Met het 4de leerjaar hebben we het gehad over de opwarming van de aarde.
We hebben geluisterd naar het luisterverhaal: 'De groene ijsbeer'. Dit gaat over ijsberen die moeten verhuizen van de noordpool naar de zuidpool, omdat het ijs aan het smelten is door de opwarming van de aarde. De wolven helpen hen met de verhuis, maar dat verloopt toch allemaal niet zo vlotjes. Een spannend, leuk en grappig verhaal!
We hebben ook een strip gelezen over Nina, een meisje uit Indonesië. Haar dorp wordt dikwijls overstroomd en het weer doet heel raar daar. Onlangs kwam een mevrouw hen helpen en die legde uit dat dit een gevolg is van de opwarming van de aarde. Omdat wij allemaal teveel CO2 verbruiken, raakt het weer in de war en dan gebeuren er zo'n dingen. De mevrouw legde ook uit vanwaar die CO2 allemaal komt. Nu zorgen de mensen in het dorp van Nina beter voor de natuur en koken ze met koeienmest om minder CO2 uit te stoten. Maar het probleem kan enkel stoppen als alle mensen ook minder CO2 uitstoten.
Wij hebben in de klas oplossingen gezocht hoe wij minder CO2 kunnen uitstoten : meer met de fiets gaan, minder tv kijken, minder op de computer spelen, minder lang douchen, spullen niet zo snel weggooien als je ze nog kan gebruiken,...
We hebben ook een oefening moeten doen : de wensdroom.
Met hun ogen dicht las ik een tekst voor. De leerlingen moesten dromen en fantaseren over hoe zij denken dat de wereld er zal uitzien over 30 jaar als je weet dat iedereen van nu tot dan goed voor de natuur heeft gezorgd.
Dit zijn de resultaten van hun wensdromen : Siel heeft een voor en na tekening gemaakt. De ene kant is een speelplein vol met afval, weinig natuur en weinig dieren. De andere kant is 30 jaar later, met veel natuur, geen afval en veel dieren. Khamzat heeft een tekening gemaakt met huizen vol zonnepanelen en ook de auto's rijden op zonne-energie. Yaron heeft iets helemaal nieuws uitgevonden : extron. Dat is goed voor de natuur, want het stoot geen CO2 uit.
Benzinepompen worden veranderd door extronvullers en de auto's worden extronverwerkers. Iedere extronverwerker heeft op zijn dak ook een grote luchtverfrisser. Dat zorgt ervoor dat de lucht extra wordt gezuiverd. In Frauke haar wensdroom zien we heel veel kleuren! Kleurrijke huizen en kleurrijke wegen en veel natuur, dat is haar droom. De auto's hebben ook speciale wielen met knopjes. Je moet enkel op een knopje drukken en de wielen beginnen vanzelf te draaien. Dat zorgt voor minder vervuiling.
Op het einde van het thema speelden we nog 'het kleine voeten spel'. Een leuk spel met tips om beter voor de natuur te zorgen. De winnaar was degene met de minste voetstappen, met de kleinste ecologische voetafdruk.
Ik hoop dat iedereen deze tips ook zelf probeert vol te houden zodat de wensdromen van de leerlingen ook echt kunnen uitkomen !
Met het 3de leerjaar heb ik het boekje van Eefje Donkerblauw voorgelezen.
Eefje Donkerblauw houdt erg veel van donkerblauw. Ze heeft allemaal donkerblauwe spullen in haar donkerblauw kasteel.
Ook gekke spullen zoals een donkerblauwe goudvis die opera kan zingen!
Op een dag ontmoet ze koning Goudgeel. Ze vindt hem best wel aardig en leuk, maar ze weet niet of ze ooit van geel zal kunnen houden.
Daarna oefent ze om van geel te houden.
En het lukt, want al snel krijgen ze kindjes en kleinkindjes en achterkleinkindjes en achterachterkleinkinderen in allemaal verschillende kleuren. De kleuren van de regenboog.
Voor de grote fans van Eefje Donkerblauw : op deze website kan je spelletjes spelen van Eefje Donkerblauw:
Met het eerste leerjaar hebben we een keigek verhaal gehoord over Knubbe.
Knubbe had een luchtballon gemaakt met zijn beste vriendin Froezel. Samen gingen ze op reis naar verre landen, maar plots KNAL ...
De luchtballon ging kapot! De vriendjes vielen op de grond, en kwamen terecht in Gekkebekkendorp. Daar wonen beren met lange olifantenslurfen, met 4 ogen, met een heel groot hoofd en zelfs een beer met vleugels! Die beer bracht Knubbe en Froezel terug naar huis.
Ze waren in het begin wel best bang van die beren, omdat die er zo anders dan hen uitzagen. Maar eenmaal ze hen beter leerden kennen, werden ze nog vriendjes ook.
Daarna hebben wij ook het Gekkebekkenspel gespeeld. Dat is een soort ganzenbordspel, maar dan met allemaal gekke opdrachten.
Op het einde van het spel zagen we er allemaal supergek uit!
De leerlingen waren enorm enthousiast. De stoere meisjes Maaika en Zenna wilden supergraag zo terug naar de klas gaan, en naar huis. Maar Timour vond dat toch niet zo oké. Hij was bang dat de kinderen hem zouden uitlachen omdat hij er zo 'anders' uitziet.
En zo kwamen we tot de conclusie dat je eigenlijk niemand moet uitlachen omdat die er een beetje anders dan onszelf uitzien.
