Dag 12xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nooit zo
graag thuisgekomen zoals vandaag, ook al viel de regen met bakken uit de lucht.
Het was wachten tot 11 u voor de dokter met de
resultaten van het bloed kwam aandraven.
De
kreatinine was 1,35, dus kreeg Marco groen licht om de kliniek te verlaten. Ze
verwachte dat alles in orde zou zijn tegen 15.00 u, niet dus tegen 17.30 u
konden wij vertrekken.
Er komt
natuurlijk wel een rompenslomp bij te pas, een sorteerdoos waar een
schrijnwerker zijn diverse vijzen in bewaard krijg je hier ook mee, maar dan
gevuld met allerlei pillen.
Het komt er
nu op aan om bepaalde symptomen van afstoting zo vlug mogelijk te herkennen. En
indien die er mochten optreden zo vlug mogelijk contact opnemen met de kliniek.
Woensdag
moeten wij beiden al terug op controle, nadien zal het de eerste weken voor
Marco afwisselend 2 en 1 maal per week
zijn.
Het is toch
wel fijn om terug thuis te zijn, de ruimte de stilte de privacy, dat zijn van
die momenten waarop je denkt dat je de rijkste en gelukkigste mens ter wereld
bent.
Voor het
overige is er weinig nieuws, alles is zowel bij Marco als mezelf zoals
gisteren, vandaag is de wonde nog eens verzorgd, ze stond er mooi bij, zodanig
mooi dat ik al mag douchen.
Nu de pijn en
de fysiek nog en dan zijn we er vanaf, maar de dokter verzekerde mij dat het zeker 3 maanden zal duren. Ik zal maar positief denken zeker, dus nog twee
en een halve maand dan he.
Nu wij
terug thuis zijn zal ik niet meer alle dagen met nieuws afkomen, tenzij het
spectaculair nieuws is.
Ik laat het
zeker weten via facebook.
Groetjes,
|