Ik ben Nancy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam NINI.
Ik ben een vrouw en woon in Vlaams - Brabant (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 17/01/1968 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Koken,Lezen,allerlei dingen maken op pc.
Op 2 juli 2006 vertrok ik naar Charkov in Oekraine.
Een ongewone reis die een enorme inpakt op mijn leven heeft gehad.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Mijn reis naar Oekraine
Een reis met een staartje
04-06-2007
Dirgachi, 9 juli 2006
Onze laatste dag hier. 's Morgens gaan we met Sacha naar de automarkt. Wat we hier te zien krijgen, zie je nergens. Voor oude versleten bakken vragen ze hier enorm veel geld. Bij ons is zelfs een nieuwe wagen goedkoper. Daarna gaan we nog even naar de kerk waar ik iconen koop.
's Middags eten we bij Louba. De ganse familie zit aan tafel en er wordt op ons getoost. Hier is het gebruikelijk dat als iemand vertrekt, zijn behouden thuiskomst gevierd wordt. De tafel staat vol lekkernijen. Ik doe me tegoed aan de heerlijke groenten uit de tuin.
Rond 18.00 uur gaan we bij Tanja koffie drinken en dan nog een beetje bij tante Marousa zitten. De dafalgan werkt een beetje. Joery, Katja,Slavek en ik gaan nog wat buiten zitten om te praten want het is heerlijk weer. Vitaly houdt zich wat afzijdig. Met hem heb ik niet de klik die ik met de rest van de familie heb. We bekijken oude foto's en maken grapjes.
Als het tijd is om naar huis te gaan, worden we nog overstelpt met cadeautjes. Zoals de traditie het wenst, krijgen we alle drie een koffieservies. Weer eentje voor in mijn vitrinekast, want deze dingen zijn me dierbaar. Van Slavek krijg ik nog een mooie aansteker en een GSMklikkertje, hij zegt me dat zo dikwijls het lampje flikkert ik dan aan hun zal denken. Morgenvroeg komen ze ons allemaal uitwuiven.
We gaan wat opruimen en ons klaarmaken voor het vertrek morgen. We worden bij Sacha en Ira verwacht. Ook hier krijgen we nog een aandenken. Voor Judy heeft Ira een gouden ringetje gekocht. Voor mama en Jens chocolade.
Voor we ons terugtrekken in de kampeerwagen moeten we nog bij Louba koffie drinken. Louba kocht me twee flessen wijn omdat ik die zo lekker vond. Ze kocht ook Chalva, een soort van koek van zonnebloempitten. Eerst weet ik niet wat het is, maar als ik dan een stukje in mijn mond steek, herken ik de smaak. Het is een uitgesproken smaak, welke ik nooit ben vergeten. Toen ik nog heel klein was kreeg ik deze koek altijd van mijn oma. Tot nu wist ik niet welke koek het was, maar als ik aan mijn oma dacht was dat het eerste wat ik mij herinnerde en proefde ik deze koek zelfs in mijn mond.
