Decembermaand, kerstmarktmaand. Al lijkt het een beetje vroeg, toch zijn er al kerstmarkten doorgegaan op zondag 3 december.
Opapat was ook van plan om een bezoek te brengen aan de Kerstmarkt in Opwijk, tamelijk vroeg opgestaan voor een zondag, de neus even buiten gestoken en snel terug ingetrokken voor ze de lucht invloog, de weervoorspellingen hadden het ditmaal bij het rechte eind, een halve storm raasde over Deerlijk, het zag er écht deerlijk uit, even afwachten dus. Na een paar uur nam de wind niet in kracht af, integendeel, en het begon nog te regenen ook, opapat besliste om zijn tuf tuf op stal te houden.
Het zit echt niet mee op marktgebied, na het lamentabel voor en zomerseizoen, lijkt het najaar ook niet veel soeps te worden.
Ook in Zele ging er een Kerstmarkt door, daar kreeg opapat al info over binnen, zoals te verwachten hebben veel kramers afgezegd of hun kat gestuurd, de moedigen die het risico durfden te nemen om paraplu s open te zetten hadden het knap lastig om die tegen de grond te houden, en wat ook een beetje te verwachten was, de verkoop viel erg tegen, wat wil je het was zelfs geen weer om er een marktkramer door te jagen.
Zaterdag was opapat even op de Vrijdagmarkt in Gent, en daar viel het ook al tegen, rond 15u begon het daar te regenen en vanaf dan verdween het volk van de markt.
Het begon nochtans plezant, rond de middag liepen er nog een paar steltlopers rond, toen nog hoog en droog, ze slaagden er zelfs in om een opkikkertje te drinken aan de veel lager gelegen koffiebar. Anders viel er verder ook niet veel meer te beleven en opapat tufte rond 17u al terug naar Deerlijk.
"De Vlaamse Ardennen" in feeststemming op 30-11-2006.
Normaal zou opapat ook zelf aanwezig geweest zijn op deze avond, gezondheidsproblemen lieten dit echter niet toe, spijtig. Maar een reporter ter plaatse stuurde mij volgend verslag en fotos door, welke ik met genoegen op de site plaats, het doet eventjes pijn als ik via de fotos bekenden terugzie zonder ik erbij was.
Opapat.
Titel: De Vlaamse Ardennen in Wetteren...
Bericht: Akkoord, alle aanwezigen waren (zijn) échte sympathisanten van "De Vlaamse Ardennen", maar wil niet zeggen dat de superlatieven betreffende dit eetfestijn daarom "politiek gekleurd" of onoprecht zouden zijn!
Trouwens, de inbreng van die Vlaamse Ardennen en zijn voorzitter beperkte zich "maar" tot de keuze van locatie en het vastleggen van het menu. (hm, en het betalen voor de eregasten, sorry). Maar wàt een keuze!
Een zaak met karakter, stijlvol ingericht, met niveau (letterlijk en figuurlijk), een bediening om U tegen te zeggen, zonder onnodige franjes, m.a.w. een vlotte bediening volgens de normen eigen aan zo'n klassezaak, maar vooral ook mét een hart.
Het interieur? Dat laat zich niet omschrijven in enkele zinnen of woorden: je moet het gewoon beleven, ondergaan.
De keuken? Daar staat een kunstenaar met een passie voor zijn vak, maar de uitbaters weten hun enthousiasme ook over te dragen op àl hun bedienend personeel!
Het menu? Héél kort samengevat: de presentatie van de schotels (wat een oneerbiedig woord voor die kunstwerken) was subliem, de smaak en afwisseling verfrissend origineel, iedereen meer dan voldaan zonder "suf" gevoel van enige overdaad.
En de wijnen? Genieten, gewoon genieten. Wellicht zal het niet lang duren of "Michelin" zal zijn gids dienen aan te passen met dit nog zeer prille Paradijs op Aarde aan de waterkant. Au bord de l'eau, op zijn vlaams: watertand?
Tussendoor ging een gelukzaak bijna lopen met alle gratis markten in 2007, maar hij is toch wijselijk blijven zitten tot het prille einde, en dat was niet zomaar uit beleefdheid.
Het onverwachte optreden van Elvis en/of Lotti toont nog maar eens welke talenten zich tussen onze leden verschuilen.
Spijts de formidabele sfeer - waar zowat iedereen met iedereen heeft gekeuveld - moet ik de op sensatie beluste lezer teleurstellen: er zijn géén nieuwe koppels gevormd, iedereen was zo tevreden dat er geen seconde kon gedacht worden om te veranderen van partner.
Voilà, dit is een korte sfeerschepping waarvan ik zéker ben dat niemand die erbij was me zal beschuldigen van enige overdrijving. En, beste lezer, geen negatief woord betreffende uw eventuele afwezigheid: de zaak zat immers vol, en wij hebben alle begrip voor uw eventuele excuses, op voorwaarde dat deelnemers van dit jaar voorrecht van inschrijven krijgen volgend jaar. Want dat is toch een recht van elke markthandelaar op een standplaats, ook al betreft het hier een zitplaats.
Voorzitter: dank u. Niet alleen voor die avond, maar voor het gehele jaar. Achter elke "grote" man staat een vrouw. Ook proficiat, even oprecht.
Door een opname in het ziekenhuis en de ongemakken ervoor en erna, was er van marktbezoeken weinig of geen sprake, gezien er voorlopig geen operatie aan te pas komt zal opapat terug actief worden in de maand december, dan staan er terug een aantal kerstmarkten op het programma.
De volgende dagen komt er ook een greep uit de geplande kerstmarkten op deze site.
Het is kalm bij opapat, kleine gezondheidsperikelen houden hem in deze novembermaand van het marktgebeuren weg. Toch is hij op 11 november even naar Gent getuft, tegen beter weten in hoopte hij op een aangename bevolkte markt, maar het vermoeden bleek echter harde realiteit, de winkels in Gent waren potdicht, in de ondergrondse parking van de Vrijdagmarkt waren rond de middag nog 430 plaatsen vrij, waar het normaal ongeveer volzet moet zijn.
Bij het nemen van deze foto liep het er omstreeks 14u30 niet zwart van het volk (op eentje na), meer dan de helft van de vaste kramers waren niet komen opdagen, en nog een deel nam zelfs de moeite niet om het kraam op te zetten en verdwenen in een warme bistro in de omgeving.
De marktleider, toch enigszins verrast door de weinige aanwezigen had eens de tijd om een warme koffie te drinken aan de expressobar.
Op 12 november is er de jaarmarkt in Sint Lievens Houtem, normaal een enorme grote markt waar men het zich kan permitteren om ingang te vragen om de markt te bezoeken, een uitzondering uiteraard. Opapat zal er spijtig genoeg niet naartoe tuffen en zich nestellen bij de haard om terug op krachten te komen.
Een bijna dagelijks voorkomend probleem, de tututmadammetjes die met hun opgefokt hondje wandelen op de markt om hun tijd te doden. Wie heeft het nog niet meegemaakt, hondje moet plassen, en natuurlijk staat daar een paal met metalen voet om het kraam te behoeden de lucht in te vliegen, madam blijft staan tot het hondje de laatste druppel uit zijn pietje heeft afgeschud, dan vervolgt ze zonder verpinken haar weg.
Een kraam is geen piespaal, dus ga je die madam er even op wijzen dat dit niet hoort, maar meestal bekijken ze je alsof je een hondenbeul bent, het beestje moet toch ergens plassen, akkoord, maar er zijn andere plaatsen, ik pies toch ook niet tegen je benen is gewoonlijk mijn antwoord, of moet ik het eens proberen!
Bepaalde collegas hebben een fles water klaar staan om het onmiddellijk af te spoelen, maar ik wil een stukje verder gaan, ik geef die fles aan die kakmadam en vraag om het af te spoelen, bij weigering even een goede klak water op haar benen gieten zodat het water in de schoenen loopt, die gaan wel van hun oren maken, maar ze zullen tweemaal nadenken voor ze hun viervoeter tegen een kraam laten plassen, het hondje moet niet gestraft worden, wel het baasje!
Wie andere voorstellen heeft mag het mij altijd laten weten.
Statutaire vergadering NVMV op 26 oktober in Overmere.
Door omstandigheden tufte opapat veel te vroeg het domein Nieuwdonk op in Overmere, het was toen pas half zeven. Niet te geloven dat het op 26 oktober toen nog 21° was en men eigenlijk nog op het terras kon zitten van t Reigersnest aan de oevers van het Donkmeer.
Om 19u30 waren de meeste opgekomen leden ter plaatse, meer dan vijftig waren aanwezig.
Gezien het om een statutaire vergadering ging kwamen de officiële gedeelten eerst aan bod, waaronder een uitleg over de nieuwe wetgeving, het meest vervelende gedeelte, uit de doeken werd gedaan, of liever, het zal nog een serieuze na studie vergen om er iets van te begrijpen.
Op de foto een gedeelte van het bestuur waaronder slechts één cola drinker opviel.
Fotos die wat minder duidelijk zijn vandaag om reden van verkeerde instelling op het kodakske.
Verder werd met veel aandacht geluisterd naar de toekomstplannen van de vereniging die opapat hier niet uit de doeken gaat doen, men kan veel inkijken op hun website, klik op de NVMV in de linkerkolom van deze site.
Er volgden nog twee hoogtepunten, de gratis drank en broodjes aangeboden door de vereniging, hier moest opapat héél snel zijn om een foto te nemen, want de broodjes op de schotels smolten als sneeuw voor de zon, hongerige magen hebben die marktkramers in elk geval, en ook het doorspoelen mocht er zijn.
Ieder jaar worden er ook 11 prijzen verloot, van 1 markt gratis in 2007 tot de hoofdprijs alle markten gratis in 2007, de winnaar was de gast rechts op de foto onder het bedenkelijk oog van de mannen aan dezelfde tafel, zo van verdorie, tedju, miljaarde.
Er kan er maar één de eerste prijs hebben nietwaar.
Opapat tufte vrij vroeg terug naar Deerlijk om reden van wat broebbelproblemen in de darmen die helemaal niets te maken hadden met de aangeboden spijs en drank op de avond.
Vandaag de eerste editie van de avondmarkt in Melden, opapat daar ruim op tijd naartoe getuft want hij wilde niets missen van deze eerste uitgave.
Voor mensen die welden niet weten liggen even situeren, het ligt langs de baan tussen Oudenaarde en Kaster, voor de wielerliefhebbers, het ligt net aan de Koppenberg, een gruwel voor de wielrenners in de Ronde Van Vlaanderen.
Even voor 15u was opapat ter plaatse, alles moest nog beginnen, het podium voor het optreden van de groep Zoenen stond al klaar, maar voor de rest was alles nog in opbouw.
Omstreeks 18u was ongeveer alles klaar en zg men de eerste bezoekers neerstrijken in het landelijke Melden langs de Schelde. Opapat hield al een beetje zijn hart vast omdat hij de weersvoorspellingen op de voet had gevolgd via internet, stakke wind met kans op enkele buien, dat was nu het laatste wat ze hier nodig hadden.
De drijvende kracht achter dit eerste gebeuren was Filip De Smet, een gedreven man met optimistische ingesteldheid, op enkele onvermijdelijke schoonheidsfoutjes na moet opapat hem toch gelukwensen met de voorbereiding en het resultaat. Melden is eigenlijk een zeer klein dorp op gebied van inwoners, men moet maar de lef hebben om aan zoiets te beginnen.
Eén van de schoonheidsfoutjes was de wettelijke afstand tussen de tegenovergestelde kramen, minimum drie en een halve meter om ziekenwagens en brandweer door te laten, dit was hier niet het geval, eigenlijk is deze straat te smal om langs beide kanten kramen te plaatsen, anderzijds is de straat te kort om iedereen te kunnen plaatsen.
Maar laat ons positief blijven, men heeft er zowat alles aangedaan om deze eerste avondmarkt kleur te geven met optredens en zelfs tijdsgebonden animatie was er aanwezig, zoals deze heksenstand waar men zich kon tegoed doen aan pompoensoep en de eerste Glühwein.
Een jeneverbar mocht uiteraard ook niet ontbreken, en de keus van de waard was een voltreffer, een wat bijgeschminkte sympathieke bompa met aangepaste jeneverneus genoot met volle teugen (kleine dan) van zijn kraam.
Een folkloristische dansgroep mocht ook zijn danskunsten laten zien, waarna een ongeveer symfonisch orkest de mensen in vervoering brachten.
Net na dit optreden kwam de vrees van opapat uit, het begon te regenen, eigenlijk een ramp voor het gebeuren, het was toen pas rond 20u, geen water gieten, maar genoeg om alles nat te krijgen. Dit betekende het einde voor de negen aanwezige marktkramers tussen de tenten van de verschillende verenigingen.
Wat ook opviel was een meer ouder publiek, niettegenstaande een keigoede groep De Zoeners , niet onverbiddelijke, die covers brachten van Vlaamse jeugdige toppers konden het weertij niet meer doen keren, het begon opnieuw lichtjes te regenen, en daar begon het schoonheidsfoutje opnieuw zijn problemen op te eisen, de marktkramers zaten na inpakken gevangen en konden pas een uur later de markt verlaten. De bloemist was nog het grootste slachtoffer, hij had zijn aanhangwagen achter de kerk geparkeerd, maar achteraf blokkeerde de vrachtwagen met de klank en lichtinstallatie de enige andere mogelijke uitweg, de bestuurder was niet meer ter plaatse en zou pas na het optreden terugkomen. Met het nodig geduld door een wat traag opkramen van het ander knelpunt is alles uiteindelijk goed gekomen, gelukkig kreeg daar niemand een infarct en was er geen brand, anders was het een ramp geworden.
Conclusie van deze eerste uitgave, zéér goed initiatief, behalve voor marktkramers, die kunnen daar weinig of niet aan de bak komen, de mensen amuseren zich bij de tenten van de plaatselijke verenigingen, ontmoeten elkaar eens op een andere manier,vinden het geweldig dat er optredens zijn van een plaatselijke dansgroep enz , maar het woord avondmarkt is daar niet echt op zijn plaats, dit is een conclusie na rondvraag bij de aanwezige kramers. Ook het plaatsgebrek is een groot nadeel voor de organisatie.
Als kleine zelfstandige kan je geen rekening houden met je eigen verjaardag, dan maar proberen je verjaardag te vieren op de markt. Je probeert zo weinig mogelijk mensen op de hoogte te stellen, want voor een marktkramer is het gewoon een dag als een andere, vooral wanneer je een leeftijd bereikt hebt dat je eigenlijk niet meer wil vieren.
Buiten een paar intiemste vrienden en kennissen gaat de verjaardag gewoon voorbij in de meest gewone omstandigheden, een plaatselijke horeca zaak was het niet vergeten en trakteerde opapat op zijn geliefkoosde drank met bovenop een lolly, maar met de belofte dat na de markt de rest zou volgen, wat dan ook gebeurde, de zaak Vondel op de Vrijdagmarkt in Gent was opapat indachtig waarvoor zijn dank uiteraard.
Het zou me plezier doen moesten de marktkramers hun verjaardag willen bekend maken, die komen zeker in beeld als ze willen.
Zoals eerder reeds aangekondigd zal opapat af en toe eens grasduinen in het verleden, in de boeken heeft hij inzage van het toenmalig maandblad uitgegeven door de Wettig Erkende Nationale Jonge Marktkramersvereniging Van België, jongens wat een lange naam is me dat.
In de eerste plaats stelt opapat vast dat er toen nog veel gedaan werd voor de leden, iedere maand verzette men bergen werk om de leden zo veel mogelijk informatie te verschaffen, dat kon gaan over nieuwe wetgevingen, geboortes en overlijden, materialen te koop, mopjes, en uiteraard de markten welke in die maand georganiseerd werden door de vereniging. Als men dan nog bedenkt dat de technologie nog niet was zoals vandaag, dan beseft men temeer hoeveel uur er maandelijks nodig waren, Men zou dit nu heel makkelijk kunnen verwezenlijken via de computer en internet, bepaalde bonden doen het al een beetje, maar zeker niet in de zin van dat maandblaadje.
Opapat ziet wel wat hij er kan van overnemen, en regelmatig zal men er wel van horen op deze site.
Na het lamentabel voorseizoen was de hoop gericht op vooral de zomermaanden juli en augustus, dit zou het verlies wel terug goed maken dacht iedereen.
Dit was buiten de waard gerekend, of beter, buiten de weergoden en erbovenop ook de kustbonden.
Het weer in juli was voor toeristen één van prima kwaliteit aan de Belgische kust, alhoewel dat de tropische temperaturen uiteindelijk ook niet zo gezellig bleken te zijn.
Overdreven warme julimaand 2006
Zeker niet voor het marktkramers gebeuren, iedereen zou denken het is mooi weer, prima voor de verkoop op de markten, niets bleek minder waar te zijn, aan de kust bleven de vakantiegangers langer aan het water liggen, of andere mensen bleven langer in de schaduw hangen, dit was al voelbaar an de verkoop, verder hadden de puffende mensen meer interesse in de terrassen dan gaan kopen op de markt, niemand denkt aan kleren kopen als men ze liever zou uittrekken, iedereen denkt meer aan drinken dan aan eten, kortom iedereen was niet echt in koopstemming.
De kustbonden hadden een oorlogsstrategie uitgedokterd en tot overmaat van ramp voerden ze die nog uit ook, na de eerste week van juli stonden al gestrafte marktkramers ergens in the middle of nowhere op hun duurbetaalde plaatsen, of beter, op plaatsen die geen eurocent waard waren, iets dat toch wraakroepend zou moeten zijn, of hadden die bondsleiders ook last van de hitte die hun hersencellen aan het droogleggen waren, een toch niet zo slimme zet blijkt achteraf, zeker als ze zullen beseffen dat hun royale inkomsten toch niet zullen geweest zijn wat ze ervan verwachtten, iedereen heeft erbij verloren, en de winnaar is: NIEMAND!
Buiten een paar jaarlijkse topmarkten bleek toch dat er een groot aantal marktkramers stilzwijgend bepaalde markten links lieten liggen, enerzijds uit financiële overwegingen, anderzijds uit stil protest tegen een onverantwoorde boycot van de Nieuwpoort markten.
Resultaat van de julimaand is volgens peilingen meestal minder als vorige jaren, de eerste hoop op recuperatie voor het slechte voorseizoen bleek ijdele hoop te zijn.
Het bijna dagelijks beeld in augustus.
Dan was er nog augustus, nu zou het toch moeten gebeuren, maar de boycot ging koppig verder en de weersomstandigheden sloegen om in wind, regen ,onweer, enkel een tornado ontbrak nog op het lijstje. De ontmoediging was duidelijk te zien aan het minder aantal kramers, hoe verder augustus evolueerde hoe meer er begonnen af te haken op de avondmarkten. Het was dan ook volgens vele de eerste maal dat het overdag soms nogal meeviel, maar tegen de avond de weersomstandigheden slechter werden, in het verleden was het meestal andersom, slecht weer overdag en tegen de avond ging de wind liggen en bleef de regen uit, niet in 2006 dus.
Dit spaarvarken symboliseert nog het meest hoe het de kramers is verlopen in 2006, uitgebuit enerzijds, de weergoden tegen anderzijds, laat ons hopen dat er hierbij geen slachtoffers zullen vallen die hun zaak noodgedwongen moeten opgeven.
De overblijvers kunnen enkel maar hopen dat de kustbonden eindelijk tot het besef komen wat ze aan het verknoeien zijn, dat ze de marktkramers in stilte aan het wurgen zijn door het overdreven standgeld, ook hopen dat ze net als de kramers van hun karige winst of zelfs verlies, iets van hun overdreven winst inbinden om niet tot een ramp te komen de volgende jaren, ofwel laten ze de concessies over aan andere mensen die het belang van de kramer nastreven en geen fortuin in eigenbelang, die bestaan ook wees daar maar zeker van.
September was dan een ideale zomermaand, maar het avondgebeuren is dan niet meer hetzelfde, het weer was er, maar de avondmarkten niet meer zo talrijk om nog iets recht te trekken. Het méér organiseren van markten in het binnenland voor de thuisblijvers tijdens de zomermaanden zou ook een niet te onderschatten alternatief kunnen zijn.
Dit was een algemene opinie na ontelbare gesprekken met de kramers zelf, iedereen hoopt dat 2007 een omwenteling teweegbrengt in het voordeel van de marktkramer, het weer moeten we nog afwachten, maar begin met de échte knelpunten aan te pakken en we zijn al halfweg.
Ook op maandag 2 oktober was opapat rond de middag terug aanwezig in het centrum van Kuurne, de laatste dag van de Ezelsfeesten die reeds van vrijdag bezig waren.
Ik heb het al gezegd dat alles opsommen wat hier aan activiteiten plaats vind een onbegonnen zaak is, het stopt er niet en dit op verschillende locaties.
Het marktgebeuren komt traditioneel wat later op gang door al de andere gebeurtenissen.
Wie ook per fiets de Kerkstraat ingereden kwam was een boegbeeld in Kuurne, Nesten, de kunstenaar en karikaturist, tevens maker van Ambrosius, een beeld typisch voor Kuurne, een ezel.
Andere gebeurtenissen zoals bijvoorbeeld in de reuze tent, daar was er in de namiddag een optreden voorzien van Nicole en Hugo, de tent zat eivol met senioren, daar denkt men hier ook aan, na het jong geweld met Belle Perez en nog enkele optredens voor de jongere mensen was vandaag de dag voor de ouderen.
Nicole en Hugo op de foto tijdens een signeersessie en cd verkoop.
Op hetzelfde ogenblijk was er ook de jaarlijkse wielerwedstrijd die dedert het heraanleggen van het centrum doorgaat op een ander parcours, spijtig, maar met de steeds smaller wordende straten in functie van de veiligheid brengt ook mee dat het te onveilig geworden is om er renners door te jagen.
Spijtig werden we terug geconfronteerd werden met openstaande hemelsluizen toen er heel wat volk op de markt aanwezig was, daardoor besloten de kramers om wat vroeger dan voorzien hun matten op te rollen niettegenstaande er nog een vuurwerk voorzien was als afsluiter van de feesten. Daar hield opapat het ook voor bekeken en bij leven en welzijn zal hij hier volgend jaar zeker terug van de partij zijn.
Kuurne Ezelsfeesten deel twee, het was rond 11u toen opapat het centrum van Kuurne binnenreed, buiten de reeds opgestelde kramen en tentjes van handelaars was er nog maar weinig activiteit te bespeuren, waarschijnlijk moesten er daar nog veel hun roes uitslapen, want geloof me op die feesten daar is het écht feesten als de beesten.
Maar de activiteiten van vandaag kwamen al snel op gang, opapat liep daar een bekende figuur op het lijf, Sire Koen de eerste, Koning Ezel in Kuurne, een zeer sympathieke man die er verdomd goed uitzag na een korte nacht, vorig jaar ontmoette opapat hem ook al, en hij erkende opapat nog, dus een foto genomen van dit Koninklijk bezoek, en daarna de eer om samen op de foto te mogen met zijne hoogheid. Sire Koen heeft zelf ook een site, klik even op http://www.bloggen.be/kuurne Ook heel wat te zien over Kuurne op http://www.bloggen.be/guidoenyvette
Na de middag begon ook het volk het centrum te bevolken, zoals gisteren reed een brandweerwagen terug door de straten om de veiligheid te garanderen, en plots een spijtig voorval voor het korps, één van de brandweermannen zakte zieltogend neer, ziekenwagen en Mug waren snel ter plaatse maar het zag er toch heel ernstig uit, opapat hoopt dan ook dat alles in orde komt met de man.
In de namiddag kwam er zoals te verwachten enorm veel volk naar het centrum, het weer zat aanvankelijk mee, de mensen waren echt in hun nopjes met dit jaarlijks gebeuren, meestal spreken ze er van Kuurne kermis, en inderdaad er staat ook nog een ruime kermis opgesteld, opapat zou het bijna vergeten bij al die verschillende activiteiten op verschillende locaties. En bier dat kennen ze daar ook, ze hebben er zelfs een eigen Ezelsbier, een blonde een bruine en een steenezel, opapat was er wel voor te vinden, met een lichte voorkeur voor de bruine.
Er bestaat in Kuurne ook zoiets als de ezelsworp, van op een hoog uitgeschoven brandweerladder smijt men van die pluchen ezeltjes naar beneden, en grabbelen maar.
Wat nu het best niet gebeurde kwam er toch, tijdens de worp barste een vrij zwaar onweer los boven Kuurne, klank en lichtspel, water gieten zelfs met hagelstenen, het moet dan omstreeks 17u geweest zijn en het duurde toch een hele tijd, het was even gedaan met de pret, opapat hield toch even zijn hart vast toen hij die mensen boven op die brandweerladder zag staan tijdens het bliksemen, levensgevaarlijk toch.
Gezien het onweer vrij onverwacht was gekomen waren heel wat mensen verrast en kwamen er nogal veel met natte kleren te zitten. Het was dan ook geen wonder dat vele zich huiswaarts begaven, en dit het vroege einde betekende voor de marktkramers en handelaars, de binnenactiviteiten zullen gewoon zijn doorgegaan, want er waren nog optredens voorzien van o.a. Nicole en Hugo.
Op verkoopgebied mochten de kramers vandaag minder klagen als gisteren, het gekende einde maand effect was toch duidelijk voelbaar.
Na nog een ezelbiertje naar binnen gekapt te hebben tufte opapat ook maar terug naar Deerlijk, op een figuurlijke boogscheut van Kuurne.
Men kan nog en paar honderd fotos bekijken van gisteren op de website:
Bij de ezels in Kuurne, inderdaad Kuurne is bekend en beroemd als ezelsgemeente, nationaal in be bekendheid gebracht door cartoonistNesten met zijn ontwerp van de ezel Ambrosius.
Opapat is hier ieder jaar op post, zo ook vandaag op de eerste dag van de driedaagse Ezelsfeesten. Reeds om 10u tufte hij het centrum binnen, er was duidelijk al heel wat activiteit waar te nemen, de handelaars enerzijds hun witte tentjes en marktkramers anderzijds hun kramen aan het opstellen, want hier zou heel wat volk op afkomen.
Het programma van die feesten is ellenlang, teveel om alles op te sommen, opapat moet zich hier een beetje beperken anders zou deze reportage een volledige krant in beslag nemen, dus beperkt hij zich tot enkele merkwaardige feiten vandaag.
De feesten worden op gang getrokken door de burgemeester himself met in zijn kielzog de orde van de ezel en leuke meisjes met mandenvol ezeloren een plaatselijke lekkernij die uitgedeeld word aan iedereen die het wil.
De brandweer doet daar ook ernstig zijn werk, ze rijden regelmatig het centrum door om in de eerste plaats de brandveiligheid te respecteren, en zo ook de nodige doorgang te verkrijgen om later op de dag de Ezelstoet de nodige doorgang te garanderen.
Terwijl men via luidsprekers om de haverklap te horen krijgt waar en wanneer er een nieuwe attractie van start gaat, komt er meer en meer volk het centrum inpalmen, dat gaat van een wedstrijd van verklede kinderen, een optreden in de reuze tent, de verschillende attracties die op ander plaatsen doorgaan, noem maar op, er komt daar geen einde aan.
De marktleider van dienst Geert, midden op de foto, kan eindelijk eens een pintje drinken, oef, de markt is van start gegaan, en iedereen heeft keurig zijn plaats gekregen.
Rond 19u was er de tweejaarlijkse stoet, een carnavalesk gebeuren op zijn Aalstst, maar dan op een Kuurnse lijst gesneden, opapat heeft uitzonderlijk veel fotos genomen maar om ze allemaal op de site te plaatsen zou van het goede teveel zijn, enkele voorbeelden zoals deze Chinese draak, maar dan wel met een ezelkop.
Een ludieke voorstelling hoe ze de jeugd voorbereiden om via middeltjes tot wereldkampioenen.
Erotica en Discotoestanden kwamen er ook aan bod.
Tot zelfs een gevang in Kuurnemonde waar ontsnappen een makkie is kwam aan bod.
En tussen al die mensen uit de Ezelsgemeente konden een groep échte ezels toch niet ontbreken, het was met grote fierheid dat ze door hun gemeente een rondtocht deden.
Om 20u was er een optreden voorzien van Belle Perez, opapat is er niet meer naartoe gegaan, hij heeft die al vroeger aan het werk gezien en weet dat hij dan niet onmiddellijk in slaap geraakt, zo een heupwiegend jong blaadje is nu niet bepaald slaapwekkend voor een jonge opa.
Morgen 1 oktober het vervolg van de feestelijkheden in Kuurne.
