Hallo en welkom op deze blog!! Hier schrijf ik alles wat we meemaken tijdens onze weg naar een 2de wondertje!! We zijn volop bezig met vruchtbaarheidsbehandelingen en ik heb nood om dit ergens van mij af te schrijven.
Ook word dit de blog van ons 2de kindje net zoals Keano dat heeft! Zo kan hij of zij later ook lezen wat er aan zijn/haar bestaan is vooraf gegaan!! Aan de mensen die hetzelfde doormaken; ik hoop dat jullie jezelf kunnen weervinden in ons verhaal en er ergens steun kunnen uitputten!
Vele groetjes
Bianca en Bruno

Mijn favorieten
  • Keano ons wondertje
  • Onze weg naar een 2de wondertje

    10-03-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een wonder...
    Na onze beslissing om te stoppen zijn er enorme problemen geweest tussen Bruno en mij waardoor ons huwelijk bijna voorbij was... gelukkig is alles nog goed gekomen en zijn we nu nog gelukkiger dan ervoor. Maar het was kantje boordje...door al de stress was ik enorm moe, emotioneel en misselijk. We hadden die maand bijna niets gedaan dus de kans op een zwangerschap was miniem en dan nog zonder medische hulp. Toen het ergste voorbij was bleef ik moe, emo en misselijk. Nog steeds de stress dacht ik... maar op maandag 8 maart besloot ik toch maar te testen want mijn regels waren nog steeds niet geweest. Was van de 28ste januari geleden... dus een cyclus van 40 dagen was er toch wat over (maar niet helemaal abnormaal). In de voormiddag deed ik de test met het gedacht dat het toch echt niets zou zijn. Ik deed de test en legde hem op de kast terwijl ik andere dingen deed. Na enkele minuten passeerde ik en zag een streep staan!!! Ik heb een half uur staan kijken naar de streep om te zien of ze zou weggaan. Maar als bij wonder bleef ze staan!! Uiteindelijk drong het door en belde ik Bruno. Die zei een hele tijd niets van het verschieten... toen besloten we naar de dokter te bellen voor een bloed test. Ik mocht die middag om half 2 al gaan. Man man man, de uren gingen enorm traag!!! Bij de dokter alles uitgelegd en hij nam bloed af. Maar als ik het nog moest weten de dag zelf moest ik het bloedstaal naar het labo brengen. Dat was rap gebeurt.   's avonds mocht ik dan bellen voor de uitslag. De eerste keer was de dokter er nog niet... nog afwachten dus... ! Tegen half 8 eindelijk de dokter aan de lijn en inderdaad HCG 102. Pril zwanger maar zwanger is zwanger!
    We konden het niet geloven. Na alle tegenslag was er nu eindelijk een wondertje op komst. Maar wat is het welkom!! Nu 'geniet' ik van de moeheid, misselijkheid en het emo zijn.

    WELKOM WONDER!!!!!

    10-03-2010 om 00:00 geschreven door Bianca  




    Als je denkt dat een kindje nooit zal komen,
    worden dat vaak mooie dromen.
    Maar van tijd tot tijd
    worden dromen werkelijkheid...


    Inhoud blog
  • Een wonder...
  • Zware beslissing...hopelijk de juiste.
  • De zwangerschapstest
  • De uitslag
  • Onze eerste IVF
  • op controle geweest
  • Mijn operatie
  • Te erg voor woorden
  • Terug uitgesteld...
  • Operatie is uitgesteld

    Archief per maand
  • 03-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 05-2008

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs