In tegenstelling tot de andere groepsleden die midden in de
nacht klaarwakker bleken, ontwaakten wij bij het wekkersignaal van onze
telefoon. Meteen aangepast aan het Peruviaanse tijdsruimte dus!
Lima, de hoofdstad
van Peru, is een stad met vele gezichten en is gelegen in het dal van de rivier
de Rimac, aan de steile kust van de Stille Oceaan en aan de voet van het
Andesgebergte. Lima werd gesticht door de Spaanse veroveraar Francisco Pizarro
op 6 januari 1533. Bij haar stichting in 1535 telde Lima 790 inwoners. Nu telt
de stad ongeveer tien miljoen inwoners, een derde van het totale
bevolkingsaantal van Peru. Lima wordt het Dambord van Pizarro genoemd, omdat
het stratenontwerp mooi verdeeld is in vierkante vakjes.
Lima is opgedeeld in
districten. Voor ons zijn de twee belangrijkste: Lima-el Centro, de wijk in het
centrum en de wijk Miraflores, de residentiële wijk waar ook ons Hotel Colon
ligt.
De dag startte met een bezoek aan het wisselkantoor waarna
een korte wandeling volgde richting Parco del Amor met een Gaudi-achtige
mozaïekmuur en imposant standbeeld, de kus genaamd. Van hieruit ging het
richting centrum.
Het oude centrum van
Lima ligt op enkele kilometers van de kust en van de vele koloniale huizen zijn
er nog heel wat overgebleven. Lima heeft een aantal prachtige musea waar de
schatten van vroeger tentoongesteld worden. Zo ook het Museo del Arco met
een prachtige verzameling kunstvoorwerpen gelegen in een kleurrijke
bloementuin.
Om drie uur leiden
sirenes en werden overal de klokken geluid: aardbeving-oefening! Een immense
volksverhuis kwam op de been. Leuk om mee te maken omdat het toch slechts een
oefening was. Blijkbaar wordt zoiets tweemaal er jaar in heel Peru gehouden.
De stads wandeling
bracht ons verder ook bij het San Franciscus klooster met catacomben (de
lelijkste die mama en ik ooit zagen). Een helse taxirit vormde het einde van
een gevulde eerste dag.
Straks om half zes
opstaan om tijdig de vlucht naar Cuzco te halen gedaan met uitslapen ;-)
Na een dagje in de tuin werken door mama en ik rondlopen in
Pairi Daiza als vrijwilliger op de Wereld MS dag , reed onze privé chauffeur
Lieve ons naar Zaventem. Een heerlijk diner later (asperges en gerookte zalm),
kropen we onder de wol. De wekker werd gezet om vijf uur. Wat zeg ik, maar
liefst drie wekkers werden gezet.. Er wilde iemand echt zeker zijn dat ze de
vlucht richting Machu Picchu zou halen ;-)
Donderdag 29 mei 2014
Je gelooft het nooit maar we waren wakker om vijf uur! Douche
nemen, tandjes poetsen en uitchecken. We moesten de kortste afstand naar de
vertrekhal afleggen en arriveerden als laatsten van de groep. Gelukkig nog wel
op tijd!
Iedereen had er meteen zin in. Zoals op de
voorreisvergadering reeds bleek, valt de groep enorm mee. Het motto luidt:
minstens een kwartier lachen per dag. Dat doel werd na het eerste halfuur al
ruimschoots gehaald!
De vlucht naar Madrid verliep vlekkeloos, mama kreeg haar
koffietje na de landing en ik deed me te goed aan een heerlijke sandwich met
Iberische ham. Iets meer pech ondervonden we voor de vlucht naar Lima. Omgeven
door tientallen voetballertjes tussen tien en dertien jaar, konden we niet echt
van een rustige vlucht spreken. Niet dat ze stout waren, gewoon een beetje
luidruchtiger dan je liefst zou hebben op een vlucht die twaalf uur duurt.
Gelukkig landden we mooi op tijd in Lima, ondervonden we
geen enkel probleem bij de grenscontrole en rolde alle bagage van iedereen van
de band. De rit naar het hotel duurde ongeveer 40 minuten en geef ons een
eerste blik op de stad Lima. Negen miljoen inwoners, gek gebouwde huizen met
dakjes op de eerste verdieping en vervolgens nog een paar etages, een kustweg
langs de oceaan naast afgegraven hellingen ter bescherming tegen tsunamis en
druk verkeer.
Het hotel is best ok en doet wat aan de oude koloniale stijl
denken. Voor ons telt nu maar één ding: zo snel mogelijk onze spullen
klaarleggen voor het stadsbezoek morgen en dan bed in voor een welverdiende
nachtrust ;-)
Slaapwel
Inneke & mama
PS met zeven uur tijdsverschil gaan jullie wel altijd een
beetje moeten aanpassen als we het over morgen hebben, want vaak is morgen
bij jullie al half achter de rug
