Gisteren bezorgde de postbode de brief waar wij bijna 3 jaar naar uitkeken.

En deze keer niet omdat de post zo traag werkt, want dit is er de laatste jaren toch wel echt op vooruit gegaan.

Soit, ter zake nu. Zondag 29 mei om 13 u moet Marco binnen komen, en ik op maandagmorgen 8 u.

Het komt nu wel echt zeer kort bij, en nog zoveel zaken die afgehandeld dienen te worden.

Soms vraagt men wel eens of ik nog niet zenuwachtig ben, wel eerlijk gezegd heb ik de tijd niet om daar aan te denken.

Professioneel moet ik zien dat ze een tijdje verder kunnen. Thuis nog enkele zware klusjes (nu ik fysiek nog OK ben) afwerken, voor de lichtere zal ik tijd genoeg hebben tijdens mijn herstelperiode.

Toch lig ik tijdens de nacht al eens wakker. Ergens zal ik in mijn onderbewustzijn er toch mee bezig zijn.

Het voordeel er van is dat ik dan kan plannen van wat en hoe ik de volgende opdracht ga aanpakken.

Buiten de zakelijke taken probeer ik natuurlijk ook nog zoveel als mogelijk tijd vrij te maken voor ontspanning, of dacht je misschien dat ik een robot ben

De volgende week zal het niet anders zijn, enkel op het einde van de week, als ik moet inpakken en vertrekken naar Leuven……

Marco telt nu ook elke dialyse af, volgende zaterdag de laatste in Antwerpen, waarschijnlijk nog een korte op maandag in Leuven.

Ook met de school zijn alle regelingen getroffen, de voornaamste proef (GIP) heeft hij donderdag afgewerkt.

De andere proefwerken kunnen nog tot op het einde van  juni afgenomen worden, indien dat niet lukt is eind augustus de andere optie.

Groetjes,

Michel

21-05-2011 om 09:22 geschreven door Michel