Dagboek van onze reizen, uitstappen,wandelingen.. Diario de nuestros viajes, excursiones, caminatas,..
30-08-2011
Beaune
Het is 30 augustus 2011 en welle zijn weg...
naar Spanje voor iets meer dan een maand.
MarieJeanne werkt tot 7 u smorgens, om kwart na 8 is de auto volgeladen en rijden we naar Beaune aan de Franse Cote dOr . Daar hebben we hotel La Closerie geboekt voor 1 nacht.
Om de problemen op de E19 te vermijden, rijden we van Duffel naar Reet (whats in a name?) naar de A12. Een zeer goede keuze blijkt , want slechts een kleine 3 kwartier later sluiten we al aan op de Brussele ring. En dat in de spits, of is die reeds voorbij?
Om eens iets anders te doen, verkiezen we deze keer om niet via de klassieke Brussel/Luxemburg/Metz/Nancy/Dijon te rijden , maar wel via Brussel/Bergen/Valenciennes/Reims/Dijon.
Mannen (...en vrouwen) dat is een aanrader! Op deze reisweg is het namelijk zeer , zeer kalm verkeer . Het is dus rustig cruisen (we rijden maximum aan 130km/uur) met de kalmerende film-en chill/lounge muziek van de harde schijf op de achtergrond.
Bert rijdt het ganse traject, want MarieJeanne heeft er 4 nacht-shiften opzitten.
Totaal niet vermoeiend en de 600km zijn zo voorbij. Goedkoop tanken en cigaretten/drank inslaan in Luxemburg zijn er niet bij, maar vermits we niet roken en we niet drinken (??) is dat geen probleem.
We stoppen 2x kort onderweg om de spieren te rekken , te snoepen, ons meegebracht lunchpakket op te eten, cola-light/ water te drinken, en te toiletteren.
De frigobox op de achterbank doet zijn job.
Bijna elke 100km die we zuidwaarts rijden, komt er een graad bij en om half vier, als we de parking van het hotel oprijden is het 24gr C. We zijn dus de triestige zomermaanden in Belgie reeds vergeten.....we lopen blijgezind rond in korte mouwen en short/rokje, drinken een aperitiefje op het terras in de zon en dineren op het terras van Le Galion op de Place Ziem in Beaune
Beaune ligt 50 km van Dijon, en juist onder Nuits St Georges en juist boven Pommard.
Een heerlijke wijnstreek! We kunnen dus niets anders dan met een glas rode Grand Cru Beaune wijn in de andere hand, deze blog te schrijven .
Om 10u volgen we de wijze raad van ene Mr de Uil : oogjes dicht en snaveltjes toe .
Vandaag is er eentje jarig !!!!!!! En dat wisten ze in Belsay ! In het prille ochtendgloren kwamen 2 kabouters stiekem onze kamer binnen en posten een kaart op ons bed en 2 champagneglazen op het nachtkastje. Een liedje durfden ze niet zingen , was hen door de papa afgeraden gezien het vroege uur.Bedoeling van de glaasjes is dat nonkel een fles bubbels mee krijgt voor aan boord deze avond als hij niet meer hoeft te rijden .In de loop van de voormiddag hebben de mannen ( 1grote en 2 kleinere) Monopolie gespeeld , goed om af te horen , en onderhandeld dat ze hebben .... ik wist niet dat dit een van de principes van dit spel was , enfin , uren waren ze bezig .Voor de jarige waren er verder gelukwensen via emails, Hallmark kaarten via email , via face book en via de blog , waarvoor dank aan iedereen ! Maar de verrassing voor Bert vanwege Elise en Marjan en co :.... upgrade van onze kabine aan boord naar een Club kabine , hier wanen we ons echt 30 jaar terug ! een zee van plaats , dubbel bed , frigo en een glaasje champagne , moet er nog zand zijn ? Plus dan nog de bubbels van de vroege kabouters, een mooier einde aan dit verlof hadden we er zelf niet kunnen aan breien .
Het deed raar deze morgen,de laatse maal dat we naar het ontbijt gingen , we waren het nu al goed gewoon, en zullen het missen.
Daarna inpakken en ....alles in de auto proberen te krijgen ! Na veel go...is het gelukt.Nog zoiets, scheen de zon toch wel zeker als we opstonden , ook de eerste keer sinds we hier zijn.Vandaag ben ik chauffeur af want Bert nam het van me over, achteraf wist hij te vertellen dat het toch vermoeiender rijden is op die smalle kronkelende wegen, maar wel zeer plezant. We namen geen hoofdwegen en dat maakt het nog toffer. We zijn gestopt op een plaats waar het zicht enorm mooi is (niets nieuw zeker?) en vandaag hebben we het voor de 1ste x in de zon gezien en gefotografeerd.
Tegen de middag waren we bij Marjan waar het aangenaam vertoeven was in de zon op het terras. We zijn dan samen naar Newcastle gereden , we wandelden de zeer leuke stad door en hebben ook wat foto`s genomen. Rond 1u licht gaan lunchen in `t stad, bij John Lewis. Veel volk, gezellig, lekker en clean.
Daarna een bezoek aan de immense winkel Tesco, inkopen voor Marjan ,en natuurlijk voor Bert , glutenvrij. Een groot pak ! en dat kan nog bij in de koffer hoor ! Bij Marjan terug, computer en computerspelletjes voor iedereen, zie de foto.
Deze avond gaan we allen dineren in de Loch Fyne in Gosforth. Het restaurant is in een oude kerk, zeer origineel en mooi. We eten er lekker en uitgebreid.
Daarna een glaasje bubbels bij Marjan & Rick , pre-verjaardag van Bert. Morgen rijden we naar Hull waar we voor de nachtreis naar Zeebrugge zullen inschepen.
En dan..... is ons verlof in de onbekende, maar evenzeer fantastische streek van Northumberland! Een absolute aanrader voor natuurliefhebbers in een kalme omgeving.
We besloten deze morgen om naar Blanchland te rijden voor een wandeling van 6km. Dit is +/- 50km van Alston naar het oosten, in de NorthPennies.
Blanchland is een dorpje dat in de middeleeuwen ontstaan is uit een abdij, later een lood-mijnen centrum en nu een kleine toeristische attractie. Nu geen monikken meer, wel een tearoom Monk-inn.
Het was nat als we vertrokken aan de B&B , we reden naar een andere kant van het dorp Alston, waar we nog niet geweest waren .Vrij vlug hield de regen op en het was de verdere dag droog , zelfs zon !!!
Het landschap was weer heel variabel, soms in een vallei langs een rivier(tje) en soms weer heel hoog .Hellingen van 17-18% zijn schering en inslag. Op het hoogste gedeelte reden we kilometers door een immens weiland waar de grote aantallen schapen liepen te grazen , vaak moest ik afremmen omdat ze de baan dwarsten. en jammer genoeg waren er meerdere die de oversteek niet overleefd hebben . Wij kwamen er veilig doorheen en hebben geen moorden op ons geweten . Weer van die fantastische vergezichten te bewonderen , maar vandaag zetten we daarvan geen fotos op de blog.
Aangezien het hier bank holliday is, waren er wel meer mensen op pad . Gelukkig waren we vroeg op pad en was de grote parking in Blanchland zo goed als voor ons alleen. Dat was wel anders toen we na een paar uur wandelen terugkwamen. De parking was dan volzet.
De wandeling was in vergelijking met de vorige dagen veel minder spectaculair, meer een Ardennen-wandeling. De meeste fotos vandaag zijn van tijdens de rustige wandeling, waar we enkel een groepje van 4 wandelaars tegenkwamen. Verwonderlijk als we zien hoeveel autos er waren op de parking. De meesten zitten in de Inn en wandelen wat in het dorpje rond zeker?
Voila, Alston zit erop, spijtig !
Bij de foto`s van vandaag , hoort natuurlijk ook nog een foto van Laura en Richard onze gastheren van de B&B www.lowbyer.com . Een aanrader voor al wie van de natuur houdt, van vriendelijke mensen en dat klein beetje meer persoonlijke aandacht maar toch discreet ! Voor mensen met een glutenvrij dieet : elke dag brood bij het ontbijt en koekjes op de kamer , als dat geen luxe is ! Ook een foto van mij in de lounge van de B&B.
Vandaag zagen we hier ook heel wat typische koetsen passeren, we hebben er eentje in de vlucht kunnen fotograferen en die zetten we ook op de blog. Mooi he?, maar om daar een week in rond te trekken...moet je goesting voor hebben, niets voor ons.
Morgenvroeg checken we hier uit en rijden naar Belsay, maar vanavond gaan we nog lekker eten in de Angel Inn (wat een fantastische namen hebben die pubs hier!)
Gisterenavond was Barcelona weergaloos, zelfs de Engelsen beamen dit. De fantastische goal en de verbluffende dribbel, beide in de 2de helft, van Messi zijn het gespreksonderwerp na de match.
Zoals het gisteren de 1ste keer is dat we hier TV opgezet hebben, is het vandaag de 1ste keer dat we niet gaan wandelen. We plannen een rustige zondag.En aangezien het regende deze morgen kozen we voor een winkelcentrum in Pennrith Rheged .
We rijden de scenic drive van Alston naar Pennrith, over de 1904ft hoge Mount Hartside. Dit zou al een mooie bergrit zijn voor de Tour de france. Ongeveer 35km.Bij het heen rijden waren we op de top in de wolken . Op de terugweg scheen de zon , man wat een schitterende vergezichten!! waar ik kon zijn we gestopt want al rijdend moest je niet veel naast de rijweg kijken ! Want de baan is een typische bergweg, smal, zeer bochtig, steil. We voegen hier weer meerdere foto`s bij , we kunnen niet kiezen, zodoende kies zelf maar .
In Rheged zijn we naar een 3D filmpje over Egypte gaan kijken , is me dat vermoeiend zo een film zien !, Vinden wij toch .Veel winkels zijn er niet , dus vlug rond . Maar we hebben er wel glutenvrij kunnen eten ! Eerst koffie met taart, was flink OK . Na de film gingen we lunchen, Kipsla glutenvrij voor allebei, voor de kip hadden we een vergrootglas nodig ! Maar het was lekker, de prijs viel dan weer tegen ! Pure afzetterij !
De terugweg was zoals reeds eerder geschreven zonnig en ,spectaculair, maar het was te zien dat het zondag was : verkeer , auto`s, moto`s,en fietsers. Voor die laatsten doen we onze hoed af hoor, met die felle wind en de klim met zijn honderd bochten. Maar naar beneden waren ze er bijna even snel als wij , heeeeel gevaarlijk want de meeste dragen hier zelfs geen helm ! De meeste van die fietsers doen trouwens de Coast-to-Coast route, meestal in 2 dagen. We zien hier ook regelmatig kleine , groene woon-huifkarren met 1 paard. Ook op de berg vandaag, lijkt ons zeer vermoeiend voor de beestjes. de huifkar kan waarschijnlijk gehuurd worden.
Morgen onze laatste dag in Alston , we maken er nog een wandeldag van , regen of geen regen .
Vandaag ons laatste stuk van de wall gedaan , 13,9 km met serieuse hoogteverschillen. We waren amper vertrokken of het begon te regenen, hadden we nog niet gehad deze week !!! We trokken eerst de berg op , dit stuk waren we meer bergbeklimmers dan wandelaars, we moesten elkaar verder helpen om er te komen . Daar bovenop was het met momenten hevig aan het regenen en er waren felle windstoten, gelukkig in de rug .Hevig maar achteraf zo veel voldoening gevend dat we het toch maar gedaan hebben .We bleven een 4tal km langs de wall wandelen met veel zeer mooie vergezichten. Niet veel kunnen filmen of fotos nemen omwille van de druilerige regenbuien. We kwamen een groepje van 3 wandelaars tegen en de mevrouw begroette ons met een typische engelse humor : What a lovely day!
Van de wall gingen we via de overblijfselen van een Romeins kamp, door de velden weerom tussen de beestjes. Dit werd het hevigste uur van onze reis: Hier kregen we een vol uur bakken water over ons met een continue felle stormwind pal in ons gezicht. Op de duur waren we echt door koud ,ik zoveel mogelijk voorovergebogen om toch nog iets te zien door mijn bril . Gevolg hiervan was dat ik ook niet op afstand zag . Toen we een veegrill over moesten had ik me vast aan de reling en daarna dacht ik dat er een muur aankwam en ik wou die ook als steun gebruiken tot ik tot mijn grote verbazing zag dat het poten waren ! van een grote zwarte koe , kou verkleumd en nat ....ik was in 1 seconde weer fit ! Daarna kwamen we een ganse meute koeien tegen allen bij elkaar gedrumd aan een veegrill, veel kalfjes en hun moeder en , zagen we pas later...1 stier . Hier was het ook gestopt met regenen en zijn wij gestopt om foto`s van de beestjes te maken , wel eerst de grill overgestoken want de stier was nader gekomen om zijn familie te beschermen . getuige de foto. Vanaf hier kregen we weer zon die een zalig drogend gevoel gaf . We trokken verder door de velden (in een uitgestrekt moerasveld hebben we lange tijd gezocht naar een houten stile, niet gevonden, dan maar iets gedaan dat niet mocht), tot we weer op de goede track waren.
Daarna kozen we voor een langere weg , met het risico dat we terug zouden moeten keren als we de rivier niet over zouden kunnen over de stepstones Dit zijn grote platte stenen, neergelegd in een rivier om over te steken.
Wat bleek toen we er aankwamen , er lag een gloednieuwe houten voetbrug ! Goed meegenomen . We kwamen langs de ruine van Thirlwall Castle ( niet van de Romeinen maar wel uit de Middeleeuwen) en zelfs hier geen klopgeesten ! We denken dat ze gaan schuilen waren voor de opkomende regenbui.
En zoals reeds meermaals, kwamen we niet droog aan de auto. Maar Richard stond reeds klaar bij onze aankomst aan B&B om ons schoeisel te drogen te zetten .
We willen sommigen onder jullie ook geruststellen , we doen veel inspanningen, maar eens terug in de B&B nemen we ook voldoende tijd om te ontspannen en te genieten van de lokale cultuur....
Rond 23u is meestal onze pijp uit.
Terwijl we deze blog schrijven in de bar van het B&B, maken we een babbeltje met Laura en een engelsman. Hij zit daar uitgeput in fietskledij en heeft zojuist 150km gefietst, jawadde.. met deze heuvels en weersomstandigheden is dat wel straf. Hij zit bibberend te wachten op de volgwagen met zijn bagage. Blijkbaar is de volgwagen de weg verloren. Laura heeft kompassie en geeft hem een sleutel om een douche te nemen.
Ondertussen is het al wel kwart voor 7, we hebben geen tijd om de blog op het internet te zetten, want ons eten is besteld tegen 19u in The Angels Inn, hier wat verderop.
In de pub is het zeer druk, er zitten ook 7 fietsers en wij maar vriendelijk dag zeggen tegen 1 bepaalde , geen reactie. Wij maar tegen elkaar , amaai daarjuist was die wel vriendelijker.
Terug in B&B ga ik onze drankjes halen in de bar en wie zit daar , de fietser, ik vraag hem of hij daarjuist in de pub was, niet dus ! Grote hilarteit bij Laura en de fietser als ik het vertel .
En nu kijken we (vooral Bert) op onze kamer naar de finale van de Champions League voetbal en zetten dit verhaal op internet.
Vandaag werd de zwaarste wandeling tot nu toe , we klommen en we klommen en we bleven maar klimmen ! WE daalden en we daalden en we bleven maar dalen! En....eerlijk als ik ben zal ik maar bekennen ,vandaag heb ik 15 minuten tegen een steile flank van Adrianus zijne muur gezeten op mijn poep ! ik raakte noch voor of achteruit vreselijk vond ik het ! maar verder is alles zonder problemen verlopen .Ditmaal starten we in Once Brewed aan het visitors centrum en zo door de weilanden , waar ik toch wel in een grote schapestront stapte zeker, is er ondertussen reeds af(gestapt) . Teveel rondgegapen zeker want we zijn nu wel echte specialisten geworden in het ontwijken van van alle soorten schapen- koeien-konijnen- uitwerpselen in de uitgestrekte velden.
De paden waren soms weer onzichtbaar maar we hebben alles gevonden, dankzij GPS. De zon scheen en het was een aangenaam wandelweer, niet te warm want er stond nog steeds een ferme wind .We hadden ook een mooi zicht op Milecastle 42 op Cawfield crags , hierbij een foto .Vanaf hier nog 4 km langs de wall gestapt (en 15min gezeten ! ). We eindigden onze wandeling op het punt waar we dinsdag zijn gestart, dus ook met een ander zicht waar wij gelopen hebben , zie foto van kleine mensjes en iemand daarvan heeft iets rood aan . Ik sta nu nog meer versteld dat ik daar opgeklommen ben verleden dinsdag, en dan nog bij een stormachtige wind ! Joepie!!
Na de wandeling die 4 en een halfuur duurde, lunchten we in de zon en dan naar ons B&B (35km) Ik begin hier de weg zowat te kennen met al zijn krulspeldebochten , tof om te rijden , maar alert moet je wel zijn , Af en toe stop ik , om de rodeorijdende engelsen door te laten , galant he van mij .
Deze morgen waren Laura en Richerd druk in de weer om alles op zijn piekfijnst te hebben tegen deze avond want aangezien het bankholiday is maandag, is alles 3 dagen volzet . Heb dan maar snel wat artinasale confituur gekocht , stel je voor dat ze er geen meer had tegen dat wij vertrekken dinsdag !
Daarjuist nog naar de winkel om brood voor Bert en we kwamen toch wel langs een outdoor shop zeker , eventjes maar binnen geweest en ..... ik heb een paar echte wandelschoenen van Trezeta in solde kunnen kopen . Ik zal ze morgen maar niet aan doen om 17 km te gaan stappen ...
Omdat ze voor vandaag rain showers voorspelden hadden we geen zin om ver weg te rijden en besloten we een wandeling te starten vanaf ons B&B . Eerst een , zoals elke morgen,fantastisch breakfast van Laura .
Het Lowbyer Manor Country House waar we logeren is zeer tof. Gisteren kregen we er zowaar een boeket bloemen kadoo. Reden was, ze waren er de vorige dagen aan het schilderen en Laura en Richard dachten dat we er last van hadden , geen waar dus want we waren ganse dagen niet binnen , de bloemen waren natuurlijk welkom . Onze gastheren zijn supervriendelijk en behulpzaam.. we hebben ze verklapt dat we elke dag onze blog bijvullen.. Het huis zelf dateert van 1778, en vele gedeeltes zijn nog origineel. Hier zijn nog muren van 1 meter breed, niet zogoed voor de WIFI in sommige plaatsen, wel op onze kamer..
We namen eerst wat foto`s van het dorpje voor we aan de wandeling begonnen. Ter inlichting , hier in het dorp werdt de serie van Oliver Twist opgenomen . Naar het schijnt is Alston het hoogste marktstadje in de UK?
We gingen verder door uitgestrekte schapenweiden , en zowaar deden die vandaag moeilijk en in plaats van weg te lopen kwamen ze nogal dreigend en luid blerend naar ons toe, waarschijnlijk om hun lammeren te beschermen .We moesten ook weer door een wei met koeien , stieren ? en ze waren zwart van kleur, dan lijken ze nog bedreigender ! Maar ze lieten ons rustig door . Na 1 uur droog kregen we de eerste plensbui over ons dak , ook dat zijn we reeds gewoon . Vandaag hebben we ontelbaar veel , gates , stone stiles en wooden stiles en kissing gate gedaan , goed voor de conditie. We kwamen ook aan een gewone gate die niet te openen was , dus er maar over klauteren , en als ze nat zijn is dat niet zo simpel, maar vandaag geen valpartijen ! Tegen lunch tijd scheen de zon terug, en besloten we onze picknick op te eten. Op een bank tegen een kerkmuur, met zicht op een verwaarloosd en nogal luguber kerkhof , je zou er zo een scene van midsummer murders gaan draaien ! Er waren grafzerken van meer dan 200 jaar oud , in den donkere zien ze ons hier niet! Bij de laatste beet van onze boterhammen kregen we de regen er weer bij , dus zijn we maar opgekrast. Vanaf dan is het niet meer gestopt met regenen , voordeel : onze botines waren proper, nog zoiets 2 paar botinen is hier zeker geen overbodige luxe want op 1 nacht krijen we ze niet droog .
Voor laatste stuk van de wandeling, moesten we nog maar eens een hele stijle afdaling doen , smal padje flink glad en modderig , hier zou ik enkele maanden geleden zeker dag gezegd hebben en het voor bekeken gehouden hebben . Beneden ging het weer verder door de weiden en langs de South Tyne river . We kruisten de south Tyne Dale spoorweg ( lokale) en kwamen aan de hangars waar de locomotieven onderhouden worden . We kregen er zowaar een spontane en gedetailleerde historiek van de 2 locomotieven , door een charmante machinist.Treintje rijdt echter maar sporadich , vandaag niet .Na nog een korte wandeling langs de spoorlijn kwamen we aan het lokale stationetje. In de pub nog een pintje en up naar onze B&B voor Bad en Blog.
Dag 5: Housesteads & Sewingshields Crags â Hadrians Wall
Woensdag 25 mei 2011
We hebben besloten vandaag een moeilijke en lange wandeling te maken. In het wandelboekje raden ze aan deze wandeling enkel bij helder weer te doen plus een kompas mee te nemen.Aangezien ze beter weer zonder regen of wind voorspelden was de keuze snel gemaakt. Wij zijn tot de vaststelling gekomen dat zelfs een topografische kaart en GPS maar net voldoende waren om juist niet te verdwalen !
Aangezien de wandeling lang was startten we reeds aan ons B&B om 9h30 UK tijd . Bij aankomst aan Housesteads parking en de ruines van het Romeinse fort (hier waren een Commander en 800 infanteristen gelegerd) vielen er wat regendruppels, wij natuurlijk in paniek , eventjes maar want dat waren de enige druppels die we vandaag kregen, OEF .
Het eerste, korte, gedeelte van de wandeling liep aan de rand van een kliffenlijn langs Hadrians Wall. Daarna afdalen om via een uitgestrekt, glooiend weide-landschap in de rand van een bos te verdwijnen. In dit bos een kronkelend en eenzaam pad via een verlaten boerderij, totdat we plots eindigden aan een ruw heideland. Dit was na ongeveer 2h stappen en we besloten te eten IN DE ZON . We hebben vandaag ook heel wat kleding moeten uit doen , in tegenstelling met de vorige dagen. Al een geluk dat we wat sterkte opnamen ,want nu kwam de aap uit de mouw ! Nu moesten we door een moerassig heide-gebied. Er waren een paar probleempjes: de wandeling-beschrijving schrijft: er is geen pad door het ruwe heideland van Haughton Common en je moet er rekening mee houden dat je je weg moet zoeken doorheen moerassige bosjes (vrije vertaling van boggy tussock) Wat dat is hebben we aan den lijve ondervonden! Bert maakte er zowaar een ongewilde salto mortale en ik heb er 2 natte voeten aan over gehouden .
Verder zegt de wandeling-beschrijving; dat er geen aanduidingen zijn , dat je gedurende ongeveer 1.6km oost-noordoost moet stappen om dan aan een nauwelijks zichbaar pad te komen en dat je daar dan rechts moet afslaan. Begin er maar aan..
Maar aangezien ik dit hier aan het schrijven ben weten jullie dat we terug raakten , maar zonder onze GPS was dat niet gelukt...
Toen we eindelijk het rechte pad vonden, waren we reeds behoorlijk moe, uitgeput ! Maar na een MARS en wat water hadden we weer energie om verder te gaan , we waren reeds meer dan halverwege! Maar nu komt de .... zowaar terug de hoge kliffen op ! Dan pas zagen we de eerste mensen, gedurende de voorbije 3 uren hadden we geen enkele mens gezien!
Ik dacht nu dat nog... , maar, nogmaals het lukte ! getuige de bijgevoegde foto`s . Wouter, als we thuis zijn geef ik het adres voor jullie dochter ! Na 5 1/2 en 17km stappen, kwamen we uitgeput aan de auto, geen zin meer om het Romeinse fort te bezoeken .Deze avond hebben we allebei een grote steak en nog veel meer verdiend !
What a day today, maar het moet gezegd: deze wandeling is voor elke natuur/wandeling liefhebber een absolute aanrader.
Het ontbijt mocht er wel zijn hoor ,op zijn Engels, aan tafel gebrachte eggs and bacon en nog een vol buffet met huisgemaakte confituur en dergelijke, en natuurlijk glutenvrij , zelfs cornflakes val niet om want die vind ik in Belgie niet ! Marjan, dat zal voor dinsdag zijn in Tesco`s !
We reden meer dan een uur , langs zeer rustige wegen, naar de startplaats van onze wandeling,31 km van onze B&B. Zo vaak zijn we gestopt om te genieten van het uitzicht of naar de vogels te kijken . geen foto ervan kunnen nemen , waren te vlug, Bert heeft er wel kunnen filmen ( we denken dat ze erop staan )
Aangekomen aan de Wall waren de eerste wolken niet veraf , maar vol goede moed togen we op pad .
Het gedeelte van Hadrians Wall dat we vandaag afwandelden, is omschreven als een van de meest dramatische stukken.Vanaf het vertrek aan de parkeerplaats zagen we onmiddellijk waarom: hier is de muur gebouwd op een lange lijn van opeenvolgende kliffen met hoogteverschillen van meer dan 200 meter.
De wind werd heviger met de moment en de klim evenzo ! Maar ... de therapie werkt , ik heb het gehaald en ben boven geraakt zonder noemenswaardige paniekmomenten .
De wandeling langs de rand van de kliffenlijn is impressionant met fameuze vergezichten, we deden ongeveer 4km. Het waren geen gemakkelijke kilometers, gelukkig hadden we onze wandelstokken mee. Daarna verlieten we de muur , om langs een afdaling via uitgestrekte weilanden (nauwelijks zichtbare paden,..de GPS hielp ons nu en dan) en langs het meer Crag Lough de terugweg te wandelen.
De foto`s getuigen van wat we te zien kregen , zo uitgestrekt, zoveel kleuren en zoveel schapen en koeien , die laatste ben ik vandaag niet meer te dicht genaderd ! We kregen 3 heuse hagelbuien met een stormachtige wind erbij, over ons en soms op een moment dat we er niet zo gelukkig mee waren , het is te zeggen hoog en in een open stuk . We zijn dus 2 maal goed nat geworden maar ook terug droog. We hoopten dan droog aan de auto te geraken maar pech , op 2 km van de auto was het weer van dat . Gevolg : aankomst aan B&B met een koffer vol natte regenkledij . Maar als jullie nu denken dat het weer er ons van zal weerhouden van nog terug te komen dan zitten jullie goed fout, daarvoor houden we te veel van de mooie natuur om ons te laten afschrikken door wat kou en nat . De zon scheen wel goed tussen de buien door zoals je kan zien op de bijgevoegde fotos.
Wel zeggen dat ik vandaag winterhandschoenen aan had en dat ik er wel blij mee was .Vandaag schrijven we deze blog voor we gaan eten zodat er deze avond niet te lang op nieuws moet gewacht worden aan het thuisfront, zoals we van sommigen onder jullie gelezen hebben.
Eerst Justin en Oliver mee naar school gebracht .Daarna zijn we vertrokken met pak en zak richting Bolam Lake, zon 10 min rijden van Belsay. De wandeling startte aan het meer en zo verder door de velden , we liepen tussen de schapen , de velden en toen .... waren we tussen de koeien ! Een grote troep stond ons te bekijken en kwam langzaam naar ons toe, wij dachten dat ze gewoon ons pad zouden kruisen, maar nee ze kwamen ons bekijken nog meer ze kwamen gewoon op een rij voor ons staan ! Bange momenten , Bert de slappe lach , maar heeft toch gefilmd toen ze mij vanop 2 m op 1 rij van een twintigtal koeien stonden te begapen , eerlijk gezegd ik voelde me niet zo gerust in de situatie , maar ze lieten ons uiteindelijk passeren , enkele volgden ons, nog maar niet ver OEF. We trokken verder door berg en dal tot op het hoogste punt van Shaftoe Crags, waar we bijna uit onze kleren waaiden en waar ook de eerste regendruppels vielen . Hier zijn nog grotten en spelonken van het stenen en bronzen tijdperk. De uitzichten waren o zo mooi, hiervoor heb je wat kou en nat voor over ! Eens terug in de valei werdt het pas menens en viel de regen met bakken uit de lucht vegezeld van een hevige stormwind, Er wel bij zeggen dat dit gelukkig pas op het laatste kwartje van onze wandeling was. We zochten eventjes bescherming onder de bomen maar de wind was zo hevig dat de takken langs alle kanten in het rond vlogen zodat we het toch veiliger vonden om verder te stappen in de regen . Onze komplete regen-outfit heeft weer eens zijn nut bewezen. We stapten 3 uren over 11,3km . De wandel-Garmin-GPS werkt prima en is soms nodig omdat de paden niet steeds zichtbaar zijn.
Bij de auto gekomen was de thermos warme soep die we meekregen van Marjan een welkome verwarming .Vanaf de Lake naar onze B&B was het nog 1,5 uur rijden via Z, U, en nog andere bochten , op en neer met prachtige ,groene vergezichten . Eens ben ik gestopt om Bert te laten filmen , hij waaide zowaar van de baan , man man wat een wind !
Onze B&B in Alston/Cumbria is prima , gezellige kamer , lekker warm , konden we gebruiken. Typisch engelse landelijke sfeer. Laura en Richard zijn onze zeer vriendelijke gastheren. Koffie met koekskes (inclusief glutenvrij) in de huiselijke lounge bij ontvangst! Na een deugddoend warm bad zijn we op zoek gegaan naar een plaats waar we deze avond konden eten . Leek eerst niet simpel te zijn want Alston is een boerengat, (we wanen ons in Midsomer), maar na info in de lokale pub bij een Pint, waren we op de goede baan gezet en hebben we lekker gegeten in Alston House. We hebben nu nog een paar adressen mee om te ontdekken de volgende dagen .Dus deze dag is zeer geslaagd weliswaar niet droog maar twas de moeite waard en we zijn zeer content.
Morgen droog ??? Geen wind ??? dat zullen we morgenavond weten te vertellen !!!
Vandaag om 9u smorgens aangekomen in Hull, de nacht was rustig aan boord . We maakten gisterenavond nog fotos van de zonsondergang op zee , zie hierbij gevoegd .
Hier in Hull enorm veel wind op het stormachtige af . Tegen de middag waren we in Belsay bij Marjan waar ons een hartelijk welkom wachtte .Hier maken we ook kennis met Fluffy of Pluisje , Oliver zijn konijntje. Na de lunch besluiten we eventjes een frisse neus te halen en een eind te gaan stappen ( Oliver te fietsen ). Waren we amper van huis of er vielen de eerste regendruppels, regenjassen aan , de rugzak zijn beschermend hoesje aan . En ja dit was voldoende : regen gedaan ! We gingen tot aan de boerderij van Oliver zijn vriendje , waar ze snel even goedendag gingen zeggen en toen keerden we terug . Tijdgebrek want Justin moest naar de zwemtraining. Rick bleef thuis om voor het diner te zorgen .Justin heeft 1 uur non stop gezwommen , chapeau wij zouden het zeker niet kunnen ! Het hoeft niet gezegd , diner is uitgebreid en lekker . Kinderen in bad en bed en wij .... zullen snel volgen , morgen onze eerste wandeling gepland , we duimen voor een droge dag !
Gisteren een beetje dichter bij ons vertrekpunt gekomen , namelijk Blankenberge. We hebben nog genoten van een aperitief op een zonnig terrasje aan het park . Van op de dijk hebben we gisterenavond , op zee de ferry gezien waar wij straks mee uitvaren . We krijgen zowaar de kriebels als we eraan denken dat we na 30 jaar terug samen zullen slapen aan boord van een schip , sweet memories !!!! Hier zullen we ons wel thuis voelen , zelfs als er klopgeesten zijn zoals sommige vrienden suggereren .
Morgen komen we tegen de middag aan in Belsay waar we de rest van de dag en de nacht bij Oliver ( Bert zijn petekind), Justin , Marjan en Rick doorbrengen .
Op bevel van keizer Hadrianus werd in het jaar 120 begonnen met de bouw van een 117km lange muur die de noordgrens van de Angloromeinse provincie en de noordwestgrens van het Romeinse keizerrijk moest markeren en beschermen.
Met intervallen van telkens een mijl werden er bemande verdedigingstorens aangebracht en elke mijl (8km) bouwde men eerst grotere torens en later hele forten. De muur loopt van de oost- naar de west-kust van Groot Brittannië ,van Bowness (Newcastle) tot de monding van de Tyne bij Wallsend ; en staat voor een groot gedeelte nog overeind.
De grens met Schotland ligt iets noordelijker.
Het is onze planning om gedurende een week te wandelen langs het middelste gedeelte van de muur, vooral in het Northumberland National Park.
We kijken hier echt naar uit! Maar eerst nog 2 nachten werken.
De valiezen zijn ingepakt en zaterdagavond varen we af van Zeebrugge naar Hull, waar we zondagmorgen aankomen. We overnachten aan boord van een P&O ferry.. Doet ons terugdenken aan lang vervlogen tijden!
Na een weldoend ontbijt vertrekken we te voet voor de 2de dag , richting Justitiepaleis . Het staat in een stelling voor reparatie, behalve de koepel die staat te schitteren in de zon .Het is gebouwd door Architect Poelaert in de 19de eeuw . Het was heel lang het grootste gebouw van Europa. Vanaf het Poelaertplein hebben we een spectaculair uitzicht over de benedenstad met links onder ons de Marrollen .
Na een korte wandeling in de regentschapstraat komen we aan de Kleine Zavel met rechts een mooi aangelegde tuin, met onder andere het standbeeld van Egmont en Hoorn . Rondom het park staan 48 bronzen beeldjes die ieder voor 1 van de Brusselse gilden staan .
Links is de Onze Lieve Vrouw ten Zavelkerk die we een bezoek brengen . Zeer mooie glasramen maar voor de rest sober.
Na een korte passage langs de antiek kraampjes, gaan we verder door de Regentschapstraat met rechts het Rekenhof en links het Koninklijk museum voor schone kunsten.
Via het Koningsplein komen we aan het Paleizenplein. Op het Koningsplein is er veel drukte . We zien de Koudenbergkerk , gebouwd in 1775 in de stijl van een Romeinse tempel . Het standbeeld van Godfried van Bouillon staat in het midden van het plein. Aan de andere zijde het Muziekinstrumenten museum .
Gezien het mooie weer nemen we ons voor om later eens terug te komen om de musea te bezoeken als het buiten frisser is . Op het Paleizenplein ( zeer breed) is het Koninklijk Paleis. Met een gewoel van jewelste. Pro en contra royalisten, al zouden die laatste er best weg blijven , zorgen voor nogal luidruchtige situaties.
In het park van Brussel genieten we van wat rust met een fris drankje. Het park heeft talrijke beelden en fonteinen. We wandelen het park door tot aan de wetstraat. In de wetstraat is er zowaar een Duitse dame , met wagen die we verder kunnen helpen bij haar hopeloze zoektocht naar de Koninklijke serres . We hebben namelijk een stadsplan bij .
We nemen wat foto's van het imposante Paleis der Natie uit de 18de eeuw , waar nu het Belgisch Parlement zetelt .
Via de Koningsstraat gaan we terug naar het Koningsplein en gaan rechts de Kunstberg af met de terrassen van de Franse tuin.
Beneden staat een standbeeld van Albert. Hij zit op zijn paard, hier moet ik een foto maken met Bert erbij!
We gaan verder richting Grote Markt, vanaf hier is het wel flink wat drukker. Daar het reeds middag door is, gaan we op zoek naar een geschikte eetplaats. We lopen door smalle straatjes druk bezet met stoelen en tafeltjes en massa's toeristen er boven op . Maar de schotels zien er ons niet zo geschikt uit voor Bert.
In de hoedenmakerstraat vinden we een leuk restaurant met een geschikte kaart. Restaurant Chapeliers is zeer proper en koosie , vriendelijke ober en het eten is uitstekend. Eventjes geen dieet !!!.
Hierna gaan we naar de Grote Markt, een drukte van jewelste. Grote meevaller...er is juist een huwelijk geweest in het stadhuis. Wij mee binnen tussen de feestvierders naar de binnenkoer. En ja hoor Bert filmt kortstondig en ik neem 3 foto's. Tot we prompt worden buiten gezet en achter ons de poort op slot gaat.
De drukte blijft in de korte- en Beenhouwerstraat.
We bewonderen de beurs, van 1873 aan de hand van architect Leon Suys en gaan daarna op zoek naar Manneke Pis.
Dat kleine ventje staat zowaar aangekleed in de Portugese klederdracht. We zijn getuigen van een Portugees volks en dansgebeuren, die verbroederen met Brussel.
Via de Grote Zavel ; hier winkelt de Brusselse chic, en ik bij een apotheek voor compeet. De prijzen in de winkels zijn aan de zeeer hoge kant.
Aan het Egmont paleis wandelen we door het Egmontpark, een oase van rust in een drukke wijk, en verder naar Louisaplein.
Na een natje en een droogje naar ons hotel waar we na 20h , zeer moe, verbrand maar content van deze dag aankomen. Het was een fijn WE, we kennen een beetje meer van Brussel en komen zeker terug om de museums te bezoeken , maar zolang de zon schijnt houden we het buitenshuis .
We kijken nu uit naar onze trip naar Hadrians Wall in de UK vanaf 21 mei
We vertrekken vandaag voor 2 dagen, met de trein , naar onze hoofdstad Brussel .
Voor ons totaal onbekend terrein . Dat we meerdere malen zullen moeten terug komen voor we " iets" gezien hebben zijn we ons ten volle van bewust. Maar 1 zaak staat ditmaal zeker op ons verlanglijstje "De Koninklijke serres" Die zijn elk jaar ongeveer 10 dagen open voor het publiek en dat is nu , dus goed meegenomen .
We komen aan met de trein in de Midi, vanwaar het nog een 1/2 uurtje stappen is naar ons hotel, in een zijstraat van de Louisalaan . Na de incheck gaan we op zoek om onze innerlijke mens te versterken. Niet ver vinden we Le "Stephany" bar bistro. Waar we een sla bestellen en ze zowaar ook weten wat "glutenvrij" betekent, brood wordt vervangen door gebakken aardappeltjes . We hoeven er niet bij te vertellen dat we op de achtergrond de Koninklijke wedding van Kate en William kunnen mee volgen .
Met de tram van de Louisalaan Stephania , over 19 haltes van Elsene tot Laken, naar Bockstael ,vanwaar we nog 1/2 uur te voet stappen tot aan de serres . In de blakende zon , we denken dat de voorspelde regen ergens anders aan het vallen is !
Dan is het zover , we komen aan bij het paleis van La(e)ken . Geen ellenlange rijen , waar we voor vreesden . Het is de moeite waard hoor !!!Tussen 1876 en 1894 werd in meerdere bouwfasen het grootste aaneengesloten kassencomplex van het Europese continent gebouwd. We wandelen door de wintertuin het Congohuis met 5 kleine koepels . Het palmenhuis en een op neogotiek geïnspireerde ijzeren kerk. Glazen galerijen verbinden de afzonderlijke gebouwen . De kleurenpracht van ontelbare azalea's hang- fuchsia, geraniums en hostas, hortensia, in voor ons nog nooit geziene kleuren . En nog honderden andere planten blijven ons maar verbazen . Een gedeelte van de wandeling is ook in de tuinen waar het verboden is op het gras te lopen . IJverig filmende Bert heeft geen oog voor deze verwittiging en gaat er prompt op lopen ...
Hm ... Massa's agenten houden een oogje in het zeil en ja hoor , een ervan ziet het wel ... uitleg nodig ??? Gelukkig zonder boete
Nog bij vertellen dat het ontzettend warm is en onze jas, sjaal natuurlijk een overbodige ballast is .
Bij het verlaten van de serres en het naar buiten gaan , aan de hekkens van het paleis van Laken, moeten we wachten om het domein te verlaten. Het is 15h30 , een horde politie en veiligheidsagenten stoppen alle verkeer op de drukke baan . Na enkele minuten is de reden ons duidelijk . Sire Albert komt zowaar het domein opgereden , zonder Paola. De eerste maal in ons leven dat we onze koning van zo dichtbij ontmoeten ,op amper een meter of 3. We zien hem ( alé de chauffeur) naar de trappen rijden. De trappen ons allen bekend van het in en uitstappen van informateur , preformateur, onderhandelaar, verkenner enz . Ook ditmaal staat de pers op de loer met supergrote lenzen en camera's.
We wandelen terug naar de tramhalte Bockstael , waar we vast stellen dat de blanken hier absoluut in de minderheid zijn ! Na een fris drankje in de lokale taverne gaan we met tram 94 naar ons hotel . Het is 17h45 nu .
Onze voeten zijn verhit , onze wangen verbrand, moe maar tevreden .We duimen dat de film en de foto's ( met oude kodak , nieuwe nog in reparatie) goed gelukt zijn .
Na een verfrissende douche op zoek voor diner. Zojuist tot de vaststelling gekomen dat de overburen van het hotel, de ambassade van Qatar is .
We vinden 2 straatjes met restaurants, we kiezen er een uit die ons super lijkt ... eten is Prima , de Cote a l'os superbe, de rode wijn ook . De prijs bedrieglijk, de bediening waardeloos.
Nog een afzakkertje op terrasje om de hoek en dan naar ons bed. Morgen een nieuwe dag vol ontdekkingen .
De ARVAK is een Texelse Blazer. Een stalen visserschip op zeil, gebouwd in 1900, dus meer dan 100 jaar oud. Haar natuurlijke biotoop is het noordelijke Ijsselmeer en de Waddenzee in het noorden van Nederland. Ze is 13.5 meter lang over de stevens, 4.5mtr breed en heeft 3 zeilen.
Het grootzeil is 55m2, en de fok en kluiver hebben elk een oppervlakte van 25m2. De mast is 17.5mtr lang.
Rond de jaren 1950-60 werd ze voorzien van een motor en werd het visruim omgebouwd naar een accomodatie. En sindsdien gebruikt als yacht.
Er varen van dit type slechts 2 exemplaren rond in Europa.
De ARVAK is sinds een 5tal jaren eigendom van Leo.
Bert en Leo kennen elkaar reeds meer dan 25jaar tijdens hun professionele carriere.
Leo werkte o.a. als projectleider bij technische dienst op de scheepswerf van Boel in Temse , en later leidde hij o.a. de nieuwbouwafdeling van EXMAR, de Antwerpse scheepvaartmaatschappij gespecialiseerd in gasschepen.
De ARVAK ontwaakt uit zijn winterslaap in Wallonie en vaart nu terug naar het Ijsselmeer.
Wij varen voor een paar dagen mee op de eerste etappe van de scheepswerf Meuse et Sambre in Luik naar Kerkdriel (iets ten noorden van sHertogenbosch) in Nederland.
Dag 1: Dinsdag 12 april 2011
We vertrokken uiteraard uit Duffel, met de trein , richting Luik Guillemines.
De treinreis verliep vrij vlot en rond 12h kwamen we aan in het ultra moderne stationsgebouw . Na wat filmen en enkele fotos namen we een taxi richting Monsin.
Aangekomen op de scheepswerf Meuse & Sambre werden we begroet door Leo , onze kapitein en eigenaar van het vaartuig, en zijn schoonbroer Andre, alias Bab.
En we voeren onmiddelijk af en gingen eerst bunkeren voor we vertrokken op de Maas.
Na een korte tijd namen we de bakboord-afslag voor het Albertkanaal, richting Nederland . We deden 2 serieuze sluizen van elk meer dan 8 m hoogteverschil, die van Lanaken en van Neerharen .
Dat was nu nog eens een belevenis ! Als je weet dat deze boot zomaar 25 ton weegt !!!! Wel iets anders dan de polyester boot op de Canal Du Midi .
We hadden tijdens onze trip van 5 uren varen alle weertypes .
Zon,veel (koude) wind , regen en een heuse hagelbui !
Van elk wat wils, alleen hadden wij niet te kiezen wat we op welk moment wilden .
Maar als stoere zeebonken bleven we met zijn allen trots op dek staan.
Even verduidelijken , deze boot wordt buiten bestuurd, onder de blote hemel zonder beschutting . Niet met een stuurwiel maar met een helmstok en roer.
Na een paar uren varen, voeren we verder via de Zuid-Willemsvaart. Deze vaarweg is wonderlijk mooi, rustig met de ontluikende frisse groene kleur van de natuur, hier komt een mens tot rust .
Het was reeds 18u25 dat we aanmeerden in Eisden, vlak voor MaasMechelen shopping center. Na het avondeten kregen we onze eerste lessen in het zeilen , met alle technishe benamingen . Is me dat moeilijk zeg, en aangezien het reeds een lange dag was, vrees ik dat we er niet veel zullen van onthouden hebben ! Rond 22u was het slaaptijd.
Dag 2 Woensdag 13 april 2011
Na een fijne nachtrust in een king size bed waren we reeds voor 8h op .
Om 9h vertrokken we, onder een mild zonnetje. Na eerst een stevig ontbijt , met alles erop en eraan , met spek en eieren en ons geserveerd door onze kapitein Leo.
Eerst wat foto`s genomen van de opkomende zon, en de ochtendmist over het water.
We passeerden Neeroeteren , Bree, Bocholt en zo richting Nederland.
Foto`s van mijn kodak moeten jullie op deze verdere reis niet meer verwachten want hij heeft een technisch defekt ! spijtig !
We zijn op weg naar Helmond en hebben reeds heel veel sluizen gedaan en voor we er zijn moeten we er nog wat doen . Ons vermoedelijk aankomstuur vanavond is rond 20h , dan zullen we zowaar bijna de klok rond gevaren hebben .
Lunch was op dek in de zon ZALIG . En of het smaakte !
Regelmatig kruisen we beroeps-binnenvaartuigen, de ene al wat groter dan de andere. Altijd word er even naar elkaar gegroet, in Nederland doen ook de wandelaars en fietsers langs het water dat. Leuk zeg.
Uiteindelijk zijn we aangekomen om 19u15, in totaal vandaag ongeveer 70 km gevaren en 9 sluizen gepasseerd.
We hebben heel wat voosprong op het schema en dus morgen nog een korte vaart. Waarschijnlijk reeds in de namiddag in Kerkdriel.
Maar dat zien we dan weer morgen .
Dag 3 Donderdag 14 april 2011
Het is vandaag donderdag. We staan op rond 7u30.
Verandering van plan, we varen vandaag niet naar Kerkdriel maar tot s`Hertogenbosch waar we verwachten aan te komen rond 14h.
Daar zulllen we ook overnachten .
Zodoende kunnen we deze late namiddag eens de beentjes strekken aan de wal en op ontdekking gaan naar de bezienswaardigheden . Er is een Groene Michelingids aan boord.
Vertrek om 9h35, gepiept in het logboek, zo weet ik het juiste uur ! En om 11h reeds 2 sluizen gedaan. We doen vandaag 4 sluizen. Het zijn nieuwe, gebouwd in 2009.
Vandaag is er geen zon te zien, gelukkig regent het niet, wel bewolkt en redelijk koude wind op het water tijdens het varen. We varen vanaf de eerste sluis achter een andere Belgisch yacht, een kleinere, moderne, ze komt uit Geel., heet Anne , en ze varen naar Berlijn...das nog een heel eind.
Langs onze stuurboordkant hebben we meestal een autoweg, zeer druk en veel camions. Nu en dan toetert er een naar ons als begroeting.
Veel beroepsvaartuigen zien we niet, slecht 1 tot nu toe (12u)
Het werden er een stuk of 3.
Aangekomen in s Hertogenbosch om 14h20 .
Flink gebuisd voor mij wat het trossen gooien betreft, ze kwamen flink in het water terecht daarjuist , Andre moest er bijna achter zwemmen !
Nu gaan we de stad eventjes bezoeken .
s Hertogenbosch of ook Den Bosch genoemd, is een kleine stad, we gaan met zijn 2-en op verkenning. Vanaf de meerspaats van de Arvak is het maar 10 minuutjes wandelen tot we op de Markt komen. Redelijk groot, zonder autoverkeer en met een standbeeld van Jeroen Bosch. Verder nogal wat cafeetjes, een hotel en wat restaurants en ook winkels. Ook een schoenenwinkel....
We verdwalen ons wat verder in nogal smalle straatjes, met veel scheve gevels. Toevallig komen we uit op een straatje dat als 2 druppels gelijkt op de Beenhouwerstraat van Brussel. Allemaal restaurantjes naast elkaar, met terrassen (met verwarming) en een smal wandelpad in het midden. Tijdens onze verdere wandeling zien we ook een pompeuze gotische kathedraal, impressionant qua grootte maar de gevels en beelden zijn niet echt proper onderhouden, nogal zwart.
Voor de rest veel fietsen natuurlijk, en veel volk.
S Avonds gaan we met ons 4-en een restootje zoeken , en kiezen er een willekeurig uit. Naam: LUX. Zo hebben ze er ook een in Antwerpen aan het verbindingsdok.
We eten binnen, het is er gezellig druk, de bediening is vriendelijk op z`n hollands , het eten is zeer lekker, het gezelschap uitstekend; kortom we genieten er op ons gemak van.
De wandeling terug naar de Arvak is rustig en de temperatuur aangenaam.
Om 22u slapen we reeds.
Dag 4 Vrijdag 15 april 2011
Laatste dag.
Vertrek iets vertraagd daar we eerst de beroepsvaartuigen in en uit de sluis moesten laten gaan .Nog 2 sluizen te gaan vandaag , bij het binnen en uit varen van Den Bosch.
De laatste werd behoorlijk spannend daar de uidraai nogal kort was en er rekening moet gehouden worden met de mast die meerdere meters uitsteekt achter het schip. Gevaar is groot dat hij beschadigd raakt als hij de kaaimuur raakt. Maar aangezien Leo een ervaren kapitein is verliep alles vlekkeloos.
Bert mocht een tijdje ook de helmstok bedienen. Dit kontakt met de boot is een intiem en fantastisch gevoel, je voelt de trillingen van de boot en het samenspel tussen de handbesturing en de onmiddellijke reaktie van de vaarbewegingen van de boot. Tof!
We vaarden verder op de Maas waar het weerom heel rustig was, wel veel breder.
We genoten van het uitzicht , en zagen prachtige Brabantse paarden die stonden te grazen aan de waterkant, koeien die zowaar pootje stonden te baden in de Maas !We zagen ook zwarte, langharige koeien met een tussenstuk wit .Komiek zicht .
Tegen de middag waren we in Kerkdriel, de vroegere thuishaven van Arvak. Tegelijk met ons kwam Leo zijn vrouwtje aan , met de wagen . We gebruikten samen de lunch op dek in de zon .
We vertrokken met zijn allen in de wagen , richting Belgie, en we werden meteen met beide voeten op de grond gebracht wat de chaos en drukte betreft . Back to reality !!!
Maar we hebben enorm genoten van de rust en de natuur en vooral van het gezelschap , bedankt Leo ! Bedankt Andre !
Het was een hele ervaring om die dagen op het water te vertoeven op de Arvak !!!
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
