De laatste filmdag. Vandaag zou de TV-ploeg Daryl interviewen. Ik mocht gelukkig wat langer slapen voor we voor de derde keer aan de anderhalf uur durende autorit naar Livingston zouden vertrekken. Om kwart voor één hadden we een afspraak met Michele Lyons, de PR-vrouw van het gevangeniswezen. Toen Michele toekwam bleek algauw dat ik niet gewenst was. Ik mocht niet in de auto op An en Wouter wachten maar moest van de parking verdwijnen. Dit was een wel erg drastische maatregel. Vorige keer, zes jaar geleden, had ik buiten op de bank op hen gewacht en hadden ze me daarna zelfs mogen interviewen voor de gevangenis. Dat was deze keer dus anders. Misschien had hun strenge optreden te maken met het feit dat ik een witte rok droeg, een mouwloos topje en sandalen. Drie overtredingen tegen de bezoekregels en dat terwijl er buiten op de parking een aantal gevangen de toegangspoort en het afdak aan het herschilderen waren! Het gevolg was wel dat ik plots met de auto moest rijden en dan nog met een automatiek. Ik bestierf het. Toen ik de auto niet aan de praat kreeg moest ik terug naar binnen (weer in mijn outfit voorbij de gevangenen) om An te vragen hoe ik de auto moest starten. Een behoorlijk imposante bewaker versperde mij echter de doorgang en werkte mij ruw weer naar buiten alsof ik een onmiddellijk bedreiging voor de veiligheid vormde. Toen ik hem mijn probleem uitlegde kreeg ik gelukkig hulp van een andere, vriendelijke bewaker die me naar de auto begeleidde. Ondertussen hoorde ik in de verte iemand roepen ‘she can’t drive, don’t let her drive on the highway, she’s gonna kill someone’. Hilariteit alom!! Uiteindelijk ben ik er weg geraakt. Maar ik was behoorlijk ontzet over het feit dat ik niet gewoon in de auto op de parking mocht wachten. Ze zijn er zo vreselijk paranoia.

Gelukkig viel het interview met Daryl heel goed mee. An en Wouter hadden er een goed gevoel bij. Ik had An gevraagd of ze ook enkele foto’s wou maken van Daryl aangezien wij geen foto’s hadden kunnen laten nemen tijdens ons bezoek. Foto’s worden enkel de eerste week van de maand gemaakt. En dat heeft ze gedaan.

Na het interview ging het richting Park Lake Livingston, een prachtig natuurpark op nog geen 2 kilometer van de Polunsky Unit. Een prachtige natuur zo dicht bij Daryls koude, kille cel van 2 op 3 meter… An had het ‘zotte’ idee om te gaan roeien en op het water een interview te doen. Ik zag het initieel niet zitten maar uiteindelijk viel het best mee en heb ik er zelfs nog van genoten om eens iets anders te doen in Texas dan enkel met de doodstraf bezig te zijn.

Na een laatste finaal interview zat de derde en laatste filmdag erop. Ik vind het op zich geen pretje om met een cameraploeg naar Texas te komen. Het is bijzonder intens en vermoeiend en je stelt je bloot, toont je kwetsbaar zonder te weten wat zij er mee zullen doen. Maar net als vorige keer heb ik het voor Daryl gedaan omdat ik besef dat het voor hem belangrijk is dat hij zijn verhaal naar buiten kan brengen en omdat ik hoop dat er misschien iemand kijkt die Daryl kan helpen. En ik ben An en Wouter oprecht dankbaar voor de manier waarop ze het hebben aangepakt en het respect waarmee ze Daryl en mij hebben gefilmd. De uitkomst donderdag op Telefacts zal ongetwijfeld niet zijn wat ik er zelf persoonlijk zou van maken moest ik aan de slag kunnen met het beeldmateriaal. Maar ik heb er wel het volste vertrouwen in dat ze hun best zullen doen om, binnen de krijtlijnen en opdracht vanuit Telefacts, er iets goeds van te maken.

Ik ben ondertussen aan mijn laatste twee dagen in Texas begonnen. Blackie komt me zo halen om naar Daryls broer te gaan. Ik had voor Daryl de voorbije maanden wat strips laten leveren en hij wou die nu aan zijn broer geven. En ook zoals elk jaar staat een stop bij Office Depot op het programma om Daryl weer te voorzien van het nodige schrijfmateriaal. Ik ben blij om weer wat tijd te hebben met Blackie en Daryls broer zonder dat er een camera meekijkt.

Hopelijk kan ik samen met Blackie op vrijdag de zoon van de slachtoffers spreken. Er is slechts een waterkans maar ik moest het proberen! Ik hou jullie op de hoogte!