Een paar dagen geleden aangekomen in Australie, laten we het maar Aussie noemen, of Oz. We zijn geland in Adelaide (in South-Australie). Eerste indrukken van deze middelmatige grote stad zijn rustig, chill en vrij gezellig, toffe stad om in rond te lopen. Het voelt vreemd aan om in een land toe te komen die lijkt op Europa (na twee maand in Zuid-Oost Azie rondgehost te hebben), het voelt totaal niet aan als de andere kant van de aardbol. Maar de volgende dagen zullen we dit wel merken want morgen reizen we naar het noorden, naar het centrum van Aussie, naar de echte outback, Alice Springs. We rijden mee met een kerel en moeten daardoor enkel de fuel bekostigen, ideaal dus. Volgende week keren we dan terug met onze campervan die we voor een spotprijsje bemachtigd hebben. 5 Austr. Dollar (3,5 euro ongeveer) per dag voor de huur en we krijgen 100 AD om een deel van onze fuel te betalen. Hoe komt het nu dat het zo goekoop is? Wel, we zijn hier het 'slachtoffer' van een relocation special, dit houdt in dat we gewoon een campervan moeten terugrijden van de ene plaats naar de andere, in ons geval van Alice Springs naar Adelaide in vier dagen tijd. We vertrekken dus volgende week in Alice Springs en rijden via Ayers Rock en Kings Canyon (heerlijke foto's volgen hopelijk) terug naar Adelaide. Eenmaal terug in Adelaide zullen we opnieuw proberen zulke deals los te weken want voor ons is dat ideaal. Deals in de richting van Melbourne en Sydney.
Zo, ik laat het hier voorlopig bij want het gratis internet zal het hier over vijf minuten begeven.
Morgen laten we het Aziatische vasteland achter ons na van Bangkok naar Singapore getrokken te hebben en twee geniale eilandjes van de Indonesische archipel te hebben bezocht. De laatste bijdrage door mijn hand, hier op deze blog, is al van een tijdje geleden, mijn welgemeende excuses voor de mensen die eisen iets van Maleisie te lezen. Ik ga gewoon door met Indonesie. Een grote twee weken Indonesie werden voor onze voeten geworpen. Zaterdagnacht 17 november geland op Bali (even groot als 2 Belgische provincies met een erg dichte bevolking: 3 miljoen waarvan 90 procent hindoes). Bali, naar het schijnt 1 van 's werelds mooiste plaatsjes. Zondagochtend opgestaan, we verblijven in Kuta, het mekka voor de surfliefhebbers. En sinds kort zijn wij twee dat ook geworden :) Na onze eerste pasjes gezet te hebben op de Perhentian Islands in Maleisie zijn we supergretig om beter te doen in dit surfers paradise. We huren surfboards voor twee dagen en maandagavond blijkt het nog steeds erg moeilijk en vooral lastig te zijn, maar bij het zakken van de zon in de zee (letterlijk en gigantisch zalig), toch een paar geslaagde momenten meegemaakt op een golf. Euforie was mijn deel, overgelukkig om het slagen tot rechtstaan en het blijven rechtstaan op een surfboard. Dinsdagochtend vertrokken, weg uit het toeristische Kuta Beach, op naar het binnenland van Bali, naar Ubud en daar genoten van de prima vergezichten met rijstvelden als hoofdrolspeler. Een paar dagen later via het bergachtige Munduk en ongeveer 43 bemoritten later (bemo is een omgebouwde Mitsubishi tot minibus, het openbaar vervoer met andere woorden) aan de noordkust van Bali terechtgekomen in Lovina. De Holy Lonely Planet (nog steeds onze bijbel) omschrijft deze locatie als een plaats om lekker niks te doen. Maar aangezien dit niet in ons woordenboek terug te vinden is op dolfijnenspottingtoer geweest (honderd dolfijnen zien jumpen in de Javazee,om 6u in de ochtend, met als ooggetuige de omkomende zon). Dezelfde dag een mountainbike gehuurd om een tiental kilometer verder watervallen zonder water te bezichtigen, een boedhistische tempel en hot springs te aanschouwen waar er een duik op het programma stond. Heerlijk om terug te fietsen, in Belgie (lees: Gent) is dat 1 van mijn favoriete bezigheden.
Beseffende dat er ons maar 1 week meer rest moeten we haast maken want we willen nog het eiland ten oosten van Bali, Lombok genaamd, een bezoekje brengen. In 1 dag en inderdaad, een handvol bemoritten later (dit is immers de goedkoopste manier, we zijn nog steeds low-budgetreizigers) van noordkust naar oostkust gesjeesd (Bali). Vanuit Padangbai de volgende dag naar Lombok (moslimparadijs, bijna even groot als het hindoeistische Bali) gevaren met de vijf uur durende ferry. Bij het kopen van ons ferryticket een driedaagse trekking geboekt met als hoofddoel het bereiken van de top van de gevreesde en nog steeds actieve vulkaan Gunung Rinjani op Lombok. Hiking zeg maar en na dit al tweemaal ervaren te hebben in Thailand en Maleisie (steeds in de jungle en megaheerlijk) zijn we enorm nieuwsgierig en opgewonden en kijken we uit naar de volgende 3 dagen want de trekking beslaat drie dagen wandelen. Het doel is het beklimmen, beklauteren van de 3de grootste vulkaan van Indonesie, de Gunung Rinjani dus. De volgende ochtend om 5u30 opgestaan en toch een beetje met een bang hartje vertrokken in het gezelschap van een gids, twee dragers (tent, slaapzak, matje en eten voor drie dagen voor acht man, RESPECT), een Hollands koppel (een hilarisch duo) en 2 Duitsers. Het belooft zwaar te worden. De eerste dag 2000 meter klimmen, de tweede dag 500 meter dalen, in het kratermeer van de vulkaan springen en daarna zweten in de plaatselijke hot springs, om daarna weer 600 meter te stijgen. Dan de laatste dag om 2u in de nacht uit de veren om nog 1000 m te klimmen om tegen zonsopgang vanop het hoogste punt in de omtrek van honderden kilometer de zon van achter de horizon te zien opkomen. Dat is het plan. Jelle en mezelf voelden zich beiden in topvorm en die vorm werd soms wel geprikkeld door het slaapgebrek in de tent. Het slaapgebrek werd gecreerd door de verschrikkelijk koude wind. Om 5u10 op de top aangekomen na de laatste 300 meter meer achteruit dan vooruit gelopen te hebben (steiltegraad was navenant). We waren 15 minuten te vroeg om de zon te zien opkomen. Euforie bij ons allebei, we waren boven, woohooo. De euforie werd wel wat getemperd door de toch o zo ijskoude wind op 3726 meter hoogte (in twee maand tijd nooit koud gehad, nu afgezien). Maar wat een zicht, 3 dagen wandelen, 3000 meter klimmen door de verschillende lagen wolken om af en toe en geheel onverwacht een adembenemende glimp op te vangen van het gebergte. Zonder meer was deze tocht het hoogtepunt van onze trip tot nu toe. De sfeer was ideaal, het eten lekker, wel altijd rijst en noodles, maar ook daaraan komt een einde want morgen word Azie verlaten voor de droogste landmassa ter wereld die luistert naar de naam Australie.
We vliegen eerst terug naar Singapore en dinsdagnacht vliegen we door naar Adelaide (in South-Australia). Iets meer dan vijf weken zullen we Down Under verblijven. BYE BYE goedkope landen, overheerlijk eten, Aziatische tongval en bye bye afzetters (dit zullen we niet missen), het was een waar genoegen om achtereenvolgens de pad-thai in Thailand, de Milo in Maleisie en de overheerlijke pineapple pancakes in Indonesie te verorberen. Maar we moeten verder... terug naar het "westen".
Tot later, het gemis aan jullie allemaal bereikt nog steeds het kookpunt maw laat allemaal maar eens iets weten hoe het jullie vergaat in het winterse (hihihihihi) Vlaanderen (want misschien zijn we al onafhankelijk, geen idee hoe het daar nu zit in feite)
dikke zoen van Nicolaas Saputra (blijkbaar een Indonesische moviestar, een knapperd naar het schijnt, logisch ... :)
Normaal, als alles goed meevalt, steken we overmorgen de Thais-Maleisische grens over, hiermee laten we de afzetters achter ons, het heerlijke Thaise eten (Pad Thai, Green superspicy curry of fried rice chicken, shit shit, hoe overleven we dat?), de agressieve honden, hopelijk de moessonbuien, de overtoeristische bussen en vooral boten volgepropt met westerse mensjes. Wat we van Maleisie mogen verwachten is voor ons beiden een raadsel, naar het schijnt is het er duurder (why?) en zijn de lokalen er niet zo opdringerig: Jelle en mezelf hebben het hier wel gezien wat die kerels hier in Thailand uit hun hoed toveren om je mee te krijgen in taxi, cafe of resto...
De reis van het noorden naar het uiterste zuiden zal ongeveer twee weken in beslag genomen hebben, via Ayuthaya, Kanchanaburi, Surat Thani en Krabi in de slurf van Thailand terechtgekomen. Onze dagen werden rijkelijk gevuld met superzalige watervallen bezichtigen, eten, drinken, in coole bussen zitten, een nachtje sporen in derde klas, drie dagen regen op de eilanden aan de oostkust: daar een geniale avond meegemaakt met twee Amerikanen (NY), de ene was strontzat en toen ik in de zee sprong, kwam hij mij ook achterna maar het wat gevaarlijk om hem alleen in het water te laten. Tenslotte gistern naar Ko Phi Phi (eiland aan de westkust) geweest waar we beiden zot van waren. Onze overnachtingsplaats was er 1 om duimen en vingers bij af te likken. Vanmorgen werden we gewekt door de aapjes die rond onze hut rondhuppelden, megazalig. Foto's volgen nog want ik heb nu geen usb bij de hand.
Wat mis ik vooral: euhm, niks in feite, mss een goed feestje, een warme douche (nog niet van kunnen genieten), wat droogte, niet dat het godganse dagen regent maar de vochtigheidsgraad ligt hier nog hoger dan dat Racing Rogolle goals maakt, massa's dus en een goeie bickyburger.
Wie mis ik vooral: mijn vriendinnetje Ruth (ik zie je nog steeds graag) en de rest ook in feite een beetje :)
Voor het moment huizen we in Chiang Mai, de 'grootstad' van het noorden, ik schat een stad als Gent, qua grootte dan. Chiang Mai ligt aan de voet van de hoogste berg van Thailand, de Doi Inthanon (2590 m), op zo'n 700 km ten noorden van Bangkok gelegen. Het noorden van Thailand en dan vooral het noordwesten wordt gekenmerkt door een bergachtig klimaat en het oosten van dit landje door vlakkere gebieden (rijstvelden, rijstvelden en nog es, idd rijstvelden, het verlangen om es te westers menuutje binnen te spelen begint zich te gevoelen). Vanuit Chiang Mai vertrekken we morgenochtend voor een driedaagse trektocht (verslag volgt), redelijk te betalen (3000 baht: 60 euro) aangezien we op ons budget blijven. Er zijn van die dagen dat we denken: 'Vandaag gaan we nie zot doen, vandaag doen we goedkoop', maar meestal blijkt dit toch moeilijk.
De reis naar het noorden was een optelling van treinritten (eerste treinrit van zes uur afgeript geweest) en vooral busritten. Het openbaar vervoer wordt hier geregeld door prive-bedrijven en dus blijkt de ene maatschappij kostelijker dan de andere, maar we leren eruit. Via Phitsanulok (waar ik vorig bericht plaatste), Sukhotai en Tak (waar we een nationaal park aangedaan hebben) zijn we er wel geraakt. Sukhotai staat bekend als de eerste hoofdstad van Thailand (500 jaar geleden) en blijkt een toeristische trekpleister te zijn. In Sukhotai verbleven in een sjieker resortje (eigenaar West-Vlaming): 'Zie gunder von West-Vloandern?' Gisteren een heerlijke avond doorgebracht met een paar parkrangers in dit eerder genoemde park in Tak (ten westen van Sukhotai), vooral gebarentaalgewijs dan. Thai zijn erg gastvrije mensen en dat was iets dat ik soms verkeerd opvatte wegens hun sterk aanklampen en bedelen (om in hun taxi te kruipen, hotel, guest house, enz.)
Soit, volgende keer wat meer, wrsl over de trektocht in de jungle (met vijf andere toeristen, hopelijk coole mensjes). Daarna is het de bedoeling naar het zuiden (eilandjes met palmbomen, goudgele stranden en immer goedkope cocktails?) te trekken, richting Maleisie en Singapore (alwaar ons volgend vliegreisje geboekt staat, richting Bali). Maar first things first, morgen een hopelijk avontuurlijk tripje.
Adios, wees gerust, ik denk ook aan jullie,
zoen, Nicolaas ( volgende keer foto's)
Laat gerust es weten hoe het er in het belgenlandje eraan toegaat, hebben we een nieuwe regering? Speelt de racing kampioen zonder hun twee onbetwistbare titularissen? en hoe gaat het in de overpoort? Hoe gaat het met spruiten Jarno en petekind Milo?
De eerste keer dat ik aan een pc in Thailand (in internetcafe met gamende pubers) geraak dus maak ik snel even van de mogelijkheid gebruik om hier iets te posten. We stellen het hier heel goed, vanmorgen hebben we het drukke Bangkok verlaten voor het noorden van Thailand (treinreis van 6 uur). Op dit moment zitten we in Phitsanulok, een stadje waar niet zo heel veel te beleven valt. Het is hier superwarm, tussen de 30 en 35 graadjes denk ik. Bangkok (hoofdstad Thailand: 6 miljoen inwoners) is vooral op toeristen afgesteld, overal hoor je: mister, good for you, cheap cheap, very nice. Na een tijdje wordt dit wat vervelend, ook om constant no, thank you te zeggen. In Bangkok tempels bezocht ( Boeddha's gezien voor 10 jaar en waarschijnlijk volgen er nog), sjieke boottocht gedaan en veel rondgetsjoold. Het fenomeen 'de westerse man (meestal Britten) met het jonge, Thaise meisje' bestaat echt, grappig. Ook lopen er overal groepjes toeristen rond, wederom Britten, om hier te komen drinken, dat is toch de indruk die ik ervan krijg. Het verkeer in Bangkok is de hel, zotjes met de auto en iets wat ik niet wist: ze rijden hier links. Een straat oversteken kan wel es een kwartiertje duren. Wat het dineren en lunchen (gelukkig zijn we beiden verzot op rijst, hoelang zal dit nog duren?) betreft is het niet slecht, al eten die Aziaten alles natuurlijk, ik heb nog geen maagproblemen gehad maar ik verwacht ze nog. Met ons budget gaat alles ook nog goed, het helpt natuurlijk als je kan overnachten voor 250 baht (ongeveer 5 euro) (met ons twee) en je kan eten met twee voor 4 a 5 euro. Een minpunt, de overheid heft hier taxen op het drinken van alcohol en aangezien het hemelse brouwsel bier genaamd daartoe behoord is het bijna 2 euro voor een pintje, smerig. Jelle heeft daar geen last van want hij drinkt nauwelijks bier. Straks slapen we zelf voor 150 baht, in hotel Londen (bij een tof peetje) :). Het is sowieso de bedoeling het overgrote deel van ons rijkelijk gevulde spaarkas over te houden voor de iets prijzigere landen.
Morgen reizen we terug door naar Sukothai (naar het schijnt 'schone') en dan waarschijnlijk nog wat noordelijker naar Chiang Mai (helemaal in het noorden van Thailand).
Foto's volgen later nog, ik ga meteen nog es proberen er wat toe te voegen.
Morgen is de langverwachte dag er: woensdag 3 oktober!!! Wel nog een ganse rompslomp om in London Heathrow te geraken, maw. onze reis naar Bangkok zal iets meer dan 30 uur in beslag nemen, niceee! Eerst nemen we de boot Calais-Dover, om vervolgens een paar uurtjes te sporen richting de hoofdplaats van het Verenigd Koninkrijk. De stress begint toe te nemen, maar neemt geen flipbare proporties aan (net niet!). Alles eens in rugzak gepropt en eens door de living mee getsjoold alsof ik me al in de bergen waande. Soit, ik pak verder in. De volgende mail zal er ééntje zijn verstuurd van een x-aantal tijdszones verder.
tot later en wens ons een behouden vlucht (11uur en 20 minuten), voor de nieuwsgierigen: rond de klok van 15u35 donderdag 4 oktober zullen de wielen van ons vliegtuig de Thaise bodem raken, liefst toch!!
Zoals de meeste van jullie al weten, vertrekken Jelle en mezelf binnen een kleine drie weken op wereldreis voor een periode van 5 maanden! Hoe kwamen we nu op het idee om zoiets te ondernemen. Wel, meer dan een jaar geleden zei ik tegen Jelle om na onze studies op wereldreis te vertrekken voor x-aantal maanden. Ik zei het eerder om te lachen dan serieus, maar een maand later werd die droom dan toch werkelijkheid Om jullie een beetje mee te laten genieten zullen jullie op deze blog af en toe het één en ander kunnen lezen.
Het schema van de verschillende vluchten (zeven in totaal) ziet er als volgt uit:
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
