Schandalig! Ik weet het!!! Heb zo vaak willen beginnen om iets te schrijven, maar er zijn hier altijd zoveel andere, leukere dingen te doen dat het er niet meer van gekomen is, al meer dan een maand niet!

Eerst en vooral wil ik iedereen die ik nog niet persoonlijk gehoord heb, of die niet op mijn Facebook zit een geweldig 2013 wensen. Een goede gezondheid en dat al jullie wensen mogen uitkomen!

Dus, beter laat dan nooit, en hier zijn we weer. 21 december overleefd, mijn 30^e verjaardag ook, 3 maand hier, weeral een paar keer verhuisd, waar zal ik beginnen?!?

Na 2 weken in Cogee Beach kreeg ik van Ivan en Heidi, (het Belgisch koppel dat hier woont en waar ik het al vaker over gehad heb), te horen dat ik hun huis mocht ‘lenen’ zolang zij in België waren om de feestdagen te vieren. Dat klonk als muziek in de oren aangezien het toch niet zo vanzelfsprekend bleek te zijn om een kamer te delen met een collega die je amper kent. Voor mij was het echt niet aangenaam en ik had me dan ook al ettelijke keren aan hem geïrriteerd (lag dat aan hem of aan mij, dat laat ik in het midden), maar in ieder geval nam ik dit kerstkado maar al te graag in ontvangst! Ik had er natuurlijk eerst met mijn collega en de andere flatmates over gepraat en ze vonden het geen probleem, alleen maar jammer, maar ik ben er zeker van dat dit de beste beslissing was! Dus hup, weeral mijn spullen pakken en op naar Cremorne, een ‘betere’ suburb van Sydney, net over de Harbour Bridge, dus makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer om te gaan werken (in dezelfde buurt als de villa waar ik in het begin verbleef). Mijn eerste dag/avond daar was Kerstavond. Ik herinner me nog dat ik me vrij eenzaam voelde toen. Het voelde ook helemaal niet als Kerst. Nicolas, mijn collega waar ik mee samenwoonde, had me met zijn auto naar het huis van Ivan en Heidi gebracht en nadien zijn we samen nog naar Balmoral Beach gereden aangezien het zo warm was. Dus de hele middag van kerstavond hebben we liggen bakken aan het strand. ’s Avonds hadden mijn flatmates in Cogee me uitgenodigd om Kerst te gaan vieren daar, maar ik had daar geen zin in, wilde gewoon alleen zijn.. En dus heb ik Kerstavond alleen voor de TV en laptop doorgebracht, gelukkig waren er een aantal leuke gesprekjes bij die avond, waaronder met mijn oudjes en met Kristel, waardoor het al bij al nog een leuke avond werd.

Kerstdag hier was afschuwelijk! Qua weer dan toch, de HELE dag geregend, maar dat vond ik helemaal niet erg, want ik moest werken, dus dat kwam goed uit!

Dan kwam natuurlijk mijn 30^e verjaardag in zicht. Op zich had ik daar tot dan toe geen problemen mee, het begon pas de dag ervoor een beetje te knagen. Ik ben die avond naar Manly gegaan met een collega en een paar vrienden. Eigenlijk wou ik gewoon alleen thuis blijven, maar ben toch blij dat ik gegaan ben. Hoe dichter het bij middernacht kwam hoe meer het begon te kriebelen… ‘Nee, ik wil niet! Oh shit, wat doe ik hier eigenlijk! 30 al?!?’ Er kwam van alles in me op, uiteindelijk werd het gewoon middernacht, zoals het elke dag doet en gebeurde er niks speciaals… Er werd gekust en gefeliciteerd, er werd wat gedanst en gedronken, en toen was ik 30… Het feestje volgt zeker nog als ik terug in België ben, want ondanks alles voelde het niet echt als een verjaardag, er ontbraken een aantal mensen! ;-)

Uiteraard volgde Nieuwjaar heel snel en dat was een hele ervaring! We hadden een event in het restaurant, dus ik moest werken. Er waren een 50tal gasten die een degustatiemenu kregen.  Ze moesten 500 dollar betalen voor de avond, maar ze kregen buiten dat menu ook wel de kans om het vuurwerk vanaf de eerste rij te zien op een privé grasveld aan het water. Dat klinkt mss raar, maar je moet je voorstellen dat er RIJEN mensen te wachten stonden de avond voordien om toch maar een goed plekje te vinden om het vuurwerk te zien en 31 december was het hier SNIKHEET, dus die mensen hebben de hele dag in de hitte staan wachten, waarschijnlijk niet veel geslapen op straat en dat allemaal om een glimp van het vuurwerk op te vangen. Zowel onze gasten, als wijzelf waren dus echt wel bevoorrecht om het vuurwerk vanaf de eerste rij te kunnen zien. Om 9pm was er het eerste vuurwerk en werden de gasten naar het grasveld gebracht waar ze champagne en oesters kregen. Ik was de gelukkige die de bar op het grasveld mocht doen, waardoor ik dus als enige van al mijn collega’s het vuurwerk om 9pm gezien heb. Sprakeloos, zo mooi, en dat was nog maar een voorproefje werd me verteld! Na dit vuurwerk allemaal terug naar binnen en verder met het menu. Rond 10:30pm kwamen ze mij vragen of ik terug naar het grasveld wou gaan omdat er iemand bij de bar moest blijven. Lang moest ik daar natuurlijk niet over nadenken, wat een easy job. Gewoon ‘daar zijn’… Niks meer! Ik dus terug naar het grasveld, en al gauw werd ik vergezeld door 2 rangers die in de Gardens werken en elke dag koffie komen drinken in de coffeeshop. Ik ken die mannen dus best wel goed intussen. Samen met hen heb ik dan een paar pintjes gedronken daar en gewacht tot om 11:50 de gasten terugkwamen. De makkelijkste job ooit, maar mij hoor je niet klagen ;-) Om 12am mochten we dan van onze baas allemaal een glas drinken en van het vuurwerk genieten, en het was inderdaad genieten! Man man man… Wat een ervaring! Zo blij dat ik dit heb mogen meemaken, van op de eerste rij en goed betaald. Wat een luxe! Het was echt indrukwekkend, en het was niet alleen de Harbour Bridge, het kwam van overal, ik had ogen te kort. Na het vuurwerk hebben we dan nog een uurtje gewerkt, beetje opruimen enzo, en opeens trok onze baas iedereen op de dansvloer. Veel gewerkt is er dus na middernacht niet meer. Het was in ieder geval een heel leuke avond/nacht, een speciale ervaring.

Op 6 januari kwamen Ivan en Heidi terug waardoor ik op zoek moest naar een nieuwe verblijfplaats. Dit bleek niet zo eenvoudig, want alle hostels zaten vol en waren ENORM duur, aangezien het zo kort na nieuwjaar was en omdat het hartje zomer is natuurlijk. Gelukkig was er een collega die me een kamer aanbood voor een aantal nachten in Manly, weeral geluk! Ik heb enorm van Manly genoten, het is zo’n mooie plaats. ’s Morgens een half uurtje op de Ferry voor ik op mijn werk was, wat een zaligheid, een mens zou voor minder graag naar zijn werk gaan J

Intussen zit ik in Lane Cove en ben ik ‘catsitter’ op 2 katten, Thila en Samson. Het koppel van dit huis is 2 weken op reis en zocht iemand om op hun katten te letten, dat kwam natuurlijk goed uit. Het is hier heerlijk, ze wonen vlak langs een National Park, het is hier heerlijk rustig en ik geniet dan ook van de rust (of probeer, want da’s niet altijd makkelijk voor mij ;-)).

Vorige week ben ik naar het Royal National Park geweest, prachtig, maar het was ZO mistig die dag, dat ik gewoon geen enkele foto heb kunnen trekken, echt jammer! Verder ben ik vaak lekker gaan uiteten, BBQ gedaan, iets gaan drinken en wat mensen leren kennen, maar niks spectaculairs ;-)

Uiteraard heb ik niet stilgezeten als het op ‘reizen’ aankomt. Samen met Marco, een collega hadden we beslist een roadtrip te doen, maar waarom niet nog mensen zoeken om mee te reizen en te delen in de kosten? Goed idee! Zo gezegd, zo gedaan… een advertentie geplaatst en natuurlijk VEEL reacties! 2 Franse meisjes kwamen al onmiddellijk in ‘aanmerking’, Camille en Raphaelle. We zijn iets gaan drinken met hen en dat klikte meteen, goed nieuws dus! Intussen is het nog niet zeker of we met 3 gaan of met 4, want één van hen heeft mss niet genoeg spaargeld om mee te gaan, maar dat zien we dan wel. We willen een trip maken van hier naar Melbourne, Great Ocean Road naar Adelaide, vandaar naar Alice Springs en Uluru, van daaruit naar Cairns en dan de East Coast terug naar Sydney. Kijk maar eens op Google maps, dat beslaat een vrij groot deel van Oz. We rekenen op 2 maand om deze trip te doen en zijn nu op zoek naar een camper van. Vanavond komen we samen om voor het eerst de reis voor te bereiden, HEEL spannend allemaal! We hebben allemaal nog nooit zoiets ondernomen, dus het wordt een avontuur, maar ik kijk er wel ENORM naar uit. Ik heb hier nu 3 maand gewerkt, nu wordt het tijd voor ontspanning en om de centen op te maken J We willen rond 1 maart vertrekken. Meer hierover de volgende keer natuurlijk!

Camille reist van 7 tot 21 februari ook nog naar Nieuw Zeeland en was op zoek naar een reispartner en daar ben ik nu dus heel hard over aant nadenken en ik ben al voor 90% zeker dat ik meega. Weeral een ‘once in a lifetime experience’ die ik niet mag afslaan eigenlijk. Maar ook daarover meer de volgende keer, want mijn beslissing ligt nog niet vast.

Ik denk dat jullie nu wel weer een beetje meer op de hoogte zijn van mijn leventje hier. Uiteraard zijn er in die maand dat ik niks heb geplaatst 1001 emoties door mijn lijf gegaan. Kerst en Nieuw waren vrij emotioneel. Het lijkt net of ik geen feestdagen gehad heb, ik heb ze in ieder geval niet ‘gevoeld’.. Kerst in de zomer, dat kan toch niet?!? Echt raar! Nieuwjaar was dan weer een hoogtepunt, een herinnering voor het leven. Met dat verhuizen altijd merk ik ook wel dat ik het er steeds moeilijker mee heb. Ik leef echt uit mijn rugzak, van hot naar her, en soms mis ik wel een beetje stabiliteit.. Deze week was ik 3 maand hier en ik besefte echt wel dat ik hier helemaal alleen aan de andere kant van de wereld zit. Wat zou ik graag mijn oudjes nog eens vastpakken of mijn zussen of vriendjes… Maar dat gaat nu eenmaal niet, en wat ik hier meemaak is zo’n geweldige ervaring dat ik het voor niets of niemand zou willen opgeven, ik ben ook zo gelukkig dat ik de gok gewaagd heb, maar dat neemt niet weg dat het soms wel eens moeilijk is natuurlijk! Vooral het alleen zijn is een test, want ookal ben ik bijna nooit ‘echt’ alleen, het voelt wel vaak zo omdat de contacten allemaal zeer oppervlakkig zijn…

Ahja, verder nog 2 hittegolven meegemaakt hier. Vorige week wat het 43 graden en dat was de warmste dag ooit, ik moest gelukkig niet werken, dus ben ik met Nicolas naar Palm Beach gegaan (je weet wel, het Home & Away strand ;-)), maar dat was absoluut niet aangenaam. Je kon gewoon NIET op het zand lopen en je kon geen minuut op je handdoek blijven liggen, het was TE warm. Ik kreeg geen lucht, had geen energie en zelfs de zee bracht geen afkoeling… Die nacht heb ik dan ook in een hotel met airco geslapen dat mijn collega heel goedkoop kon boeken aangezien hij de manager daar kent. Decadent, maar zeker geen overbodige luxe! Middernacht was het nog altijd 36 graden…

2 dagen geleden was het hier dan 46 graden, NOG erger, en ik moest werken… Ik kwam niet vooruit. Zelfs als ik stilstond zweette ik op plaatsen waar ik nog nooit gezweet had denk ik ;-) Echt afzien! Maar in de late namiddag begon het heel hard te waaien en kwam er wat regen die voor afkoeling zorgde. Niet veel, maar toch een graad of 15 minder, waardoor het wat dragelijk was allemaal!

Ik hoorde dat het in België sneeuwt… Heeft ook z’n charmes hé ;-) Maar geef mij nu toch maar dit weer voor een jaartje, wat heerlijk dat ik gewoon een winter kan overslaan!

Ik ga eens kijken hoe het met de katten is en alles klaarzetten voor mijn ‘reisgenoten’ om aan een hopelijk constructieve avond te kunnen beginnen!

Ik ga echt proberen om jullie vaker op de hoogte te houden, maar als we aan ons avontuur gaan beginnen heb ik natuurlijk veel meer interessante dingen te vertellen en hou ik jullie zeker op de hoogte!

Het ga jullie allemaal goed, mij gaat het hier nog altijd heel goed! Iedereen die mij een kaartje heeft gestuurd nog HEEL ERG bedankt! Dat was echt super!!!!!!!

Lots of love,

Sheila

20-01-2013 om 07:32 geschreven door Katrijn