Prachtige en unieke ochtend beleefd! Hoe die condors zweven op de thermiek. En dat in een schitterend landschap. Daar staan we met plezier om half vijf voor op! Heel knappe foto's gemaakt! Binnenkort op de blog!
Morgen naar minder hoge bestemming. 't Zal onze ademhaling ten goede komen. En hopelijk toch ook wat warmer want snikheet is het hier belange na nog niet. Moesten vanmorgen zelfs ons 'damarreke' aandoen en 'lange fleece onderbroek' (Inneke) wilden we niet bevriezen! En dan te bedenken dat het in België 28C is...
Geniet van de lekker warme dagen daar!
Dikke knuffel
wij xx
PS blij te lezen dat alle poezen zich redelijk ok gedragen bij onze cat sitters! Een dikke dankjewel daar al voor!
Hey Hey
Vandaag vroeg gewekt voor een dagje op het Titicacameer. Momenteel is het hier nul graden, vannacht minus vijf. Maar ze beloven dat het straks snikheet zal worden. We zijn benieuwd. Maar ondertussen hebben we toch maar voorlopig sokken in onze sandalen aan (beetje tegen de zin van mama maar warmte gaat voor schoonheid deze keer).
Gisteren een dagje in de bus, maar de landschappen waren prachtig en anders dan de bergen rond machu picchu, meer afgerond bovenaan, veel minder begroeiing. Het deed een beetje aan de steppe in Siberië denken maar dan met bergen op de achtergrond.
Wat algemene weetjes: de mensen hebben hier niet veel maar ogen gelukkig, eten is hier nooit warm maar eerder lauw tot koud en de zon straalt hier veel krachtiger dat het soms echt leidt tot pijnlijke ogen.
Genieten doen we met volle teugen en nog veel meer!
Dikke knuffel
wij xxx
In tegenstelling tot de andere groepsleden die midden in de
nacht klaarwakker bleken, ontwaakten wij bij het wekkersignaal van onze
telefoon. Meteen aangepast aan het Peruviaanse tijdsruimte dus!
Lima, de hoofdstad
van Peru, is een stad met vele gezichten en is gelegen in het dal van de rivier
de Rimac, aan de steile kust van de Stille Oceaan en aan de voet van het
Andesgebergte. Lima werd gesticht door de Spaanse veroveraar Francisco Pizarro
op 6 januari 1533. Bij haar stichting in 1535 telde Lima 790 inwoners. Nu telt
de stad ongeveer tien miljoen inwoners, een derde van het totale
bevolkingsaantal van Peru. Lima wordt het Dambord van Pizarro genoemd, omdat
het stratenontwerp mooi verdeeld is in vierkante vakjes.
Lima is opgedeeld in
districten. Voor ons zijn de twee belangrijkste: Lima-el Centro, de wijk in het
centrum en de wijk Miraflores, de residentiële wijk waar ook ons Hotel Colon
ligt.
De dag startte met een bezoek aan het wisselkantoor waarna
een korte wandeling volgde richting Parco del Amor met een Gaudi-achtige
mozaïekmuur en imposant standbeeld, de kus genaamd. Van hieruit ging het
richting centrum.
Het oude centrum van
Lima ligt op enkele kilometers van de kust en van de vele koloniale huizen zijn
er nog heel wat overgebleven. Lima heeft een aantal prachtige musea waar de
schatten van vroeger tentoongesteld worden. Zo ook het Museo del Arco met
een prachtige verzameling kunstvoorwerpen gelegen in een kleurrijke
bloementuin.
Om drie uur leiden
sirenes en werden overal de klokken geluid: aardbeving-oefening! Een immense
volksverhuis kwam op de been. Leuk om mee te maken omdat het toch slechts een
oefening was. Blijkbaar wordt zoiets tweemaal er jaar in heel Peru gehouden.
De stads wandeling
bracht ons verder ook bij het San Franciscus klooster met catacomben (de
lelijkste die mama en ik ooit zagen). Een helse taxirit vormde het einde van
een gevulde eerste dag.
Straks om half zes
opstaan om tijdig de vlucht naar Cuzco te halen gedaan met uitslapen ;-)
Na een dagje in de tuin werken door mama en ik rondlopen in
Pairi Daiza als vrijwilliger op de Wereld MS dag , reed onze privé chauffeur
Lieve ons naar Zaventem. Een heerlijk diner later (asperges en gerookte zalm),
kropen we onder de wol. De wekker werd gezet om vijf uur. Wat zeg ik, maar
liefst drie wekkers werden gezet.. Er wilde iemand echt zeker zijn dat ze de
vlucht richting Machu Picchu zou halen ;-)
Donderdag 29 mei 2014
Je gelooft het nooit maar we waren wakker om vijf uur! Douche
nemen, tandjes poetsen en uitchecken. We moesten de kortste afstand naar de
vertrekhal afleggen en arriveerden als laatsten van de groep. Gelukkig nog wel
op tijd!
Iedereen had er meteen zin in. Zoals op de
voorreisvergadering reeds bleek, valt de groep enorm mee. Het motto luidt:
minstens een kwartier lachen per dag. Dat doel werd na het eerste halfuur al
ruimschoots gehaald!
De vlucht naar Madrid verliep vlekkeloos, mama kreeg haar
koffietje na de landing en ik deed me te goed aan een heerlijke sandwich met
Iberische ham. Iets meer pech ondervonden we voor de vlucht naar Lima. Omgeven
door tientallen voetballertjes tussen tien en dertien jaar, konden we niet echt
van een rustige vlucht spreken. Niet dat ze stout waren, gewoon een beetje
luidruchtiger dan je liefst zou hebben op een vlucht die twaalf uur duurt.
Gelukkig landden we mooi op tijd in Lima, ondervonden we
geen enkel probleem bij de grenscontrole en rolde alle bagage van iedereen van
de band. De rit naar het hotel duurde ongeveer 40 minuten en geef ons een
eerste blik op de stad Lima. Negen miljoen inwoners, gek gebouwde huizen met
dakjes op de eerste verdieping en vervolgens nog een paar etages, een kustweg
langs de oceaan naast afgegraven hellingen ter bescherming tegen tsunamis en
druk verkeer.
Het hotel is best ok en doet wat aan de oude koloniale stijl
denken. Voor ons telt nu maar één ding: zo snel mogelijk onze spullen
klaarleggen voor het stadsbezoek morgen en dan bed in voor een welverdiende
nachtrust ;-)
Slaapwel
Inneke & mama
PS met zeven uur tijdsverschil gaan jullie wel altijd een
beetje moeten aanpassen als we het over morgen hebben, want vaak is morgen
bij jullie al half achter de rug
Welkom op mijn nieuwe reisblog. Ik dacht zo "waarom goede gewoonten overboord gooien" en dus hoop ik in de toekomst jullie weer te verblijden met hier en daar een fotootje en wat uitleg over waar ik zoal ter wereld uithang
Peru heeft de eer het land te zijn van de eerste bestemming van deze blog. Mama en ik gaan samen met een groep van 8 andere medereizigers en een reisleidster op zoek naar de verborgen schatten van de Inca's. Hopelijk krijgen we geen (of toch niet teveel) last van hoogziekte en beleven we de reis van ons leven - want dat is toch het doel van elke reis ;-) !
