Hallo en welkom op deze blog!! Hier schrijf ik alles wat we meemaken tijdens onze weg naar een 2de wondertje!! We zijn volop bezig met vruchtbaarheidsbehandelingen en ik heb nood om dit ergens van mij af te schrijven. Ook word dit de blog van ons 2de kindje net zoals Keano dat heeft! Zo kan hij of zij later ook lezen wat er aan zijn/haar bestaan is vooraf gegaan!! Aan de mensen die hetzelfde doormaken; ik hoop dat jullie jezelf kunnen weervinden in ons verhaal en er ergens steun kunnen uitputten! Vele groetjes Bianca en Bruno
Vandaag kreeg ik terug telefoon van de praktijk van Dr. Decleer... de dokter moet nog in het gips blijven en kan dus nog steeds niet opereren. De operatie kon ten vroegste op 9 november doorgaan, alleen kan ik dan niet! Ons Keaantje gaat zijn eerste dag naar school en dat wil ik niet missen... zijn volledig eerste week zelfs ni!! De sint komt dan ook en dan lig ik af, neenee bedankt. Het is dus de week erna geworden, 16 november. Pfff, weeral wachten. Ik kan er even niet mee om... Ik ga een half jaar kwijt zijn door het wachten op die operatie. We hebben een weekendje Center Parcs gepland met vrienden net voor mijn operatie den 12de, dan dacht ik er ni zoveel aan en nu is't weeral verlegd. Grrr... 't is precies of het mag niet zijn... Ondertussen heb ik een extra lange cyclus en 2 negatieve testen Maar ook nog geen regels dus we wachten af al heb ik er eigenlijk geen hoop op! Dat zou nog eens een wonder zijn... Als er verandering komt in mijn cyclus (regels of zwanger) zet ik het zeker hier neer en anders is het tot na de operatie. Als die niet weer verlegd word...
Daarnet heb ik telefoon gekregen van de praktijk van dr. Decleer... mijn operatie van morgen is uitgesteld! De dokter heeft zijn duim gebroken en kan dus niet opereren. Pffff... ik zit al een heel weekend met zenuwen en nu is da allemaal voor niets geweest.. maar hij kan er natuurlijk zelf ook niets aandoen, he!! Mijn operatie zal nu op 12 oktober doorgaan (hopelijk), dus nog een maand geduld hebben! Pffff... maar ik geloof dat alles een reden heeft, dus ook dit! Bruno zei het ook direct, misschien is het wel zo dat het ons nu zelf nog lukt voor de operatie. Wat natuurlijk wel kan, he!! *blijven hopen en dromen!!* We hebben nu wel nog een lekkere luilekker maand zonder medicatie, spuiten of afspraken... mmmm, zalig! Aftellen naar volgende maand dus... alweer. De update volgt nog wel...
Deze ochtend moest ik bij Dr. Decleer gaan voor de bespreking van de operatie, bloedafname en cardiogram. Vol zenuwen stapte ik bij hem binnen, waarom ik zo zenuwachtig was... geen idee! Ik mocht eerst bij de dokter gaan. Hij heeft me uitgelegt dat de operatie onder volledige narcose zal gebeuren en dat ze 2 sneetjes gaan maken langs de zijkant van mijn buik. Als ze't probleem vinden gaan ze het ook aanpakken om zo alles terug normaal te maken, al kan het zijn dat ze dan moeten bijsnijden. Dit zou relatief snel gedaan zijn maar wel riskant en pijnlijk, en dus moet ik daar een nachtje blijven. Als ze niets vinden mag ik als ik goed ben dezelfde dag al naar huis. Maar de dokter heeft me duidelijk gemaakt dat er 99% kans is dat ze iets vinden. Hoe kan't anders da we nog steeds niet zwanger zijn. Bij Bruno is alles super goed in orde en bij mij slaat de medicatie ook heel goed aan dus moet er nog een extra factor zijn en die zal in het 'vruchtbaarheidsstelsel' zitten. Pffff, eerst zo een emotionele operatie en dan nog een nachtje zonder mijn ventje en mijn zoontje bij mij doorbrengen... Nee, ik zie't echt ni zitten maar ik pomp mezelf moed in dat het voor een heel goed doel is. De dokter zei er ook bij dat de kans bestaat dat we nu na 1 of 2 maand wel zwanger zullen geraken maar hij zei ook meteen dat dit niet bij iedereen zo is. Is ook afhankelijk van het probleem, he!!! Dus nu 'aftellen' naar maandag... Nadien zal ik ongeveer 10 dagen afliggen omdat het toch wel een zware ingreep is. Die wordt vaak onderschat vertelde de dokter. De mensen denken al snel 'oh, een kijkoperatie, da's 2keer niks, he!' maar dat is blijkbaar lelijk onderschat!! Dat belooft.... Maar we moeten erdoor en geven ons alles voor om nog zo'n prachtig wondertje te krijgen. Vandaag ging ik met Keano achter zijn nieuwe school kleren van Piet Piraat (9 november gaat hij naar't school!) en daar hingen natuurlijk allemaal babykleedjes.. 'kijk, mama, voor broerzus!!' riep Keano... mijn hart smolt terplekke... wat een schat van een zoontje hebben we toch. Goh, wat is het verlangen groot... Tot na de operatie!! Duimen....
Onze weg naar een 2de wondertje
We hebben een weekendje Center Parcs gepland met vrienden net voor mijn operatie den 12de, dan dacht ik er ni zoveel aan en nu is't weeral verlegd. Grrr... 't is precies of het mag niet zijn...
