Zaterdagmorgen, 9 februari om 7u30 gaat mijn alarm af. Even vraag ik me af waarom, maar dat duurt niet lang, we moeten onze campervan gaan ophalen natuurlijk!!! Ik zit met mixed feelings: langs de ene kant enorm opgetogen dat ik dit avontuur mag meemaken, langs de andere kant toch wel een heel klein hartje aangezien ik geen flauw idee heb waaraan ik begin! Snel nog een goede douche nemen, want wie weet wanneer ik de volgende keer uitgebreid kan douchen! Al m'n spullen pakken, en hop naar de airportbus die me 2 straten verder zou oppikken. Ik had ondertussen al een sms van Camille die in een andere hostel sliep en die al aan de bushalte stond, veel te vroeg... Dat wordt haasten dus! Eenmaal uitgecheckt kan het avontuur beginnen, na 5 min wachten is de bus daar die ons naar de luchthaven brengt, daar worden we opgepikt door Lucky Rentals, de company bij wie we de camper gehuurd hebben. Hopelijk hebben we wat aan de naam ;-)
Na bijna een uur van formulieren invullen en gegevens doorgeven kunnen we dan eindelijk vertekken. Het is een automatic, wat we allebei wel aangenaam vinden! Ik vertrek als bestuurster aangezien Camille een heel goede co-piloot is en daar gaan we, de wijde wereld in!
De eerste 5min zijn effe wennen aangezien we aan de verkeerde kant van de weg rijden en aangezien het stuur aan de verkeerde kant staat, maar de van rijdt zo 'smooth', dat we ons al gauw helemaal thuis voelen!
We rijden van Auckland naar de Coromandel peninsula. Onze eerste stop is aan een supermarkt waar we onze lunch en dinner van vandaag halen. Na 1,5u door ongelofelijk mooie landschappen en vooral VEEL bergen te rijden stoppen we ergens in the middle of nowhere om te lunchen en van plaats te wisselen. Daar ga ik ook voor de eerste keer sinds lange tijd nog eens in het bos plassen. Dat zal wel vaker gebeuren vanaf nu, dus ik ga een getrainde 'bosplasser' zijn tegen dat ik terug in Sydney ben! ;-) Na deze korte pauze rijden we door naar Cathedral Cove. Bij het openen van mijn deur op de parking hoor ik een vrouw tegen haar vriendin zeggen: I've been all over the world, but this is the most beautiful place on earth'. Dat belooft veel goeds dus!!! Voor we aan de Cathedral Cove zijn moeten we een wandeling van 40 minuten maken. Deze wandeling is echt afzien in de blakende zon (ja, we hebben geweldig weer gehad vandaag!!!) en over een hobbelige, heuvelachtige zandweg. Maar het ongelofelijk uitzicht maakt alles goed. We zijn net 2 Aziaten met onze camera's en vallen van de ene 'waaw' in de andere!!! Eenmaal aangekomen is het natuurlijk adembenemend wat we daar zien. We hebben onze ogen echt de kost gegeven! En onze camera ook ;-) Na dit spektakel was het al bijna 6u 's avonds en dus hoogtijd om richting een slaapplaats te rijden. Rond half 8 kwamen we dan hier aan in Paeroa, een dorpje van niks waar we een openbare parking vonden voor campers. We staan hier ongeveer met 10 campers denk ik en er is een toilet en een lavabo, geen douche, dus maar goed dat ik deze morgen zo grondig gedoucht heb! ;-) Camille heeft onze tafel en stoelen klaargezet terwijl ik een lekker flesje rode wijn in de supermarkt ben gaan halen. Nog wat nagepraat over de dag en over de route van morgen, een lekker glaasje gedronken en goed gegeten en toen was het donker.. Tijd om te gaan slapen dus want voor de rest valt hier niks te beleven! Maar dat geeft mij natuurlijk wel de tijd om mijn verslagje van vandaag te schrijven! Ik weet nt of ik elke dag tijd ga hebben om iets te schrijven of om het op mijn blog te zetten, want ik heb bijna de hele dag zonder bereik gezeten, maar hier werkt het dus wel ;-) Ik schrijf het ook eigenlijk meer voor mezelf zodat ik nooit meer zal vergeten wat ik hier allemaal heb meegemaakt, helaas kan ik de foto's pas na de reis uploaden, maar ik kan jullie beloven dat ze de moeite waard gaan zijn! Wat een geweldig land!!! Ik ben echt heel blij dat ik de uitdaging ben aangegaan!
Voilà , Camille is al bijna in dromenland denk ik, dus ik zal haar maar eens volgen zodat we morgen vroeg opk unnen om aan een nieuw avontuur te beginnen!!
Maandag 4 februari zou ik van Sydney naar Auckland vliegen, maar dat was buiten Jetstar Airways gerekend, want zondagavond, minder dan 24u voor mijn vlucht zou moeten vertrekken kreeg ik een sms dat mijn vlucht gecanceld werd... Ik dacht eerst dat het een flauwe grap was van 1 van mijn vrienden, maar had al snel door dat het menens was! Ik was al volledig in paniek, wat moest ik nu doen?!? Naar Jetstar gebeld en daar boden ze me een voucher aan van 100 die ik mag opgebruiken binnen 6 maand (en dat komt mss nog wel goed van pas!) en een nieuwe vlucht de volgende dag, dinsdag dus.. Ok, eenmaal bekomen van de shock was dit nog nt zo slecht aangezien het slecht weer werd in Auckland op maandag en dinsdag ;-) Ik heb dan mijn maandag doorgebracht met Ineke, heb ik daar al over verteld? Nee zeker. Wel, in het huis waar ik de laatste 2 weken in Sydney verbleef om op 2 katten te letten was er nog een ander koppel, Felix en Ineke van Gent. Een superleuk koppel dat heeft besloten om een jaar naar Australië te komen om nadien te beslissen om eventueel te blijven.. Felix werkt voor een IT bedrijf en kan gewoon van 'thuis' uit blijven werken wat dus maakt dat Ineke veel tijd had en aangezien het weer nt zo geweldig was de laatste 2 weken had ik ook veel tijd (want weinig werk) en hebben we dus best wel veel met elkaar opgetrokken en dat klikte prima! Zo fijn om eindelijk nog eens Vlaams te kunnen babbelen, die 2 weken met hun hebben me echt goed gedaan! Voor mij voelde het een beetje als thuis.. Ookal heb ik veel mensen leren kennen in Oz en ook wel een paar goede vrienden gemaakt, als je nt dezelfde taal spreekt en nt dezelfde 'gewoontes' hebt is het toch altijd een beetje 'vreemd'. Vandaar dat ik mijn batterijen bij Felix en Ineke weer helemaal heb kunnen opladen.
In ieder geval, mijn 'extra maandag' heb ik dus met Ineke doorgebracht, zij zaten intussen in hun nieuwe stulpje in Surry Hills, een wijk van Sydney die ik, jammer genoeg, niet eerder had ontdekt, want het was geweldig! Echt een super gezellige buurt met allemaal leuke winkeltjes en coffeeshops! Nadien zijn we nog iets gaan eten in Darling Harbour en heb ik dus toch nog een hele leuke zonnige dag gehad! Dinsdag ben ik in de voormiddag bezig geweest met koffers pakken, aangezien ik maar 10kg handbagage mocht meenemen heb ik echt wel moeten wikken en wegen, zelfs mijn laptop moeten thuis laten, waar ik nu al veel spijt van heb, maar die kon er gewoon nt meer bij. Het probleem is nu dat ik alles op mijn iPhone moet typen en dat ik m'n foto's nergens kan opzetten, dus ik kan er nt meer dan 1000 maken en ik verwacht echt wel geweldige views die ik ZEKER moet vastleggen, dat wordt dus weer wikken en wegen ;-)
Dinsdagnamiddag had ik nog even met Camille afgesproken, het meisje waar ik mee ga rondtrekken hier. Zij komt een paar dagen later aan en we wouden nog wat dingen bespreken. Rond half 4 was het dan tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Alles verliep vlotjes, al kijken ze bij mij ELKE keer al mijn bagage na, zie ik er dan zo gevaarlijk uit?!? Anyway, bijna 3u later was ik in Auckland met weer een tijdverschil van 2u. Ik zit nu dus op 12u van jullie verwijderd, het verst dat ik ooit zal kunnen zitten! Dat betekent, zoals ik ook al tegen mijn oudjes heb gezegd, dat ik vanaf nu alleen nog maar dichterbij kan komen ;-)
Om middernacht kwamen we dus op de luchthaven aan, ik had de hele reis langs een Nederlands meisje gezeten dat toevallig naar dezelfde hostel ging dus dat was toch wel een beetje een opluchting dat ik nt de hele rit van aan de luchthaven naar de hostel alleen moest doen! Om 1:30am plaatselijke tijd kwamen we dan eindelijk aan, ik had een kamer van 8 geboekt, de 7 andere meisjes lagen natuurlijk al allemaal te slapen waardoor ik heel stil moest zijn en zonder licht mijn weg moest vinden in een vreemde kamer. Er was nog 1 bed vrij, bovenop een stapelbed, vraag me niet hoe, maar het is me uiteindelijk gelukt om zonder al te veel lawaai in dat bed te geraken!
De volgende morgen heb ik lekker uitgeslapen, ookal omdat 10u 's morgens aanvoelde als 8u Ozzie time.. En nadien ben ik net als een echt Aziaat met mijn camera in de hand Auckland gaan verkennen! Best wel veel mooie plaatsjes hier, maar heel klein, dus ook snel uitgekeken ;-) Ik was in het visitor information centre gaan vragen naar de places to be and see en die heb ik vrijwel allemaal gedaan de eerste dag. Aangezien ik nog veel tijd over had ben ik ook naar de Auckland Art Gallery geweest, heel mooi daar, helaas volgen de foto's pas als ik terug in Oz ben!
Gisterenavond heb in hier een Duits meisje en een Italiaanse jongen leren kennen waarmee ik een cider ben gaan drinken in het park en nadien mooi op tijd mijn bedje in, op een kamer met 8 gaat er vanaf 6u 's morgens bijna elke half uur een wekker af, dus van lang slapen komt er vrijwel niks in huis. Ik heb het toch weer uitgehouden tot 10u (I blame that on the time difference ;-)). Ik had mezelf deze morgen op een pedicure getrakteerd, ik kan je verzekeren dat 4 maand op slippers niet gezond is voor je voeten, maar de mijne blinken dus weer ;-) Namiddag ben ik die nieuwe voetjes dan gaan uittesten op Mount Eden. Die ligt ongeveer 4 kilometer van hier, maar dat is 4 kilometer bergop, ik was echt wel moe toen ik boven was, maar het uitzicht was echt wel de moeite! Ik zag in de verte landschappen die ik zeker wel van korterbij wil zien!! Na mijn bergbeklimming een lekkere douche gepakt, met de Italiaanse jongen van gisteren Thais gaan eten en nu zitten we in de hostel, ben al bijna een uur bezig aan dit verhaal, echt geen sinecure via de iPhone, maar aangezien ik Auckland wel gezien heb en het voor de rest vrij saai is hier neem in hier graag de tijd voor!
Vannacht komt Camille aan, dus morgen gaan we nog een beetje samen Auckland verkennen en zaterdagmorgen gaan we eindelijk vertrekken op onze roadtrip! Ik kan nu echt wel nt meer wachten!!!
Ik ga sowieso elke dag iets schrijven en zal proberen het zo vaak mogelijk op mijn blog te plaatsen! Ik verwacht in ieder geval magische verhalen en ongelofelijke foto's!
Zoals ik al zei heb in dit via mijn iPhone getypt en ben in te moe om het na te lezen, dus excuseer mij voor eventuel fouten, het is toch enkel het verhaal dat telt he ;-)
Sheila's news
