Heel wat vrienden en kennissen vragen mij dikwijls wat de gevolgen voor mij zijn bij het afstaan van een nier.

Ja, wat moet je daar op antwoorden? Ik heb het nog nooit eerder gedaan, kan ook niet natuurlijk.

Wat ik wel weet is dat ik niet de eerste ben die zoiets doet.

Je perfect verder een normaal leven kan leiden. Ik heb reeds enkele donoren kunnen spreken, en ze zeggen allemaal hetzelfde, mocht ik kunnen….. zou ik het zo weer doen.

Het enige nadeel is dat je, mocht er iets met je resterende nier mislopen,  je geen reserve meer hebt om dat op te vangen.

Maar ja, met als dit… en als dat… hou ik geen rekening, je kan altijd en overal iets tegenkomen wat je liever niet zou willen tegenkomen.

Ik ben momenteel 55 jaar en moet heus geen 50 jaar meer meegaan, indien de gemiddelde leeftijd voor een man 77 jaar is, moet mijn overblijvende nier nog maar 22 jaar meegaan.

Veel mensen zeggen ook dat wij (Linda, Marco en ikzelf) er zo rustig en vrolijk onder blijven.

Ja, we zijn natuurlijk al wat gewoon in al die jaren, het is niet dat je er plots mee te maken krijgt.

Ook heb ik het laatste jaar alle belastende en stresserende zaken opzij gezet, zowel privé als beroepshalve.

Ik doe niets meer tegen mijn zin om iemand anders te plezieren. Tenzij het voor mijn gezin of enkele nauw aan mijn hart liggende familie of vrienden is.

En zo gaan wij vol goede moed richting transplantatie.

Michel

20-04-2010 om 21:18 geschreven door Michel