Kort bezoek aan "De Waterfeesten" in Berlare op 2 augustus 2009.

Vroeg opstaan is nu niet bepaald de beste eigenschap van opapat, als avondmens was het dan voor hem niet evident om zéér vroeg op te staan om naar het Donkmeer in Berlare te tuffen, neem daarbij nog de weersomstandigheden met véél regen in acht en je kan je inbeelden hoe de gemoedstoestand geweest is, de ironie wil dan nog dat aan het Donkmeer de waterfeesten doorgingen, een betere naam konden ze op 2 augustus niet vinden. Het was pas 8u30 toen opapat reeds ter plaatse was, en wat zag hij? Veel water maar nog weinig feesten.

De markt staat opgesteld vanaf het meer tot zowat anderhalve kilometer verder een 200-tal kramen waren voorzien. Prettig was het in elk geval niet in de voormiddag, zelfs de grote stoere treurwilg stond erbij te wenen.
Er was veel twijfel onder de kramers, sommigen stelden hun kramen op, anderen verkozen om nog wat te wachten, want volk komt er eigenlijk pas in de namiddag, en opapat was op gebied van kledij helemaal niet voorzien op een zondvloed, na het nemen van deze foto was hij al nat tot tussen de bilspleet.

Wie er duidelijk geen last van had was onze publi man, was één van de eerste klaar met het opstellen van zijn accommodatie, met de glimlach zoals opapat hem kent, hoe hij het klaarspeelde om zijn kledij droog te houden is nog steeds een onopgelost raadsel.

Voor wie er even aan zou twijfelen, dit zijn niet de drie ontsnapte gevangenen die werden aangehouden, maar kletsnatte kramers die nog hun plaats moesten krijgen van een al even afgespoelde medewerker van de markt.

Toch nog een bijkomend probleem voor de kramers, de paaltjes die het voetpad scheiden van het fietspad, probeer daar maar een voertuig tussen te krijgen, een groot aantal waren in de grond vast gemetst, andere konden losgemaakt worden, een vervelende vaststelling bij het opstellen van een markt.

Half slaapwandelend trok opapat nog even de markt door, maar lang zou hij dit niet volhouden, zelfs met de wetenschap dat het in de namiddag prachtig weer zou worden, was de bobijn er toch af, uiteindelijk besloot hij om toch nog zijn tufke in te springen en onder nog steeds gietende regen Deerlijk waars te keren, en ja, hij was nog geen half uur thuis of de zon kwam erdoor, tedju toch, was hij toch maar gebleven, want met de herinnering uit vroegere jaren zal men daar aan het Donkmeer terug over de koppen hebben kunnen lopen, maar opapat
.. hij moest een beetje slapen.
05-08-2009, 20:47
Geschreven door opapat 
|