Ja we zijn er terug, vlug zal je misschien denken? Maar heb zonet slecht nieuw gekregen uit Belgie,Mijn grootvader hebben ze verleden zaterdagnacht met spoed het ziekenhuis binnengebracht, diagnose longontsteking de arme man kon niet meer ademen en mijn grootmoeder, zelf niet goed te been , was in paniek geschoten en in plaats van de ambulance te bellen heeft ze éérst mijn ouders uit bed gebeld. De arme man is 88 jaar oud, en ik weet uit ervaring, heb dan ook 10 jaar als bejaardehelpster gewerkt, dat je op deze leeftijd niet veel nodig hebt om je schepper te onmoeten! Hij voelt zich vandaag al wat beter, hopelijk helpt de medicatie hem? Ik moest er direkt aan denken aan iets dat een vroegere patient tegen mij heeft gezegd een man sterft voor zijn verjaardag en een vrouw meestal na haar verjaardag, mijn grootvader word op 14 november 89 jaar, dus snap je waarschijnlijk waarom ik dan ook ongerust ben. Dat zijn dan zo van die dingen waarbij je je dan afvraagd waarom zijn we naar het buitenland verhuisd, maar dat is het leven en ook al waren we nog in Belgie we hadden niks kunnen doen, buiten hem gaan bezoeken in het hospitaal? Nu we dan toch over dit onderwerp bezig zijn, heb gisteren een babbeltje gehad met mijn oudste broer, een tijdje geleden is mijn moeder aan het hart geopereerd en heeft hem daar niet over geinformeerd, ja die twee hebben niet z'n goede band, toch heb ik hem hiervan op de hoogte gebracht in de hoop dat hij dan toch eens naar zijn moeder zou bellen, of hij het doet dat weet ik niet? Maar hij had alvast een excuus, dat ze de ouders al een paar keer hadden uitgenodigd maar dat zij zelf nog geen enkele keer bij hun waren uitgenodigd, wat eigenlijk normaal is want onze ouders zijn niet de mensen die voor alles een feestje plannen of willen dat hun kinderen aan de deur staan om dat het juist die dag hun verjaardag is, ze zijn al blij met een telefoontje! Maar legt dat maar eens aan een broer uit die gewoon is dat voor alles de grote luxe word bovengehaald en dat dan ook van zijn medemensen terug vraagt, ja niet iedereen heeft het breed en laat het breed vloeien hé, zeker mijn ouders niet en ook wij niet we hebben dat thuis ook nooit gezien. Daarom verwonderd het mij des te meer dat mijn broer wel zo leeft, maar dat zal wel aan zijn huidige vriendin liggen, die heeft in haar éérst huwelijk alles op een presenteerblaadje gekregen, en kan nu moeilijk een stap terug doen, en moet mijn broer zich daarvoor nu te pletter werken om die luxe te kunnen houden? Nee daar dank ik voor we hebben hier alléén de basisdingen, en de rest, wel daar kan ik gerust zonder!!! Zolang we maar gezond en gelukkig zijn , dat is toch alles wat telt nietwaar? groetjes Mieke.
