Het laatste jaartje dat ik deze kinderen als 'mijn zedenleerkindjes' kan noemen.
Ik heb hen meegemaakt in blije, verdrietige, boze, ontgoochelde, verliefde,... momenten.
En dan nu in hun puberteit. De leerlingen worden onzeker, gaan meer twijfelen aan zichzelf. Ze zijn op zoek naar een identiteit.
In hun laatste jaartje zedenleer van de lagere school hebben we het uitgebreid hierover.
In het begin van het jaar maakten de kinderen een 'ik-doos'.
Doorheen het hele schooljaar gaan we werken rond die ik-doos.
Om te beginnen maakten de leerlingen een selfie om in de doos de stoppen. Aan de achterkant schreven ze hun goede eigenschappen.
Nu zijn we bezig met deel 2 rond dit thema.
We hebben het over belangrijke momenten in hun leven om op terug te blikken.
Er gebeuren veel dingen in een mensenleven. Leuke momenten, triestige momenten. Momenten om nooit te vergeten, momenten die je zo vlug mogelijk wil vergeten.
Jij bent de locomotief, de trekker van je leven. Je neemt bagage mee, goede en minder goede momenten. Dit maakt deel uit van de hele trein, van wie je bent.
De leerlingen maakten hun levenstrein met wagonnetjes vol goede en minder goede momenten.
Als je trein in je leven ontspoort door een slecht moment, ben jij de locomotief om je leven terug op het juiste spoor te brengen. Dat is niet altijd gemakkelijk, daarvoor hebben we ook de steun van belangrijke mensen (familie en vrienden) die ook mee reizen met onze trein.
Op de foto's zie je de trein van de leerlingen. Die trein stopten ze ook in hun ik-doos.
In dit thema hebben we het ook nog over 'worden wie je wil zijn', 'hoe zie je jezelf?', 'plannen voor de toekomst' waar we onze eigen checklist gaan maken en 'positief in het leven staan'.
