Hallo eindelijk hebben we kippen weest halen, en na een uurtje waren we ze al kwijt? ééntje stond aan ons schuifraam te tikken, wat op zich al geen goed teken was,wij haar gevangen en terug naar de stal gedaan, conclusie de andere twee waren ook riebedebie!!!! Ja en om zeven uur s'avonds is het licht buiten ook al een stuk minder, ééntje hebben we gevonden de andere...... ja alléén god weet waar die naar toe is?Onze eigen fout eigenlijk, de bekken waren gebrand en wij van de conclusie uitgegaan dat de vleugels ook waren geknipt, dus niet , en weg waren zij!!! Op de markt wouden we eigenlijk ook een haan kopen, maar die verkopen ze niet op de markt, rare redenatie maar zo is het nu éénmaal? Wat we ook raar vonden dat ze steenratjes verkochten, met hopen..... maar ik denk niet dat je wilt weten waarom? Wel omdat je het zo vriendelijk vraagt, om te eten....vreselijk hé,wij houden ze als gezelschapsdieren hier worden ze gewoon opgegeten!! Niet vertellen aan jullie kleine kinderen? Nu nog iets anders, je weet dat we nog altijd wachten op een papier van transport voor onze schaapjes, de eigenaar ging daar voor zorgen? Wel we hebben hem zondag gezien en hij begon er zelf over, hij zou deze week bij ons komen en het in orde brengen, allé zo hebben we het toch verstaan? Hij had ons verleden week meegenomen om een paar geiten tegaan bekijken, ze waren in goede gezondheid, maar weeral het zelfde probleem geen oormerken zo dus ook geen papier van transport? We hebben met handen en voeten uitgelegd dat we dat wel wouden en ze gingen er een vriend over aanspreken die hun eventueel wel aan de nodige papieren en oormerken kon helpen, dus wij zijn wachtende.... De oude eigenaar helpt ons waar hij kan, maar deze week kreeg hij het zwaar te verduren , zij vrouw moest heel dringend naar het ziekenhuis, het ziet er niet goed uit, hij zelf is dan ook al 82 jaar, zijn dochter is nu ook terug thuis om alles te regelen.We houden ons een beetje op afstand, niet dat het ons niets doet, nee hoor ze zijn goede vrienden van ons geworden, maar gewoon om hun priveleven een beetje te respecteren, hun kinderen kennen we niet zo goed, ik wil niet hebben dat die denken dat we...ja dat we wat .. ik kan het niet goed uitleggen? Misschien kennen jullie dat gevoel wel, je wilt je gewoon niet opdringen, tenslotte hebben die mensen tijd nodig om alles zelf éérst te verwerken? groetjes Mieke...
