Rit 2 : Archen - Straelen. Verstoorde rust en verpestte lucht
Om 8u staat de tafel gedekt klaar in de veranda. We krijgen een ontbijt om 'U' tegen te zeggen, werkelijk aan alles heeft gastvrouw Mieke gedacht. Zelden zo'n rijkelijk ontbijt gekregen, hier kunnen we even mee voort.
Nog wat babbelen met de gastheer Sjaak (ex-hardloper, nu al wel 15 kg geleden) en dan op weg richting Achelse kluis. We dwarsen het natuurgebied 'de Leendert', de heide is al wel uitgebloeid maar het blijft een mooi gebied. Ondanks het vroege uur zijn er al veel mensen op pad, het is dan ook weer een zonnige dag. De track volgt een heel ander tracé dan de knooppunten, via een grindweg komen we door een stuk van dit gebied dat we nog totaal niet kennen. Het zal het mooiste stuk van deze dag worden. Ook hier zijn we niet alleen : veel wandelaars, joggers en mountain-bikers die allemaal niet begrijpen wat twee trekkers hier komen zoeken. Terug op de gewone weg zijn de obligate peletons wielertoeristen ook van de partij. En wat verder rijdt een groep op solex-bromfietsjes ons voorbij : hels lawaai en stinkende uitlaatgassen, ze zijn volledig miscast hier.
De route is niet zo interessant vandaag, goed dat het zondag is dus geen druk verkeer, want we rijden bijna constant langs grote wegen. Meestal ligt er wel een zeer mooi fietspad naast, netjes afgescheiden van de weg door een mooie bomenrij, maar we rijden ook ettelijke km over een drukke weg waar niet eens een fietspad aangeduid is. Heel on-Hollands vinden wij, dit zijn meer Belgische toestanden. Nochtans opgenomen in het knooppuntennetwerk, we ontmoeten er veel fietsers op. En ook de club 'op ons gemakske', een groep op oude bromfietsen, weer lawaai en stank, bah!
Het volgen van de track gaat beter dan verwacht, door regelmatig in en uit te zoomen blijven we op de juiste weg. Tot we ergens een kleine veldweg in moeten, de logica achter deze afslag begrijpen we niet, we volgen onze eigen weg. Extra zoekwerk, en we belanden midden in een heel grote groep wandelaars, met honderden zijn ze, ze palmen heel de landweg in en zijn zo druk in gesprek dat ze ons niet horen. Mijn duim doet nog zeer van het bellen!
In Grubbenvorst steken we met een veer de Maas over naar Velden. Het wordt opnieuw aangenamer fietsen over landwegen. Bij taverne jagersrust overlopen we de verdere mogelijkheden : doorrijden tot Geldern (nog 20 km) of een hotel zoeken in Straelen op 5 km. Het wordt het laatste, 74 km vinden we genoeg vandaag. Hotel Straelener Hof heeft nog een kamer vrij, de fietsen mogen in de afgesloten garage, restaurant heeft ook nog plaats, het is er rustig, wat willen we nog meer? Een propere kamer graag, niet één waarvan het bed al beslapen is. Aan de reactie van de receptioniste te zien gebeurt het wel vaker dat de kamers nog niet klaar zijn. Drie pogingen later hebben we dan toch een proper bed.
Rit 1 : Keerbergen - Achel. Een bijna perfecte start
Gisteren nog maar eens een extra keer gecheckt of de juiste kaarten wel op de gsm staan. Het debacle van vorig jaar, toen we na de eerste rit ontdekten dat enkel de kaart van België opgeladen was (daar ben je niet veel mee als je de ronde van Nederland wil rijden), is immers niet voor herhaling vatbaar. We hebben nu al niet veel marge over willen we nog wat kunnen bezichtigen onderweg. Even over en weer naar huis (2 ritten van 75 km extra) kan er niet meer bij. Maar gelukkig stoot een ezel zich geen twee keer aan dezelfde steen, enkele adresjes opzoeken geeft ons de zekerheid dat nu alles in orde is.
Met een half uur vertraging (door een technisch probleempje met de blog) zijn we rond halfelf klaar voor de nieuwe tocht. De zon is er al bij, veel beter weer dan voorspeld, voor ons mag het zo blijven. Het is even wennen om met de bepakking te fietsen : 15 kg extra op je fiets heeft een serieuze invloed op het evenwicht. Rustig vertrekken dus, al snel hebben we de routine weer te pakken. In Hulshout rijden we de oude spoorlijn naar Herentals op. Prachtig autovrij fietspad, kaarsrecht, wel veel dwarsbanen maar het is niet druk, we rijden quasi alleen. Er komen 4 trekkers uit de andere richting aan, vrolijke groet naar elkaar, dat geeft direct een goed gevoel.
Even na 12u zijn we in Herentals. We eten een lekkere salade in taverne 'het genoegen', en als we na een uurtje willen vertrekken, worden we aangesproken door een ouder koppel fietsers. Zij hadden dit jaar een eerste keer een trektocht gemaakt, en die was zo goed meegevallen dat ze spijt hebben dat ze er niet eerder mee waren begonnen. Dus beste vrienden, een goede raad : als je zin hebt om een grote fietstocht te maken, stel het dan niet uit, gewoon doen!
Deel 1 van onze tocht eindigt hier, we schakelen nu over op de track Lier-Berlijn die we volgen tot Munster.Tot in Neerpelt volgt deze de kanalen, simpeler rijden kan het niet zijn. Alleen is de track zo rudimentair dat het niet duidelijk is langs welke kant van het kanaal we moeten zijn. En laat dat nu echt wel heel belangrijk zijn om een fatsoenlijk berijdbaar jaagpad te hebben. Het gevolg laat zich al raden : we hebben meermaals onverharde stukken, en in Dessel een wegomlegging die nauwelijks aangeduid is zodat we enkele km extra doen. In Lommel wordt het nog erger, we willen het jaagpad blijven volgen maar dat wordt een grindweg in dergelijk slechte staat dat we het na 1 km opgeven en terugkeren. We volgen de knooppunten over een prachtig fietspad door een zeer mooi gebied, dat wel, maar weer een flinke omweg. Als we wat verder helemaal niet meer weten waar we zijn, wijst een lieve Limburger ons de weg want 'die wegomlegging trekt op niets'. Ik beklaag het me ondertussen dat ik de knooppunten niet tot Achel heb opgeschreven, maar dat was niet nodig want 'het is gewoon het kanaal volgen'. Het had ons wel 10 km extra kunnen besparen ...
Rond 6u zijn we dan bij ons vrienden-op-de-fiets adres. Dit is een organisatie waarbij particulieren aan leden een kamer met ontbijt verhuren voor een kleine vergoeding. Het voordeel is dat je er steeds zeker van kan zijn dat de fietsen veilig gestald kunnen worden, dat je collega trekkers ontmoet en de adressen vaak aan een fietsroute liggen. We hebben er al veel goede ervaringen mee, ook deze keer weer vriendelijke ontvangst en prachtige kamer en sanitair voor ons alleen.
Uit eten gaan kan pas rond 9u.
Het alternatief is een snackbar of 5 km terug met de fiets. Ons fingerspitzengefühl zegt ons dat we beter tot 9u wachten. En het was juist : een no-nonsens restaurant, enthousiast onthaal, simpel maar lekker eten en heel fijne babbel met de uitbaters. Meer hebben wij echt niet nodig om gelukkig te zijn.
De bestemming ligt vast, de routes die we gaan volgen ook, maar daarmee waren we nog lang niet klaar. Om voldoende tijd onderweg en in Berlijn te hebben, mag de volledige trip niet veel langer dan 2000 km zijn. Het werd nog een hele puzzel om van die twee routes een mooi geheel te maken.
De Europa radweg 1 (afgekort R1) is beschreven vanuit Arnhem. Het eerste stuk tot Borculo (80 km) fietsten we verleden jaar al. Heel mooi, dat wel, maar we willen (ttz moeten) de tocht inkorten. De aanlooproute naar Arnhem (ruim 190km) is ook geen onbekend terrein voor ons, dus dat deel willen we zeker overslaan. Rechtstreeks vanuit Keerbergen tot Borculo via de knooppunten (250 km) is een optie die niet veel korter is maar ons langs nieuwe wegen brengt. Nieuw zoekwerk leert ons dat alle wegen niet alleen tot Rome, maar ook tot Berlijn leiden. Via Routeyou vinden we een hele reeks andere routes die vanuit Belgische steden naar Berlijn gaan. Er vertrekt er één uit Lier die net onder de stad Munster de R1 kruist. Gps-track beschikbaar, dat kunnen we dus gebruiken. Daardoor missen we wel ongeveer 100 km van het eerste traject van de R1 , maar dat kunnen we evt op een andere reis nog wel doen. En zo knippen we flink wat km weg. Op de terugweg komt de hanzefietsroute (afgekort HR) na Keulen zeer dicht bij de Belgische grens, het stukje door het Rur-gebied is niet interessant te noemen, en vanaf Roermond kennen we de streek ook weer. Na wat vergelijkingswerk vinden we een fietsknooppunt ter hoogte van Heinsberg zodat we van daaruit naar huis kunnen fietsen. Weer veel km minder, de 2000 komen in zicht, maar zo missen we wel de stad Zaltbommel. Niet dat daar zo veel te zien is, maar ik wist niet dat die stad echt bestond. Die naam komt voor in een oud liedje, dat als volgt gaat : 'in die grote stad Zaltbommel, heerste grote watersnood'. Verder weet ik het niet meer, alleen dat de torenspits in het rond dreef. En die spits had ik graag willen zien, we zullen er een andere keer naar toe rijden.
Na wat knippen en plakken ziet onze tocht er nu zo uit : 1) via de fietsknooppunten van Keerbergen naar Herentals. 2) daar schakelen we over op de route lier-Berlijn die we op Routeyou vonden. Dit traject is niet gedocumenteerd, we hebben alleen de gps-track (voor de kenners : er zijn slechts 200 waypoints op het traject tot munster, maw dit is een zeer ruwe track). 3) rond munster kruist deze route de R1, die we tot Berlijn volgen 4) in Berlijn nemen we de aanlooproute tot Brandenburg 5) daar starten we de HR tot voorbij Keulen 6) ter hoogte van Heinsberg langs de knooppunten terug naar huis.
Onnodig te zeggen dat ik deel 2 met enige angst tegemoet zie. Tot Neerpelt geen probleem, maar dan storten we ons wel in het onbekende.
Naar het oosten zullen we niet varen, maar wel fietsen.
Na de mooie ronde van Nederland in 2016, stond het al heel snel vast dat de volgende fietsreis richting Berlijn zou gaan.
Nochthans droomde ik in eerste instantie van een heel ander project, nl de ronde van het Kanaal. We lazen een beschrijving van deze tocht waarbij je langs de Engelse kust van Dover tot Plymouth fietst, en in Frankrijk van Roscoff tot De Panne. Een mooie, zeer gevarieerde tocht, maar niet haalbaar om dit binnen onze 3 weken verlof uit te voeren. Immers, de route zelf is ongeveer 2200 km lang (en niet bepaald vlak te noemen), voeg daar twee maal een overzet met een Ferry bij, en de heen-en terugweg. Opsplitsen over twee reizen maakte de trip al haalbaarder, maar toen kwam Paul met Berlijn op de proppen. Het verbaasde me, want je kan hem nu niet echt een steden-minnaar noemen. Maar Berlijn heeft wel iets magisch, en deze stad per fiets bezoeken is een goed alternatief voor een klassieke city-trip. Ik was direct voor dit idee gewonnen, het kanaal gaat niet lopen en kunnen we later wel rond fietsen.
Maar hoe begin je aan zo'n tocht? Heel simpel : google brengt raad. Nog dezelfde avond in oktober wisten we al dat er verschillende wegen naar Berlijn leiden. En dat er ook meerdere beschreven routes zijn zodat we niet met een leeg blad moeten beginnen. Zo is er de Hanzefietsroute, een cultuur-historische fietsroute langs de middeleeuwse hanzesteden. Ze vertrekt in Zaltbommel in Nederland, richting Lubeck (Duitsland), vervolgens Brandenburg en met een ommetje via Berlijn terug naar Zaltbommel. Dat laatste stuk zouden we kunnen gebruiken. Een goede 1100 km, plus het stukje van thuis tot Zaltbommel. Volledig beschreven en goed gedocumenteerd, we zagen het al helemaal zitten! Een tweede mogelijkheid is de Europa radweg 1. Deze gaat van Arnhem over Berlijn tot Küstrin-Kietz aan de Poolse grens. Tot Berlijn een 950 km, ook beschreven in een goede, handige gids. Ze maakt deel uit van een groter project, waarbij door verschillende routes met elkaar te verbinden je van Calais tot Sint-Petersburg kan fietsen (vandaar de benaming Europa radweg 1). Welke route was nu de beste? Als we ze beiden op een kaart uitzetten, zien we dat ze een heel ander traject volgen. De hanzeroute maakt wat meer bochten om de steden aan te doen (waardoor ze langer is) en de radweg 1 gaat meer door bossen. In Paderborn kruisen ze elkaar, soms liggen ze slechts een 50-tal km uit elkaar, genoeg om een heel ander landschap te doorkruisen. De radweg 1 is iets vlakker, maar heeft nog meer onverharde stukken (en kasseien, bah!) dan de hanzeroute. Dat alles bemoeilijkte de keuze, tot Paul opperde er een rondrit van te maken. Thuis vertrekken op de fiets en niet zoals gepland in Berlijn de fiets op de trein te zetten, maar ook naar huis fietsen. Het eenvoudigste zou dan zijn de hele hanzefietsroute af te leggen, heel interessant en gevarieerd, maar ruim 3000 km in totaal, dus weer veel te hoog gegrepen om binnen de 3 weken rond te krijgen. Tweede optie : heen via de Europa radweg 1, en terug langs de hanzesteden, met aanlooproute en terugkeren erbij 2400 km, nog steeds teveel, want het doel is niet alleen maar te fietsen, we passeren teveel mooie plaatsen om zomaar voorbij te rijden. Daarom stoute schoenen aangetrokken, een weekje extra verlof gevraagd en driewerf hoera, ook gekregen. Vlug de boekjes aangeschaft, en het puzzelwerk om van deze routes een ronde te maken kon beginnen!
De bestemming ligt vast, de routes die we gaan volgen ook, maar daarmee waren we nog lang niet klaar. Om voldoende tijd onderweg en in Berlijn te hebben, mag de volledige trip niet veel langer dan 2000 km zijn. Het werd nog een hele puzzel om van die twee routes een mooi geheel te maken. 
