Ja weeral slecht nieuws uit het thuisland, Marc's mama heeft water op de longen, maar we vernamen gisteren dat ze waarschijnlijk vandaag al naar huis zal mogen komen, dus we drukken de duimen! Langs mijn kant is mijn grootvader terug achteruit aan het gaan, verleden jaar waren het zijn longen, nu spreken ze van prostaatkanker, hij weegt nog net 46 kg, en voor een man is dat heel weinig! Ze voeren allerlei tests uit en laten hem van de ene dokter naar de andere lopen, ik heb zo de indruk dat ze hem allerlei dingen aansmeren om hem te laten betalen, als het kanker is waarom opereren ze hem niet gewoon? Heb deze week naar mama gebeld voor haar verjaardag maar het huilen stond haar nader dan het lachen? Mijn grootouders hebben dan ook al hun auto verkocht, want mijn grootvader kan er toch niet meer mee rijden, mijn moeder heeft nog twee zussen maar geneen van de twee die nog naar hun ouders omkijken, ja waarschijnlijk wel de dag dat ze komen te overlijden, om de erfenis op te strijken? Heb dan ook nog naar mijn grootmoeder gebeld en die was aan het huilen om mij nog eens te zien vooraleer ze sterfde, ik heb haar gezegd dat we zeker met het vliegtuig op bezoek kwamen, de vraag is dan natuurlijk wanneer? En wie gaan we dan allemaal opzoeken in belgie, is oneerlijk om de ene wel te bezoeken en de andere weer niet, zo komen veel vragen op ons af waar we nog moeten over nadenken. Het gaat hier niet alléén om ons maar we laten hier drie honden en twintig katten en een paar geiten en schapen achter, en wie gaat die dan verzorgen en eten geven? Alléén zie ik mij nog niet op een vliegtuig stappen, heb het trouwens nog nooit gedaan, hopelijk als het zover komt kunnen we rekenen op de buurman, alhoewel hij schrik heeft van één van ons honden, we kruisen onze vingers, ik zal ééns voorzichtig gaan peilen wat hij er van vind? groetjes Mieke...
