Woensdag
was de eerste nacontrole, zowel Marco als ikzelf . Marco moest om 08.00 u ter
plaatse zijn en ik om 11.50 uxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Alhoewel
wij er stipt om acht uur waren, hadden wij nr 33 pfff. Je kan het al wel
denken, gemiddeld 15 min per persoon, wachten, wachten en nog eens wachten. Als
Marco binnen ging moest ik naar boven voor mijn afspraak.
Bij Marco
was alles in orde, maar in de namiddag belde ze dat de prograft (medicijn tegen
afstoting) naar beneden moest. Dat wil ook zeggen, extra controle op vrijdag
(vandaag) maar dat is dan enkel een bloedafname en nadien terug naar huis.
Ondertussen hebben ze weer terug gebeld om te zeggen dat nog omlaag moet.
In principe
is het de ene week maandag en vrijdag controle en de week daarop de woensdag.
Tenzij er iets moet aangepast worden.
Mijn
controle bleek iets te vroeg zijn ingepland. Hij keek op zijn pc en vroeg of
het klopte dat ik veertien dagen geleden geopereerd was. Ja, dat is zo, schudde
zijn hoofd en zij, straks sturen ze nog op controle voor de ingreep.
Hij bekeek
de wonde eens, duwde op mijn buik (wat echt niet aangenaam was na vier uur op
een stoel te hebben gezeten) vroeg naar mijn klachten en dat was het dan. Het
staaltje vierentwintiguurs urine mocht ik terug meenemen. Kom maar terug op 13
juli, dat is meer dan vroeg genoeg.
Ja daar zit
ik dan meer dan vier uur voor in een wachtzaal, blijkbaar kan de communicatie
tussen beide diensten toch wel iets beter.
Ik was dan
maar ook al te blij terug thuis te zijn na meer dan vier uur te hebben rechtgezeten,
dan nog een uur met de auto naar huis over onze prachtige wegeninfrastructuur.
Ik weet perfect elk bultje of putteke liggen van Leuven naar Antwerpen en
terug.
Sinds
vandaag ben ik ook gestopt met de pijnstillers te nemen, de pijn die nu nog rest
is dragelijk en mocht het te erg worden kan ik nog altijd eentje nemen. Net
zoals die leidingen die zo snel mogelijk uit mijn lijf moesten, hou ik ook niet
van al die pillenpreparaten. Tenzij het moet om in leven te blijven.
Marco heeft
vandaag ook zijn eerste examen hier thuis afgehandeld, volgende week tussen de
controles in zijn er ook nog enkele te doen. Spieken is wel niet bij, de
leerkracht zit naast hem aan tafel. Maar met zo veel energie en helderheid als
hij nu heeft is dat ook niet nodig.
Michel
|