hallo wij zijn Nele en Florence! Welkom welkom welkom! snuffel maar even rond!
Nele en Florence in Zoeloeland
04-05-2010
It's teaching time!
En hopla daar gingen we weer! Na onze goed gevulde vakantie zaten we weer vol energie om de schoolpoorten van Bangani High school te betreden.
We werden voor het eerst opgehaald door de sympathieke leerkracht Pakamani in zijn blauw sportkarretje. Vanaf dan zouden we elke dag ons vast tripje hebben heen en terug met dit sympathieke gezelschap. De man heeft zo de gewoonte om elke dag te vragen hoe koud het is en deze vraag te beëindigen met een welgemeende, hèhèhèhè. Een geitje zou nog jaloers kunnen worden! Het autootje kraakte en piepte bij elke bobbel, maar uiteindelijk slaagden we er dan toch in de school te bereiken. Florence hoopte om haren Calvijn voor de eerste keer te zien lesgeven. Eerst maar een schietgebedje dat hij kwam opdagen, want dat was natuurlijk de hamvraag van die dag!! Gelukkig was die van de partij! Na veel smeken kon Florence haar leerkracht eindelijk meekregen om werkelijk zijn lessen te starten. What a Lucky day! Nele daarentegen mocht die dag meteen al haar showtje opvoeren en was er helemaal klaar voor! Mr. Zulu bleek het echter veel te druk te hebben met andere dingen (god weet wat) dan haar lessen bij te wonen. Uiterst vreemd als je weet dat hij daar normaal zelf zou moeten staan . Maar ach, ze kon die kleine leeuwenwelpjes wel temmen. Die dag kregen we ook in deze school ook een tweede Zoeloenaam. Florence werd omgedoopt tot Zandile, Nele kreeg de zeer logische naam Zanele. Spongi en Tandi klonk ons beter in de oren, maar intussen zijn we al gewoon aan onze nieuwe namen!!
Laat ons zeggen dat we deze school soms een brokje chaotisch kunnen noemen wat zeg je een brokje? Zeg maar gerust een flinke brok! Niets loopt er eigenlijk van een leien dakje. Na de pauze rinkelt de bel niet waardoor alle leerlingen rustig blijven rondlummelen en puberen in het gras of op de koer. Aan je les beginnen is onmogelijk aangezien er helemaal geen toeschouwers zijn in je les. Volgende conversaties waren dan ook geen uitzondering!
Zanele and Zandile: Waarom rinkelt de bel niet?
Leerkracht: De pauze is verlengd.
Zanele and Zandile: Maar ik moet nu les geven
Leerkracht: Ah, je had beter voor de pauze les gegeven
Zanele and Zandile: Maar dan heb ik geen uren voor dat vak in die klassen, ik moet enkel na de pauze lesgeven!
Leerkacht: Maakt niet uit, je had beter de uren van andere leerkrachten gestolen, want nu kan je geen lesgeven omdat de pauze uitloopt.
=> Zanele and Zandile met een mond vol tanden en een gezicht vol verbazing.
Resultaat: Wanneer een les niet doorgaat door meetings,geen belsignaal, leerkrachten die je eigen uren afpakken kan je eigenlijk gewoon hetzelfde doen: je steelt simpelweg de uren voor de pauze van andere leerkrachten. Het lijkt soms wel een kat-en-muis-spelletje!!
In begin namen we soms inderdaad uren van andere leerkrachten in, omdat er toch geen les werd gegeven, maar na een paar dagen beseften we dat dit niet hielp. Vanaf dan begon onze actie: leerkrachten blijf in je klas!. We probeerden met zo veel mogelijk leerkrachten te praten over lesgeven op hun voorziene uren. Maar of het iets zal uithalen? Het spreekwoord: het ene oor er in en het andere oor er uit, is hier vaak van toepassing.
Sinds kort kunnen de leerlingen ook warm eten op school, en als leerkracht moesten we dan natuurlijk ook het goede voorbeeld tonen! Het menu voor een volledige week bestaat uit rijst, bonen of pap (witte substantie: bloem en water) met een daar bijhorend sausje. Vooral de bonen zijn zeer populair en worden dan ook zeer veel klaar gemaakt. Pech voor Florence want die krijgt amper 10 witte bonen binnen. Nele daarentegen is wel te vinden voor deze plaatselijke delicatessen en eet dan ook flink haar bordje leeg. Wat zegt het gezegde ook alweer? Les goûts et les couleur, on ne se discute pas!
Ken je nog onze Zuid-Afrikaanse vrienden? Den Michiel en den Albert? Na drie maanden samen op te trekken, is het ons een beetje beginnen opvallen dat onze vrienden steeds ultra toffe supercoole voorstellen doen om ons ergens mee naar toe te nemen, maar het steeds op iets anders uitdraait! Ze kunnen hun tripjes zo goed verkopen dat we precies een ander beeld krijgen dan hetgene wat ons werkelijk te wachten staat. Zijn we dan zo naïef? Maak zelf maar je besluit:
- Zij: We nemen je mee uit zodat je onze vriende
n kan leren kennen.
- Wij: partyyyyyyy!!!!
- Resultaat: om 18u kwamen we aan op een familiefeest, om 22u was het ten einde!
- Zij: We komen jullie oppikken om inkopen te doen in Bergville
- Wij: yeeeees, eindelijk niet superlang wachten op taxibusjes en niet tjoolen met een overvolle trolley! Hip hoi!
- Resultaat: Florence en Nele die zon uur en een half tevergeefs staan te wachten.. de boys hadden zich overslapen
- Zij: We nemen je opnieuw uit om je 21 verjaardag in stijl te vieren!
- Wij: eindelijk een echte Partyyyyyyyyyyyyy en geen familiefeest!
- Resultaat: we kwamen in een club terecht waar er alles samen zon 10 mensen waren. Van een party gesproken!
- Zij: We nemen je mee naar ons huis waar we samen kunnen braaien en een filmpje kunnen kijken
- Wij: Hmmm BBQ met patatjes met look en superveel groentjes en sausjes, daarna lekker uitblussen en een filmpje zien
- Resultaat: BBQ bestond enkel uit vlees en helaas was het al te laat om een film te kijken vertelden ze ons (23u30)
- Zij: We nemen jullie mee naar Pretoria om de blanke cultuur te leren kennen
- Wij: Whoehoe! Een guided tour met superveel info want het is hun geschiedenis! We zullen waarschijnlijk ook toffe cafeetjes doen, lekker niet toeristisch
- Resultaat: we zagen één monument (Voortrekkers monument) met mooie prenten op de muren die de volledige oorlog tussen zwart en blank toonde helaas wisten ze ons enkel te vertellen: hier zie je dus een slag tussen blanken en zwarten.
- Zij: We nemen jullie mee naar een feestje in Pretoria
- Wij:Yes, eindelijk een feestje in een echte stad!
- Resultaat: opnieuw kwamen we terecht op een familiefeest die een BBQ hield.
- Zij : We nemen jullie mee naar een reservaat waar je echte leeuwen en luipaarden kan zien in het wild en waar je zelfs de welpjes kan aaien.
- Wij : woehoe, we zullen de big five toch in het wild te zien krijgen, das iets anders dan een zoo!!
- Resultaat : we kregen leeuwen te zien die hun volledige leven opgesloten zaten in een klein kotje en nu een goede thuis hadden gevonden in een park waar elke leeuw op zoveel hectare grond zijn ding kon doen. Ze voederen de leeuwen om de 2 dagen Een beetje een Zoo-gevoel niet?
Begrijp ons niet verkeerd, het zijn echte schatjes, maar zoals je kan lezen zit er steeds een adertje onder het gras!!
Ondertussen tikken de uren verder en het einde komt in zicht... We durven we wel eens een Amarulla flesje te kraken en dan daarna lekker staan dansen in de keuken.
Tot later voor de laatste update.!
