Na een dagje in de tuin werken door mama en ik rondlopen in
Pairi Daiza als vrijwilliger op de Wereld MS dag , reed onze privé chauffeur
Lieve ons naar Zaventem. Een heerlijk diner later (asperges en gerookte zalm),
kropen we onder de wol. De wekker werd gezet om vijf uur. Wat zeg ik, maar
liefst drie wekkers werden gezet.. Er wilde iemand echt zeker zijn dat ze de
vlucht richting Machu Picchu zou halen ;-)
Donderdag 29 mei 2014
Je gelooft het nooit maar we waren wakker om vijf uur! Douche
nemen, tandjes poetsen en uitchecken. We moesten de kortste afstand naar de
vertrekhal afleggen en arriveerden als laatsten van de groep. Gelukkig nog wel
op tijd!
Iedereen had er meteen zin in. Zoals op de
voorreisvergadering reeds bleek, valt de groep enorm mee. Het motto luidt:
minstens een kwartier lachen per dag. Dat doel werd na het eerste halfuur al
ruimschoots gehaald!
De vlucht naar Madrid verliep vlekkeloos, mama kreeg haar
koffietje na de landing en ik deed me te goed aan een heerlijke sandwich met
Iberische ham. Iets meer pech ondervonden we voor de vlucht naar Lima. Omgeven
door tientallen voetballertjes tussen tien en dertien jaar, konden we niet echt
van een rustige vlucht spreken. Niet dat ze stout waren, gewoon een beetje
luidruchtiger dan je liefst zou hebben op een vlucht die twaalf uur duurt.
Gelukkig landden we mooi op tijd in Lima, ondervonden we
geen enkel probleem bij de grenscontrole en rolde alle bagage van iedereen van
de band. De rit naar het hotel duurde ongeveer 40 minuten en geef ons een
eerste blik op de stad Lima. Negen miljoen inwoners, gek gebouwde huizen met
dakjes op de eerste verdieping en vervolgens nog een paar etages, een kustweg
langs de oceaan naast afgegraven hellingen ter bescherming tegen tsunamis en
druk verkeer.
Het hotel is best ok en doet wat aan de oude koloniale stijl
denken. Voor ons telt nu maar één ding: zo snel mogelijk onze spullen
klaarleggen voor het stadsbezoek morgen en dan bed in voor een welverdiende
nachtrust ;-)
Slaapwel
Inneke & mama
PS met zeven uur tijdsverschil gaan jullie wel altijd een
beetje moeten aanpassen als we het over morgen hebben, want vaak is morgen
bij jullie al half achter de rug
Welkom op mijn nieuwe reisblog. Ik dacht zo "waarom goede gewoonten overboord gooien" en dus hoop ik in de toekomst jullie weer te verblijden met hier en daar een fotootje en wat uitleg over waar ik zoal ter wereld uithang
Peru heeft de eer het land te zijn van de eerste bestemming van deze blog. Mama en ik gaan samen met een groep van 8 andere medereizigers en een reisleidster op zoek naar de verborgen schatten van de Inca's. Hopelijk krijgen we geen (of toch niet teveel) last van hoogziekte en beleven we de reis van ons leven - want dat is toch het doel van elke reis ;-) !
