Kleine kindjes zijn zo lief, maar ook vermoeiend !
Mijn schoonzus, die in Larache woont, is hier met haar 2 kleine kindjes; Zainab, een meisje van 3 jaar en een jongetje Adam van 13 maanden. Zij woont in Larache op een dakappartementje bestaande uit een slaapkamer, een keuken, een klein badkamertje en een groot dakterras. Zij zit daar het ganse jaar door op het dak met haar twee kindjes, terwijl haar man, die schilder is, gaan werken is. Zij mag alleen niet buiten van haar man, dus zij komt misschien enkel op zondag eens buiten als hij tijd heeft, of maakt om eens met haar en de kindjes te gaan wandelen. Ik wist dat zij voor twee maanden naar hier kwam met de kindjes, om nog eens te genieten van de mooie natuur en de berglucht, die haar geboortedorpje biedt. Ik heb dus voor haar kindjes een plastiek kinderzwembadje meegebracht uit België en zwembendjes voor Zainab en een bandje voor rond haar buik. Maar ze vindt het toch zo leuk in mijn groot zwembad, ze is er een beetje bang, ook al heb ik haar vast. Dus zegt ze nu in het Arabisch tegen mij als ik haar vraag of ze met mij in het grote zwembad komt : "nee, laat mij hier in het kleine zwembad. Het grote zwembad is van jou en het kleine zwembad is van mij." Meestal versta ik haar wel, maar soms ook niet. Als mijn man in de buurt is dan is dat niet zo erg, want dan vraag ik wel aan hem wat ze zegt, maar soms verstaat hij dat kindertaaltje van haar ook niet altijd. Soms spreek ik Berbers tegen haar, dat verstaat ze wel, want mijn Arabisch is ver weg. Ik moet het dringend gaan herhalen, dat ik het wat beter ken tegen volgens jaar, als ik naar hier kom, maar ja dat is een hele opgave, want mijn geheugen is niet meer zo dederend als vroeger :!: :wink: Maar meestal spreek Frans tegen haar en dan brabbelt ze mij na: "Qu'est que tu fait là-bas" of "Qu'est qu'il y a" of als ze gehoord heeft dat ik naar Al Hoceima wil gaan, dan zegt ze : "Moi avec toi Al Hoceima". Dat wil dus zeggen dat ze mee wil gaan, ook al verstaat ze mij niet altijd of ik haar niet altijd, toch wil ze graag met mij mee, als ik ergens naar toe ga. Maar ja da's wel normaal he, te bedenken dat die heel 't jaar op zo'n dakappartementje zit, en misschien eens een keer per week buiten komt. Haar moeder wil haar in september naar school sturen, maar haar vader wil niet. Zijn excuses zijn hiervoor, dat de school die dichtbij hun is, te duur is: 15 euro per maand. En ja voor hun normen is dat duur. En de openbare school die gratis is, is te ver weg om haar telkens te komen halen en weg te brengen als hij aan't werken is, want zijn vrouw mag niet buiten. Hij zegt het zo wel niet, maar daar komt het wel op neer. Hij gebruikt dus ook als excuus dat zij eten moet maken en met zijn zoontje moet bezig zijn, enz...haar huishoudelijke plichten dus...dus Zainab mag niet naar school tot ze 4 jaar is, terwijl zijzelf doodgraag naar school zou gaan. Maar ja hij is een extreme moslim, en meisjes hoeven niet te studeren he, die dienen toch alleen maar om te trouwen en hezt huishouden te doen!!! :-( :evil: Ik heb soms echt compassie met mijn schoonzus en haafr kindjes, maar ja wat kunnen wij er aan veranderen, als zij zelf niet opkomt voor haar rechten, en als zij zich laat doen en zich daarbij neerlegt ....Jezus...ik zou het echt niet kunnen opbrengen... En Adam, van 1 jaar kende mij dus niet meer...wat normaal is...de laatste keer dat hij mij zag was in de paasvakantie. Terwijl hij anders nooit mensen ziet, ocharme, werd hij nu ineens overstelpt door 10 mensen, allemaal ooms en tantes die hem willen pakken en kussen, terwijl hij eigenlijk niemand anders kent dan zijn vader en moeder en zusje...:-? Dus heb ik mij in het begin wat afzijdig gehouden en hem stilletjesaan aan mij laten wennen. Maar ja, mijn zwembadje is zo leuk hé...en hij begint zijn eerste stapjes te zetten, nog wel aan de hand, maar het begint...en ik heb een mooi groot terras om op rond te kruipen en op rond te wandelen he. Dus nu ziet hij mij graag...en knuffelen doet hij zo graag...:-D en kushandjes gooien heb ik hem ook geleerd en dan doet hij dat ook nu....echt schattig. En het is een echte kusser hé, heel de dag geeft hij kusjes, aan de tafels en de stoelen, aan de mensen, aan de muren en de vloer, zelfs aan het zwembadje en aan het water...:lol: :lol: :lol: En zwemmen dat hij kan,als een kikker in dat klein zwembadje...En hij is gek op mij, want als ik naar daar ga (naast de deur bij mijn schoonouders, waar ze overdag meestal zijn), dan zeg ik : "Adam dada" en dan staat hij recht en vliegt naar mij om te gaan wandelen, langs de tuin, naar mijn huis, trappen op, op het terras, en weer trapjes af...en lachen dat hij dan doet...het is toch zo schattig, zoals hij rondwandelt en er van geniet....maar het is ook heel vermoeiend en slecht voor mijne rug zo krom gebogen met hem rondwandelen....maar ik ben toch enorm blij dat ik die arme kindjes, met hun veel te strenge vader ( te vergelijken met de Taliban van Afghanistan ), een prettige vakantie kan geven. Het maakt mij zo enorm gelukkig mijn lieve schoonzus en die kindjes te zien genieten ... dat ik er soms de tranen van in mijn ogen krijg.... Ik moet haar soms bewonderen dat zij die man nog graag kan zien....die haar haar volledige vrijheid ontneemt...zij mag zelfs niet met mij gaan winkelen in Al Hoceima...dus neem ik alleen haar dochtertje mee. Maar ja zij heeft geen andere keuze hé...geen inkomen...en twee kindjes...maar ze zegt wel...had ik het van tevoren geweten...dan denk ik niet dat ik was getrouwd...:cry: en dat breekt mijn hart...want ik zie haar en die kindjes zo enorm graag...want zij is zo'n lieve vrouw....en zij heeft twee schatten van kindjes....eigenlijk verdient zij een beter leven...
