Een leuk berichtje tussendoor, voor ons althans? Het huisje aan de andere kant van onze straat is eindelijk verkocht, en dit aan Engelsen, een vader en zijn dochter. We hebben het nieuws vernomen van onze toenmalige makelaar.We vinden het tof om buren te krijgen, althans dat hoop ik toch, het kan ook tegenvallen hé, dus we kruisen onze duimen, en wachten op hun komst. Ze zouden in mei of in het grootverlof langskomen om het huis op orde te stellen, we houden jullie op de hoogte!!!! Groetjes mieke....
Afbranden van bermen of snoeiafval leiden tot bosbranden!
Hallo ik heb al eerder vermeld dat Portugezen nogal omstuimig omgaan met het afbranden van braambesstruiken, nu moesten we aan de lijve concluderen dat het er nog erger aan toe gaat dan alléén maar dat! Verleden weekend werden we opgeschrikt door de geur van brand, toen we aan de andere kant van ons huis gingen kijken ,brande op nog geen 30 meter afstand de hele berm af!!! Zo geweldig zelfs dat de nabij gelegen bomen mee de fik in gingen, we waren niet de enige die dachten aan een spontane brand, van overal kwamen er mensen kijken. Tot iedereens ongenoegen stapte een boer op de menigte toe en vertelde hun dat hij alles onder controle had en dat het zijn grond was en dat niemand er zakens mee had dat hij het onkruid op deze manier bestrijdde ? Ik bedoel maar waar zitten die mensen hun verstand? Het is verboden, en toch doen ze het, zolang de politie hun niet kan pakken natuurlijk? We zijn dan ook niet verwonderd dat er bosbranden uitbreken, want z'n brand als die beslist de andere kant op te gaan, dan is er geen kat die hem kan tegenhouden, laat staan een boertje met zijn riek in zijn hand!!! Verleden jaar waren er zoveel bosbranden in Portugal dat ze soms met moeite te blussen zijn, dat kost de overheid handen vol geld, en dan zijn er dan van die keuterboertjes die te gierig zijn om een onkruidverdelger te kopen, of handmatig, en dan bedoel ik met de zeis of de bosmaaier het onkruid kort te houden! Nee is toch veel sneller met een bus vol benzine, een lucifertje en " woef" alles is weg! Dat geeft een mens toch een reden tot nadenken, vind je ook niet? Groetjes Mieke.....
Zoals jullie al hebben kunnen lezen,in één van mijn vorige berichten, was het de bedoeling dat we dit jaar zouden opstarten met onze B&B? Maar spijtig genoeg moeten we nu tot de conclusie komen dat dit niet zal lukken, allesinds toch niet voor dit jaar, maar volgend jaar met het groot verlof moet dit zeker lukken!!!! Wij zijn niet zoals de meeste mensen, die het renoveren overlaten aan de vakman,zo hebben wij al op 22 jaar 4 huizen gekocht en volledig zelf gerenoveerd, elke keer het ene verkocht om een ander te kunnen aankopen, en terug opnieuw te beginnen, en geloof mij vrij het waren soms krotten van huizen waarvan alléén de vier gevelmuren nog rechtstonden! Zijn we gek , misschien wel, maar ik en mijn man hebben een passie voor renovatie een nieuwbouw zegt ons niks maar een huis met hart en ziel restaureren ja daar leven we voor! Je kan natuurlijk ook denken dat dit een heel dure hobby is, maar hou er dan wel rekening mee het gaat hier om een investering, en als je je werk goed doet, wel dan krijg je die dubbel en dik terug!Maar nu na al die jaren werken voor onszelf en dan natuurlijk nog voor een baas, gaat het wel ten koste van onze gezondheid, Marc is in 2008 acht meter naar beneden gedonderd op zijn werk, en moest daardoor aan de rug geopereerd worden, ik zelf heb een slepende pijn ontwikkeld in de lage onderrug, wat niet verwonderlijk is na al die jaren van renoveren, wat niet wegneemt dat we nog altijd renoveren, maar nu meer op het tempo van een slak? Grapje!!! Nee we doen het nu langzamer aan, hebben we effen geen zin of is de pijn te erg wel dan doen we maar effen een siesta. Gelukkig hebben we er financieel rekening mee gehouden, zodat we ons zeker hebben gesteld dat we twee jaar van onze spaarcentjes kunnen leven, maar dan moeten de centen binnenkomen, en daar moet dan onze B&B voorzorgen. Zo wil ook ook mensen waarschuwen die die stap willen zetten naar het buitenland, doe dit niet overhaast, zorg dat je financieel sterk staat, en hou altijd wat achter de hand! Neem niet zomaar aan dat je in dat verre land, waar het ook moge wezen,een goed betaalde job vind! Vele denken van ja dan wordt ik een afhankelijke adviseur, zo hebben we ook ééns een koppeltje gevolg in het programma , Ik vertrek, was toen namelijk ook in Portugal! Maar van advizeren had hij geen pap gegeten, en na een jaar waren de spaarcenten op en leefden ze nog in een container op hun eigen grond? Groetjes Mieke.....
Hallo, ik zat onlangs naar een programma te kijken namelijk " Ik vertrek", ik was eigenlijk onder de indruk van een koppel die beweerde dat hun vrienden in nederland nooit vergeten zouden worden, en andersom zij hun ook niet! Ja 20 jaar vriendschap dat wis je zomaar niet uit? Nu moet ik eigenlijk zeggen dat dit "Bullschit"" is, pardon my inglisch? Maar ofwel heb je één koppel op de honderd waar men zeker van is dat die vriendschap blijf bestaan, ook al wonen de koppels meer dan 2000 km uit elkaar! Maar in de realiteit is het "uit het oog is uit het hart", dit ondervinden we niet alléén zelf, maar moeten we ook horen van mede landgenoten.In het begin is het allemaal ,we komen zeker eens bij jullie langs en dan komen ze wel één keer, dan wordt er nog wel gemaild of een kaartje gestuurd en dan .... ja dan niks meer, iedereen heeft het zo druk met zijn eigen leven, dat men geen tijd meer heeft om stil te staan bij dit van een ander? Mens soms hebben mensen zelfs geen tijd om stil te staan bij hun eigen leven, begrijp je waar ik naar toe wil? Opstaan ,eten naar het werk terug eten weer werken ,dan terug eten vlug wat opruimen, en dan nog dodo doen. Terug weekend de kinderen naar de voetbal doen, de garage nog opruimen, mama een bezoekje brengen in het rusthuis, wat voor sommigen meer een verplichting is dan een gunst? Weet je onlangs kreeg ik van mijn vader te horen dat we eigenlijk niet meer meetelden omdat we zover weg woonden, mijn moeder vind dat we er ons gemakkelijk hebben vanaf gemaakt door die stap te zetten, wat moesten we doen blijven ploeteren in Belgie en nooit toegeven aan onze droom? Iedereen heeft dat gevoel, je weet wel gebukt te gaan onder de maatschappij, de druk op het werk vrienden, zelfs van eigen familie, dit moet dat moet enz..... Wij zijn zelf beginnen denken, en wouden ons niet meer meten met andere, die heeft een grotere auto dan mij, betere kleren , meer geld... allemaal materialistiche dingen!!!! Mensen hebben alleen de basis nodig om gelukkig te zijn , zoniet zit je in een "Ratrace" waar soms geen uitkomen meer aan mogelijk is! Hier hebben we geen vaatwasser, geen dure auto, geen dure kleren nodig, en er is dan ook niemand die dat van ons verlangt! Nu kun je zeggen dat ik misschien wat overdrijf? Misschien wel, maar iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken denk ik, wat voor hun belangrijker is? groetjes Mieke.....
