Hallo en welkom op deze blog!! Hier schrijf ik alles wat we meemaken tijdens onze weg naar een 2de wondertje!! We zijn volop bezig met vruchtbaarheidsbehandelingen en ik heb nood om dit ergens van mij af te schrijven. Ook word dit de blog van ons 2de kindje net zoals Keano dat heeft! Zo kan hij of zij later ook lezen wat er aan zijn/haar bestaan is vooraf gegaan!! Aan de mensen die hetzelfde doormaken; ik hoop dat jullie jezelf kunnen weervinden in ons verhaal en er ergens steun kunnen uitputten! Vele groetjes Bianca en Bruno
De afspraak van 25 maart hebben we niet gehaald!! 23 maart zijn mijn regels er spontaan doorgekomen en dus was een bloedtest niet meer nodig. Terug mislukt!! Nu gaat het allemaal anders zijn. Terug Clomid 100mg en Pregnyl maar ondertussen moet ik Menopur spuiten. Zodat de eitjes goed rijpen en dan zal er nu wel een behandeling gestart worden!! IUI is onze volgende stap.... Beiden wat teleurgesteld rijden we naar huis waar ik direct nog wat info zoek over IUI. Alles blijkt nogal mee te vallen waardoor we al terug een beetje meer zin hebben om te starten... Na enkele afspraken bij Dr. Decleer word de IUI gepland op 10 april, dus op 8 april moet ik mijn Pregnylspuit zetten. Tegen half 9 moet Bruno zijn staaltje binnen gebracht worden in AZ Jan Palfijn en dan tegen half 11 moeten wij binnengaan voor de IUI. Spannend hoe dat zal zijn!!! We tellen heel erg af!
Maandag 23 januari moesten we onze bloedtest laten doen om te zien of ik zwanger ben of niet. Na een dag vol zenuwen en duimen gaat de telefoon... helaas negatief. Dus we beginnen aan onze volgende ronde met terug Clomid 100mg en Pregnyl maar wel terug zelf proberen. Met al wat minder vertrouwen begin ik opnieuw met Clomid te nemen. Na enkele dagen terug op controle en er zitten terug heel veel eitjes klaar. Dr. Decleer zegt dat we een echt voorbeeld zijn!!! Bruno zijn staaltje is super en ik heb veel eitjes zitten. De kralenketting van eitjes zoals hij het zo mooi zegt. Dan mag ik terug mijn Pregnylspuit zetten om een eisprong te krijgen en moeten wij terug ons deel doen. Met veeeeeel plezier natuurlijk!! 25 maart mogen we terug voor een bloedtest gaan. We blijven zo hard hopen op een wondertje dat ( vooral ik) er veel mee bezig ben. Soms praat ik al eens over mooie namen enzo maar Bruno heeft't daar wat moeilijk mee. Zeker omdat ik met namen afkom die hij echt niets vind... hehehe We hebben gelukkig nog voldoende tijd daarvoor
Deze avond was het dan eindelijk zover!! De verpleegsters waren zo vriendelijk dat we ons direct op ons gemak voelden. Na een bloedafname mocht ik bij de Dokter gaan. Een rustige, vriendelijke man kwam voor ons zitten en begon allerlei vragen te stellen. Dankzij de temperatuurcurve hadden we al een goeie stap voor en kon er dus direct gestart worden. Tijdens de echo zag Dr. Decleer onmiddellijk het probleem, ik heb een zware vorm van PCOS. Dat wil zeggen dat mijn lichaam het hormoon om eitjes te rijpen en te laten springen niet heeft of toch veel te weinig!! Zowiezo moest er medicatie genomen worden!! Zijn verdict; Clomid 100mg, Pregnyl en strikte opvolging maar wel zelf nog proberen. Geen IUI of IVF dus. Bruno en ik moesten even bekomen van het gesprek in de auto maar zagen het al snel zitten. We hadden het gevoel dat er eindelijk hulp was om onze wens in vervulling te laten gaan!!! Een strikt schema van afspraken werd ons voorgelegd, de medische malle molen is een feit...
Deze keer is het onze derde en misschien wel laatste poging bij Dr Cooreman. We hopen dat het allemaal goed verloopt en dat een verdere stap niet nodig is. Op de controle is deze keer heel weinig te zien dus de Clomid heeft niet aangeslaan... Ik was zoooo teleurgesteld, ongelooflijk.... Mijn mama zat met Keano buiten in het park te wachten op mij maar toen ze mijn gezicht zag wist ze genoeg!! Wij zullen nooit ons kindje natuurlijk kunnen verwekken.... Ik heb Bruno gebeld en die was er toch ook even stil van. De gyn had mij de nummer gegeven van de beste fertiliteitsarts die hij kent, Dr. Decleer. De dokter had heel veel werk maar doordat mijn gyn hem zo goed kent en collega's zijn neemt hij mij er tussen!! Later blijkt dan dat hij ook onze Keano op de wereld heeft gezet!!! We vonden het beiden tof dat we hem nog eens zouden zien, hij was zo rustig en vriendelijk tijdens de keizersnede dat ik met een gerust hart de afspraak maakte. 16 januari om 19u worden we bij hem verwacht. Ik heb nu al zo'n zenuwen, gelukkig zitten de feestdagen er nog tussen!! Ik ben benieuwd naar wat er ons nu te wachten staat...
Eindelijk zijn mijn regels er dankzij de pilletjes en kan ik dus terug beginnen met de Clomid 50mg. Vol goeie moed maak ik al een afspraak bij de gyn voor de controle. Op dag 10 neemt hij een echo en er zitten terug 2 eitjes klaar. Clomid doet het alweer goed!! Nu terug afwachten. Na enkele dagen merk ik toch een verschil in mijn temp en meld dit aan de gyn. Ook hij ziet er een vermoedelijke eisprong in en dus mag ik aftellen naar mijn regels (als die nog komen natuurlijk ). Na een goeie 14 dagen krijg ik heel licht bloedverlies maar ze breken niet echt door dus moet ik toch terug mijn pilletjes nemen. De gyne beslist nog een ronde met Clomid te doen. We zullen wel zien wat er nu komt.... Ondertussen gaan Bruno, Keano en ik samen een weekendje naar Center Parks lekker genieten van elkaar. Misschien wel de laatste keer met z'n 3tjes weg. We hopen het zo...
We zijn onze eerste cyclus bezig met Clomid. Al snel ondervind ik de invloed van de pilletjes, sneller moe, gevoeliger, ... Gelukkig is mijn ventje een echte steun en toeverlaat, hij is er altijd voor mij. Tijdens de controle op de 10de dag blijkt dat ik heel goed gereageerd heb want er zitten veel eitjes klaar. Hopelijk komt er nu een eisprong. Ik moet nu goed kijken op mijn temperatuurcurve en als ik de eisprong zie of net niet moet ik hem bellen. Ik merk een lichte verandering in mijn temp en dus bel ik de gyn. Hij denkt veel maar is niets zeker... Dus kijkt hij met het echo-apparaat en merkt dat de eitjes wegzijn maar toch klopt er nog steeds iets niet. Na de 'misschien' eisprong moet ik nu wachten op mijn regels, ongeveer 14 dagen na de eisprong zouden die er moeten doorkomen maar opnieuw komt er niets... Dus terug de gyn opgebeld en terug bij hem geweest. Geen eisprong dus...mijn regels worden opgewekt met pilletjes. Nog 1 cyclus hierna met Clomid 50mg en als er dan niets gebeurt word ik doorgestuurd naar een fertiliteitsarts. Mijn haren kruipen omhoog en ik val stilletjesaan in een put waaruit ik even geen uitweg meer zie. Bij Bruno slaat de vertwijfeling ook toe maar optimistisch als hij is ziet hij er al snel het positieve van in en trekt mij terug op de been. Samen komen we er wel... Keano zorgt ook nog altijd voor voldoende afleiding. Onze schat is al zo groot, het gaat toch allemaal snel, he!! Op naar de volgende ronde dus!!!
Het is al gebleken dat we toch hulp zullen nodig hebben!! Ik moet nu pilletjes nemen die mijn cyclus helpen maken zodat we een beter zicht hebben op alles. Nu weet ik niet waarin of waaruit!! Krijg ik nu mijn regels of zijn het tussentijdse bloedingen. Soms een cyclus van 14 dagen, dan van 35 dagen, ... Word er stilaan gek van. Dus grijpt de gyne in en moet ik hem bij elk probleem op de hoogte brengen. Vanaf nu moet ik ook mijn temperatuur bijhouden waaruit hij dan kan afleiden of er een eisprong geweest is! Maar al snel blijkt dat mijn temperatuurcurve niets aangeeft dus vind de gyne het tijd om met Clomid te beginnen eens mijn cyclus gedaan was. Tja, tot zover het natuurlijk proberen... maar zolang we nog maar een kindje mogen verwelkomen zullen we al blij zijn!!We gaan er met goeie moed tegenaan
Eindelijk is het zover... ik heb mijn laatste pil ingenomen!!!! Vanaf vandaag ben ik officieel pilvrij. We zijn nu nog aan het genieten aan de zee nadien zal ik begeleid worden door de gyne. Hopelijk zullen we zijn hulp niet nodig hebben...
Gisteren ben ik binnengegaan voor de kuising in het AZ Jan Palfijn. Dr Cooreman heeft de ingreep uitgevoerd. Bruno is tot de middag bij mij gebleven maar ging dan even naar huis bij onze Keano. Hij moest iets eten ook, he!! Terwijl hij weg was zijn ze mij dan eindelijk komen halen. Allemaal om te vriendelijker werd mij alles uitgelegd. Met een gerust hart werd ik naar de operatiekamer gebracht...ondertussen passeerde ik de kamer waar onze Keano geboren is. heel speciaal... Na een dik uur werd ik wakker en hebben de verpleegsters de dokter geroepen. Blijkbaar had ik veel polliepen in mijn baarmoeder die voor bloedingen zorgen tijdens mijn cyclus, vooral in de vruchtbare periode waardoor een zwangerschap heel moeilijk word!! Dat was dus ook de oorzaak volgens de gyn dat het bij Keano zolang geduurd heeft. Laat ons hopen, he!!! Dan zal het nu misschien allemaal wat sneller gaan... Nu goed rusten en nog even de pil nemen. We tellen af naar Juli...
Helaas heb ik naar de gyne moeten bellen daar er toch nog bloed door de pilletjes gekomen is. Hij heeft dan maar direct een afspraak gemaakt voor de kuising in Jan Palfijn. Deze zal doorgaan op 19 mei! Hopelijk kunnen ze dan het probleem vinden zodat we goed kunnen starten. We zullen wel nog moeten wachten tot in juli! De baarmoeder moet kunnen bekomen van de ingreep!
Vandaag mocht ik bij Gynaecoloog Cooreman gaan voor een onderzoek. Ik heb hem direct verteld dat wij graag voor een 2de kindje wouden gaan. Hij deed dus de nodige onderzoeken en testen. Ik vertelde hem er wel bij dat ik veel tussentijdse bloedingen had, de rest wist hij allemaal van bij Keano. Ik kreeg pilletjes mee tegen het bloedverlies maar als er toch nog bloedverlies zou zijn moest ik hem terug bellen en zou hij een kuising van mijn baarmoeder willen doen. Dit is een kleine ingreep. Hopelijk helpen de pilletjes!
Vandaag hebben Bruno en ik besloten om voor een 2de kindje te gaan! Keano is nu al een jaar oud en daar we graag ni te veel tijd tussen onze kindjes hebben is het nu de moment!! We hadden er al zoveel over gepraat maar telkens nog gewacht... Deze avond moesten we naar de trouwfeest van Evi en Lino, tijdens de receptie stonden we een beetje te praten en toen kwamen we bij het onderwerp '2de kindje'. Bruno wist dat ik er al klaar voor was en dat de keuze bij hem lag. Op een gegeven moment zegt hij 'ok, we gaan ervoor!!' Ik wist met mezelf geen blijf!! Nu ga ik een afspraak maken bij de gyne om zo een goede start te nemen. Bij Keano heeft't lang geduurd dus willen we nu zeker spelen. Eindelijk op naar een broertje of zusje voor ons Keaantje!!!
Onze weg naar een 2de wondertje
25 maart mogen we terug voor een bloedtest gaan. We blijven zo hard hopen op een wondertje dat ( vooral ik) er veel mee bezig ben. Soms praat ik al eens over mooie namen enzo maar Bruno heeft't daar wat moeilijk mee. Zeker omdat ik met namen afkom die hij echt niets vind... hehehe 
We hebben gelukkig nog voldoende tijd daarvoor
). Na een goeie 14 dagen krijg ik heel licht bloedverlies maar ze breken niet echt door dus moet ik toch terug mijn pilletjes nemen. De gyne beslist nog een ronde met Clomid te doen. We zullen wel zien wat er nu komt.... Ondertussen gaan Bruno, Keano en ik samen een weekendje naar Center Parks lekker genieten van elkaar. Misschien wel de laatste keer met z'n 3tjes weg. We hopen het zo...
