Hong Kong heeft één hoge berg en die moesten wij natuurlijk ook op. De dag ervoor hadden precies enkele duizenden mensen hetzelfde idee gehad, waardoor we toen afdropen uit de oneindige lijn wachtenden, maar deze keer speelde het gunstige maandagochtendeffect in ons voordeel.
Wij dus blij als twee kindjes met het kabeltrammetje de bergheuvel van de Victoria Peak op, ook wel de picknickmountain genoemd. Deze berg torent met zijn 552 meter hoog boven Hong Kong uit, wat er toe leidt dat je meer dan voldoende ansichtuitzichtjes hebt als je boven bent. Het is dan ook de topattractie van de stad (7 miljoen kijklustige bergfanaten deden het ons het voorbije jaar voor)
Na boven de obligate kiekjes genomen te hebben tijdens het wandeltoertje rond de berg was het tijd voor de afdaling. Gierig als we zijn lieten we het tramretourtje met de nodige zelfdunk aan ons passeren. Dit hellingske zouden we wel eens snel à pied bedwingen.
Al snel beseften we dat Chinese kuiten blijkbaar wat meer gewoon zijn dan onze sofakuiten. De weg naar beneden was zo steil en lang als 20 Smeysbergen achter mekaar (trappers en mensen van de buurt Overijse kunnen er zich zo wel onmiddellijk een beeld van vormen)
Onderweg deed de lokale fauna Isabelle wel wat versnellen, maar toen we beneden kwamen voelden we ons als schlemiele kermisaapjes
Eindelijk beneden geraakt de ferry van Hong Kong Island naar de overkant genomen om daar nog even de zon te zien zakken in de Zuid-Chinese Zee. Oh wat mooi
.
Na Hong Kong stad toch ook nog even de boerenbuiten gaan verkennen. Niet dat ze hier varkens met spleetogen of gele honden op boerderijen kweken, maar het authentieke vissersdorpje met nabijgelegen klooster van de Grote Bronzen Boeddha leek ons eens wat anders dan het hectische stadleven.
En ja hoor, weer iets leuks om te doen om bij mijnheer boeddha op bezoek te gaan, een kabelbaantje! In een bakje enkele kilometers door de lucht zweven met uitzicht op Hong Kong is een leuk begin van de dag. De verkouden Chinees die regelmatig zijn neusholte al slurpend ledigt moet er uiteraard bijgenomen worden.
  Na dag gezegd te hebben tegen Boeddha en zijn vrienden trokken we naar het dorpje van de Hong Kongse voorouders die waarschijnlijk uit toeristische noodzaak elk jaar weer hun simpele niet-evolueerde zelve bleven. Het boottochtje langsheen de paalwoningen van deze locals was alleszins de moeite en leverde weer een paar mooie plaatjes op. Hong Kong op de buiten is totaal anders, maar moet zeker gezien worden, al was het maar om eens een dagje smogfree te leven.
Eindconclusie: Hong Kong is als een moderne mierenhoop, waarbij de gigantische mensenmassa snel en efficiënt leeft en geleefd wordt. Hier rondlopen is als een Rock Werchter festival beleven zonder muziek. Zien en gezien worden, lopen, maar vaak niet weten waarheen,
Winkelketens van over de ganse wereld om het hoekje, overal gratis publieke toiletten, in één van de duizenden shoppingmalls, autos langs de verkeerde kanten, metros om de minuut die je overal heen brengen, gratis internet allemaal no problemo. Niettenstaande dit alles kijken we er toch naar uit om deze mega-metropool vol fossiele uitlaatgassen te verlaten om rustigere, maar vooral gezondere oorden op te zoeken
Op naar Kuala Lumpur dus voor ons blitzbezoekje van 30 uur.
06-10-2009 om 16:39
geschreven door Raf/Isa 
|