1 maart, een memorabele dag!
Rond 10u kwam ik aan in Kogarah station, beladen als een ezel! Mijn grote backpack, mijn kleine backpack, een grote tas met eten dat ik nog overhad en nog een zak met god-weet-wat! En dan te bedenken dat ik al heel wat kilo's bij Heidi en Ivan had gelaten in Sydney (waarvoor nogmaals dank trouwens! ;-)). Een 10-tal minuten later kwamen de andere 3 aan die de trein vanuit een ander station hadden genomen, ik was net een koffie aant bestellen! Na een nacht van veel te weinig slaap en veel emoties kon ik die koffie goed gebruiken! Toen ik hen zag bleek dat ik nog de minst beladen ezel van ons 4 was, not bad! ;-)
De bus zou ons binnen 5 min oppikken om ons redelijk kort bij het depot van de campervans te droppen. Helaas pindakaas.. Geen bus, en intussen was het goed aant regenen! Een half uur gewacht op de volgende bus, nog niks.. Na wat vragen hier en daar waren we niks wijzer, want blijkbaar wist niemand van iets.. Gelukkig arriveerde er een bus na bijna een uur wachten! De moed was ons al ver in de schoenen gezakt, mede door de regen uiteraard! Zowel de buschauffeur als een passagier waren vrij grof, wat mijn moed alleen nog maar verder deed zakken, en we waren nog nt eens vertrokken! Eenmaal aan het depot kregen we onze van te zien en die bleek toch wat ouder dan verwacht, 560000km alsjeblieft! Slik!!! Als we al onze spullen daarin duwde zat die gewoon propvol... Wat nu.. Maar dat waren zorgen voor later, eerst betalen en maken dat we daar wegkwamen, want de mensen van het depot waren ook nt zo vriendelijk! Nog snel een extra verzekering tegen glasbreuk en platte band, want de man in ons gezelschap is geen held als het op auto's aankomt.
Ik kan de bende mss even voorstellen: Marco, 26, Italiaan van Firenze en hij was kok in het restaurant waar ik gewerkt heb in Sydney, wij zijn initieel met het plan van een roadtrip gekomen en hebben via een advertentie op internet onze 2 andere meisjes gevonden. Camille, 27, Franse uit Toulouse waar ik mee naar Nieuw Zeeland ben geweest. Raphaelle, 24, Franse uit Bordeaux die we dus via onze advertentie hebben gevonden. Ikzelf, 30... That's the gang!
Toen we eenmaal vertrokken waren vanuit het depot was het al middag en zijn we eerst naar een K-Mart gereden, een hele grote winkel waar ze alles hebben en wij hadden nog wat spullen nodig, zoals een luchtmatras voor in de tent, een tafel met stoelen enzo... Dat moest ook nog eens allemaal in de van... Damn...
Aangezien Camille en ik net terug waren van Nieuw Zeeland en daar VEEL kilometers gedaan hadden leek het ons best als ik zou rijden en zij co-piloot was de eerste dag, zo gezegd, zo gedaan.. Deze van rijdt wel niet zo 'smooth' als die van Nieuw Zeeland, ten eerste omdat het een 'high-top' model is en dus een stuk groter, maar ook aangezien het een manuel is en geen automatic, maar no worries, moeilijk gaat ook! We hebben de eerste dag een 300-tal kilometers gedaan richting Jervis Bay. We zijn eerst lang The Royal National Park gereden waar ikzelf al een paar keer geweest was, maar door de regen was hier vrijwel niks te zien nu, daarna door richting Kiama, ook weer HEEL mooi als de zon schijnt, maar in dit druilerig weer was het heel wat minder, Kiama staat bekend voor zijn 'blowhole', dit was dan wel weer meer spectaculair dankzij het slechte weer! Het is een soort gat in de rotsen waardoor het water van de zee komt en als er veel wind is kan dit water tot 60m omhoog 'gespoten' worden door dit gat, het was best indrukwekkend om te zien, iets minder makkelijk om foto's te maken aangezien de lens heel nat werd. Na Kiama verder gereden naar Jervis Bay, naar het schijnt 1 van de mooiste stranden in de buurt van Sydney, maar helaas, door de regen was het ZO bewolkt en mistig dat we het strand niet eens gezien hebben! Wat we wel zagen waren kangoeroes, en dat waren mijn eerste kangoeroes sinds ik in Oz ben, dus dat vond ik wel speciaal! Die liepen daar gewoon in het wild. We hebben een boek met alle campsites in Oz en vonden hierdoor een campsite redelijk kortbij Jervis Bay, we besloten dan maar te gaan parkeren en als het weer beter was de volgende dag zouden we wel terug naar Jervis Bay rijden, dat was helaas buiten de weergoden gerekend! Onze 'campsite', bleek gewoon een restarea te zijn, waar een bankje staat en een smerig toilet, waar je even kan pauzeren als je moe bent, maar volgens ons boek mochten we daar de nacht doorbrengen dus hebben we dat maar gedaan. Het was heel even gestopt met regenen dus heb ik snel mijn tentje opgezet, voor de eerste keer, maar dat was nt zo moeilijk gelukkig. We moesten ook nog altijd AL onze spullen kwijt, dus hebben we een manier gezocht om dit zo efficiënt mogelijk te doen en ik moet zeggen dat het ons redelijk goed gelukt is! Helaas moesten we in de van eten door de regen en dat op onze eerste dag, echt niet makkelijk, neem dat van mij aan! (Gelukkig hebben we tot nu toe, dag 19, elke dag buiten kunnen ontbijten, lunchen en dineren!). We wisten nog niet hoe alles werkte, we kenden elkaar nog totaal niet en dan met 4 man in een oppervlakte van 6m2, ik had eerlijk gezegd zin om onmiddellijk terug nr Sydney te gaan!! (Wat ik gelukkig niet gedaan heb ;-)) De eerste nacht in m'n tent was vreselijk, eerst en vooral omdat ik heel erg bang was, ik had nog nooit in een tent geslapen! Ik lag daar helemaal alleen en we lagen langs een redelijk grote baan, dus iedereen kon op die restarea parkeren.. Gelukkig voor mij bleef ik ongedeerd, ik had wel nt veel slaap gehad, maar als het dat maar is...
's Morgens rond een uur of 7 wakker, ontbeten en terug de weg op.
Het was nog steeds redelijk slecht weer! Tegen de middag vonden we een oud kerkje op een berg waar we geluncht hebben. Nadien kwamen we langs een soort 'Western dorpje' waar we wat foto's hebben gemaakt en dan weer verder langs de kust. Het weer was intussen wel wat opgeklaard, hoe Zuidelijker we gingen hoe beter het werd! Gelukkig! In het information centre van Bermagui vertelde een vriendelijk dame ons dat we iets verderop kort bij Bega een mooie campsite konden vinden waar we wel zouden kunnen overnachten (but dont tell anyone I told you so ;-)). De I-sites mogen namelijk geen reclame maken voor free campsites! Om in Bega te geraken moesten we een lange brug over waar we allemaal pelikanen vonden. Ik kan me nt herinneren dat ik die beesten ooit al in het wild had zien lopen, dus dat was ook weer een leuke ervaring! Even verderop vonden we de campsite. Het was echt een nette plaats, er waren toiletten met lavabo en we lagen op nog geen 100meter van het strand. Heel mooi om te zien! Na het avondeten zijn we een strandwandeling gaan doen en hebben we genoten van de ontelbare sterren die we daar zagen. We hadden intussen ook een babbeltje geslaan met ons Duitse buren, een ouder koppel dat elk jaar tijdens de winterperiode voor een paar maand naar Oz komt, een droom!!! De man is een fervent visser en wist ons heel wat bruikbare en minder bruikbare dingen te vertellen! ;-) 's Morgens was Marco al vroeg wakker en was hij onze Duitse buurman gaan bezoeken die al vlijtig stond te vissen in de zee. Tegen dat wij wakker werden lag er een grote vis op onze tafel die Marco van onze buurman gekregen had, mmm!! Uiteraard werd die vis nt bij het ontbijt gegeten maar bewaard voor dinner. Vanuit Bega ging het richting Snowy Mountains and Mount Kosciuszko National Park. Voor 4 dollar elk kregen we 24u toegang tot het park. Een prachtig park met allemaal kleine bergweggetjes. In ons 'campsite-boek' hadden we weer een free campsite gevonden in het Park en die bleek enorm mooi! Op ongeveer 1000m hoogte in het bos. We waren de enige campers daar en buiten een 'bostoilet' ( de vorm van een toilet maar je kan niet doorspoelen, het is gewoon een gat in de grond) en een plaats om een kampvuur te maken, was er niks. Gelukkig hadden we nt meer nodig, er was ook nog een rivier waar we een kattenwasje konden nemen, more than we could ask for! ;-) boven het kampvuur hing een soort plaat waar we op konden BBQ'en, dat vind je hier bijna op elke campsite en dat kwam goed uit want we hadden namelijk nog onze vis van onze vriendelijke Duitse buurman! Die vis heeft echt gesmaakt, met wat groentjes en pasta, heerlijk!!! Camille had marshmallows bij en toen het eenmaal donker was hebben we daar lekker van gesmuld en een beetje naar de sterren gekeken terwijl Marco en ik het vuur probeerden aanhouden. Best wel gezellig. Wat we op dat moment nog nt wisten, of waar we nt aan gedacht hadden is dat het best wel flink afkoeld 's nachts op zo'n hoogte! Ik had een lange broek en trui met lange mouwen aan, 2 slaapzakken en ik kan zeggen zonder overdrijven dat ik echt heel erg heb afgezien die nacht! Ik heb zelfs gedroomd dat ik dood aan het vriezen was, mijn neus en mijn tenen waren van ijs tegen de morgen! Gelukkig had Marco het vuur al aan toen ik uit m'n tentje kwam, dus ben ik daar gaan ontdooien en heb ik ook hier weer niks aan overgehouden ;-)
Sheila's news
