Dagboek van onze reizen, uitstappen,wandelingen.. Diario de nuestros viajes, excursiones, caminatas,..
01-04-2012
de 1ste april van 2012
Error error ! We aten gisteren geen coton pie maar COTTAGE pie !!!
Planning vandaag is een 3 uur durende boottocht tot de monding van de Tyne.
Gisterenavond nog 43 vrije plaatsen , deze morgen , aprilgrap of niet ....uitverkocht !!!
Daar gaat ons tochtje letterlijk en figuurlijk in het water !
Vermits ze enkel op zondag varen in deze periode van het jaar zal het voor een volgend bezoek aan Newcastle zijn .
Dus wordt het Belsay Castle and Gardens en Sunday lunch samen met de familie .
We worden opgehaald door Marjan en sir Justin om 10h30.
Na de heerlijke lunch gaan we door de uitgestrekte velden . Zonder koeien ofschapen in tegenstelling tot verleden jaar. We wandelen in een flauw zonnetje richting kasteel .
Justin en Oliver gewapend met een visnet , op jacht naar dikkopjes en visjes .
In de Lake (kompleet met witte zwaan) is er gevist maar zonder vangst , jammer , zal voor later zijn .
Rustig door een stukje bos en de groene velden om het zondags-auto-verkeer te vermijden , langs de achterzijde het domein binnen . Foei, we hebben dus ook niet betaald , we zijn nochtans Belgen !
We wandelen door de prachtige tuin , met met veel zeldzame en exotische planten en bomen , die normalieter pas veel later op het jaar bloeien . De tuin is zeer groot en speciaal omdat hij is aangelegd tussen de uitgehouwen rotsen van een grote rotsformatie. De uitgehouwen stukken werden gebruikt om het kasteel te bouwen. Het domein inclusief de velden en allerhande bijgebouwen is familiebezit van de Middleton family sedert 700 jaar
En.. is dit familie van Kate..?
Na de terugkeer van een deugdoende zon op het terras genoten, en nadien tesamen op TV de opgenoen camerabeelden van de afgelopen dagen bekeken.
Wat we eerder ook deden vandaag is in de tuin nader kennismaken met de chicken van de familie.
Ter info , 3 bruine en 2 witte . Geen haan.
Hier hun namen Helen is een witte met een zwarte staart, en de rest noemt Grace, Pecky, Cheecky en Martha , koddige beesten als je ze eten brengt, volgzaam ook als je ze los laat in de tuin . Maar ....oei de moestuin is niet meer veilig dan!!!
Een bezoek aan Holy Island staat op het programma morgen. Op tijd ( 8u30) vertrekken is verplicht. Waarom? Het antwoord is voor morgen.
Hebben we de goden gisteren in verzoeking gebracht toen we boften met het zomerweer ?Wie weet .
Deze morgen bij het opstaan grijze lucht en ja een half uur later serieus aan het regenen .
Oei , daar gaan we weer !
Rugzak dan maar gevuld met alles wat we mee hebben van warms + onszelf ingeduffeld als Michelin ventjes.
Tegen 10h stipt worden we opgehaald door de voltallige familie Cronk.
De regen is gestopt nu .
We rijden weerom door het betoverende landschap van Northumberland . Belgie is toch maar klein en weinig groen als je hier zo een paar dagen vertoeft merk je het duidelijke verschil .
Op weg dus voor de wandeling naar Simonside, hier en daar krijgen we een stukje blauwe lucht te zien OEF.
De wandeling staat beschreven als moderate en is plus minus 8 km lang . Uiteindelijk staat er 8.7km op de wandel-gps bij terugkomst aan de wagen.
Met serieuze jojo-bewegingen, om een klein idee te geven:
start 228m om 10u40,
naar 367m om 11u11,
398m om 11u34,
429m om 12u12,
300m om 13u,
215m om 13u36,
249m om 13u51
398m om 14u
De start begon reeds met een serieuse klim ,en er staat zo veel wind dat we dreigen uit onze klederen te waaien .
Alle sjaals, hoofdbanden en dergelijke worden uit de rugzakken gehaald en verdeeld onderweg .
Wat we niet bij hebben zijn handschoenen en Marjan weet nu duidelijk hoe koud het is , ongevoelige hand en arm als gevolg .
Het landschap , hoe dikwijls heb ik het vorig jaar niet geschreven ? is weerom betoverend , ondanks de scherpe en frisse (zeg maar koude) wind .
We klimmen en ai , moeten ook dalen en niet zomaar ......mits een kleine aarzeling toch gelukt , de kinderen hebben hier duidelijk geen problemen mee . Oliver loopt over alles heen als een geitje , moet soms afgeremd worden want dieptes en gevaar staat duidelijk nog niet in zijn woordenboek !
We lunchen op een geimproviseerde bank ( hoop stenen) en de lekkere broodjes gemaakt door Marjan mogen er zeker zijn .
Voor de kinderen begint het allemaal wat te wegen en de koude en vermoeidheid begint zich ook te laten voelen.
Na ongeveer +/- 3u40 stappen , eind in zicht , uit het kaarsje , Rick en Bert gaan de auto halen en wij slenteren er langzaam achteraan, het zonnetje is erdoor gekomen en de wind is nu wat geluwd.
Op de terugweg doen we nog het pittoreske Rothbury aan , nog wat sterkte aanschaffen voor de innerlijke mens. Rothbury is een klein stadje waar de tijd bleef stil staan , met typische winkeltjes.
Bij de thuiskomst lijkt Oliver nog genoeg energie te hebben om even een demonstratie te geven op zijn moto.
Na een lekker diner , cotton pie , glutenvrij gemaakt door Rick , is het weerom tijd om onze kamer op te zoeken en deze blog te schrijven . En opnieuw blozende wangen , vooral van de wind deze keer.
Een zalig warm bad, en weerom vroeg gaan slapen deze avond. En morgen...het weer, de planning...we hebben al een idee, weer iets anders.
Voila, het is 6 maanden geleden dat we er nog eens tussen uit trokken ( toen waren we een maand in Spanje) en sindsdien is er enorm veel veranderd in ons leven !!!!! We beslisten een totale ommezwaai te maken .
En sinds januari wonen we aan zee , in het centrum van Blankenberge.
Het stof en de stress van de verhuis zijn stilaan aan het minderen .
Tijd om te genieten van de natuur en de rest ! En onze longen te vullen met pure zuurstof.
En nu zijn we terug in Northhumberland , Newcastle up on Tyne .
Bijna een jaar terug waren we hier ook . Toen met de auto, nu met het vliegtuig.
We hebben de tijd, dus eergisteren met de trein van Blankenberge naar Zaventem , een ritje van iets meer dan 2uur. En dan een vliegreis van een halfuur (zonder het tijdsverschil van een uur weliswaar)
Verleden jaar in mei hebben we kennis gemaakt met het grillige kille Engelse weer , nu waren we er op voorzien , maar wonder boven wonder ....reeds 2 dagen ZOMERS WEER !!!
Gisteren vlug ( 4 uren) uitgebreid gaan shoppen en zomerse T shirtjes gaan aanschaffen samen met Marjan in het centrum van Newcastle..
Niets voor Bert . Die is op zijn eentje de omgeving van Newcastle gaan verkennen en vastleggen op zijn camera . Een deel van Hadrians Way nr 72 langs de Tyne rivier. Daarna West Newcastle via de Metro Radio Arena, het LIFE, het Central station, St Mary`s cathedral, Stowell street met de Blackfriars (een kleine Chinatown), langs de West Wall en The Chinese Arch gate naar het Newcastle United Footballstadion.
Toen was het tijd om een lokale pub binnen te stappen voor een frisse Fosters `paint`. Aan de ingang van Chinatown in Rosie`s bar. Een zeer British pub met onder andere een klok waarvan de wijzers in tegen-uurwijzerzin draaien..komiek..
Marjan en ik hielden het bij een koffie op een zonnig terrasje, al was het even wringen voor we er zaten , we waren namelijk niet de enigen die van het zonnetje wilden genieten
Uitgeput, s`avonds een dineetje met de voltallige familie Cronk in restaurant Fratelli`s in Ponteland. En vroeg in bed in ons hotel de premier Inn, vlakbij Newcastle airport.
Vandaag met ons 2tje met de metro, vVanaf het eindsstation in Newcastle airport, naar de kust geweest, poepsimpel hoor want het metronet is hier niet zo uitgebreid. We hebben er een zalige dag beleefd. Blauwe hemel, warme temperaturen en een rode huid als gevolg `s avonds.
Met de metro naar Tynemouth, een leuk brits badstadje, met een winkelarcade in de kerk. Nooit gezien, maar zeeer leuk.
Ook een toffe Priory maar die is nu gesloten.
Te voet, langs het wandelpad en het zandstrand aan de zeekust. Typische britse huizenrijen langs elke baai. Tot in Cullercoats, en daarna tot in Whitley bay. Zo` n 8km.
Hoge tijd voor een fris pintje in Berkeley Tavern in Whitley, niet op het terras , maar binnen in de barlounge..
Ondertussen was het reeds 16u, dus 6u na ons vertrek uit het hotel , en we trokken op zoek naar het dichtstbijzijnde metrostation. Een vriendelijke man in het touristcenter toonde ons de weg.
Overstap in het metrostation `Monument` en na een uurtje waren we terug in de airport-terminal. Te voet naar `The Batger` een pub in Ponteland, voor een aperitief op het zonnige terras, en een lichte maaltijd binnenin. Veel volk, maar ja het is vrijdagavond.
Vanavond vlug in bed want morgen staat er weer een dagje Hadrians Wall op het programma, samen met de familie .
Ja , het is de laatste dag , en om het helemaal in de sfeer te geraken staan we op en ....is er geen zon ! En geloof het of niet , iets later begint het te regenen , en nog erger ...dat blijft zo tot 16h ! Dus een afsluit om U tegen te zeggen .
Niet getreurd, we moeten toch inpakken .
De beloofde strandfoto is er dus 1 in mineur, in de avondspits.
Een plaatselijke shop had er niets beter op gevonden dan hun koe aan de voordeur een paraplu te geven , vonden we leuk om eventjes op de foto te zetten .
Onze auto Torro, fiere bezitter van een zilveren stier op zijn poep, staat geladen in de garage , behalve nog enkele zaken , klaar voor de terugrit.
Morgen rijden we tot Girona en daar zetten we dit op de blog plus het verloop van de trip. We staan niet extra vroeg op en zijn ook zinnens de rit rustig te doen , alle tijd , het is tenslotte verlof !!!!
In elk geval , naar Calpe komen we terug , hoe sneller hoe liever , maar er wachten mij eerst nog een klein jaartje werken .
30 september 2011
Ja inderdaad , we zijn op de terugweg .
Aangekomen in Girona deze namiddag. We genieten op ons gemak wat verder in de witte loungezetels op het terras van het hotel. We hebben geen goesting meer om een lokale wandeling te doen.
Onderweg en hier in Girona zijn de temperaturen opnieuw prima en geen wolkje aan de lucht .
De rit was rustig en zonder problemen. In Barcelona was het wel tijdelijk eventjes aanpassen aan de mierenhoop en de rijstijl.
Morgen nog ongeveer 60km tot de spaans/franse grens en hop naar Beaune.
Ons Belgenland komt weer wat dichterbij, in de loop van zondagnamiddag zijn we in Duffel.
Vandaag zijn we gaan wandelen naar de Faro del Albir op de Serra de Gelado. Onze auto hebben we geparkeerd voor Bert zijn vastgoed investering hier in Spanje, zie bijgevoegde foto.
In Albir aan de Playa stikt het dus van de toeristen , niet erg aangenaam vertoeven. Eens een 500m verder richting wandelpad is er gelukkig reeds een oase van stilte, bij het betreden van het Nationaal Park.
De wandeling is tot boven geasfalteerd en afgezet , ofwel met houten balken of met enorme rotsblokken, jammer genoeg met gaten ertussen , waardoor ik enkele bange , warme, zeg maar zweterige momenten heb mee gemaakt maar.... ik ben boven geraakt ditmaal ! Getuige de bijgevoegde foto.
Weerom prachtige vergezichten .
In totaal hebben we toch 12km gestapt, klinkt belachelijk weinig in onze oren maar we leven nu eenmaal als de echte Spanjaarden lento . De temperaturen nietwaar. Volgens we hier vernemen van onze trouwe bloglezer Swa , zijn in Belgie de temperaturen ook zalig, al een geluk dan zal het voor ons zondag niet te erg schrikken worden !
Tijdens de autorit de terugweg, zagen we een reddingsaktie van de lokale geelgeschilderde helikopter van de lokale Seaking. Die moest een interventie doen (wat het juist was, zagen we niet) op de flanken van de Morro de Toix. Die wandelaars in de Sierras toch he.... Tiens, we zijn daar ook eens gaan wandelen toch?
Paco, heeft een bar_taverne in Calpe, genaamd Venezia. In tegenstelling tot de naam zou kunnen laten vermoeden, is dit een echt Spaanse en geen Italiaanse bar. Dit was ons favoriet plaatsje de voorbije maand, om tussendoor even te verpozen.
Vanop het ruime terras hebben we een mooi uitzicht op de promenade (mensjes kijken) langs de Playa Levante. We kunnen de mierenhoop op het strand zien, met op de achtergrond de Penon d Ifach. Ook `s avonds geeft dit een mooi zicht, want het strand is verlicht met gele lampen.
Paco dus, dit is een echte spanjaard, evenals zijn camarero Don. Beiden zijn toffe gasten en zij spreken spaans met ons. Kunnen we zo wat bijleren.
Vermits donderdag hun sluitingsdag is, gaan we deze avond ons laatste avondmaal bij hen nuttigen. Zo rond 8u.
Voor elk een groot bord met een zeer lekkere ½ gebraden kip, een ruime sla en frietjes, met een lekkere frisse koele fles vino rosado. Voor dit alles betalen we nog geen 20Euro. Op dat gebied is Spanje dus nog wel goedkoop.
Oh ja... we trachten niet te vergeten om morgen een foto van de zonnekloppers op het strand te nemen... zodat je niet zou denken dat er in Spanje alleen maar gebergtes zijn....
Verder is het morgen ook inpakken (zal rap gebeurt zijn) want vrijdagmorgen rijden we terug, naar Gerona.
Vandaag hebben we besloten om een autorondrit te maken.
We vertrekken hier rond 10h30, richting Moraira, havenstadje.
Onderweg , op de kustweg eventjes gestopt aan bureau van toerisme voor een mappa van Benissa . In een aangrenzend zaaltje waren zo een 25 tal toeristen of inwijkelingen , wie zal het zeggen, braafjes en heel aandachtig spaanse les aan het volgen .
In Moraira, 12 KM van Calpe hebben we zowat 1h1/2 rond gewandeld, langs het haventje en kriskras door de straatjes, waarvan hierbij enkele foto`s.
Van hier rijden we richting Benitachell, binnenland, via Gata de Gorgos, vanaf hier gaan we de bergen in , soms steil , kleine wegen er naartoe.
De dorpjes zijn soms maar een paar huizen rijk en men is er dan ook door voor je het beseft.
Over Vall del Pop en Lliber naar Jalon. Het is bijna 14h ondertussen en we besluiten te picnicken en de benen wat te strekken .
Voor het bureau van toerisme zijn we net te laat , sluit om 14h. Maar buiten hangt een kaart waarop een wandeling staat van 15 km de bedding van de rvier Gorgos volgt en over meerdere dorpjes gaat . Komen zeker terug om dit te doen , maar voor ons word ze dan dubbel zo lang als we terug naar onze auto moeten.
Het lokaal van de lokale wijnboer is eveneens gesloten , reeds van 13h30. Zal voor volgend jaar zijn .
Verder over Alcalali naar Parcent over de Coll de Rates, en hoog dat het daar is ! Fotootje van mij hierbij, zoals je ziet voelde ik me nogal onwennig !
Van daar richting Tarbena, waar we op de top eveneens filmen en foto`s nemen. Onderweg probeer ik vanuit de rijdende auto ,wat te filmen . Of het een succes is hebben we nog niet bekeken . Maar het stuur over nemen zit er voor mij hier nog niet in !
Op naar Bollula en Fontes de Algar , die laatstse zijn we niet gaan bekijken . In het verleden hebben we dat gedaan en het stelt niet veel voor.
Via Callosa d`en Sarria rijden we naar Altea en zo terug op de hoofdweg naar Calpe .
Het gebergte waar we door reden noemt Serra del Ferrer
We komen aan ons appartement rond 17h. Alles samen maar .... 89km, korte rit in kilometers, lange dag met prachtige uitzichten , zalig weer , wat heeft een mens nog meer nodig ?
Eveneens een foto van een tuinzaak met beelden; ergens loopt er een levend beeld in rond (Bert) , zoeken maar !
Gisteren opnieuw een uur de flamingo`s aan het spotten geweest, er weer wat foto`s van genomen , ook hierbij gevoegd, als het maar beestjes zijn nietwaar .
Oei, is precies lang geleden dat we iets op de blog gezet hebben.
Wel om te beginnen , het heeft geregend deze nacht ! waren we er niet van wakker geworden dan zouden we het niet geweten hebben .
Nu om 10 smorgens ,is de zon er terug aan het doorkomen , alleen hier en daar een plas getuigen van de nachtelijke plensbui.
Verder is hier niet veel spectaculairs te melden.
We wandelen hier wat rond in de omtrek , kriskras door de straatjes en tussen de villa`s , en met momenten lopen we dan flink verloren en hebben we uren nodig om terug in de bewoonde wereld te raken .
We zijn ook nog eens op de Ifach-berg geweest, tot in de tunnel ditmaal, hiervan nog eens wat foto`s bijgevoegd.
In Benidorm zijn we nog niet geraakt om te gaan wandelen, volgende week misschien, de boot vaart vandaag en morgen niet waarmee we er heen en terug willen gaan.
In Belgie spookt het blijkbaar in ons huis, we hebben een mailtje hiervan gekregen van onze alerte buren , waarvoor dank.
Euvel is ondertussen opgelost !Tante en nonkel hebben de spoken ondertussen gaan verjagen !
Vandaag alweer een jarige, Jacques proficiat !!! Hopelijk heb je het SMSje ontvangen .
We besluiten vandaag eens met de bus naar Altea te gaan en daar op verkenning te gaan en een wandeling langs de zee tot in Albir Alfas del Pi te doen langs het strand.
We vertrekken hier rond de middag en gaan eerst langs de post om de kaartjes te posten , uitleggen hoeveel het er zijn enzo valt best mee in het spaans . En zelfs de wachtrij valt mee.
Na wat tapas en een lekkere paella trekken we naar het busstation, hier zijn we niet de enigen die richting Altea wensen te reizen .
Al een geluk dat we weten waar we moeten afstappen want van de buschauffeur krijgen we geen enkele melding waar we zijn . De bus rijdt verder via Benidorm, helemaal tot in Alicante.
Als we afstappen valt de hitte als een mokerslag op ons hoofd, en stellen we ons de vraag of het wel wijs is van te gaan stappen (slenteren)maar beginnen er toch maar aan .
Mensen zeg , wat is alles hier veranderd, mooie promenade tot bijna in Albir.
Een uur stappen vanaf de bushalte in Altea.
Daar aangekomen Nou als je me nou zeg, het stikt hier van de keeskoppen ! en oh my God !, van de engelsen . Geen spanjaarden te bekennen , zelfs op een lokaal terras worden we in het nederlands aangesproken.
Na een bezoek aan het bureau van toerisme voor info voor een later geplande wandeling , beginnen we aan de terugweg, zelfde weg terug.
Op de bus moeten we 15 minuten wachten in de blakende zon ! Om misselijk van te worden . Er staan wel 2 wachtbanken maar er is geen enkele schaduw.
Bij terukeer in Calpe maken we nog wat foto`s van de avondlucht, en eentje van onszelf, een beetje scheef, maar we hadden geen zin om aan iemand te vragen het voor ons te doen .
De teller telt 21km , het is 20u en we zijn totaal op !!!
Morgen rustdag daar kun je zeker van zijn .
Donderdag 15 september 2011
Zoals gezegd: Niets gedaan vandaag , van de ene zetel naar de andere en boeken gelezen .
Sinds gisterenmiddag is er een wereldburger bij , welkom BRECHT !!!!!!!!
Mieke en Bart we wensen jullie veel geluk met jullie spruit !!!
Hij heeft zijn geboortedag wel goed gekozen: nine-eleven
Maar dat was gisteren, nu zijn we reeds een dag verder en is het alweer Maandag.
We zijn opgestaan toen het nog donker was, ontbijt dus binnen , voor de 1ste keer. Daarna zijn we gepakt en ge(rug)zakt vertrokken . We vertrekken zo vroeg om de hoge temperaturen van middag en namiddag een beetje te vermijden.
We hebben de bedoeling de PR-V34 , rondwandeling door Sierra deOlta en naar de top Cim D` Olta te maken. Tot zover de voornemens !
Eerst een eindje met de auto,tot enkele kilometers voorbij het treinstation van Calpe . Op een hoogte van 300 meter is een picnic-area en parkeerplaats .
We starten om de rondwandeling om 8h en kunnen reeds van in het begin genieten van prachtige vergezichten van Calpe , en Benissa.
Eerste kilometers , meestal tussen bomen en struikgewas op een breed grindpad lijken vlot te verlopen en we maken ons de bedenking dat dit toch een mooi Spanje is , maar tevens een die we niet kennen al komen we reeds 25 jaar naar hier.
Na een paar km komen we aan een andere wandelaar tegen, aan een picnic area (Ermita Vella) met mooi kapelletje en banken waarop je rustig kan genieten van de panoramische vergezichten. De helft van ons meegebracht drinwater gaat eraan.
En kleine km verder, loopt het brede pad plotseling over in een nauwelijks zichtbaar padje, geen grint maar grote keien deze keer, kronkelend , en... steil omhoog, en zo geen klein beetje ook.
Dit is geen spek voor naar de bek van MJ die slappe benen krijgt.
Een vriendelijke toevallige Spaanse wandelaar met 4 honden , fris en vrolijk en niet aan de leiband, legt ons uit dat er geen alternatief pad is voor deze beklimming.
We keren dan maar terug naar Ermita Vella om daar het informatiebord grondig te bekjken voor een alternatieve weg. Die menen we te vinden, wandeling langs Olta Sur. En driewerf hoera! Dit is een mooi breed grindpad dat ons naar de andere kant van de berg brengt, met een hoogtezicht naar Altea en Benidorm om nooit te vergeten. De hoera-stemming verdwijnt daarna vlug, want de begroeing langs de zijkant van het pad verdwijnt en de volledige 400mtr hoogte ligt steil naar beneden aan de linkerkant van het pad. De hoogtevrees slaat toe, en we kunnen niets anders dan terugkeren, tot aan onze startplaats van deze morgen 8u.
Daar aangekomen ,besluiten we toch nog even de wandeling langs de andere kant te doen en te zien hoever we daar geraken. Van moed en zelfopoffering gesproken! Het brede pad, gaat na een halve km weerom over in een zeer smal bospad, een onophoudelijke krinkel de winkel .
Het lukt ons wonderwel om dit een lange tijd vol te houden, mede geholpen door de steeds opduikende mooie vergezichten tussen de bomen door.
Als we dan een te steil , met rotsblokken en keien bedekt stuk bereiken, met de Olta hoog boven ons, keren we maar terug naar de auto.
Daar verorberen we met veel smaak de meegebrachte lunch en zien dat het reeds na 12u is. We zijn 4 u onderweg geweest en hebben 11km afgelegd.
De zon schijnt pal op onze kop nu.
We rijden in de airco van de auto, moe maar tevreden terug naar ons appartement voor een lange en verfrissend koude douche.
Een welverdiende lokale menu op het terras van een van onze geprefereerde restaurantjes hier, zal ons deel zijn straks!
Pfff,.. de voorbije dagen , en tot vandaag hebben we geen enkele van onze geplande GPS-bergwandelingen gedaan. Het is gewoon te warm daarvoor.
`S morgens rond 8u ontbijten we op ons terras, het is dan al 26graden, maar zeer aangenaam door een verkoelende wind.
We hebben nog geen enkele keer binnenshuis gegeten.
En nog altijd niet meer nodig dan een hemdje, t-shirt, short, rokje , ook `s avonds niet. Benieuwd hoelang dit nog gaat duren!
We wandelen, of beter gezegd slenteren, elke dag lokaal wat rond. Wel zo`n 15km per dag, maar telkens onderbroken door een verfrissend terrasje hier en daar.
Het leven is nu op het ritme van de Spanjaarden: redelijk vroeg opstaan, zachtjes de ochtend door, een siesta na de middag op het heetst van de dag, late lunch rond 3u, kalme namiddag, diner rond 8u en slapen rond 11u.
Jaja niet gemakkelijk.
Dus,... niet veel interessants te melden. Zodra daar verandering in komt, hoor je van ons.
Als we tenminste op internet geraken , want de WIFI in de Roca Esmeralda is niet echt stabiel. Zijn de vorige keer zelfs naar een internet cafee moeten gaan , lukte niet in de Esmeralda .
9 september.
We zijn al een week in Calpe. Het is vrijdag. En het is de 9de. En het is september.
Een zeer speciale dag voor iemand!
Vandaag verjaart mijn zus/schoonzus.
We wensen je een zeer plezante dag zus!!
Vandaag zijn we vroeg opgestaan, om 7u15.
We zullen er ons dan toch maar eens op avonturen om een wandeling te doen van het boekje. De PRV 2 tussen Altea en Calpe op de Morro de Toix , 3,6 km en duur 2h.
Eerst een eindje rijden , tot een doodlopend straatje , tot zover OK.
Op zoek naar de start, oeps verkeerd , en daar liepen dan nog 2 grote honden die ons duidelijk niet graag zagen komen, terug op onze passen , voorbij de auto en andere kant op , honden bleven achter Oef !
Maar dan ....wandelpad bleek steil de berg op te gaan , ze waren er de bergwand zelfs aan het beklimmen ! hoeft niet gezegd dat we dit niet echt zagen zitten ! Bon , de wandeling dan maar in omgekeerde zin en waar we de berg moeten beklimmen , of afklauteren terug keren . Het was een berg van 300 meter hoog , maar ik kan u verzekeren dat bij deze temperaturen zo een klim een verdomd lastige opdracht is ! In totaal stapten we ongeveer 7 km.
We kregen een totaal ander zicht op Calpe( van de andere kant nu , zijde van Benidorm). En kasten van villa`s dat er hier staan ! maar ik zou er geen van moeten hebben , staan vlak onder de rotsen en in het verleden zijn hier reeds bij onweer, stukken naar beneden gekomen .
Toen we bijna de top bereikten kregen we telefoon dat er rond 2h een nieuwe wasmachine geleverd werd, het zal ons maar overkomen maar ja , we zouden maar terug gaan tegen dan, want zo kon het ook niet verder . Maar de bergtop is wel bereikt , het is te zeggen , Bert is er geweest , ik ben gestrand op 20m , jammer maar niets aan te doen.
Terug thuis, eerst douche en dan een welverdiende verfrissing op terras aan zee . Om 2h30 is de nieuwe wasmachine geleverd, draait reeds !
Volgende euvel ,de airco , telefoon rond 15h , om 16h komen ze kijken .Blijkt dat spul helemaal niet onderhouden te zijn , ik had reeds de filters afgewassen maar dat bleek niet voldoende te zijn , leiding van waterafvoer bleek verstopt , is nu proper gemaakt en wij maar duimen dat alles nu werkt !
De verhuurders zullen lachen , als wij nog eens komen !
Nu gaan we eens proberen om dit op de blog te krijgen , internet vinden we wel , er zijn hier een paar terrassen waar dit kan , mocht het niet lukken in het Esmeralda hotel .
Het is nu maandagmorgen 8u, we staan reeds op want de voorbije dagen hebben ons geleerd dat het van 1 tot 4 in de namiddag toch wel een beeje te warm is om veel te doen. Dus, vroeg opstaan, laat slapen en smiddags wat rusten.
Het duurde even voor MJ aangepast is aan deze temperaturen en het ritme van de dagen hier.
Nu reeds is het op ons terras 26gr in de schaduw, de hemel is helder.
Ontbijten doen we op ons terras. Sinds we hier zijn hebben we nog geen enkele keer binnenshuis gegeten. Het is heerlijk zo.
Het voorbije weekend was een topper. Het strand, en bij uitbreiding de zee, zagen zwart van het volk. De restaurants langs de promenade zitten vol vanaf 15u om te lunchen , en vanaf 21u om te dineren.
Op het strand zien ze ons niet; we hebben wel oud en nieuw Calpe eens kriskras doorgewandeld. Geen verandering in de infrastructuren tegenover 2 jaar geleden toen we laatst hier waren. Het is duidelijk dat de economische crisis zich op de immobileinmarkt laat voelen. Geen enkele bouwwerf te bespeuren en redelijk wat bestaande appartementen te koop.
Na het ontijt zijn we naar de Penon de Ifach getrokken , voorzien van wandelstokken en water en hoofddeksels in de rugzak. Bert wijselijk met zijn wandelbottinen aan , ik wou het wagen met mijn Teva`s .
De Penon is 332 meter hoog en steil.
Op een hoogte van 200 meter moet je door een steile uitgegraven tunnel en vanaf daar zijn de paden minder goed begaanbaar . Wij zijn vandaag tot aan de tunnel getrokken , daar heb je een enorm vergezicht over de zee en het interland, en de mensen op het strand lijken op kopspeldjes.
Met ons schoeisel viel het best mee . Volgende keer een poging om door de tunnel te geraken zeker en het landschap eens van de andere zijde van de berg te bekijken!
Bijgevoegd enige fotos van de tocht.
Terug beneden waren we na 2h30 klimmen en dalen , in de stralende zon , dringend aan een drankje en hapje toe, en of het smaakte !
Dit op een terrasje aan het strand, in de schaduw wel te verstaan .
Op de terugweg naar het appartement gingen we een kijkje nemen naar de pelikanen die in grote getale rondkuieren op het lokale zoutmeer.
Leuk, ook voor de foto-album.
Voor we dit gingen versturen, nog vlug een wasmachine gewassen , dat ding maakte zo een hels lawaai dat je dacht dat de building aan het instorten was, bleek de filter verstopt. Eventjes later was het de beurt aan de airco , het water stroomde eruit op de zetel in de living... Na een grondige kuisbeurt van de filters was dit ook terug in orde. Het appartement lijkt ons toch wel wat verwaarloosd door de huurders. Spijtig, want het is zeer ruim , en goedgelegen.
Hier zitten we dan. In Calpe. Temperaturen rond de 30gr, een massa volk op de stranden. Het zijn vooral Spaanse families met kinderen. De schoolperiode is hier nog niet begonnen blijkbaar.
Onze avond, gisteren in hetAC Palau Buenavista hotel in Girona is nog een voltreffer geworden. Wel begonnen met een verrassing, toen we om 20u30 het restaurant betraden. Geen enkele tafel gedekt. We hadden nochthans gereserveerd. Niemand te zien.
Wij naar de receptie , en die vertelde ons dat de tafels op het grote terras buiten gedekt waren. Schitterend, want het was ondertussen donker geworden en het terras was stijvlol, intiem verlicht. Onze tafel aan de ballustrade , onder een luifel, met 180graden uitzicht op Girona-stad in de avond onder ons. De menu was top, evenals de bediening, en zachte temperatuur, geen trui of vest nodig hier.
En weeral aan een onwaarschijnlijk lage prijs...hoe doen ze het? ..of waarom doen ze het? Who cares? Wij in elk geval niet!
De autorit van Girona naar Calpe was gemakkelijk, met alleen zeer druk verkeer rond Barcelona en Valencia, maar geen echte files.
Opmerkelijk: de diesel is in Spanje veel goedkoper dan in Frankrijk, maar Frankrijk was wel zeer duur op bepaalde stations. We hebben daar zelfs tot 1.46 Eur/ltr betaald!
Ons huurappartement op de 3de verdieping valt zeer goed mee, met voldoende ruimte en voorzieningen en een groot overdekt terras.
Inclusief Vlaamse en Nederlands tv-kanalen; ook andere zoals Eurosport. Via satelliet en in HD op een flatscreen. Zo kunnen we wat op de hoogte blijven van het Belgische nieuws, en vooral belangrijk als je hier in de wintermaanden huurt.
Een internet aansluiting is niet beschikbaar, dus hiervoor zullen we iets anders moeten vinden.
Ook inclusief airco en die konden we bij aankomst al goed gebruiken.
Vrijdag 2 september,
Hier zitten we dan. In Calpe. Temperaturen rond de 30gr, en de massa volk op de stranden is eensklaps verdwenen! Nog wel volk genoeg hoor.
We doen het nu een paar dagen rustig aan, totdat we wat gewoon zijn aan de temperaturen overdag en gedurende de nacht.
Als we daarna goesting hebben gaan we wat wandelingen in de bergen doen. Routes van wandelingen zijn voorbereid en staan op onze wandel-GPS Garmin. Maar geen echte planning, we laten ons leiden door het humeur van de dag.
Zodra wat nieuws hieromtrent, horen jullie van ons.
Hasta luego!
MJ& B
Zaterdag 3 september
Vandaag naar de markt in oud Calpe geweest, druk en warm. Daarna wandelen langs de promenade en een parrilada de pescados met witte vino de la casa gegeten en gedronken op een terras aan de haven. Nog steeds 30g en zon. Verschillend met Belgie is, dat het hier geen drukkende warmte is, maar wel met een aangename bries.
Op zo'n 200mtr van ons appartement is het Hotel Esmeralda complex. Groot! Daar is WIFI ter beschikking in de zaal op de 1e verdieping. We vroegen aan de receptie hoe we op de WIFI kunnen, en prompt kregen we het inlogadres. Ze zal gedacht hebben dat we een hotelkamer hebben hier.... Het is op de koop toe gratis en rustig en met airco. Zodoende hebben we dus gratis internet ter beschiking.
Tot later als we wat speciaals hebben, na een wandeling of zo.
Goeie noten! (onze vrije vertaling van buenas noches)
We zitten in Spanje in het AC Palau Buenavista hotel , op 500mtr van het historische centrum van Girona. Op wandelafstand dus.
Maar vandaag komen we dit prachtige nieuwe hotel niet uit, want we willen er volop van genieten. En hoogstwaarschijnlijk komen we hier toch niet meer terug.
Waarom? Wel, dit is een 5 sterren Marriott Hotel,.....jazeker.
Dus veel te duur voor ons in normale omstandigheden. Gelukkig betalen we nu een onwaarschijnlijk lage promotie-prijs.
De minibar in de kamer kunnen we gratis leegdrinken (gratis hervulling is wel bij te betalen...). Er zitten een 12 tal drankjes in, vooral soft + 2 biertjes ; eentje zonder alcohol.
De wifi is gratis. Het hotel terras is enorm groot met witte lounge zetels. We genieten van daar van het fantastich uitzicht boven de stad Girona en de bergen erachter.
De kamer is zeer modern, clean en groot met alles erop en eraan.
Deze avond dineren we in het hotelrestaurant, want de prijzen vallen daar eveneens zeer goed mee.
We rekenen daarna op een mooi avondzicht met stadslichtjes vanop het terras.
Oh ja, het is hier 32gr C.
Toen we dit boekten in februari dit jaar, wisten we dit allemaal niet. We zochten toen op internet vooral naar een redelijk goedkoop hotel dichtbij het centrum.
Nu, dit historisch centrum zullen we wel eens bezoeken als we in oktober hier terugkomen (aan dezelfde promotieprijs) op onze terugreis van Calpe.
Van Beaune naar Girona is het iets meer dan 650km. Redelijk druk verkeer vandaag , vooral tussen Beaune en Orange.
Maar alles bijeen , een zeer vlotte reis, inclusief de verplicht file aan DE TUNNEL in Lyon.
Het verkeer in de andere richting, was wel veel drukker. Al die mensen die vanuit na hun vakantie in Spanje of Zuid Franrijk huiswaarts rijden.
Spijtig voor hen, niet voor ons want morgen namiddag zitten we op ons appartementje in Calpe.
MarieJeanne werkt tot 7 u smorgens, om kwart na 8 is de auto volgeladen en rijden we naar Beaune aan de Franse Cote dOr . Daar hebben we hotel La Closerie geboekt voor 1 nacht.
Om de problemen op de E19 te vermijden, rijden we van Duffel naar Reet (whats in a name?) naar de A12. Een zeer goede keuze blijkt , want slechts een kleine 3 kwartier later sluiten we al aan op de Brussele ring. En dat in de spits, of is die reeds voorbij?
Om eens iets anders te doen, verkiezen we deze keer om niet via de klassieke Brussel/Luxemburg/Metz/Nancy/Dijon te rijden , maar wel via Brussel/Bergen/Valenciennes/Reims/Dijon.
Mannen (...en vrouwen) dat is een aanrader! Op deze reisweg is het namelijk zeer , zeer kalm verkeer . Het is dus rustig cruisen (we rijden maximum aan 130km/uur) met de kalmerende film-en chill/lounge muziek van de harde schijf op de achtergrond.
Bert rijdt het ganse traject, want MarieJeanne heeft er 4 nacht-shiften opzitten.
Totaal niet vermoeiend en de 600km zijn zo voorbij. Goedkoop tanken en cigaretten/drank inslaan in Luxemburg zijn er niet bij, maar vermits we niet roken en we niet drinken (??) is dat geen probleem.
We stoppen 2x kort onderweg om de spieren te rekken , te snoepen, ons meegebracht lunchpakket op te eten, cola-light/ water te drinken, en te toiletteren.
De frigobox op de achterbank doet zijn job.
Bijna elke 100km die we zuidwaarts rijden, komt er een graad bij en om half vier, als we de parking van het hotel oprijden is het 24gr C. We zijn dus de triestige zomermaanden in Belgie reeds vergeten.....we lopen blijgezind rond in korte mouwen en short/rokje, drinken een aperitiefje op het terras in de zon en dineren op het terras van Le Galion op de Place Ziem in Beaune
Beaune ligt 50 km van Dijon, en juist onder Nuits St Georges en juist boven Pommard.
Een heerlijke wijnstreek! We kunnen dus niets anders dan met een glas rode Grand Cru Beaune wijn in de andere hand, deze blog te schrijven .
Om 10u volgen we de wijze raad van ene Mr de Uil : oogjes dicht en snaveltjes toe .
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
