Normaal, als alles goed meevalt, steken we overmorgen de Thais-Maleisische grens over, hiermee laten we de afzetters achter ons, het heerlijke Thaise eten (Pad Thai, Green superspicy curry of fried rice chicken, shit shit, hoe overleven we dat?), de agressieve honden, hopelijk de moessonbuien, de overtoeristische bussen en vooral boten volgepropt met westerse mensjes. Wat we van Maleisie mogen verwachten is voor ons beiden een raadsel, naar het schijnt is het er duurder (why?) en zijn de lokalen er niet zo opdringerig: Jelle en mezelf hebben het hier wel gezien wat die kerels hier in Thailand uit hun hoed toveren om je mee te krijgen in taxi, cafe of resto...
De reis van het noorden naar het uiterste zuiden zal ongeveer twee weken in beslag genomen hebben, via Ayuthaya, Kanchanaburi, Surat Thani en Krabi in de slurf van Thailand terechtgekomen. Onze dagen werden rijkelijk gevuld met superzalige watervallen bezichtigen, eten, drinken, in coole bussen zitten, een nachtje sporen in derde klas, drie dagen regen op de eilanden aan de oostkust: daar een geniale avond meegemaakt met twee Amerikanen (NY), de ene was strontzat en toen ik in de zee sprong, kwam hij mij ook achterna maar het wat gevaarlijk om hem alleen in het water te laten. Tenslotte gistern naar Ko Phi Phi (eiland aan de westkust) geweest waar we beiden zot van waren. Onze overnachtingsplaats was er 1 om duimen en vingers bij af te likken. Vanmorgen werden we gewekt door de aapjes die rond onze hut rondhuppelden, megazalig. Foto's volgen nog want ik heb nu geen usb bij de hand.
Wat mis ik vooral: euhm, niks in feite, mss een goed feestje, een warme douche (nog niet van kunnen genieten), wat droogte, niet dat het godganse dagen regent maar de vochtigheidsgraad ligt hier nog hoger dan dat Racing Rogolle goals maakt, massa's dus en een goeie bickyburger.
Wie mis ik vooral: mijn vriendinnetje Ruth (ik zie je nog steeds graag) en de rest ook in feite een beetje :)
