ik aan dat de huidige bewoners thuiskomen en ga terug naar buiten.
Het is een jong koppel met een zoontje van een jaar of vijf.
De vader en het kind wandelen over het pad naar de tuin. De moeder staat vlakbij het huis. Ik besluit om haar eerlijk te gaan uitleggen waarom ik in hun huis zat.
De moeder is heel zachtaardig. Ze begeleidt me nog naar de straat onderweg naar huis...
|
|
|
|
|
| 09-09-2012 |
| Droom 130: paiko en milo |
Mijn fretjes paiko en milo zijn bij mij. Ze zien er kerngezond uit. We spelen wat. Als ze moe worden en ik ze terug in hun kooi wil doen, voel ik me plots schuldig dat hun kooi zo ver staat. Ik rol ze terug tot in mijn kamer. De kooi is vuil. Ik ben de fretjes aan het zoeken en hoor milootje zachtjes snurken in de kussensloop. Paikootje vind ik niet meteen en ben even bang dat hij ontsnapt is, want ik merk dat de deuren openstaan, maar dan vind ik hem. Hij heeft zich in een dekentje genesteld onder mijn bed. Ik neem hem op en knuffel hem een beetje. Dan leg ik hem terug en begin de kooi te kuisen..
|
|
|
|
|
| 06-09-2012 |
| Droom 129: moordenaar op school |
ik kom met mijn auto aan op de parking van de school. ik zie in het voorbijrijden een ex-klasgenoot van vroeger in het middelbaar. ik parkeer mijn auto en even later gaan we de klas binnen. ik geloof dat de klas op het derde verdiep gelegen is, want na de pauze, zou ik als enige naar een klas moeten gaan die één verdiep hoger ligt. ik zeg nog iets tegen een klasgenoot dat ik na de pauze heel alleen in een klas moet gaan zitten..
dan na de pauze wil ik terug naar de klas gaan, die zou nummer 421 of zoiets moeten hebben, maar ik ben niet zeker, dus ik ga even langs de oude klas om te checken, maar als ik de deur opendoe zitten daar allemaal andere leerlingen. ik merk op dat het oudere mensen zijn.
ik ga dan naar boven. het is er vrij duister en ze zijn precies al aan het opruimen. de vuilbakken worden leeggemaakt. ik ben bij de toilettes... er zijn vreemde geluiden. ik wandel op de gang en besef dat er een moordenaar in de school rondloopt. ik hoor een kettingzaag ergens aan mijn linkerkant, maar ik zie niks.
een kerel is het beu om slachtoffer te zijn. hij pakt een hakbijl en zwaait die omhoog. ik zie zijn schaduw tegen de muur. hij stapt de klas in, recht op de vermoedelijke moordenaar, maar dat blijken gewoon andere kerels te zijn, die hun in die donkere klas verschuilen om ook de moordenaar te kunnen pakken. verstoppen en wachten tot hij binnenkomt. ik bekijk hun één voor één en denk.. de moordenaar kan toch net zo goed iemand van hun zijn? Bijlagen:
bijl.jpg (3.2 KB)
|
|
|
|
|
| 28-08-2012 |
| Droom 128: kiezen voor wat ik graag wil / onderstromende rotsmonsters |
ik sta buiten de school. het is al avond en de inschrijving is rond. plots besef ik dat ik onmogelijk school ga kunnen combineren met mijn fulltime job. ik sta even te twijfelen of ik me zou omkeren en naar huis gaan, maar besluit dan om toch de school binnen te gaan. in de grote inkomhal staan allemaal studenten. ik ga dan een zaal binnen. bijna alle tafeltjes zijn bezet. ik zet me op de leuning van een trap. dan zie ik een tafeltje wat vrij staat en net als ik wil rechtstaan gaat een andere vrouw daar zitten. ik denk oh laat dan maar en blijf zitten op de leuning, maar dan gebaart de vrouw dat ik nog erbij kan komen zitten. ik raak met haar aan de babbel en vertel haar dat ik mij stiekem heb ingeschreven om te gaan studeren, maar dat ik er niet bij stilgestaan had dat ik nog een fulltime job heb en dat het me nooit gaat lukken om beiden samen te kunnen doen. ik besef dat ik zal moeten kiezen en dan plots weet ik.. ik zal mijn job opzij moeten schuiven om te kunnen kiezen voor wat ik graag wil..
ik zwem in een meer tussen de rotsen. er zijn nog een paar andere zwemmers. plots is er verdrinkingsgevaar. ik help een paar mensen mee uit het water. met anderen moet ik tot aan de andere kant van het meer. terugzwemmen is voor hun even niet mogelijk omdat er hevige onderstroming is. zij blijven wachten aan de kant. ik begin nog terug naar de overkant te zwemmen, omdat ik zie dat daar nog mensen hulp nodig hebben. als ik er bijna ben, duik ik onder tot op de bodem. ik zie de okerkleurige rotsen. ze kleuren het water rood-bruin. plots zie ik beweging. rotsige handen.. en voeten. de handen grijpen vlak boven de bodem door smalle spleten in de rotsen door. op zoek naar mensenvoeten die ze onderuit kunnen trekken...
|
|
|
|
|
| 08-08-2012 |
| Droom 127: rauw vlees |
|
mn moeder had een rauwe vleestaart. ze zet die neer voor één van haar kleinkinderen. ik zie precies iets bewegen in de taart en focus me een tijdje op de korst om te zien of ik het me verbeeld of niet. dan komt er opeens een zwarte rups, soort duizendpoot ofzo, vanboven uit de taart gekropen. Ik vraag aan mn moeder dat ze moet oppassen met rauw vlees. ze zegt dat die er nog niet zo lang stond, maar dan herinner ik me dat ik die taart al een paar dagen geleden had zien staan.
het rauwe vlees krioelt nu van de zwarte duizendpoten en ze lijkt wel hol vanbinnen. mijn moeder smijt het ganse ding door het raam naar buiten...
|
|
|
|
|
| 29-07-2012 |
| Droom 126: beerachtige weerwolf |
We worden achtervolgd door een beerachtige weerwolf
Ik heb gezien hoe het een mens in één stuk verscheurd
Zijn lange snuit, zijn mond en zijn tanden..
We schuilen in een zaal. Daar is een soort van tentoonstelling aan de gang
Er is niet zo heel veel volk
Ik verkoop tussendoor aan een kraampje nog iets aan een paar jongeren. Ik zie eentje na het betalen nog een paar pakjes stimorol meesmokkelen die niet betaald zijn. Ik roep de jongen terug en eis om het te betalen
Dit doet hij
We gaan een klein kamertje binnen. Ik en nog een andere meid
Verstoppen ons onder de tafel en schuiven de stoelen op hun zij voor ons
Ik ben bang en weet dat die ons niet zullen beschermen tegen de beer
Ik ga langs achter naar buiten en kruip op een houten afscherming
Ik roep het meisje dat zij ook moet komen
Ze klimt ook op de houten afscherming en we stappen er overheen naar de achterkant
Er zijn smalle spleetjes tussen de houten planken
We klimmen naar beneden en bukken ons. Maken ons zo klein mogelijk
De beer komt eraan
Ik kijk door een spleetje om te zien of hij er al is
Ik voel zijn aanwezigheid en denk
die houten afscheiding heeft geen zin
Dat beest heeft al lang geroken dat wij hier zitten..
|
|
|
|
|
| 11-07-2012 |
| Droom 124: survival-zwemles / houten puzzelconstructie |
|
mijn school heeft een uitstap gepland naar het zwembad. we staan met een 10-tal leerlingen naast het zwembad. het water in het diepe zwembad is ijskoud en we hebben allemaal onze kleren nog aan. het is een soort survival-zwemles. de leerlingen gaan om beurten in het zwembad en ik zie aan hun reactie dat ze moeite hebben met de koude temperatuur. dan is het mijn beurt, maar nét voor ik erin wil springen roept de lerares naar me dat ik maar één bloes mag aanhebben. ik heb een onderlijfje aan met een dun rood bloesje over. ik sta dan een tijdje te denken voor ik beslis welk van de twee ik uit zal doen. ik kies dan om het onderlijfje uit te doen en het rode aan te houden. verder heb ik nog een jeans aan, waarvan ik hoop dat die niet te zwaar gaat worden en sportschoenen. ik spring in het water. het voelt frisjes aan, maar toch vind ik het aangenaam van temperatuur. ik zwem een beetje in het rond...
na het zwemmen zijn we terug op de parking. het is al schemerig. ze gaan met de auto's nog verder tot aan de schaatsbaan. ik heb niet zo veel zin meer om nog te gaan schaatsen.
ik rij met mijn auto verloren en ben opeens in een herenhuis of kasteel ofzo. ik heb de buitenkant van het huis niet gezien. ik denk wel dat ik in een hal ben geweest. ik zit in een klein kamertje in dat huis. voor me staat een houten kast. als ik de kast opendoe, vind ik allemaal handgemaakte houten beelden. ik bekijk ze één voor één. ze zijn prachtig. tussen de beelden vind ik nu ook een houten puzzelconstructie. het is een bol, maar ik kan ermee draaien en stukken verschuiven en uittrekken. ik probeer de puzzel terug in mekaar te steken, maar het is erg moeilijk en het lukt me niet meer om er een bol van te maken. ik duw met mijn vinger middenin de uitgestulpte bol op het knopje om het uit te zetten, maar de uitstulpsels knijpen samen en grijpen mijn hand vast met drie vingers. ik ben even in paniek en denk dat ik dat ding nooit meer van mijn hand los krijg, omdat de puzzel te moeilijk is voor mij. ik trek heel hard om mijn hand los te krijgen en gelukkig schieten mijn vingers door mijn snelle reactie er nog uit.
ik wil snel de deuren van de kast dicht doen, maar de deuren van de kast passen niet meer. ze zijn van vorm veranderd omdat ik mijn puzzel niet heb kunnen voltooien. de kast is nu in pastel-kleuren. het lijkt wel een kast voor op een kinderkamer.
het heeft iets griezeligs...
|
|
|
|
|
| 18-06-2012 |
| Droom 123: Ik moet op nummer 610 zijn... |
|
Ik ga met mijn documenten waar het adres op staat een gebouw binnen. Lijkt wel alsof ik op sollocitatie ga ofzo. Ik moet op nummer 610 zijn. Ik laat mijn documenten even achter bij een vrouw op haar kantoor en loop de gangen af. Op de deuren staan de nummers, maar die gaan maar tot 669. Ik stap dan terug om mijn documenten mee te nemen, en dan zegt de vrouw in het kantoor, dat die documenten ook niet voor haar waren. Ik leg haar uit dat ik die nummer ging zoeken enzo.. En dan neemt zij een kaart tevoorschijn van de omgeving en duidt met een dikke groene stift aan waar ik moet zijn...
|
|
|
|
|
| 11-06-2012 |
| Droom 122: Al kruipend volg ik een smal, kronkelend asfaltpad... |
De school is gedaan. Het is al donker buiten en ik heb geen vervoer. Al kruipend volg ik een smal, kronkelend asfaltpad door velden en bossen om de weg naar huis te vinden.
Plots sta ik op en begin te lopen. Het gaat nu veel vlotter vooruit en voor ik het weet ben ik thuis.
We zitten rond de keukentafel in mijn ouderlijk huis. Mijn ouders maken veel lawaai en ik wou dat ik in mijn eigen huis zat.
Even later ben ik buiten. Het is donker. Bij de overburen zitten mensen voor op terras. Ik ga erbij zitten. Ze praten heel spottend over de buren die daar woonden en dus krijg ik door dat de vorige buren verhuisd zijn. Ik denk dan.. wat zit ik hier bij deze mensen te doen. Ik sta op en stap weg, ik draai me nog om om te zeggen dat het heel jammer is dat de vorige buren weg zijn.
Ik ben bij een vriendin thuis waar ik in RL al ruim 2 jaar geen contact meer mee heb. We zijn aan het babbelen en lachen. Ik vraag haar dan hoe het met haar zoontje is en ze zegt dat haar schoonouders hem hebben afgepakt omdat ze haar niet vertrouwde als moeder. Ik pak haar stevig vast en ik voel haar wanhoop...
|
|
|
|
|
| 07-06-2012 |
| Droom 121: Portemonee vergeten |
Ik ben in een nachtclub, maar er staan deels rekken in waar portemonees en juwelen enzo in liggen om te kopen. Het is er erg donker. Ik leg mijn eigen portemonee even in de rek om naar de andere te kijken. Als we dan later in de auto zitten en pas vertrokken zijn, besef ik dat ik mijn portemonee vergeten ben. Er stak 800 euro cash in, omdat ik dat pas had afgehaald om de garagist mee te kunnen betalen. Als we stoppen aan een rood licht, spring ik uit de auto en ren terug naar de nachtclub. Ik zoek in het donker in de rekken en ik vind even later nog portemonees die van andere mensen zijn, maar niet die van mij. Er ligt ook een map met identiteitspapieren. Mijn identiteitspapier steekt er ook tussen, dus ik weet dat ze mijn portemonee hebben gehad..
|
|
|
|
|
| 03-06-2012 |
| Droom 120: Helikopter |
We zitten met een groep mensen in de tuin van mijn ouderlijk huis. Er is een klein kind aan het spelen met iets wat rook maakt. Plots horen we een helikopter boven ons. Hij cirkelt lager en lager rond de tuin. Ik vraag me af of hij misschien denkt dat het rooksignalen waren.
Hij vliegt lager en lager in landt in onze tuin, achter de struiken. Ik kan door de takken heen zien dat de piloot net zijn helm vast neemt om af te zetten...
Abrupt wakker door mijn wekker
|
|
|
|
|
| 02-06-2012 |
| Droom 119: Om de weg terug te vinden besluit ik om altijd rechtdoor te fietsen.. |
Ik zit weeral in portugal, in een hotel deze keer. Het is mijn laatste dag van de vakantie. Ik spring op de fiets en om de weg terug te vinden besluit ik om altijd rechtdoor te fietsen. Het is een fijne fietstocht. Ik stop onderweg aan de shop van een benzinestation om iets uit te halen. Het is gesloten, maar de bediende van de shop staat plots buiten. Zij zat iets verderop en had me zien aankomen. Ze maakt me attent op de openingsuren die aan de inkom hangen. Ik zeg dat ik dat niet kan lezen omdat ik mijn bril niet op heb. Ik stap met mijn fiets iets korterbij en zie dan het gele papier tegen het glas hangen. De bediende laat me binnen. Er is nu nog een klant in de winkel. We raken aan de praat. Het is een erg aangename man en hij fietst samen met mij een stukje door. Ik leg hem uit dat ik altijd rechtdoor ben gefietst om de weg terug te kunnen vinden en dat ik niet kan geloven dat mijn vakantie er morgen alweer op zit en terug naar huis moet...
|
|
|
|
|
| 01-06-2012 |
| Droom 118: Zanderig bos in portugal |
Ik ben in een bos met heel zanderige bodem. Het zand is wit. Gevoelsmatig lijkt het een bos in portugal. Ik zoek een plek in het bos om mijn tent op te slaan. Er zijn nog mensen. Ze spreken verschillende talen. Een koppel dat achter mij loopt lijkt Fins of zoiets te spreken. Ik wandel nog een stukje verder, zie links van mij een pad tussen de bomen, maar wandel nog wat door omdat er meer mensen die kant op gaan. Later denk ik, waarom was ik dat pad niet ingegaan. Het lijkt me veiliger om te kamperen op mijn eentje waar niemand me ziet dan tussen andere mensen...
|
|
|
|
|
| 03-05-2012 |
| Droom 116: smurf / kleine schedel / adoptiepapieren hond |
Ik heb een mini-mensje gevangen.. zo groot als mijn pink. Ik laat hem nog aan iemand zien.. dan laat ik hem terug los en vang een blauwe smurf...
De rest herinner ik me niet meer.
Ik stap over een modderig pad, over een brugje en zie aan het eind van het stenen muurtje een kleine schedel, ongeveer de grootte van een baby-hoofdje, in de modder liggen. Iets verder ligt een ijzeren schop.. en ik probeer het hoofdje op te
scheppen. Dan denk ik, ik kan het beter laten liggen om het bewijs niet te verknoeien..
Ik stap over hetzelfde brugje en hetzelfde modderige pad terug en zie links een auto aan de zijkant staan, helemaal in de prak.. lijkt wel of het uitgebrand is ofzo.. en de bestuurder nog in de bestuurdersstoel. Hij hangt half over zijn stuur, met één arm uit het kapotte raam. Hij lijkt dood. Ik stap er voorzichtig langs, maar zie dan vanuit mijn ooghoeken dat hij terug beweegt. Ik begin te rennen, naar mijn auto toe.. stap in en wil de deur vergrendelen, maar ik krijg een black-out en weet niet meer welk knopje van de deurvergrendeling is. De dode verongelukte persoon doet mijn deur open.. ik probeer ze terug dicht te trekken.. de rest weet ik niet meer.
Ik ben papieren aan het invullen om een hond te adopteren. Mijn ouders zitten ook aan de tafel, met een hond van een gevaarlijk ras op hun schoot. De persoon van de adoptiepapieren waarschuwt me voor de bijtkracht en sterke kaken van het ras.. maar ik probeer die persoon duidelijk te maken dat het niet mijn bedoeling is om hun hond te adopteren, maar een hondje uit het asiel wil halen ofzo...
|
|
|
|
|
| 20-04-2012 |
| Droom 115: zombies |
|
Ik ben op de vlucht voor zombies. Ze zien er niet uit als lelijke zombies, maar meer als gewone mensen, met een kwade uitstraling in hun blik.. en ze bijten. Iedereen die gebeten wordt, verandert zelf in een zombie. Er zijn in de stad nog maar een paar mensen over, waaronder ik... al de rest is besmet.
Meer details herinner ik me niet meer...
|
|
|
|
|
| 11-04-2012 |
| Droom 114: verdiepingen.. |
|
Ik droomde weeral dat ik in een soort van real-life spel zat, waarin ik via een lift naar verschillende verdiepingen overging. Op elk verdiep was het weer spannend als de deur openschoof, met het gevoel dat er me iets gevaarlijk ofzo aan de andere kant stond op te wachten.
Meer kan ik me niet meer herinneren...
|
|
|
|
|
| 03-04-2012 |
| Droom 113: aangerand |
|
Ik heb gedroomd dat ik aangerand werd. Ik was thuis (niet mijn thuis in RL).
Mijn vader kwam later in de droom binnen, stapte op de man af en riep luid 'ERUIT!'.
De man kreeg een straatverbod, maar als ik 's avonds naar mijn werk moest stappen, passeerde ik langs zijn huis. Ik dacht toen nog.. hoe kunnen ze hem nu straatverbod geven als hij in dezelfde straat woont als ik?
Ik begin te lopen als ik meen hem buiten te zien staan.
Meer herinner ik me niet meer, maar er kwam nog veel meer aan te pas..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ik woon in deze droom terug bij mijn ouders en ik heb een heel klein zwart katje gevonden. Ik neem het mee in huis. De volgende morgen kan ik hem nergens meer vinden. Ik zoek het hele huis af, tot mijn moeder plots zegt.. ik hoop niet dat het in de vuilbak was gekropen, want die heb ik gisterenavond al leeg gemaakt. Ik ga snel naar buiten. Het is ondertussen alweer donker. Mijn broer loopt met me mee en begint iets te vertellen, maar ik loop maar half luisterend snel door omdat ik eerst dat katje wil redden.
