Een tijdje geleden vertelde onze buurman ons dat we onze premie voor de olijven moesten gaan aanvragen, wij dachten dat we dat al hadden gedaan? Nee we hebben ons laten inschrijven, maar elk jaar moeten we hem gaan aanvragen, dus wij naar daar en wat raad je.. ja het systeem lag plat, twee weken lang!!! Zou in Belgie nooit gebeuren, maar goed ander land andere... ja wat??? Het internet staat hier in kinderschoenen en niet alléén wij hebben er last van ook de officieele instellingen leiden eronder, dus na nog twee pogingen lukte het ons eindelijk om ons in te schrijven??? Om het kort te maken , wij tellen 140 bomen, op de papieren van de oude eigenaar betaalde hij maar voor 109, dus hebben wij volgens de vriendelijk bediende maar 109 bomen, ja sommige mensen proberen te "sjoemmelen" was zijn opmerking? Ja hoe meer bomen hoe groter de premie maar ook hoe groter het bedrag van het inschrijvingsgeld, dus daar wou de oude eigenaar op sparen, waar hij natuurlijk niet aan heeft gedacht was dat zijn premie wel groter zou zijn? Dus moeten wij volgend jaar terug om de inschrijving aan te passen om dan ook de premie te krijgen, waar we dan wettelijk wel recht op hebben? Je vraagt je misschien af waarom kan dit niet direkt aangepast worden, wel die vraag stellen wij ons zelf ook nog altijd? We kregen er geen geldige uitleg voor, het werd eigenlijk met een handgebaar weggeveegd? Die buitenlanders hé, die komen in een vreemd land wonen en willen dan direkt van alles mee profiteren hé? Nu weten we ook weer hoe de buitenlanders zich voelen in Belgie?Toen we vroegen wanneer we de premie zouden ontvangen of hoe groot die ging zijn, kwam dan alweer het ontkennende antwoord, daar kan ik u geen antwoord op geven, maar je krijgt hem in de loop van het jaar???? Ja het komt dan wel in orde, maar wat in belgie in een paar uur is opgelost dat lukt hier klaarblijkelijk niet in een paar maanden, ja hallo dit is Portugal en hoort dan toch ook tot de EG landen, waarom is hier dan alles zo anders? groetjes Mieke....
Hallo eindelijk hebben we kippen weest halen, en na een uurtje waren we ze al kwijt? ééntje stond aan ons schuifraam te tikken, wat op zich al geen goed teken was,wij haar gevangen en terug naar de stal gedaan, conclusie de andere twee waren ook riebedebie!!!! Ja en om zeven uur s'avonds is het licht buiten ook al een stuk minder, ééntje hebben we gevonden de andere...... ja alléén god weet waar die naar toe is?Onze eigen fout eigenlijk, de bekken waren gebrand en wij van de conclusie uitgegaan dat de vleugels ook waren geknipt, dus niet , en weg waren zij!!! Op de markt wouden we eigenlijk ook een haan kopen, maar die verkopen ze niet op de markt, rare redenatie maar zo is het nu éénmaal? Wat we ook raar vonden dat ze steenratjes verkochten, met hopen..... maar ik denk niet dat je wilt weten waarom? Wel omdat je het zo vriendelijk vraagt, om te eten....vreselijk hé,wij houden ze als gezelschapsdieren hier worden ze gewoon opgegeten!! Niet vertellen aan jullie kleine kinderen? Nu nog iets anders, je weet dat we nog altijd wachten op een papier van transport voor onze schaapjes, de eigenaar ging daar voor zorgen? Wel we hebben hem zondag gezien en hij begon er zelf over, hij zou deze week bij ons komen en het in orde brengen, allé zo hebben we het toch verstaan? Hij had ons verleden week meegenomen om een paar geiten tegaan bekijken, ze waren in goede gezondheid, maar weeral het zelfde probleem geen oormerken zo dus ook geen papier van transport? We hebben met handen en voeten uitgelegd dat we dat wel wouden en ze gingen er een vriend over aanspreken die hun eventueel wel aan de nodige papieren en oormerken kon helpen, dus wij zijn wachtende.... De oude eigenaar helpt ons waar hij kan, maar deze week kreeg hij het zwaar te verduren , zij vrouw moest heel dringend naar het ziekenhuis, het ziet er niet goed uit, hij zelf is dan ook al 82 jaar, zijn dochter is nu ook terug thuis om alles te regelen.We houden ons een beetje op afstand, niet dat het ons niets doet, nee hoor ze zijn goede vrienden van ons geworden, maar gewoon om hun priveleven een beetje te respecteren, hun kinderen kennen we niet zo goed, ik wil niet hebben dat die denken dat we...ja dat we wat .. ik kan het niet goed uitleggen? Misschien kennen jullie dat gevoel wel, je wilt je gewoon niet opdringen, tenslotte hebben die mensen tijd nodig om alles zelf éérst te verwerken? groetjes Mieke...
Hallo hier gaan we dan, weeral slecht nieuws uit Belgie, grootvader terug in het ziekenhuis, is 9 kg vermagerd op een paar weken tijd, en de term prostaatkanker is al een paar keer gevallen! Geen goed nieuws dus, hij is nu 86 jaar en ik denk niet dat ze er nog iets gaan aan doen?Hij moet tien dagen in het ziekenhuis blijven om aan te sterken, ik hoop dat hij nog een tijdje goed mag blijven, is ook een mens die niet van ophouden weet en altijd heeft gewerkt in zijn leven, op zijn Gents gezegd een" ijzerbijter"! Mijn grootmoeder houd zich kranig, ook al zit ze nog altijd met een darmverzakking, maar na twee mislukte operaties krijgen ze haar met geen tang terug naar het ziekenhuis! Bij mijn schoonouders gaat het al niet veel beter, mama is nog altijd depressief, en pap geraakt overvemoeid? Is overal wat op een zekere leeftijd is het niet meer zo plezant, zeker niet als je altijd ziek bent? Mijn ouders zijn nog redelijk goed, maar mijn moeder is ook al oververmoeid, ja twee zussen hebben en geneen die je eens komt aflossen om voor de ouders te zorgen, plus dat ze dan nog eens de kinderen opvangt van mijn jongste broer, die tot over zijn oren in de schulden leeft, dat vreet aan mijn moeder! Ik weet dat ze misschien dit jaar niet komen, dat heeft mijn grootmoeder mij al verteld, waarschijnlijk omdat mijn moeder het mij niet durft te vertellen? Ik heb er bergrip voor, en zal er dan ook niet op aandringen om bij ons langs te komen, want anders voelt ze zich daar ook nog schuldig over, een mens kan niet overal zijn hé? groetjes mieke.....
Eindelijk de schaapjes zijn er, maar met al de nodige problemen! hoe moeilijk kan het zijn om schapen te houden, wel in Belgie helemaal niet moeilijk,maar in Portugal???? Ik denk dat ik een boek moet schrijven, de titel luid" Waarom gemakkelijk als het moeilijk ook kan?" Ten éérst moeten we naar de dienst agricultuur om ons te laten inschrijven , om schapen te mogen houden, dan komen ze kijken of je een slaapplaats hebt en genoeg drinkwater, als dit is goedgekeurd dan mogen ze komen, de schaapjes bedoel ik hé!! Zogezegd zo gedaan de verkoper liet ons drie weken wachten, en toen we niet thuis waren heeft hij twee lammeren voor ons in de schuur afgezet, kiezen was er niet bij? Wat al onze éérst tegenslag was, één van de schaapjes zijn pootje was kapot, den tweede tegenslag de verkoper moet je een papier afleveren dat hij de beesten bij jouw heeft verkocht, want met dat papier kan jij pas de schapen op jouw naam laten zetten. Dus wij dat aan hem gevraagd, ja we zouden het wel krijgen, nu twee weken later nog altijd geen papier? Wel heeft hij een zak eten weest halen en een baal stro, die we trouwens nog niet hebben betaald, want we wachten op het fameuze papier! De man is vriendelijk maar lijkt zich niet echt druk te maken over een onbenulligheidje zoals dat papiertje? Maar indien wij controle krijgen, ja dan zijn de gevolgen voor ons en niet voor hem hé, nu denk ik dat we ons ook maar niet al te druk moeten maken, want wat kunnen ze doen ons in de gevangenis stoppen? Ik denk dat wij nog teveel op de Belgische manier nadenken? Wordt tijd om ons een beetje meer aan te passen, maar ja als je éénmaal correct werkt dan is het moeilijk om aan bepaalde dingen je voeten te vegen vind ik? We hebben al een boklammetje besteld, die nu nog maar een paar dagen oud is, we krijgen het rond 15 mei, maar deze keer éérst de papieren AUB of we laten het lammetje waar het is!Nu zoeken we nog twee geitenjammetjes of een moeder met een meisjeslam, zodat we die direkt kunnen melken, de buurman wist er een paar zijn bij een vriend van hem, maar zoals al de Portugezen wachten we nu ook al drie weken op nieuws? en we wachten nog, groetjes Mieke.....
Ja weeral slecht nieuws uit het thuisland, Marc's mama heeft water op de longen, maar we vernamen gisteren dat ze waarschijnlijk vandaag al naar huis zal mogen komen, dus we drukken de duimen! Langs mijn kant is mijn grootvader terug achteruit aan het gaan, verleden jaar waren het zijn longen, nu spreken ze van prostaatkanker, hij weegt nog net 46 kg, en voor een man is dat heel weinig! Ze voeren allerlei tests uit en laten hem van de ene dokter naar de andere lopen, ik heb zo de indruk dat ze hem allerlei dingen aansmeren om hem te laten betalen, als het kanker is waarom opereren ze hem niet gewoon? Heb deze week naar mama gebeld voor haar verjaardag maar het huilen stond haar nader dan het lachen? Mijn grootouders hebben dan ook al hun auto verkocht, want mijn grootvader kan er toch niet meer mee rijden, mijn moeder heeft nog twee zussen maar geneen van de twee die nog naar hun ouders omkijken, ja waarschijnlijk wel de dag dat ze komen te overlijden, om de erfenis op te strijken? Heb dan ook nog naar mijn grootmoeder gebeld en die was aan het huilen om mij nog eens te zien vooraleer ze sterfde, ik heb haar gezegd dat we zeker met het vliegtuig op bezoek kwamen, de vraag is dan natuurlijk wanneer? En wie gaan we dan allemaal opzoeken in belgie, is oneerlijk om de ene wel te bezoeken en de andere weer niet, zo komen veel vragen op ons af waar we nog moeten over nadenken. Het gaat hier niet alléén om ons maar we laten hier drie honden en twintig katten en een paar geiten en schapen achter, en wie gaat die dan verzorgen en eten geven? Alléén zie ik mij nog niet op een vliegtuig stappen, heb het trouwens nog nooit gedaan, hopelijk als het zover komt kunnen we rekenen op de buurman, alhoewel hij schrik heeft van één van ons honden, we kruisen onze vingers, ik zal ééns voorzichtig gaan peilen wat hij er van vind? groetjes Mieke...
Hallo hier zijn we dan terug, is nu toch al een tijdje geleden hé? Hebben ondertussen onze katten van buiten laten sterilizeren, en nu vandaag nog twee mannetjes laten castreren, want amaai die katers kunnen een geurtje van zich weggeven!!! De oude hond zit ook nog altijd bij ons, soms komt hij een paar dagen niet naar huis, en dan heeft hij weer beetwonden zodat wij hem terug moeten oplappen, hem opsluiten is ook geen optie want dan breekt hij heel de boel af! We hebben ondertussen lopen zoeken naar ytongstenen, in Belgie kan je die overal kopen,hier moet je ze bestellen in Porto en dan vragen ze 1.25 euro meer per steen dan in Belgie, plus nog eens extra vervoerskosten, want ja Porto ligt op twee uur rijden van bij ons, we hebben ervoor bedankt, we zullen het wel oplossen met isolatie en een gewone baksteen, dat scheelt in onze portemonne maar liefst 700 euro, we hebben nog kosten , dus is het gespaarde bedrag leuk meegenomen! Anders is het op dit moment een geen al te best weertje, het regent en het stormt hier zoals we dat in belgie gewoon waren, beetje nostalgie mag wel hé? We zijn nu al negen maanden in portugal en we merken al dat de prijzen ook hier flink aan het stijgen zijn, zo koste een broodje in het begin 0.69 en nu al 0.99, dat is een opslag van 30 eurocent, en zo wordt dat op alle produkten doorgetrokken, voor ons is dat nog haalbaar, maar voor de mensjes die hier van 350 euro pensioengeld moeten leven, ja ik moet daar geen tekeningetje bij maken ? groetjes Mieke....
de onverbloemde waarheid van een luilekkerleventje?
Ja we zitten nu al acht maanden in portugal, geestelijk vraagt het nog altijd om een aanpassing, kwasi mentaliteit en leefgewoontes is het hier wel een stuk anders of in belgie! Goede dingen en slechte dingen, laten we met de slechte beginnen; Zo kan ik me nog altijd moeilijk neer leggen bij de manier warop de portugezen hier hun dieren behandelen, honden aan kettingen aan verlaten quinta's katten met hopen en dan doodslaan bij de geboorte omdat sterilisatie hun te duur uitkomt, schapen en geiten aan de poten vastgebonden omdat ze niet zouden kunnen weglopen, onlangs kwamen ze hier schapen opladen voor de slacht en lieten er twee achter, ik vond dat heel raar, maar een paar dagen nadien lagen ze dood!!! dus geen dierenarst of een milde dood voor die beesten, zijn ze te ziek wel laat ze dan maar creveren hé? We hebben weken bij de dierenarst gezaagd voor info omtrent sterilisatie van straatkatten, hebben ons dan eindelijk een e-mail adres gegeven waar we konden naar schrijven voor gratis sterilisatie, geen reaktie! Van armoe hebben we de zes straatkatten die bij ons leven, zijn er eigenlijk 12 maar de rest zijn mannetjes,naar de dierenarts gebracht en laten opereren, kosten 450 euro en dat voor straatkatten, oh ja we hebben nog 30procent korting gehad, dus we moeten niet klagen? Het volgende punt diefstal, bij ons op onze weides mag een herder zijn schapen laten grazen , hij deed dat al bij de vorige eigenaar en heeft aan ons gevraag of hij dit verder mocht doen, voor ons geen probleem zo blijf het gras kort, maar nu heeft zijn 70 jarige moeder het zo opgevat dat ze bij ons op de weide's of rondom het huis zich alles mag toeeigenen, ik noem het stelen, eerst waren het de afgezaagde takken van de bomen, maar nadien begon ze zich van ons brandhout te bedienen, dus wij naar de zoon en met hand en tand uitgelegt wat zijn moeder hier zo deed, resultaat; ze spreekt niet meer met ons, was het niet voor haar zoon en zijn schapen, dan hadden wij ze de toegang tot onze weides ontzegt, maar hij kan niet verontwoordelijk worden gesteld voor de daden van zijn moeder.Hopelijk begrijpt ze nu waar de grens ligt? Oh ja de goede dingen, ja het laat het zich nog altijd makelijk leven in portugal, ook al moet ik zeggen dat de prijzen van voedsel ook al zijn gestegen, vb een brood kosten in april 2010 , 0.69 eurocent, nu moet je er 0.79 eurocent voor betalen zo zit het met nog enkele dingen. We kunnen niet klagen over de hulpvaardigheid van de portugezen, maar het waarneer daar moet je veel geduld voor hebben, tot morgen is één van hun geliefkoosde gezegdes, en weet dan maar zeker dat het weken duurt vooraleer je ze zult zien, maar ja zolang ze dan toch komen? Ook voor verbouwingen aan en rondom het huis zien ze veel door de vingers, ook al weet je als je je huis dan weer verkoopt dat je alles moet laten legalizeren, dat kost je dan ook weer een flink bedrag.Vele huizen staan hier illigaal dus zeker oppassen bij een aankoop, ook al is het een nieuw huis!!!! Altijd vragen of het legaal is of eisen van de verkopers om het te laten ligalizeren!!!! Wat ze niet graag doen want ze willen geld krijgen en zeker niet uitgeven! Ook al is het soms voor een portugees maar een klein bedrag, toch zal hij nog lastig doen,bij ons hebben ze geweigerd om een energietest te laten uitvoeren, dat koste 50euro en was hun te duur!!! Voor de rest zijn ik en mijn man etteleke kilo's bijgekomen, ja het goede leven hé, hopelijk gaan ze er terug af? Vele groeten Mieke....
Vandaag 5 januari 2011, eindelijk onze olijven zijn verkocht!!! Vandaag stonden de opkoper en zijn helpers eindelijk aan de deur, na vier weken aandringen en allerlei excuses te moeten hebben aangehoord waarom ze niet konden komen? Nu weten we eindelijk hoe de vork in de steel zit, de zwarte olijven worden gekocht voor consumptie en komen op 0.35 eurocent per kilo, en de andere kopen ze op voor de olie en die worden maar 0.20 eurocent per kilo betaald, niet veel natuurlijk maar de marktprijzen lagen dit jaar heel laag de zwarte werden in 2009 aan 0.80 eurocent betaald dus zo zie je maar, hopelijk staan de prijzen einde dit jaar veel hoger, zodat we er meer kunnen aan verdienen? We hadden niet zoveel 350 kg zwarte en 1200 kilo groenen, normaal als we alle bomen doen zouden we naargelang het een goed jaar is op 1000 kg zwarte kunnen komen en een 4000 kg groenen, dan zouden we pas goed aan verdienen, dus we kruisen onze vingers dat het dit jaar beter wordt! Ook voor het vele fruit dat we hebben zouden we dit jaar een opkoper willen vinden, zal wel weer zolang duren zoals onze olijven maar de aanhouder wint hé? We hebben tenslotte niet een boerderij gekocht met al die olijf- en fruitbomen om daar geen winst te willen uitslaan, dat zou pas dom zijn! groetjes van een gelukkige mieke.
Hallo hier zijn we dan terug, na bijna drie weken zonder internet te zijn geweest, is een lang verhaal maar eindelijk hebben de mannetjes van de PT dan toch besloten om ons te helpen? En ziedaar probleem op één uurtje opgelost, en daar moesten we drie weken op wachten tot ze tot de conclusie kwamen dat de modem eraan was, ook al hadden wij dat al een paar keer gezegd! Nu terug naar onze olijven we zijn nu totaal zes weken verder, hebben ondertussen z'n 60 bomen geplukt en hebben een totaal van z'n 1500 kg olijven.Maar het probleem is dat ze nog altijd bij ons staan, de opkopen ging over drie weken alles komen halen, maar was dan ziek, over twee weken had hij geen tijd en verleden week had zijn zoon een ongelukje met de tractor?Nu komt hij de éérste maandag na kerstdag, we zullen zien? De oude eigenaar die ons de opkoper voorstelde is heel boos, hoe zou je zelf zijn, hij beloofde ons te helpen maar de opkoper liet hem en ons elke keer weer opnieuw in de kou staan!Wij hopen op een klein kerstwondertje, zou mooi zijn, maar we zijn realisties en beginnen er al aan te denken om zelf naar de perser te rijden? De buurman had z'n kleine 400 kg geplukt en haalde een gemiddelde van 8.2 liter per 100 kg olijven, dus wij rekenen op 100 liter min 20 procent voor de perser, dat komt dan op z'n 80 liter voor ons. Als we dan eindelijk aan onze olie geraken moeten we die nog kunnen verkopen ook, hier in portugal ligt de prijs tussen 4 à 5 euro per liter in Belgie ligt die prijs tussen de 8 à 32 euro de liter , naargelang de kwaliteit van de olie.Ik lees op verschillende sites die olijfolie verkopen aan Nederland of Belgie, heel mooie teksten over koude en warme persing en de structuur van de olie, en waarom de ene beter is dan de andere enz..... Maar , en ik dan alléén maar spreken van portugal, daar worden alle olijven naar de zelfde perser gebracht en op de zelfde manier geperst, hoe komen die verkopers er dan op om te zeggen dat hun olie zoveel beter is dan de anderen, is het omdat ze in een duurder flesje worden verkocht met leuk opschrift, dat hun prijs zoveel duurder is? Of is dat gewoon een vorm van pure oplichterij? PPs aan iedereen aan wie ik het nog niet heb gezegd, wij wensen jullie een gezellig kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar!!!!!! Groetjes Marc en Mieke.....
Drukke tijden zijn het hier, iedereen is in de weer om de olijven te plukken, ook al moest niemand ze hebben volgens onze buurman? We hebben nu al z'n 15 bomen gedaan en staan al met z'n 600kg, dus ik denk dat we al flink hebben gewerkt, de buurman wou geen olijven plukken is geen vraag naar beweerde hij, maar nu hij heeft gehoord dat ze betalen voor de zwarte olijven is hij ook begonnen met het plukken! We lopen nog altijd rondom elkaar, vriendelijk goeiemorgen en soms een goeie avond maar verder niks, buiten gisteren we wouden boodschappen doen en de auto wou niet starten, misschien met de éérst vrieskou, maar er kwam geen beweging in! Ja wat nu, touring dat kennen ze hier niet en te voet naar de éérst garage is ongeveer 20km en legt het dan maar uit dat ze de auto moeten komen halen? Dus ik gebeld naar de buurman, en verassing na tien minuten stonden hij en zijn vriendin bij ons aan de deur met startkabels en gedienstig dat ze waren alsof er nog nooit een vuiltje aan de lucht heeft gehangen, na veel proberen dan eindelijk de auto opgang gekregen.We zegden dat we direkt een nieuwe batterij gingen laten steken, daar had de buurman direkt een vraag voor; of hij de oude mocht hebben, ja zo zijn ze dan hé direkt als ze iets kunnen krijgen dan staan ze er als de pinken bij, nou ja mij kon dat niet schelen met de oude batterij zijn we nu toch niks meer! Eigenlijk nog een geluk dat we z'n gedienstige buurman hebben, maar spijtig dat het altijd zijn redenen heeft om iets dubbel terug te vragen, we zullen er wel mee moeten leven denk ik zit nu éénmaal in de mentaliteit van de portugezen en in hun ogen blijven wij nog altijd de rijkere europeaan? Groetjes Mieke......
Ja hier zijn we dan terug en weten nog altijd niks over de verkoop van onze olijven, we zijn ondertussen maar aan de slag gegaan met het plukken van de olijven.Op andere forums had ik gelezen van hoe plezant dit wel is en hoe ontspannend met een glaasje wijn of een portugeese spagetthi tussen de middag en dan terug plukken tot de avond valt, ik vraag me af spreken we hier over het zelfde, ik bedoel toch olijven plukken hé! Niks onstspannends aan flink stressen ja, de bomen zijn bij ons al in tien jaar niet meer gesnoeid geweest de takken groeien kriskras door elkaar, wat het bijna onmogelijk maakt om met het harkje de olijven eruit te kammen, dus de meesten moeten met de hand, twee uur aan één boom!!!! En dan nog eens twee uur om de verworven olijven te ontdoen van takjes en blaren, mens waar zijn we mee bezig? Hebben verleden zaterdag dan toch maar een olijventrommel gekocht, waardoor de meest blaadjes uit de trommel uit de ene kant worden geblazen en de olijven vallen er dan langs de andere kant uit, zo goed als proper! Het was een aankoop die we wouden uitstellen tot volgend jaar, kost z'n 300 euro, we wouden éérst weten wat we aan onze olijven verdienden maar als je vijf uur aan één boompje bezig bent en dan nog niemand hebt gevonden die ze opkoopt, dan denk ik dat ze je nooit genoeg kunnen betalen voor al het werk dat je erin steekt? Ja van ollijven wordt men niet rijk, maar als je het werk makkelijker kan maken en z'n 3500 kg kunt plukken, dan sparen we hopleijk onze olijftrommel er terug uit? Zijn gisteren terug naar de oude eigenaar geweest, maar die vertelde ons dat niemand de olijven wilt, maar dat we ze konden verkopen aan een olijfoliehandelaar, klinkt een beetje tegenstrijdig want dat was eigenlijk onze bedoeling ik denk dat de goede man ons niet echt verstaat? Niemand wilt olijven, maar overal zijn ze aan het plukken, er werd ons zelfs door een boer gevraagd wat wij met onze olijven deden als ze niet worden opgekocht waarom vragen ze dan of ze de onze mogen hebben ? Dus wij vandaag terug naar de herder om te vragen om onze olijven te verkopen, maar hij was niet thuis na een bericht te hebben achtergelaten bij zijn moeder, en hopelijk heeft die ons verstaan, hopen we dat Paul vandaag of morgen bij ons langs komt en ons eindelijk verteld hoe we van onze 500 kg olijven tot nu toe kunnen afgeraken? Groetjes Mieke......
Hier staan we nu, of eigenlijk zitten we al is al zeven uur s'avonds, en we zitten met een dilemma. Hebben juist een mailtje gekregen van Marc zijn schoonzuster, waar hij al 20 jaar geen contact meer mee heeft, met de vraag of we in januari 2011 naar Belgie kunnen komen om de 80 verjaardag van Marc's moeder mee te vieren? Ja voor moeder willen we wel, het arme mens heeft zeven maand geleden een herseninfarct gehad en is nu de helft verlamd, en dit na vier hartinfarcten en éénmaal kanker te hebben overwonnen! Maar het nadeel van dit alles is dat de broers en zusters ook allemaal zullen aanwezig zijn , en dat die al 20 jaar geen contact hebben gezocht met Marc, dan vraag ik mij af wat we daar moeten doen, ik ken ze zelfs helemaal niet laat staan dat ik mijn man kan dwingen om naar Belgie te gaan om een feestje bij te wonen ter ere van zijn moeder? Zelf zegt hij dat het niet eerlijk is tegenover mij, want mijn moeder is onlangs aan het hart geopereerd, en mijn grootouders hebben ook al hun deel van de pech moeten dragen, en daar had ik dan ook veel last mee dat ik niet in Belgie was, ja het leven kan soms hard zijn , en ook al maak je voor jezelf de juiste keuze, je kan nooit goed doen voor een ander? Het kan zijn dat het de laatste keer is dat Marc zijn moeder nog levend ziet, aangezien haar toestand, maar aan de andere kant, kunnen mijn ouders of grootouders morgen ook iets tegenkomen en dat we nooit de kans krijgen om nog afscheid te nemen! Het leven is soms niet eerlijk, maar we hebben nu éénmaal bepaalde keuzes gemaakt en leven volgens onze eigen princiepes, en kan men echt van ons verlangen dat we die twintig jaar vergeten om een verjaardag bij te wonen, of ben ik nu ongevoelig? groetjes Mieke....
Ja de Puppy, die heeft drie dagen bij ons verbleven, en eindelijk dankzij de vriendin van de buurman is hij bij iemand geplaatst! Eerst naar het asiel gebeld en daar moesten ze hem niet hebben , hij was te jong, wat ik niet versta mensen adopteren toch liever een jonge hond dan een oudere? Maar ja wat doe je er aan, dicusieren met die mannen gaat moeilijk op de vraag wat moeten we er dan mee doen konden ze niet antwoorden, ik heb dan maar foto's doorgestuurd naar de vriendin van de buurman, die heeft een eigen zaak en die kent dan wel veel mensen dus de kans is groot dat daar wel iemand tussen zit die een puppy wilt? En ja nog die zelfde dag kregen we een telefoontje, we moesten met de pup naar Fundao op een bepaalde plek gaan staan en daar zou een vrouw hem komen ophalen, zo gezegd zo gedaan en werkelijk die dame had al een gezin gevonden dat hem wou adopteren! Dus wij terug naar huis met een gelukig gevoel dat we een goede daad hadden verricht, op weg naar huis aan het begin van ons dorp zagen we weer een bekent beeld een kleinere hond achtergelaten in de gietende regen en je raad nooit wat, ja er zat een kleine pup naast, ik wou al reageren maar gelukkig zei mijn man dat het welletjes was geweest! Dit is een veel voorkomend beeld in Portugal, mensen sterven of zijn ze beu, hebben teveel pups en laten ze dan aan hun lot over aan de kant van de straat, nu pas beginnen ze hier met het chippen van honden maar de oplossing ligt nog ver weg, want vele gaan niet naar de dierenarts met hun hond, is hij ziek en niet door hun te helpen dan krijgt hij de kogel! Ik sta nog altijd versteld van de manier waarop de mensen hier handelen tegenover beesten, maar dan moet je wel bedenken dat de dierenarts hier even duur is dan in Belgie, en dat de mensen hier van 400 à 500 euro moeten rondkomen, eigenlijk ligt het probleem dan weeral in de politiek van het land alles word duurder maar de inkomens worden hier zelden aangepast? Groetjes Mieke,
Ja hier zij we dan terug, weer een week verder en eigenlijk weten we pas vandaag wat meer nieuws over de olijvenpluk. We zijn gisteren bij de oude eigenaar geweest maar die lag in het ziekenhuis, zijn vrouw probeerde ons zo goed mogelijk uit te leggen wat we moesten doen, maar op de vraag van waar moeten we met de olijven naar toe of wie koopt ze op, kon ze ons geen antwoord geven dat kon haar man wel maar dat kan nog een paar dagen tot weken duren vooraleer we die zien? Wel hebben we verstaan dat we ze moeten plukken en op water moeten zetten dan blijven ze langer goed, en dat dan de opkopers bij je langs komen en per kilo opkopen, over de prijs kon ze niks zeggen en wie de opkopers zijn nog minder, dus stonden we nog altijd even ver! Vandaag kwamen we de herder tegen die bij ons zijn schapen laat grazen, dus ik mijn stoute schoenen aan getrokken en de man aangesproken in ons beste Portugees, en die geloof me niet echt fameuz is maar allé de man begreep ons? Hij wist ook te zeggen dat er twee opkopers in het dorp wonen en die komen dan langs maar hoe weten die mannen dan dat je er verkoopt daar ging hij eens mee praten zei hij, dus wij zitten met goede hoop pas op is niet omdat ze het zeggen dat ze het daarvoor ook doen hé, we zullen hem moeten blijven aanspreken.Hij wist ook te zeggen dat ze ongeveer 0.47 euro per kilo konden krijgen, eindelijk wisten we toch iets want niemand is hier kwistig me uitleg dus konden we al een kleine bereking maken, ook over de tijd die we moeten steken in het plukken van één boom triestig 2 uur en dat voor 20 kg, maar we laten de moed niet zakken de volgende zal misschien wat vlugger gaan kwestie van routine erin te krijgen? We rekenen op 2400 kg, dus dat zou toch ongeveer 1000 euro zijn , en dit voor drie weken werk en geloof me het is werken dat je moet doen, want vanzelf vallen ze er niet uit, ja tenzij ze rot zijn natuurlijk! Wel hebben we vandaag ook weeral slecht nieuws, tijdens onze wandeling naar het dorp vonden we een kleine pup ik schat ongeveer 5 à 6 weken, ja daar sta je dan laat je hem lopen of neem je hem mee, en ja hoor hij zit al bij ons in de zetel maar ik hoop niet voor lang! We hebben al vier honden en er kan geen meer bij dus morgen inlichtingen gaan nemen bij het dierenasiel om de pup te plaatsten, we kunnen nu echt geen dier meer opnemen, we hebben al twee honden bij en twaalf katten boven onze zeven huiskatten, en we zijn zeker niet naar hier gekomen om een dierenasiel te openen!!!! Groetjes Mieke,
Ja de olijven moeten geplukt worden, was het maar dat we wisten wanneer juist we er moeten aan beginnen? Hoe weet men nu wanneer die olijven goed zijn, moeten ze net van de groene kleur naar zwart gaan, of is dat dan al te laat? We weten het niet, we zoeken info via internet maar daar spreken ze elkaar wel effen tegen, wachten na éérste vorst, wachten op de buren, als die eraan beginnen dan doen we gewoon mee? En dan nog het bijkomende probleem is de perser, die spreekt enkel portugees, hoe moeten we dat aan die goeie man gaan wijsmaken wat onze bedoelingen zijn? Hoe zit dat hier, we horen dat de pers gratis is en dat je dan een aantal liter meekrijgt naar huis, maar de rest is voor de perser die dat dan weer op de markt verkoopt? Ja van olijven plukken wordt men niet rijk, is een hele job om ze te plukken en te ondoen van blaadjes en kleine takjes en dan sleuren naar het dorp en dan krijg jij 10 liter mee naar huis, en de rest verkoopt de perser dan op de markt, aan welke prijs?Portugezen werken niet uit winsbejag, wij zitten anders in elkaar al dat werk voor 10 liter, zijn we dan niet beter alles te laten persen, dit dan ook betalen en dan zelf onze olijfolie op de markt brengen bvb in Belgie of in Nederland, waar men wel iets kan aan verdienen?We moeten dringend eens met de oude eigenaar praten hoe hij het vroeger deed wat de condities zijn, en hoe het allemaal in zijn werk gaat, we hebben al eens ons voeten onder de tafel gestoken bij de man, maar hij is niet kwistig met info, of we leggen het verkeerd aan boord? We hadden het ook aan de buurman gevraagd, die ging ons bijstaan met de vertaling en eventueel met de pluk van de olijven, ook natuurlijk tegen een vergoeding hé, voor niks gaat de zon op bij die man, maar na de woordewisseling over de electriciteit ligt onze verstandhouding wat op ijswater alhoewel zijn paard al terug bij ons staat, hou ik het beperkt tot goeie dag en avond! Ah het éérste jaar zal wel een leerjaar worden, wat, hoe en waarom, zal volgend jaar hopelijk wat beter verlopen, dan kunnen we hopelijk al een mondje portugees zodat we zelf onze weg kunnen zoeken. Nu wat anders, goed en wat minder goed nieuws uit Belgie, pepe mag binnenkort naar huis, hij is aan de betere hand en loopt al te ijsberen in het hospitaal, het minder goeie nieuws is dat mijn jongste broer op de rand van een falliasement staat zij huis staat al onder loonbeslag van de OCMW, en zijn vrouw werkt maar half-time en weigerd full-time te werken alhoewel ze het geld heel goed kunnen gebruiken, mijn ouders willen zelfs de kinderen opvoeden zodat de kost van de opvang gespaard blijft maar ook daar hebben ze geen oren voor! Het zal een kwestie van tijd worden vooraleer daar een deurwaarder aan de deur staat en alles in beslag neemt? Het is spijtig maar sommige mensen willen niet leren uit hun fouten en maken keer op keer de zelfde fout, je kan niet meer uitgeven dan je verdient en doe je dat dan wel dan moet je er ook de gevolgen van dragen, alléén spijtig dat daar dan weer drie kleine kinderen tussen zitten! Groetjes Mieke.
Ja we zijn er terug, vlug zal je misschien denken? Maar heb zonet slecht nieuw gekregen uit Belgie,Mijn grootvader hebben ze verleden zaterdagnacht met spoed het ziekenhuis binnengebracht, diagnose longontsteking de arme man kon niet meer ademen en mijn grootmoeder, zelf niet goed te been , was in paniek geschoten en in plaats van de ambulance te bellen heeft ze éérst mijn ouders uit bed gebeld. De arme man is 88 jaar oud, en ik weet uit ervaring, heb dan ook 10 jaar als bejaardehelpster gewerkt, dat je op deze leeftijd niet veel nodig hebt om je schepper te onmoeten! Hij voelt zich vandaag al wat beter, hopelijk helpt de medicatie hem? Ik moest er direkt aan denken aan iets dat een vroegere patient tegen mij heeft gezegd een man sterft voor zijn verjaardag en een vrouw meestal na haar verjaardag, mijn grootvader word op 14 november 89 jaar, dus snap je waarschijnlijk waarom ik dan ook ongerust ben. Dat zijn dan zo van die dingen waarbij je je dan afvraagd waarom zijn we naar het buitenland verhuisd, maar dat is het leven en ook al waren we nog in Belgie we hadden niks kunnen doen, buiten hem gaan bezoeken in het hospitaal? Nu we dan toch over dit onderwerp bezig zijn, heb gisteren een babbeltje gehad met mijn oudste broer, een tijdje geleden is mijn moeder aan het hart geopereerd en heeft hem daar niet over geinformeerd, ja die twee hebben niet z'n goede band, toch heb ik hem hiervan op de hoogte gebracht in de hoop dat hij dan toch eens naar zijn moeder zou bellen, of hij het doet dat weet ik niet? Maar hij had alvast een excuus, dat ze de ouders al een paar keer hadden uitgenodigd maar dat zij zelf nog geen enkele keer bij hun waren uitgenodigd, wat eigenlijk normaal is want onze ouders zijn niet de mensen die voor alles een feestje plannen of willen dat hun kinderen aan de deur staan om dat het juist die dag hun verjaardag is, ze zijn al blij met een telefoontje! Maar legt dat maar eens aan een broer uit die gewoon is dat voor alles de grote luxe word bovengehaald en dat dan ook van zijn medemensen terug vraagt, ja niet iedereen heeft het breed en laat het breed vloeien hé, zeker mijn ouders niet en ook wij niet we hebben dat thuis ook nooit gezien. Daarom verwonderd het mij des te meer dat mijn broer wel zo leeft, maar dat zal wel aan zijn huidige vriendin liggen, die heeft in haar éérst huwelijk alles op een presenteerblaadje gekregen, en kan nu moeilijk een stap terug doen, en moet mijn broer zich daarvoor nu te pletter werken om die luxe te kunnen houden? Nee daar dank ik voor we hebben hier alléén de basisdingen, en de rest, wel daar kan ik gerust zonder!!! Zolang we maar gezond en gelukkig zijn , dat is toch alles wat telt nietwaar? groetjes Mieke.
Hallo hier zijn we weer, ja de burenruzie, ik denk dat die de ontknoping nabij is? Eergisteren was zijn paard ontsnapt, en zoals altijd loopt het dan bij ons de oprit op en door naar onze weides, we hebben die dan ook afgesloten zodat het paard niet terug ergen anders naar toe zou lopen. Normaal komt de buurman rond zes uur naar het beestje kijken, dus het was al half zes, en vond ik het niet nodig om hem ongerust te maken, het beest zat tenslotte goed! Maar om tien uur s'avonds was de buurman nog niet te zien, dan eindelijk om tien uur dertig kwam hij er door met zijn zaklamp zoekend naar zijn paard, ik heb hem uitgelegd wat er gebeurd was en hij was blij dat het terug bij ons stond, hij was dan ook wat dronken, en liet het paard tot s'morgens bij ons, met onze toestemming natuurlijk, twee dagen nadien zagen we hem pas terug, ja hij wist ondertussen dat wij voor het paard zorgden, dat maakte zijn werk wat makkelijker? Dan kwam hij bij ons aanbellen, op een slijmerige manier wist hij te vertellen dat hij geen ruzie wou met ons en dat hij erg had geschrokken van het feit dat mijn man hem geen electriciteit meer wou geven, maar dat verstond hij nu, en vroeg of zijn paard zoals gewoonlijk terug bij ons op de weides mocht staan, aangezien er bij hem geen sprietje gras meer staat. En ja wat zeg je dan als dierenvriend, natuurlijk mag het paard bij ons staan, maar zo staat hij weer met zijn grote teen tussen de deur, we laten het hier bij, we willen geen ruzie, maar verder dan dit zal het niet meer komen, en hopelijk heeft hij die boodschap dan ook begrepen? En wonder bij wonder staat zijn vriendin ook weer bij ons aan de deur, ja ze kwam portugeese les geven, ja wij verstaan soms de wereld niet meer, wonen dan ook in Portugal hé? groetjes Mieke
Goeiemorgen? Kreeg slecht nieuws uit Belgie, mijn moeder word geopereerd aan het hart , een ader die is dichtgeslipt, ze voelde zich al een hele tijd moe en kon moeilijk nog de trap op en gaan wandelen, resultaat een operatie. Gelukkig is alles in orde , de operatie is goed verlopen, en nu moet ze zich een tijdje kalm houden, maar toch het doet maar raar, je kan niks voor haar doen, maar je zit zo ver weg dat je je soms schuldig voelt dat je niet vlak naast de deur woont om ze te helpen. Toen we hier nog net geen twee maand waren in Portugal kregen we s'avonds laat ook z'n telefoontje, van mijn mans vader, zijn moeder had een herseninfarct gekregen en was voor de helft verlamd, ze wisten niet of ze de éérste 48 uur zou halen, ja dan valt je in een gat van schuldgevoelens! Je moet weten Marc's moeder is bijna 80 jaar oud, en heeft al vier hartoperaties , diabetis en kanker gehad, is daarna van over de honderd kilo naar de 46 kg gegaan, en nu dit? De wil om te leven had haar verlaten ze wou alléén maar dood gaan, wat heel zwaar begond te wegen op de gezondheid van mijn schoonvader, resultaat, van oververmoeidheid heeft deze een blackout gekregen terwijl hij met de auto aan het rijden was, auto stuk en hij kwam er gelukkig met weinig verwonding vanaf. Nu een paar maand verder gaat het al weer wat beter ze is terug thuis, rijd met een rolstoel, en pap is ook meer op zijn gemak nu moet hij niet meer elke dag op en af naar het ziekenhuis, en gelukkig vecht ze ook terug om nog wat te halen uit de levenskwaliteit die ze nu nog heeft, is een sterke vrouw, ik zie er niet veel die het haar zouden nadoen! Mijn grootmoeder doet het ook niet al te goed, deze zit met een verzakking van de darmen, had ze al een keer maar de dokters hebben het kunnen terug duwen, nu nog geen drie maand verder moet ze onder het mes weeral voor dezelfde feiten, er wordt nu een vangnet ingenaaid, je vraagt je af waarom de dokter dat niet in de éérst plaats heeft gedaan, waarom moet een mens tweemaal afzien? Voor ons ook een vraag! Hopelijk is het een geslaagde operatie en is ze vlug genezen, het is de bedoeling dat mijn grootouders volgend jaar voor de éérst keer en waarschijnlijk ook de laatste keer mee komen naar Portugal met mijn ouders, welliswaar met het vliegtuig want een autorit van 19 uur op hun leeftijd is zeker niet meer aangeraden! Wij kunnen natuurlijk ook altijd naar Belgie vliegen, maar dan moeten we hier drie honden en twintig katten een paar dagen achterlaten, en daar wringt het schoentje, we hopen hier iemand in de buurd te vinden die we kunnen vertrouwen om een oogje in het zeil te houden?Maar dan zeker niet de buurman!!!! groetjes Mieke.
Hallo, gisteren ben ik voor de éérste keer op dokters bezoek gegaan, was dringend nodig want ik zit met een onsteking op het schoudeblad! Eérst zijn we gaan kijken naar een saude center,dat zijn zo van die kleine gezondheidscenters, omdat we eigenlijk niet wisten waar we moesten zijn, de dame was zo vriendelijk om ons uit te leggen dat we naar het hospitaal moesten, ja ook voor een gewone dokter moet men daar naar toe. Daar gekomen wisten we niet echt waar naartoe, maar de vriendelijk politie man wees ons de weg, binnen gekomen, zat er z'n dertig man voor ons te wachten, éérst ons aanmelden duurde ook een uur omdat ik met een belgische eurocrosskaart kwam aanzetten maar geen Belgich adres meer heb bleek dit precies een probleem te zijn? We hadden ervoor al eens ,met de toen nog vriendelijke buurman ,naar de ziekenkas geweest waar we te horen kregen zolang onze eurocross- kaart nog geldig was in Belgie dat we die moesten gebruiken, als de vervaldatum dan verlopen is dan pas kunnen we ons inschrijven in een mutualiteit van Portugal, wat niet moeilijk is want er bestaat er maar één en die is van de staat! Ik hoop dat we niet al teveel naar een dokter moeten, gelukkig betaal je maar 2.20 euro, ja je leest het goed 2.20 euro! Als je hier een prive dokter zoals in Belgie wilt, wat wij een gewone huisdokter noemen, dan betaal je al vlug 50 euro en daar krijg je dan niks op terug van de ziekenkas, kwasi de prijs van medicatie moet ik zeggen dat niet zo veel scheelt of de prijs in belgie? Ik zou het eigenlijk eens moeten na kijken ? groetjes Mieke
