Zaterdagmorgen, 9 februari om 7u30 gaat mijn alarm af. Even vraag ik me af waarom, maar dat duurt niet lang, we moeten onze campervan gaan ophalen natuurlijk!!! Ik zit met mixed feelings: langs de ene kant enorm opgetogen dat ik dit avontuur mag meemaken, langs de andere kant toch wel een heel klein hartje aangezien ik geen flauw idee heb waaraan ik begin! Snel nog een goede douche nemen, want wie weet wanneer ik de volgende keer uitgebreid kan douchen! Al m'n spullen pakken, en hop naar de airportbus die me 2 straten verder zou oppikken. Ik had ondertussen al een sms van Camille die in een andere hostel sliep en die al aan de bushalte stond, veel te vroeg... Dat wordt haasten dus! Eenmaal uitgecheckt kan het avontuur beginnen, na 5 min wachten is de bus daar die ons naar de luchthaven brengt, daar worden we opgepikt door Lucky Rentals, de company bij wie we de camper gehuurd hebben. Hopelijk hebben we wat aan de naam ;-)
Na bijna een uur van formulieren invullen en gegevens doorgeven kunnen we dan eindelijk vertekken. Het is een automatic, wat we allebei wel aangenaam vinden! Ik vertrek als bestuurster aangezien Camille een heel goede co-piloot is en daar gaan we, de wijde wereld in!
De eerste 5min zijn effe wennen aangezien we aan de verkeerde kant van de weg rijden en aangezien het stuur aan de verkeerde kant staat, maar de van rijdt zo 'smooth', dat we ons al gauw helemaal thuis voelen!
We rijden van Auckland naar de Coromandel peninsula. Onze eerste stop is aan een supermarkt waar we onze lunch en dinner van vandaag halen. Na 1,5u door ongelofelijk mooie landschappen en vooral VEEL bergen te rijden stoppen we ergens in the middle of nowhere om te lunchen en van plaats te wisselen. Daar ga ik ook voor de eerste keer sinds lange tijd nog eens in het bos plassen. Dat zal wel vaker gebeuren vanaf nu, dus ik ga een getrainde 'bosplasser' zijn tegen dat ik terug in Sydney ben! ;-) Na deze korte pauze rijden we door naar Cathedral Cove. Bij het openen van mijn deur op de parking hoor ik een vrouw tegen haar vriendin zeggen: I've been all over the world, but this is the most beautiful place on earth'. Dat belooft veel goeds dus!!! Voor we aan de Cathedral Cove zijn moeten we een wandeling van 40 minuten maken. Deze wandeling is echt afzien in de blakende zon (ja, we hebben geweldig weer gehad vandaag!!!) en over een hobbelige, heuvelachtige zandweg. Maar het ongelofelijk uitzicht maakt alles goed. We zijn net 2 Aziaten met onze camera's en vallen van de ene 'waaw' in de andere!!! Eenmaal aangekomen is het natuurlijk adembenemend wat we daar zien. We hebben onze ogen echt de kost gegeven! En onze camera ook ;-) Na dit spektakel was het al bijna 6u 's avonds en dus hoogtijd om richting een slaapplaats te rijden. Rond half 8 kwamen we dan hier aan in Paeroa, een dorpje van niks waar we een openbare parking vonden voor campers. We staan hier ongeveer met 10 campers denk ik en er is een toilet en een lavabo, geen douche, dus maar goed dat ik deze morgen zo grondig gedoucht heb! ;-) Camille heeft onze tafel en stoelen klaargezet terwijl ik een lekker flesje rode wijn in de supermarkt ben gaan halen. Nog wat nagepraat over de dag en over de route van morgen, een lekker glaasje gedronken en goed gegeten en toen was het donker.. Tijd om te gaan slapen dus want voor de rest valt hier niks te beleven! Maar dat geeft mij natuurlijk wel de tijd om mijn verslagje van vandaag te schrijven! Ik weet nt of ik elke dag tijd ga hebben om iets te schrijven of om het op mijn blog te zetten, want ik heb bijna de hele dag zonder bereik gezeten, maar hier werkt het dus wel ;-) Ik schrijf het ook eigenlijk meer voor mezelf zodat ik nooit meer zal vergeten wat ik hier allemaal heb meegemaakt, helaas kan ik de foto's pas na de reis uploaden, maar ik kan jullie beloven dat ze de moeite waard gaan zijn! Wat een geweldig land!!! Ik ben echt heel blij dat ik de uitdaging ben aangegaan!
Voilà , Camille is al bijna in dromenland denk ik, dus ik zal haar maar eens volgen zodat we morgen vroeg opk unnen om aan een nieuw avontuur te beginnen!!
Maandag 4 februari zou ik van Sydney naar Auckland vliegen, maar dat was buiten Jetstar Airways gerekend, want zondagavond, minder dan 24u voor mijn vlucht zou moeten vertrekken kreeg ik een sms dat mijn vlucht gecanceld werd... Ik dacht eerst dat het een flauwe grap was van 1 van mijn vrienden, maar had al snel door dat het menens was! Ik was al volledig in paniek, wat moest ik nu doen?!? Naar Jetstar gebeld en daar boden ze me een voucher aan van 100 die ik mag opgebruiken binnen 6 maand (en dat komt mss nog wel goed van pas!) en een nieuwe vlucht de volgende dag, dinsdag dus.. Ok, eenmaal bekomen van de shock was dit nog nt zo slecht aangezien het slecht weer werd in Auckland op maandag en dinsdag ;-) Ik heb dan mijn maandag doorgebracht met Ineke, heb ik daar al over verteld? Nee zeker. Wel, in het huis waar ik de laatste 2 weken in Sydney verbleef om op 2 katten te letten was er nog een ander koppel, Felix en Ineke van Gent. Een superleuk koppel dat heeft besloten om een jaar naar Australië te komen om nadien te beslissen om eventueel te blijven.. Felix werkt voor een IT bedrijf en kan gewoon van 'thuis' uit blijven werken wat dus maakt dat Ineke veel tijd had en aangezien het weer nt zo geweldig was de laatste 2 weken had ik ook veel tijd (want weinig werk) en hebben we dus best wel veel met elkaar opgetrokken en dat klikte prima! Zo fijn om eindelijk nog eens Vlaams te kunnen babbelen, die 2 weken met hun hebben me echt goed gedaan! Voor mij voelde het een beetje als thuis.. Ookal heb ik veel mensen leren kennen in Oz en ook wel een paar goede vrienden gemaakt, als je nt dezelfde taal spreekt en nt dezelfde 'gewoontes' hebt is het toch altijd een beetje 'vreemd'. Vandaar dat ik mijn batterijen bij Felix en Ineke weer helemaal heb kunnen opladen.
In ieder geval, mijn 'extra maandag' heb ik dus met Ineke doorgebracht, zij zaten intussen in hun nieuwe stulpje in Surry Hills, een wijk van Sydney die ik, jammer genoeg, niet eerder had ontdekt, want het was geweldig! Echt een super gezellige buurt met allemaal leuke winkeltjes en coffeeshops! Nadien zijn we nog iets gaan eten in Darling Harbour en heb ik dus toch nog een hele leuke zonnige dag gehad! Dinsdag ben ik in de voormiddag bezig geweest met koffers pakken, aangezien ik maar 10kg handbagage mocht meenemen heb ik echt wel moeten wikken en wegen, zelfs mijn laptop moeten thuis laten, waar ik nu al veel spijt van heb, maar die kon er gewoon nt meer bij. Het probleem is nu dat ik alles op mijn iPhone moet typen en dat ik m'n foto's nergens kan opzetten, dus ik kan er nt meer dan 1000 maken en ik verwacht echt wel geweldige views die ik ZEKER moet vastleggen, dat wordt dus weer wikken en wegen ;-)
Dinsdagnamiddag had ik nog even met Camille afgesproken, het meisje waar ik mee ga rondtrekken hier. Zij komt een paar dagen later aan en we wouden nog wat dingen bespreken. Rond half 4 was het dan tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Alles verliep vlotjes, al kijken ze bij mij ELKE keer al mijn bagage na, zie ik er dan zo gevaarlijk uit?!? Anyway, bijna 3u later was ik in Auckland met weer een tijdverschil van 2u. Ik zit nu dus op 12u van jullie verwijderd, het verst dat ik ooit zal kunnen zitten! Dat betekent, zoals ik ook al tegen mijn oudjes heb gezegd, dat ik vanaf nu alleen nog maar dichterbij kan komen ;-)
Om middernacht kwamen we dus op de luchthaven aan, ik had de hele reis langs een Nederlands meisje gezeten dat toevallig naar dezelfde hostel ging dus dat was toch wel een beetje een opluchting dat ik nt de hele rit van aan de luchthaven naar de hostel alleen moest doen! Om 1:30am plaatselijke tijd kwamen we dan eindelijk aan, ik had een kamer van 8 geboekt, de 7 andere meisjes lagen natuurlijk al allemaal te slapen waardoor ik heel stil moest zijn en zonder licht mijn weg moest vinden in een vreemde kamer. Er was nog 1 bed vrij, bovenop een stapelbed, vraag me niet hoe, maar het is me uiteindelijk gelukt om zonder al te veel lawaai in dat bed te geraken!
De volgende morgen heb ik lekker uitgeslapen, ookal omdat 10u 's morgens aanvoelde als 8u Ozzie time.. En nadien ben ik net als een echt Aziaat met mijn camera in de hand Auckland gaan verkennen! Best wel veel mooie plaatsjes hier, maar heel klein, dus ook snel uitgekeken ;-) Ik was in het visitor information centre gaan vragen naar de places to be and see en die heb ik vrijwel allemaal gedaan de eerste dag. Aangezien ik nog veel tijd over had ben ik ook naar de Auckland Art Gallery geweest, heel mooi daar, helaas volgen de foto's pas als ik terug in Oz ben!
Gisterenavond heb in hier een Duits meisje en een Italiaanse jongen leren kennen waarmee ik een cider ben gaan drinken in het park en nadien mooi op tijd mijn bedje in, op een kamer met 8 gaat er vanaf 6u 's morgens bijna elke half uur een wekker af, dus van lang slapen komt er vrijwel niks in huis. Ik heb het toch weer uitgehouden tot 10u (I blame that on the time difference ;-)). Ik had mezelf deze morgen op een pedicure getrakteerd, ik kan je verzekeren dat 4 maand op slippers niet gezond is voor je voeten, maar de mijne blinken dus weer ;-) Namiddag ben ik die nieuwe voetjes dan gaan uittesten op Mount Eden. Die ligt ongeveer 4 kilometer van hier, maar dat is 4 kilometer bergop, ik was echt wel moe toen ik boven was, maar het uitzicht was echt wel de moeite! Ik zag in de verte landschappen die ik zeker wel van korterbij wil zien!! Na mijn bergbeklimming een lekkere douche gepakt, met de Italiaanse jongen van gisteren Thais gaan eten en nu zitten we in de hostel, ben al bijna een uur bezig aan dit verhaal, echt geen sinecure via de iPhone, maar aangezien ik Auckland wel gezien heb en het voor de rest vrij saai is hier neem in hier graag de tijd voor!
Vannacht komt Camille aan, dus morgen gaan we nog een beetje samen Auckland verkennen en zaterdagmorgen gaan we eindelijk vertrekken op onze roadtrip! Ik kan nu echt wel nt meer wachten!!!
Ik ga sowieso elke dag iets schrijven en zal proberen het zo vaak mogelijk op mijn blog te plaatsen! Ik verwacht in ieder geval magische verhalen en ongelofelijke foto's!
Zoals ik al zei heb in dit via mijn iPhone getypt en ben in te moe om het na te lezen, dus excuseer mij voor eventuel fouten, het is toch enkel het verhaal dat telt he ;-)
Het is eindelijk zo ver! Na bijna 4 maanden werken ga ik beginnen reizen!!!! En oh, I'm SO excited! Het is echt enorm spannend allemaal. Sydney op zich was na al die tijd wel al als 'thuis' gaan aanvoelen, dus is het tijd voor verandering, want ik heb al een 'thuis' in België hé Maandag middag neem ik het vliegtuig richting Auckland (het noordelijk eiland van Nieuw Zeeland). Ik heb daar een hostel geboekt en blijf daar tot zaterdagmorgen. Donderdag komt Camille (het meisje uit mijn vorig verhaal dat ik via internet had leren kennen) ook naar daar. Zaterdag morgen mogen we onze campervan gaan oppikken die we gehuurd hebben en vertrekken we op een enorme trip, het gaat echt een uitdaging worden om alles te zien wat we willen zien in de korte tijd die we maar hebben. We willen namelijk zowel het noordelijk als het zuidelijk eiland doen en dan nog liefst zoveel mogelijk plaatsen bezoeken. Maar we hebben ons goed voorbereid, alles dat we willen zien ligt al vast, als we ALLES gaan doen dat op ons lijstje staat wilt dat zeggen dat we op 2 weken 4000 km moeten rijden. Op dit moment hebben we er goede moed in, maar als we merken dat het toch niet zo eenvoudig blijkt te zijn zullen er een paar dingen zijn die we overslaan. Camille is een zware 'Lord of the Rings'-fan en aangezien ik daar nog geen enkele film van had gezien had ze me opgedragen om toch minstens 1 film te bekijken zodat ik een beeld had van wat er mij te wachten staat in Nieuw Zeeland en ondanks het feit dat die film mij absoluut niet lag heb ik nu inderdaad wel een heel goed beeld van wat er op ons af gaat komen! Dit gaat echt één van de mooiste reizen van mijn leven worden, mss wel de mooiste, het zal uiteraard ook een beetje van het weer afhangen, maar op dit moment voorspellen ze redelijk goed weer daar, dus duimen maar! Als we terugkomen eind februari heb ik nog een weekje in Sydney, waarschijnlijk nog een beetje proberen werken, want Nieuw Zeeland was eigenlijk niet binnen mijn budget gerekend, en op 1 maart start dan onze grote roadtrip door Oz. Ook deze reis hebben we zo goed als helemaal uitgestippeld en hier hebben we uiteraard wat meer tijd genomen om alles te zien. We gaan ongeveer 12000km doen in 2 maand tijd. Als we in Sydney vertrekken zijn we met 4, Marco (mijn collega), Camille (van Nieuw Zeeland) en Raphaelle, die we via internet hebben leren kennen. Raphaelle reist echter maar mee tot in Adelaide aangezien ze de hele trip niet kan betalen. Het is dan ook wel ENORM duur! We hebben een hele leuke campervan gehuurd waar je met 3 man in kan slapen en we krijgen er nog een tent voor 2 personen bij, het zal er dus vanaf hangen wie we onderweg nog tegenkomen want hoe meer zielen, hoe meer vreugd (en hoe goedkoper het voor ons wordt ;-)). Ik ben echt heel opgetogen over heel dit avontuur. We gaan een stuk door de woestijn rijden, we gaan de outback zien, we gaan dieren tegenkomen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden, we gaan natuur zien waarvan ik alleen maar kon dromen... Het zal een ervaring voor het leven worden, maar ik ben er ook van overtuigd dat het niet evident zal zijn. Aangezien niemand van ons ooit zo'n avontuur is aangegaan, aangezien we elkaar allemaal niet echt goed kennen en aangezien we geen idee hebben van wat er ons te wachten staat verwacht ik zeker wel een aantal grote ups en downs, maar daar kunnen we alleen maar sterker van worden natuurlijk! Het kriebelt in ieder geval HEEL hard in mijn buik Ik ga tijdens beide reizen echt proberen om dagelijks iets te schrijven, want ik wil niks vergeten van alles dat ik ga meemaken. Uiteraard gaat mijn camera de komende 3 maanden zeer intensief gebruikt worden en zal ik dit graag met jullie delen!!! Ik ga het hier bij laten voor deze keer, maar jullie kunnen zeker veel nieuws verwachten de komende weken/maanden (als ik toegang heb tot internet natuurlijk, wat niet altijd vanzelfsprekend zal zijn...). Hopelijk is in België nog altijd alles zoals het was, alhoewel...
Schandalig! Ik weet het!!! Heb zo vaak willen beginnen om
iets te schrijven, maar er zijn hier altijd zoveel andere, leukere dingen te
doen dat het er niet meer van gekomen is, al meer dan een maand niet! Eerst en vooral wil ik iedereen die ik nog niet persoonlijk gehoord heb, of die niet op mijn Facebook zit een geweldig 2013 wensen. Een goede gezondheid en dat al jullie wensen mogen uitkomen!
Dus, beter laat dan nooit, en hier zijn we weer. 21
december overleefd, mijn 30e verjaardag ook, 3 maand hier, weeral
een paar keer verhuisd, waar zal ik beginnen?!?
Na 2 weken in Cogee Beach kreeg ik van Ivan en Heidi, (het
Belgisch koppel dat hier woont en waar ik het al vaker over gehad heb), te horen
dat ik hun huis mocht lenen zolang zij in België waren om de feestdagen te
vieren. Dat klonk als muziek in de oren aangezien het toch niet zo
vanzelfsprekend bleek te zijn om een kamer te delen met een collega die je
amper kent. Voor mij was het echt niet aangenaam en ik had me dan ook al
ettelijke keren aan hem geïrriteerd (lag dat aan hem of aan mij, dat laat ik in
het midden), maar in ieder geval nam ik dit kerstkado maar al te graag in
ontvangst! Ik had er natuurlijk eerst met mijn collega en de andere flatmates
over gepraat en ze vonden het geen probleem, alleen maar jammer, maar ik ben er
zeker van dat dit de beste beslissing was! Dus hup, weeral mijn spullen pakken
en op naar Cremorne, een betere suburb van Sydney, net over de Harbour
Bridge, dus makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer om te gaan werken
(in dezelfde buurt als de villa waar ik in het begin verbleef). Mijn eerste
dag/avond daar was Kerstavond. Ik herinner me nog dat ik me vrij eenzaam voelde
toen. Het voelde ook helemaal niet als Kerst. Nicolas, mijn collega waar ik mee
samenwoonde, had me met zijn auto naar het huis van Ivan en Heidi gebracht en
nadien zijn we samen nog naar Balmoral Beach gereden aangezien het zo warm was.
Dus de hele middag van kerstavond hebben we liggen bakken aan het strand. s
Avonds hadden mijn flatmates in Cogee me uitgenodigd om Kerst te gaan vieren
daar, maar ik had daar geen zin in, wilde gewoon alleen zijn.. En dus heb ik
Kerstavond alleen voor de TV en laptop doorgebracht, gelukkig waren er een
aantal leuke gesprekjes bij die avond, waaronder met mijn oudjes en met
Kristel, waardoor het al bij al nog een leuke avond werd.
Kerstdag hier was afschuwelijk! Qua weer dan toch, de HELE
dag geregend, maar dat vond ik helemaal niet erg, want ik moest werken, dus dat
kwam goed uit!
Dan kwam natuurlijk mijn 30e verjaardag in zicht.
Op zich had ik daar tot dan toe geen problemen mee, het begon pas de dag ervoor
een beetje te knagen. Ik ben die avond naar Manly gegaan met een collega en een
paar vrienden. Eigenlijk wou ik gewoon alleen thuis blijven, maar ben toch blij
dat ik gegaan ben. Hoe dichter het bij middernacht kwam hoe meer het begon te
kriebelen Nee, ik wil niet! Oh shit, wat doe ik hier eigenlijk! 30 al?!? Er
kwam van alles in me op, uiteindelijk werd het gewoon middernacht, zoals het elke
dag doet en gebeurde er niks speciaals Er werd gekust en gefeliciteerd, er
werd wat gedanst en gedronken, en toen was ik 30 Het feestje volgt zeker nog
als ik terug in België ben, want ondanks alles voelde het niet echt als een
verjaardag, er ontbraken een aantal mensen! ;-)
Uiteraard volgde Nieuwjaar heel snel en dat was een hele
ervaring! We hadden een event in het restaurant, dus ik moest werken. Er waren
een 50tal gasten die een degustatiemenu kregen. Ze moesten 500 dollar betalen voor de avond,
maar ze kregen buiten dat menu ook wel de kans om het vuurwerk vanaf de eerste
rij te zien op een privé grasveld aan het water. Dat klinkt mss raar, maar je
moet je voorstellen dat er RIJEN mensen te wachten stonden de avond voordien om
toch maar een goed plekje te vinden om het vuurwerk te zien en 31 december was
het hier SNIKHEET, dus die mensen hebben de hele dag in de hitte staan wachten,
waarschijnlijk niet veel geslapen op straat en dat allemaal om een glimp van
het vuurwerk op te vangen. Zowel onze gasten, als wijzelf waren dus echt wel
bevoorrecht om het vuurwerk vanaf de eerste rij te kunnen zien. Om 9pm was er
het eerste vuurwerk en werden de gasten naar het grasveld gebracht waar ze
champagne en oesters kregen. Ik was de gelukkige die de bar op het grasveld
mocht doen, waardoor ik dus als enige van al mijn collegas het vuurwerk om 9pm
gezien heb. Sprakeloos, zo mooi, en dat was nog maar een voorproefje werd me
verteld! Na dit vuurwerk allemaal terug naar binnen en verder met het menu.
Rond 10:30pm kwamen ze mij vragen of ik terug naar het grasveld wou gaan omdat
er iemand bij de bar moest blijven. Lang moest ik daar natuurlijk niet over
nadenken, wat een easy job. Gewoon daar zijn Niks meer! Ik dus terug naar
het grasveld, en al gauw werd ik vergezeld door 2 rangers die in de Gardens
werken en elke dag koffie komen drinken in de coffeeshop. Ik ken die mannen dus
best wel goed intussen. Samen met hen heb ik dan een paar pintjes gedronken
daar en gewacht tot om 11:50 de gasten terugkwamen. De makkelijkste job ooit,
maar mij hoor je niet klagen ;-) Om 12am mochten we dan van onze baas allemaal
een glas drinken en van het vuurwerk genieten, en het was inderdaad genieten!
Man man man Wat een ervaring! Zo blij dat ik dit heb mogen meemaken, van op de
eerste rij en goed betaald. Wat een luxe! Het was echt indrukwekkend, en het
was niet alleen de Harbour Bridge, het kwam van overal, ik had ogen te kort. Na
het vuurwerk hebben we dan nog een uurtje gewerkt, beetje opruimen enzo, en
opeens trok onze baas iedereen op de dansvloer. Veel gewerkt is er dus na
middernacht niet meer. Het was in ieder geval een heel leuke avond/nacht, een
speciale ervaring.
Op 6 januari kwamen Ivan en Heidi terug waardoor ik op zoek
moest naar een nieuwe verblijfplaats. Dit bleek niet zo eenvoudig, want alle
hostels zaten vol en waren ENORM duur, aangezien het zo kort na nieuwjaar was
en omdat het hartje zomer is natuurlijk. Gelukkig was er een collega die me een
kamer aanbood voor een aantal nachten in Manly, weeral geluk! Ik heb enorm van
Manly genoten, het is zon mooie plaats. s Morgens een half uurtje op de Ferry
voor ik op mijn werk was, wat een zaligheid, een mens zou voor minder graag
naar zijn werk gaan J
Intussen zit ik in Lane Cove en ben ik catsitter op 2 katten,
Thila en Samson. Het koppel van dit huis is 2 weken op reis en zocht iemand om
op hun katten te letten, dat kwam natuurlijk goed uit. Het is hier heerlijk, ze
wonen vlak langs een National Park, het is hier heerlijk rustig en ik geniet
dan ook van de rust (of probeer, want das niet altijd makkelijk voor mij ;-)).
Vorige week ben ik naar het Royal National Park geweest,
prachtig, maar het was ZO mistig die dag, dat ik gewoon geen enkele foto heb
kunnen trekken, echt jammer! Verder ben ik vaak lekker gaan uiteten, BBQ gedaan,
iets gaan drinken en wat mensen leren kennen, maar niks spectaculairs ;-)
Uiteraard heb ik niet stilgezeten als het op reizen
aankomt. Samen met Marco, een collega hadden we beslist een roadtrip te doen,
maar waarom niet nog mensen zoeken om mee te reizen en te delen in de kosten? Goed
idee! Zo gezegd, zo gedaan een advertentie geplaatst en natuurlijk VEEL reacties!
2 Franse meisjes kwamen al onmiddellijk in aanmerking, Camille en Raphaelle.
We zijn iets gaan drinken met hen en dat klikte meteen, goed nieuws dus!
Intussen is het nog niet zeker of we met 3 gaan of met 4, want één van hen
heeft mss niet genoeg spaargeld om mee te gaan, maar dat zien we dan wel. We
willen een trip maken van hier naar Melbourne, Great Ocean Road naar Adelaide,
vandaar naar Alice Springs en Uluru, van daaruit naar Cairns en dan de East
Coast terug naar Sydney. Kijk maar eens op Google maps, dat beslaat een vrij
groot deel van Oz. We rekenen op 2 maand om deze trip te doen en zijn nu op
zoek naar een camper van. Vanavond komen we samen om voor het eerst de reis
voor te bereiden, HEEL spannend allemaal! We hebben allemaal nog nooit zoiets
ondernomen, dus het wordt een avontuur, maar ik kijk er wel ENORM naar uit. Ik
heb hier nu 3 maand gewerkt, nu wordt het tijd voor ontspanning en om de centen
op te maken J
We willen rond 1 maart vertrekken. Meer hierover de volgende keer natuurlijk!
Camille reist van 7 tot 21 februari ook nog naar Nieuw
Zeeland en was op zoek naar een reispartner en daar ben ik nu dus heel hard
over aant nadenken en ik ben al voor 90% zeker dat ik meega. Weeral een once
in a lifetime experience die ik niet mag afslaan eigenlijk. Maar ook daarover
meer de volgende keer, want mijn beslissing ligt nog niet vast.
Ik denk dat jullie nu wel weer een beetje meer op de hoogte
zijn van mijn leventje hier. Uiteraard zijn er in die maand dat ik niks heb
geplaatst 1001 emoties door mijn lijf gegaan. Kerst en Nieuw waren vrij
emotioneel. Het lijkt net of ik geen feestdagen gehad heb, ik heb ze in ieder
geval niet gevoeld.. Kerst in de zomer, dat kan toch niet?!? Echt raar!
Nieuwjaar was dan weer een hoogtepunt, een herinnering voor het leven. Met dat
verhuizen altijd merk ik ook wel dat ik het er steeds moeilijker mee heb. Ik
leef echt uit mijn rugzak, van hot naar her, en soms mis ik wel een beetje
stabiliteit.. Deze week was ik 3 maand hier en ik besefte echt wel dat ik hier
helemaal alleen aan de andere kant van de wereld zit. Wat zou ik graag mijn
oudjes nog eens vastpakken of mijn zussen of vriendjes Maar dat gaat nu
eenmaal niet, en wat ik hier meemaak is zon geweldige ervaring dat ik het voor
niets of niemand zou willen opgeven, ik ben ook zo gelukkig dat ik de gok
gewaagd heb, maar dat neemt niet weg dat het soms wel eens moeilijk is
natuurlijk! Vooral het alleen zijn is een test, want ookal ben ik bijna nooit echt
alleen, het voelt wel vaak zo omdat de contacten allemaal zeer oppervlakkig
zijn
Ahja, verder nog 2 hittegolven meegemaakt hier. Vorige week
wat het 43 graden en dat was de warmste dag ooit, ik moest gelukkig niet
werken, dus ben ik met Nicolas naar Palm Beach gegaan (je weet wel, het Home
& Away strand ;-)), maar dat was absoluut niet aangenaam. Je kon gewoon
NIET op het zand lopen en je kon geen minuut op je handdoek blijven liggen, het
was TE warm. Ik kreeg geen lucht, had geen energie en zelfs de zee bracht geen
afkoeling Die nacht heb ik dan ook in een hotel met airco geslapen dat mijn collega
heel goedkoop kon boeken aangezien hij de manager daar kent. Decadent, maar zeker
geen overbodige luxe! Middernacht was het nog altijd 36 graden
2 dagen geleden was het hier dan 46 graden, NOG erger, en ik
moest werken Ik kwam niet vooruit. Zelfs als ik stilstond zweette ik op
plaatsen waar ik nog nooit gezweet had denk ik ;-) Echt afzien! Maar in de late
namiddag begon het heel hard te waaien en kwam er wat regen die voor afkoeling
zorgde. Niet veel, maar toch een graad of 15 minder, waardoor het wat dragelijk
was allemaal!
Ik hoorde dat het in België sneeuwt Heeft ook zn charmes hé
;-) Maar geef mij nu toch maar dit weer voor een jaartje, wat heerlijk dat ik
gewoon een winter kan overslaan!
Ik ga eens kijken hoe het met de katten is en alles
klaarzetten voor mijn reisgenoten om aan een hopelijk constructieve avond te
kunnen beginnen!
Ik ga echt proberen om jullie vaker op de hoogte te houden,
maar als we aan ons avontuur gaan beginnen heb ik natuurlijk veel meer
interessante dingen te vertellen en hou ik jullie zeker op de hoogte!
Het ga jullie allemaal goed, mij gaat het hier nog altijd
heel goed! Iedereen die mij een kaartje heeft gestuurd nog HEEL ERG bedankt!
Dat was echt super!!!!!!!
Ja, het 'grote' nieuws van vorige keer is dus doorgegaan. Ik huur sinds gisteren een kamer in een appartement in Cogee beach, echt een heel mooi strand! Ergens tussen mijn allereerste foto's staan er een aantal foto's van Cogee, toen ik de wandeling van Bondi naar Cogee heb gemaakt, maar er zullen er zeker nog meer volgen!! Vandaag was het regenachtig dus heb ik geen tijd gemaakt om er te gaan maken ;-) We wonen in een appartement met 3 kamers. Een collega van mij woont hier eigenlijk, maar zij kon 6 weken gaan inwonen bij vrienden, gratis, en ze wou wat geld sparen, dus heb ik nu haar kamer, samen met mijn collega Nicolas, over wie ik het al wel gehad heb. En ja, GEWOON een vriend, GEWOON een collega, niks meer! Ik slaap in het bed, en hij op een matras, zoals het hoort We wonen op 300 meter van het strand en hebben alles in de buurt, bushaltes, supermarkt, bakker, slager, alles wat je maar wilt, ideaal dus. Aangezien ik zeker nog 6 weken wil werken hier, is dit voor mij ook wel interessant om wat extra geld te kunnen sparen om mijn reis mee te betalen. Verder werd ik vandaag nog maar eens verrast door het feit dat 'het universum' mij echt wel ZEER gunstig gezind is. Ik wist dat natuurlijk al langer, want mijn leven is zo mooi, zo makkelijk, zo geweldig... Dat kan geen toeval zijn! Paul Kalkbrenner, een bekende Duitse DJ waar ik een ENORME fan van ben, komt zaterdag naar Sydney, ik heb hem vorige jaar in Frankrijk al eens gezien. Het feit dat hij naar Sydney komt was voor mij al geweldig, maar ik twijfelde nog om te gaan, ten eerste omdat ik alleen zou gaan, en ten tweede omdat de tickets uiteraard veel kosten en ik normaal moet werken, dus ik verlies het geld van de tickets, en ik verlies een avond werken... Vorige week had ik mee gedaan aan een wedstrijd om tickets te winnen... en vandaag kreeg ik een mail dat ik 2 tickets gewonnen heb Soms vraag ik me af waar ik dat allemaal aan verdien, my life is SO blessed! Echt amazing, soms voel ik me zelfs schuldig, omdat ik weet dat er mensen zijn die ik heel graag zie en die het heel moeilijk hebben op dit moment, maar ik probeer ervan te genieten en alles mee te pikken wat ik kan natuurlijk.. Voor de rest niet meer veel nieuws, het is hier gewoon geweldig, hoe langer ik hier ben.. Hoe minder zin ik heb om terug naar België te komen, maar dat is natuurlijk niet mogelijk (alhoewel ) We zullen wel zien, ik heb hier nog heel wat tijd te gaan, en kijk echt uit naar die tijd, de zomer gaat nu echt wel beginnen en dat is voelbaar, heerlijk weer! Lekker warm, al regent het af en toe... Ik laat gewoon alles op mij afkomen en probeer te genieten en te leren van elke nieuwe ervaring... Dit is echt wel een levensles voor mij, ik maak hier zoveel mee, krijg hier zoveel indrukken, word zo vaak getest en uiteraard ook verwent! In ieder geval, ik geniet van het leven en da's heerlijk. Uiteraard zijn er een aantal mensen die ik mis en zijn er heel veel mensen waar ik heel vaak aan denk, maar dit land maakt alles goed, to me, this is paradise and I'm lovin' it!
Ik ga het hierbij laten, zal proberen om zo snel mogelijk wat foto's te maken van de omgeving en van het appartement zodat jullie weer op de hoogte zijn! En voor de mensen die niet op mijn Facebook zitten: Katrijn Beckers 15/186 Cogee Bay Road Cogee NSW 2034 Sydney Australia
Dit is mijn adres, dus jullie hebben geen excuus om me geen Kerst- of verjaardagkaart te sturen!! 29 december word ik namelijk 30 jaar
Hopelijk is alles goed met jullie allemaal daar! Geniet van de sneeuw, ik geniet van de hitte
Sheila's news
Dit gaat echt één van de mooiste reizen van mijn leven worden, mss wel de mooiste, het zal uiteraard ook een beetje van het weer afhangen, maar op dit moment voorspellen ze redelijk goed weer daar, dus duimen maar! Als we terugkomen eind februari heb ik nog een weekje in Sydney, waarschijnlijk nog een beetje proberen werken, want Nieuw Zeeland was eigenlijk niet binnen mijn budget gerekend, en op 1 maart start dan onze grote roadtrip door Oz. Ook deze reis hebben we zo goed als helemaal uitgestippeld en hier hebben we uiteraard wat meer tijd genomen om alles te zien. We gaan ongeveer 12000km doen in 2 maand tijd. Als we in Sydney vertrekken zijn we met 4, Marco (mijn collega), Camille (van Nieuw Zeeland) en Raphaelle, die we via internet hebben leren kennen. Raphaelle reist echter maar mee tot in Adelaide aangezien ze de hele trip niet kan betalen. Het is dan ook wel ENORM duur! We hebben een hele leuke campervan gehuurd waar je met 3 man in kan slapen en we krijgen er nog een tent voor 2 personen bij, het zal er dus vanaf hangen wie we onderweg nog tegenkomen want hoe meer zielen, hoe meer vreugd (en hoe goedkoper het voor ons wordt ;-)). Ik ben echt heel opgetogen over heel dit avontuur. We gaan een stuk door de woestijn rijden, we gaan de outback zien, we gaan dieren tegenkomen waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden, we gaan natuur zien waarvan ik alleen maar kon dromen... Het zal een ervaring voor het leven worden, maar ik ben er ook van overtuigd dat het niet evident zal zijn. Aangezien niemand van ons ooit zo'n avontuur is aangegaan, aangezien we elkaar allemaal niet echt goed kennen en aangezien we geen idee hebben van wat er ons te wachten staat verwacht ik zeker wel een aantal grote ups en downs, maar daar kunnen we alleen maar sterker van worden natuurlijk! Het kriebelt in ieder geval HEEL hard in mijn buik 
Soms vraag ik me af waar ik dat allemaal aan verdien, my life is SO blessed! Echt amazing, soms voel ik me zelfs schuldig, omdat ik weet dat er mensen zijn die ik heel graag zie en die het heel moeilijk hebben op dit moment, maar ik probeer ervan te genieten en alles mee te pikken wat ik kan natuurlijk.. 
) We zullen wel zien, ik heb hier nog heel wat tijd te gaan, en kijk echt uit naar die tijd, de zomer gaat nu echt wel beginnen en dat is voelbaar, heerlijk weer! Lekker warm, al regent het af en toe...
