Ik ben Nancy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam NINI.
Ik ben een vrouw en woon in Vlaams - Brabant (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 17/01/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Koken,Lezen,allerlei dingen maken op pc.
Op 2 juli 2006 vertrok ik naar Charkov in Oekraine.
Een ongewone reis die een enorme inpakt op mijn leven heeft gehad.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Mijn reis naar Oekraine
Een reis met een staartje
19-03-2007
Legnica, 3 Juli 2006
Dag 2
6.30 uur Papa maakt me wakker. Koffie gedronken, me aangekleed en gewassen en
om 7.00 uur zijn we weer op weg richting Wroclow.
Op de snelweg zijn ze hier aan het werk maar de
baan is goed berijdbaar ookal gaat het heen en weer verkeer over 2 rijvakken.
10.00 uur
We stoppen op 16 km van Katowice om iets te eten.
Hier gieten we ook onze reserve aan benzine in want
op het ganse stuk tussen Legnica en Katowice is geen tankstation te bekennen langs de snelweg.
Wel zouden er tankstations zijn in de dorpjes naast de snelweg,
de boodschap is dus vindt je er één, tanken dus dat je tot achter Katowice raakt.
Op de parking komen we een Rus tegen die naar Odessa gaat.
We verbroederen even en komen te weten dat ook hij zonder
benzine zit en dringend een tankstation zoekt.
In Katowice is er ééntje maar hier is het vrij druk op de 4 vaksbaan
en je kunt bijna niet in het rechter rijvak komen.
Op 50 km van Krakow moet je betalen voor de snelweg: 6.50 slotties.
40 km na Katowice eindelijk een tankstation.
Hier tanken we goed vol en leggen we ook weer een reserve aan benzine aan.
In elk tankstation is LPG te verkrijgen.
Van Krakow naar Rzesznow is de weg in zeer slechte staat,
hier kun je niet meer spreken over een snelweg maar eerder over een oude steenweg.
Om de haverklap zijn hier ook werken bezig met als gevolg veel tijdsverlies.
De Westerse invloeden laten ook hier hun stempel na.
Grote ketens zoals H&M,Carrefour,Ikea rijzen hier als paddestoelen uit de grond.
Een schril contrast met de vele velden en bossen die hier aanwezig zijn.
18.00 uur
We staan aan de Oekrainse grens.
We proberen stilletjes voor te steken en hopen op een vrijgeleide.
Mislukt, betrapt en weer naar de staart van de rij gestuurd.
Hier gaat alles nog zoals in de oorlog.
Herinner je je nog de grenzen tijdens 40-45 waar militairen
een hefboompje de ganse dag op en neer duwen? Wel zo gaat dat hier ook.
Na 1.30 uur wachten is het onze beurt om de grens over te gaan.
Papieren en passen afgeven.
Tax betalen.
Op zijn minst 30 militairen die één voor één de mobilhome komen inspecteren.
Laat ook nooit sigaretten zichtbaar liggen want die trogellen ze je af.
Deze kunnen ze dan verkopen op de zwarte markt en er veel geld voor vragen.
Dan mogen we een loketje verder rijden(+/- 20 meter) hier het zelfde ritueel van voor af aan.
Na twee uren met deze papperassen bezig te zijn geweest, kunnen we dan eindelijk door rijden.
En dan zeggen dat dit eigenlijk nog niet eens zo lang is.
Richting Lvov geloof je je ogen niet.
Koeien op de E 40, wat je dan E40 noemt.
Paarden met hooikar, veel armoede, gammele huisjes en
kinderen die naar ons roepen en wuiven in de hoop dat we iets uit het raam gooien.
Het wordt donker en we hebben net Lvov bereikt, militairen staan op al de grote kruispunten.
We zoeken iets om veilig te kunnen overnachten want Lvov staat bekend voor de mafia.
De weg is hier zeer slecht en algauw weten we zelfs niet meer waar we zijn.
Ik wil de weg gaan vragen aan een militair, maar eens uitgestapt ben ik toch wel minder moedig dan ik dacht te zijn.
Op een kruispunt staat een jonge militair, wapen in de hand.
Ik loop op hem toe en vraag of hij Engels spreekt, Njet dus, ik probeer
het dan maar in het Russisch met wat handgebaren, Wonder boven wonder
begrijpt hij wat ik bedoel.
Een plaats om te slapen.
Op de grond tekent hij met de kolf van het geweer de weg die we moeten volgen om een kamping te bereiken.
Vlug pikkel ik maar weer naar de mobilhome want echt veilig voel ik mij hier toch niet.
Ondertussen is het al donker en wellicht hebben we ergens een straatje gemist.
We zitten ergens in een bos maar als we dan wat doorrijden komen we aan een nachtclub of zo iets.
De baas komt naar buiten geflankeerd door 2 mannen in zwart pak met een zonnebril en een microfoontje in het oor.
We hebben al wel snel door dat dit hier niet echt pluis is.
Hij is wel vriendelijk en we mogen bij hem op de parking achter de ijzeren omheining overnachten.
Wel mogen we geen foto's van het domein nemen. (Het is mij toch wel stiekem gelukt).
We eten wat en gaan dan slapen. Het is nu 1.30 uur 's nachts.
6.30uur We hebben net André opgepikt en vertrekken richting Duitsland.
8.00uur We zijn net de grens in Aachen gepasseerd. Op de E40 is het vrij rustig.
8.45uur Keulen voorbij. Bijna geen verkeer op de snelweg richting Olpe. Het begint nu wat warmer te worden.
Op 30 km van Olpe moeten we van de snelweg af en de omleiding door het dal volgen.
Het uitzicht is hier prachtig.
9.30uur
We hebben net de snelweg terug genomen.
Op de eerstvolgende parking stoppen we even om te eten en wat te rusten, daarna
neemt André het stuur wat over van mijn vader.
12.00uur
Alsfeld
We hebben er al 441 km opzitten.
Hier gaan we tanken.
Het tankstation ligt niet op de snelweg, dus we moeten er even af.
Hier vinden de hongerigen een mc Donalds en een hotel.
Ik heb nu echt geen zin in een vettige hamburger want
die zou me onder de baan wel eens parten kunnen spelen.
Dus we eten een boterhammetje met smeerkaas,
hier in de openlucht smaakt dat beter als thuis aan tafel.
De snelweg is niet meer wat hij geweest is.
Een tweevaksbaan met redelijk veel putten erin.
Wel zijn hier prachtige bossen en geniet ik van het uitzicht.
17.30uur
Nog 20 km en we zitten in Dresden.
Onderweg veel vernieuwde stukken snelweg met drievaksbaan.
Het is hier wat drukker maar niet echt overdreven.
Tot nu toe geen files.
Wat me opvalt zijn het enorme aantal valken, er zitten echt prachtexemplaren tussen.
Uitgestrekte velden en bossen strelen het oog.
De parkeerplaatsen met toillet zijn goed onderhouden, maar toilletpapier
vindt je hier niet.
Best altijd een rolletje meenemen!!!
18.40uur
We zijn op de Poolse grens.
Reispassen afgegeven. Alles OK.
Geen enkel probleem.
Hier gaan we van de snelweg af.
De kleine baan is momenteel in goede staat.
We deden 900 km tot nu toe.
20.30uur
We komen aan op de kamping in Legnica.
Deze is gelegen op UL.Bajdara en geeft op het eerste zicht een zeer
propere indruk.
Deze kamping is uitgerust met telefoon, zwembad,speeltuin, restaurant, tv
en zeer toegankelijk voor mindervaliden.
We betalen 15 euro voor 3 personen,een mobilhome en elekticiteit.
De douches zijn proper, er is warm water en bovendien zijn ze gratis.
Het restaurant ligt aan de kerk wat achterin dicht bij het wisselkantoor.
Het is niet echt luxueus maar het eten is er goed en niet duur.
13 euro voor 3 personen + 33cl sprite en twee halve liters bier.
Hier spreken ze ook Duits.
Na lekker te hebben gegeten klimmen we in ons huisje op wielen
en gaan slapen want morgen is het weer vroeg op.
Tijdens de oorlog '40-'45 werkte mijn grootvader als krijgsgevangene in Duitsland.
Hier leerde hij mijn grootmoeder kennen die geboren was in Charkov
Oekraine en getransporteerd werd naar Duitland om er te werken voor AEG
kabelwerken.
Daar zij na de oorlog als deserteur werd aanzien kon zij niet terug
naar haar geboorteland,en besloot zij haar vriend te volgen naar Belgie.
Hier huwde zij mijn grootvader.
Toen ik 4 jaar was stierf mijn Grootmoeder.
Hoe ouder ik werd, hoe meer ik verlangde naar haar geboorteplaats.
Ik wou de plekjes zien waar ze opgroeide, en ik wou vooral de rest van
de familie ontmoeten en in mijn armen sluiten, want ik kende hun maar
van de foto's en de brieven die ze ons soms toestuurden.
Speciaal daarvoor leerde ik ook wat Russisch.
Op 2 juli 2006 was het dan eindelijk zover.
We zouden 3 dagen onderweg zijn en heel wat beleven.
Grappige dingen, maar ook zeer emotionele dingen.
Lees maar even hoe het allemaal is gelopen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
