Dagboek van onze reizen, uitstappen,wandelingen.. Diario de nuestros viajes, excursiones, caminatas,..
24-09-2011
we zijn nog in Calpe
24 september.
Oei, is precies lang geleden dat we iets op de blog gezet hebben.
Wel om te beginnen , het heeft geregend deze nacht ! waren we er niet van wakker geworden dan zouden we het niet geweten hebben .
Nu om 10 smorgens ,is de zon er terug aan het doorkomen , alleen hier en daar een plas getuigen van de nachtelijke plensbui.
Verder is hier niet veel spectaculairs te melden.
We wandelen hier wat rond in de omtrek , kriskras door de straatjes en tussen de villa`s , en met momenten lopen we dan flink verloren en hebben we uren nodig om terug in de bewoonde wereld te raken .
We zijn ook nog eens op de Ifach-berg geweest, tot in de tunnel ditmaal, hiervan nog eens wat foto`s bijgevoegd.
In Benidorm zijn we nog niet geraakt om te gaan wandelen, volgende week misschien, de boot vaart vandaag en morgen niet waarmee we er heen en terug willen gaan.
In Belgie spookt het blijkbaar in ons huis, we hebben een mailtje hiervan gekregen van onze alerte buren , waarvoor dank.
Euvel is ondertussen opgelost !Tante en nonkel hebben de spoken ondertussen gaan verjagen !
Vandaag alweer een jarige, Jacques proficiat !!! Hopelijk heb je het SMSje ontvangen .
We besluiten vandaag eens met de bus naar Altea te gaan en daar op verkenning te gaan en een wandeling langs de zee tot in Albir Alfas del Pi te doen langs het strand.
We vertrekken hier rond de middag en gaan eerst langs de post om de kaartjes te posten , uitleggen hoeveel het er zijn enzo valt best mee in het spaans . En zelfs de wachtrij valt mee.
Na wat tapas en een lekkere paella trekken we naar het busstation, hier zijn we niet de enigen die richting Altea wensen te reizen .
Al een geluk dat we weten waar we moeten afstappen want van de buschauffeur krijgen we geen enkele melding waar we zijn . De bus rijdt verder via Benidorm, helemaal tot in Alicante.
Als we afstappen valt de hitte als een mokerslag op ons hoofd, en stellen we ons de vraag of het wel wijs is van te gaan stappen (slenteren)maar beginnen er toch maar aan .
Mensen zeg , wat is alles hier veranderd, mooie promenade tot bijna in Albir.
Een uur stappen vanaf de bushalte in Altea.
Daar aangekomen Nou als je me nou zeg, het stikt hier van de keeskoppen ! en oh my God !, van de engelsen . Geen spanjaarden te bekennen , zelfs op een lokaal terras worden we in het nederlands aangesproken.
Na een bezoek aan het bureau van toerisme voor info voor een later geplande wandeling , beginnen we aan de terugweg, zelfde weg terug.
Op de bus moeten we 15 minuten wachten in de blakende zon ! Om misselijk van te worden . Er staan wel 2 wachtbanken maar er is geen enkele schaduw.
Bij terukeer in Calpe maken we nog wat foto`s van de avondlucht, en eentje van onszelf, een beetje scheef, maar we hadden geen zin om aan iemand te vragen het voor ons te doen .
De teller telt 21km , het is 20u en we zijn totaal op !!!
Morgen rustdag daar kun je zeker van zijn .
Donderdag 15 september 2011
Zoals gezegd: Niets gedaan vandaag , van de ene zetel naar de andere en boeken gelezen .
Sinds gisterenmiddag is er een wereldburger bij , welkom BRECHT !!!!!!!!
Mieke en Bart we wensen jullie veel geluk met jullie spruit !!!
Hij heeft zijn geboortedag wel goed gekozen: nine-eleven
Maar dat was gisteren, nu zijn we reeds een dag verder en is het alweer Maandag.
We zijn opgestaan toen het nog donker was, ontbijt dus binnen , voor de 1ste keer. Daarna zijn we gepakt en ge(rug)zakt vertrokken . We vertrekken zo vroeg om de hoge temperaturen van middag en namiddag een beetje te vermijden.
We hebben de bedoeling de PR-V34 , rondwandeling door Sierra deOlta en naar de top Cim D` Olta te maken. Tot zover de voornemens !
Eerst een eindje met de auto,tot enkele kilometers voorbij het treinstation van Calpe . Op een hoogte van 300 meter is een picnic-area en parkeerplaats .
We starten om de rondwandeling om 8h en kunnen reeds van in het begin genieten van prachtige vergezichten van Calpe , en Benissa.
Eerste kilometers , meestal tussen bomen en struikgewas op een breed grindpad lijken vlot te verlopen en we maken ons de bedenking dat dit toch een mooi Spanje is , maar tevens een die we niet kennen al komen we reeds 25 jaar naar hier.
Na een paar km komen we aan een andere wandelaar tegen, aan een picnic area (Ermita Vella) met mooi kapelletje en banken waarop je rustig kan genieten van de panoramische vergezichten. De helft van ons meegebracht drinwater gaat eraan.
En kleine km verder, loopt het brede pad plotseling over in een nauwelijks zichtbaar padje, geen grint maar grote keien deze keer, kronkelend , en... steil omhoog, en zo geen klein beetje ook.
Dit is geen spek voor naar de bek van MJ die slappe benen krijgt.
Een vriendelijke toevallige Spaanse wandelaar met 4 honden , fris en vrolijk en niet aan de leiband, legt ons uit dat er geen alternatief pad is voor deze beklimming.
We keren dan maar terug naar Ermita Vella om daar het informatiebord grondig te bekjken voor een alternatieve weg. Die menen we te vinden, wandeling langs Olta Sur. En driewerf hoera! Dit is een mooi breed grindpad dat ons naar de andere kant van de berg brengt, met een hoogtezicht naar Altea en Benidorm om nooit te vergeten. De hoera-stemming verdwijnt daarna vlug, want de begroeing langs de zijkant van het pad verdwijnt en de volledige 400mtr hoogte ligt steil naar beneden aan de linkerkant van het pad. De hoogtevrees slaat toe, en we kunnen niets anders dan terugkeren, tot aan onze startplaats van deze morgen 8u.
Daar aangekomen ,besluiten we toch nog even de wandeling langs de andere kant te doen en te zien hoever we daar geraken. Van moed en zelfopoffering gesproken! Het brede pad, gaat na een halve km weerom over in een zeer smal bospad, een onophoudelijke krinkel de winkel .
Het lukt ons wonderwel om dit een lange tijd vol te houden, mede geholpen door de steeds opduikende mooie vergezichten tussen de bomen door.
Als we dan een te steil , met rotsblokken en keien bedekt stuk bereiken, met de Olta hoog boven ons, keren we maar terug naar de auto.
Daar verorberen we met veel smaak de meegebrachte lunch en zien dat het reeds na 12u is. We zijn 4 u onderweg geweest en hebben 11km afgelegd.
De zon schijnt pal op onze kop nu.
We rijden in de airco van de auto, moe maar tevreden terug naar ons appartement voor een lange en verfrissend koude douche.
Een welverdiende lokale menu op het terras van een van onze geprefereerde restaurantjes hier, zal ons deel zijn straks!
Pfff,.. de voorbije dagen , en tot vandaag hebben we geen enkele van onze geplande GPS-bergwandelingen gedaan. Het is gewoon te warm daarvoor.
`S morgens rond 8u ontbijten we op ons terras, het is dan al 26graden, maar zeer aangenaam door een verkoelende wind.
We hebben nog geen enkele keer binnenshuis gegeten.
En nog altijd niet meer nodig dan een hemdje, t-shirt, short, rokje , ook `s avonds niet. Benieuwd hoelang dit nog gaat duren!
We wandelen, of beter gezegd slenteren, elke dag lokaal wat rond. Wel zo`n 15km per dag, maar telkens onderbroken door een verfrissend terrasje hier en daar.
Het leven is nu op het ritme van de Spanjaarden: redelijk vroeg opstaan, zachtjes de ochtend door, een siesta na de middag op het heetst van de dag, late lunch rond 3u, kalme namiddag, diner rond 8u en slapen rond 11u.
Jaja niet gemakkelijk.
Dus,... niet veel interessants te melden. Zodra daar verandering in komt, hoor je van ons.
Als we tenminste op internet geraken , want de WIFI in de Roca Esmeralda is niet echt stabiel. Zijn de vorige keer zelfs naar een internet cafee moeten gaan , lukte niet in de Esmeralda .
9 september.
We zijn al een week in Calpe. Het is vrijdag. En het is de 9de. En het is september.
Een zeer speciale dag voor iemand!
Vandaag verjaart mijn zus/schoonzus.
We wensen je een zeer plezante dag zus!!
Vandaag zijn we vroeg opgestaan, om 7u15.
We zullen er ons dan toch maar eens op avonturen om een wandeling te doen van het boekje. De PRV 2 tussen Altea en Calpe op de Morro de Toix , 3,6 km en duur 2h.
Eerst een eindje rijden , tot een doodlopend straatje , tot zover OK.
Op zoek naar de start, oeps verkeerd , en daar liepen dan nog 2 grote honden die ons duidelijk niet graag zagen komen, terug op onze passen , voorbij de auto en andere kant op , honden bleven achter Oef !
Maar dan ....wandelpad bleek steil de berg op te gaan , ze waren er de bergwand zelfs aan het beklimmen ! hoeft niet gezegd dat we dit niet echt zagen zitten ! Bon , de wandeling dan maar in omgekeerde zin en waar we de berg moeten beklimmen , of afklauteren terug keren . Het was een berg van 300 meter hoog , maar ik kan u verzekeren dat bij deze temperaturen zo een klim een verdomd lastige opdracht is ! In totaal stapten we ongeveer 7 km.
We kregen een totaal ander zicht op Calpe( van de andere kant nu , zijde van Benidorm). En kasten van villa`s dat er hier staan ! maar ik zou er geen van moeten hebben , staan vlak onder de rotsen en in het verleden zijn hier reeds bij onweer, stukken naar beneden gekomen .
Toen we bijna de top bereikten kregen we telefoon dat er rond 2h een nieuwe wasmachine geleverd werd, het zal ons maar overkomen maar ja , we zouden maar terug gaan tegen dan, want zo kon het ook niet verder . Maar de bergtop is wel bereikt , het is te zeggen , Bert is er geweest , ik ben gestrand op 20m , jammer maar niets aan te doen.
Terug thuis, eerst douche en dan een welverdiende verfrissing op terras aan zee . Om 2h30 is de nieuwe wasmachine geleverd, draait reeds !
Volgende euvel ,de airco , telefoon rond 15h , om 16h komen ze kijken .Blijkt dat spul helemaal niet onderhouden te zijn , ik had reeds de filters afgewassen maar dat bleek niet voldoende te zijn , leiding van waterafvoer bleek verstopt , is nu proper gemaakt en wij maar duimen dat alles nu werkt !
De verhuurders zullen lachen , als wij nog eens komen !
Nu gaan we eens proberen om dit op de blog te krijgen , internet vinden we wel , er zijn hier een paar terrassen waar dit kan , mocht het niet lukken in het Esmeralda hotel .
Het is nu maandagmorgen 8u, we staan reeds op want de voorbije dagen hebben ons geleerd dat het van 1 tot 4 in de namiddag toch wel een beeje te warm is om veel te doen. Dus, vroeg opstaan, laat slapen en smiddags wat rusten.
Het duurde even voor MJ aangepast is aan deze temperaturen en het ritme van de dagen hier.
Nu reeds is het op ons terras 26gr in de schaduw, de hemel is helder.
Ontbijten doen we op ons terras. Sinds we hier zijn hebben we nog geen enkele keer binnenshuis gegeten. Het is heerlijk zo.
Het voorbije weekend was een topper. Het strand, en bij uitbreiding de zee, zagen zwart van het volk. De restaurants langs de promenade zitten vol vanaf 15u om te lunchen , en vanaf 21u om te dineren.
Op het strand zien ze ons niet; we hebben wel oud en nieuw Calpe eens kriskras doorgewandeld. Geen verandering in de infrastructuren tegenover 2 jaar geleden toen we laatst hier waren. Het is duidelijk dat de economische crisis zich op de immobileinmarkt laat voelen. Geen enkele bouwwerf te bespeuren en redelijk wat bestaande appartementen te koop.
Na het ontijt zijn we naar de Penon de Ifach getrokken , voorzien van wandelstokken en water en hoofddeksels in de rugzak. Bert wijselijk met zijn wandelbottinen aan , ik wou het wagen met mijn Teva`s .
De Penon is 332 meter hoog en steil.
Op een hoogte van 200 meter moet je door een steile uitgegraven tunnel en vanaf daar zijn de paden minder goed begaanbaar . Wij zijn vandaag tot aan de tunnel getrokken , daar heb je een enorm vergezicht over de zee en het interland, en de mensen op het strand lijken op kopspeldjes.
Met ons schoeisel viel het best mee . Volgende keer een poging om door de tunnel te geraken zeker en het landschap eens van de andere zijde van de berg te bekijken!
Bijgevoegd enige fotos van de tocht.
Terug beneden waren we na 2h30 klimmen en dalen , in de stralende zon , dringend aan een drankje en hapje toe, en of het smaakte !
Dit op een terrasje aan het strand, in de schaduw wel te verstaan .
Op de terugweg naar het appartement gingen we een kijkje nemen naar de pelikanen die in grote getale rondkuieren op het lokale zoutmeer.
Leuk, ook voor de foto-album.
Voor we dit gingen versturen, nog vlug een wasmachine gewassen , dat ding maakte zo een hels lawaai dat je dacht dat de building aan het instorten was, bleek de filter verstopt. Eventjes later was het de beurt aan de airco , het water stroomde eruit op de zetel in de living... Na een grondige kuisbeurt van de filters was dit ook terug in orde. Het appartement lijkt ons toch wel wat verwaarloosd door de huurders. Spijtig, want het is zeer ruim , en goedgelegen.
Hier zitten we dan. In Calpe. Temperaturen rond de 30gr, een massa volk op de stranden. Het zijn vooral Spaanse families met kinderen. De schoolperiode is hier nog niet begonnen blijkbaar.
Onze avond, gisteren in hetAC Palau Buenavista hotel in Girona is nog een voltreffer geworden. Wel begonnen met een verrassing, toen we om 20u30 het restaurant betraden. Geen enkele tafel gedekt. We hadden nochthans gereserveerd. Niemand te zien.
Wij naar de receptie , en die vertelde ons dat de tafels op het grote terras buiten gedekt waren. Schitterend, want het was ondertussen donker geworden en het terras was stijvlol, intiem verlicht. Onze tafel aan de ballustrade , onder een luifel, met 180graden uitzicht op Girona-stad in de avond onder ons. De menu was top, evenals de bediening, en zachte temperatuur, geen trui of vest nodig hier.
En weeral aan een onwaarschijnlijk lage prijs...hoe doen ze het? ..of waarom doen ze het? Who cares? Wij in elk geval niet!
De autorit van Girona naar Calpe was gemakkelijk, met alleen zeer druk verkeer rond Barcelona en Valencia, maar geen echte files.
Opmerkelijk: de diesel is in Spanje veel goedkoper dan in Frankrijk, maar Frankrijk was wel zeer duur op bepaalde stations. We hebben daar zelfs tot 1.46 Eur/ltr betaald!
Ons huurappartement op de 3de verdieping valt zeer goed mee, met voldoende ruimte en voorzieningen en een groot overdekt terras.
Inclusief Vlaamse en Nederlands tv-kanalen; ook andere zoals Eurosport. Via satelliet en in HD op een flatscreen. Zo kunnen we wat op de hoogte blijven van het Belgische nieuws, en vooral belangrijk als je hier in de wintermaanden huurt.
Een internet aansluiting is niet beschikbaar, dus hiervoor zullen we iets anders moeten vinden.
Ook inclusief airco en die konden we bij aankomst al goed gebruiken.
Vrijdag 2 september,
Hier zitten we dan. In Calpe. Temperaturen rond de 30gr, en de massa volk op de stranden is eensklaps verdwenen! Nog wel volk genoeg hoor.
We doen het nu een paar dagen rustig aan, totdat we wat gewoon zijn aan de temperaturen overdag en gedurende de nacht.
Als we daarna goesting hebben gaan we wat wandelingen in de bergen doen. Routes van wandelingen zijn voorbereid en staan op onze wandel-GPS Garmin. Maar geen echte planning, we laten ons leiden door het humeur van de dag.
Zodra wat nieuws hieromtrent, horen jullie van ons.
Hasta luego!
MJ& B
Zaterdag 3 september
Vandaag naar de markt in oud Calpe geweest, druk en warm. Daarna wandelen langs de promenade en een parrilada de pescados met witte vino de la casa gegeten en gedronken op een terras aan de haven. Nog steeds 30g en zon. Verschillend met Belgie is, dat het hier geen drukkende warmte is, maar wel met een aangename bries.
Op zo'n 200mtr van ons appartement is het Hotel Esmeralda complex. Groot! Daar is WIFI ter beschikking in de zaal op de 1e verdieping. We vroegen aan de receptie hoe we op de WIFI kunnen, en prompt kregen we het inlogadres. Ze zal gedacht hebben dat we een hotelkamer hebben hier.... Het is op de koop toe gratis en rustig en met airco. Zodoende hebben we dus gratis internet ter beschiking.
Tot later als we wat speciaals hebben, na een wandeling of zo.
Goeie noten! (onze vrije vertaling van buenas noches)
We zitten in Spanje in het AC Palau Buenavista hotel , op 500mtr van het historische centrum van Girona. Op wandelafstand dus.
Maar vandaag komen we dit prachtige nieuwe hotel niet uit, want we willen er volop van genieten. En hoogstwaarschijnlijk komen we hier toch niet meer terug.
Waarom? Wel, dit is een 5 sterren Marriott Hotel,.....jazeker.
Dus veel te duur voor ons in normale omstandigheden. Gelukkig betalen we nu een onwaarschijnlijk lage promotie-prijs.
De minibar in de kamer kunnen we gratis leegdrinken (gratis hervulling is wel bij te betalen...). Er zitten een 12 tal drankjes in, vooral soft + 2 biertjes ; eentje zonder alcohol.
De wifi is gratis. Het hotel terras is enorm groot met witte lounge zetels. We genieten van daar van het fantastich uitzicht boven de stad Girona en de bergen erachter.
De kamer is zeer modern, clean en groot met alles erop en eraan.
Deze avond dineren we in het hotelrestaurant, want de prijzen vallen daar eveneens zeer goed mee.
We rekenen daarna op een mooi avondzicht met stadslichtjes vanop het terras.
Oh ja, het is hier 32gr C.
Toen we dit boekten in februari dit jaar, wisten we dit allemaal niet. We zochten toen op internet vooral naar een redelijk goedkoop hotel dichtbij het centrum.
Nu, dit historisch centrum zullen we wel eens bezoeken als we in oktober hier terugkomen (aan dezelfde promotieprijs) op onze terugreis van Calpe.
Van Beaune naar Girona is het iets meer dan 650km. Redelijk druk verkeer vandaag , vooral tussen Beaune en Orange.
Maar alles bijeen , een zeer vlotte reis, inclusief de verplicht file aan DE TUNNEL in Lyon.
Het verkeer in de andere richting, was wel veel drukker. Al die mensen die vanuit na hun vakantie in Spanje of Zuid Franrijk huiswaarts rijden.
Spijtig voor hen, niet voor ons want morgen namiddag zitten we op ons appartementje in Calpe.
MarieJeanne werkt tot 7 u smorgens, om kwart na 8 is de auto volgeladen en rijden we naar Beaune aan de Franse Cote dOr . Daar hebben we hotel La Closerie geboekt voor 1 nacht.
Om de problemen op de E19 te vermijden, rijden we van Duffel naar Reet (whats in a name?) naar de A12. Een zeer goede keuze blijkt , want slechts een kleine 3 kwartier later sluiten we al aan op de Brussele ring. En dat in de spits, of is die reeds voorbij?
Om eens iets anders te doen, verkiezen we deze keer om niet via de klassieke Brussel/Luxemburg/Metz/Nancy/Dijon te rijden , maar wel via Brussel/Bergen/Valenciennes/Reims/Dijon.
Mannen (...en vrouwen) dat is een aanrader! Op deze reisweg is het namelijk zeer , zeer kalm verkeer . Het is dus rustig cruisen (we rijden maximum aan 130km/uur) met de kalmerende film-en chill/lounge muziek van de harde schijf op de achtergrond.
Bert rijdt het ganse traject, want MarieJeanne heeft er 4 nacht-shiften opzitten.
Totaal niet vermoeiend en de 600km zijn zo voorbij. Goedkoop tanken en cigaretten/drank inslaan in Luxemburg zijn er niet bij, maar vermits we niet roken en we niet drinken (??) is dat geen probleem.
We stoppen 2x kort onderweg om de spieren te rekken , te snoepen, ons meegebracht lunchpakket op te eten, cola-light/ water te drinken, en te toiletteren.
De frigobox op de achterbank doet zijn job.
Bijna elke 100km die we zuidwaarts rijden, komt er een graad bij en om half vier, als we de parking van het hotel oprijden is het 24gr C. We zijn dus de triestige zomermaanden in Belgie reeds vergeten.....we lopen blijgezind rond in korte mouwen en short/rokje, drinken een aperitiefje op het terras in de zon en dineren op het terras van Le Galion op de Place Ziem in Beaune
Beaune ligt 50 km van Dijon, en juist onder Nuits St Georges en juist boven Pommard.
Een heerlijke wijnstreek! We kunnen dus niets anders dan met een glas rode Grand Cru Beaune wijn in de andere hand, deze blog te schrijven .
Om 10u volgen we de wijze raad van ene Mr de Uil : oogjes dicht en snaveltjes toe .
Vandaag is er eentje jarig !!!!!!! En dat wisten ze in Belsay ! In het prille ochtendgloren kwamen 2 kabouters stiekem onze kamer binnen en posten een kaart op ons bed en 2 champagneglazen op het nachtkastje. Een liedje durfden ze niet zingen , was hen door de papa afgeraden gezien het vroege uur.Bedoeling van de glaasjes is dat nonkel een fles bubbels mee krijgt voor aan boord deze avond als hij niet meer hoeft te rijden .In de loop van de voormiddag hebben de mannen ( 1grote en 2 kleinere) Monopolie gespeeld , goed om af te horen , en onderhandeld dat ze hebben .... ik wist niet dat dit een van de principes van dit spel was , enfin , uren waren ze bezig .Voor de jarige waren er verder gelukwensen via emails, Hallmark kaarten via email , via face book en via de blog , waarvoor dank aan iedereen ! Maar de verrassing voor Bert vanwege Elise en Marjan en co :.... upgrade van onze kabine aan boord naar een Club kabine , hier wanen we ons echt 30 jaar terug ! een zee van plaats , dubbel bed , frigo en een glaasje champagne , moet er nog zand zijn ? Plus dan nog de bubbels van de vroege kabouters, een mooier einde aan dit verlof hadden we er zelf niet kunnen aan breien .
Het deed raar deze morgen,de laatse maal dat we naar het ontbijt gingen , we waren het nu al goed gewoon, en zullen het missen.
Daarna inpakken en ....alles in de auto proberen te krijgen ! Na veel go...is het gelukt.Nog zoiets, scheen de zon toch wel zeker als we opstonden , ook de eerste keer sinds we hier zijn.Vandaag ben ik chauffeur af want Bert nam het van me over, achteraf wist hij te vertellen dat het toch vermoeiender rijden is op die smalle kronkelende wegen, maar wel zeer plezant. We namen geen hoofdwegen en dat maakt het nog toffer. We zijn gestopt op een plaats waar het zicht enorm mooi is (niets nieuw zeker?) en vandaag hebben we het voor de 1ste x in de zon gezien en gefotografeerd.
Tegen de middag waren we bij Marjan waar het aangenaam vertoeven was in de zon op het terras. We zijn dan samen naar Newcastle gereden , we wandelden de zeer leuke stad door en hebben ook wat foto`s genomen. Rond 1u licht gaan lunchen in `t stad, bij John Lewis. Veel volk, gezellig, lekker en clean.
Daarna een bezoek aan de immense winkel Tesco, inkopen voor Marjan ,en natuurlijk voor Bert , glutenvrij. Een groot pak ! en dat kan nog bij in de koffer hoor ! Bij Marjan terug, computer en computerspelletjes voor iedereen, zie de foto.
Deze avond gaan we allen dineren in de Loch Fyne in Gosforth. Het restaurant is in een oude kerk, zeer origineel en mooi. We eten er lekker en uitgebreid.
Daarna een glaasje bubbels bij Marjan & Rick , pre-verjaardag van Bert. Morgen rijden we naar Hull waar we voor de nachtreis naar Zeebrugge zullen inschepen.
En dan..... is ons verlof in de onbekende, maar evenzeer fantastische streek van Northumberland! Een absolute aanrader voor natuurliefhebbers in een kalme omgeving.
We besloten deze morgen om naar Blanchland te rijden voor een wandeling van 6km. Dit is +/- 50km van Alston naar het oosten, in de NorthPennies.
Blanchland is een dorpje dat in de middeleeuwen ontstaan is uit een abdij, later een lood-mijnen centrum en nu een kleine toeristische attractie. Nu geen monikken meer, wel een tearoom Monk-inn.
Het was nat als we vertrokken aan de B&B , we reden naar een andere kant van het dorp Alston, waar we nog niet geweest waren .Vrij vlug hield de regen op en het was de verdere dag droog , zelfs zon !!!
Het landschap was weer heel variabel, soms in een vallei langs een rivier(tje) en soms weer heel hoog .Hellingen van 17-18% zijn schering en inslag. Op het hoogste gedeelte reden we kilometers door een immens weiland waar de grote aantallen schapen liepen te grazen , vaak moest ik afremmen omdat ze de baan dwarsten. en jammer genoeg waren er meerdere die de oversteek niet overleefd hebben . Wij kwamen er veilig doorheen en hebben geen moorden op ons geweten . Weer van die fantastische vergezichten te bewonderen , maar vandaag zetten we daarvan geen fotos op de blog.
Aangezien het hier bank holliday is, waren er wel meer mensen op pad . Gelukkig waren we vroeg op pad en was de grote parking in Blanchland zo goed als voor ons alleen. Dat was wel anders toen we na een paar uur wandelen terugkwamen. De parking was dan volzet.
De wandeling was in vergelijking met de vorige dagen veel minder spectaculair, meer een Ardennen-wandeling. De meeste fotos vandaag zijn van tijdens de rustige wandeling, waar we enkel een groepje van 4 wandelaars tegenkwamen. Verwonderlijk als we zien hoeveel autos er waren op de parking. De meesten zitten in de Inn en wandelen wat in het dorpje rond zeker?
Voila, Alston zit erop, spijtig !
Bij de foto`s van vandaag , hoort natuurlijk ook nog een foto van Laura en Richard onze gastheren van de B&B www.lowbyer.com . Een aanrader voor al wie van de natuur houdt, van vriendelijke mensen en dat klein beetje meer persoonlijke aandacht maar toch discreet ! Voor mensen met een glutenvrij dieet : elke dag brood bij het ontbijt en koekjes op de kamer , als dat geen luxe is ! Ook een foto van mij in de lounge van de B&B.
Vandaag zagen we hier ook heel wat typische koetsen passeren, we hebben er eentje in de vlucht kunnen fotograferen en die zetten we ook op de blog. Mooi he?, maar om daar een week in rond te trekken...moet je goesting voor hebben, niets voor ons.
Morgenvroeg checken we hier uit en rijden naar Belsay, maar vanavond gaan we nog lekker eten in de Angel Inn (wat een fantastische namen hebben die pubs hier!)
Gisterenavond was Barcelona weergaloos, zelfs de Engelsen beamen dit. De fantastische goal en de verbluffende dribbel, beide in de 2de helft, van Messi zijn het gespreksonderwerp na de match.
Zoals het gisteren de 1ste keer is dat we hier TV opgezet hebben, is het vandaag de 1ste keer dat we niet gaan wandelen. We plannen een rustige zondag.En aangezien het regende deze morgen kozen we voor een winkelcentrum in Pennrith Rheged .
We rijden de scenic drive van Alston naar Pennrith, over de 1904ft hoge Mount Hartside. Dit zou al een mooie bergrit zijn voor de Tour de france. Ongeveer 35km.Bij het heen rijden waren we op de top in de wolken . Op de terugweg scheen de zon , man wat een schitterende vergezichten!! waar ik kon zijn we gestopt want al rijdend moest je niet veel naast de rijweg kijken ! Want de baan is een typische bergweg, smal, zeer bochtig, steil. We voegen hier weer meerdere foto`s bij , we kunnen niet kiezen, zodoende kies zelf maar .
In Rheged zijn we naar een 3D filmpje over Egypte gaan kijken , is me dat vermoeiend zo een film zien !, Vinden wij toch .Veel winkels zijn er niet , dus vlug rond . Maar we hebben er wel glutenvrij kunnen eten ! Eerst koffie met taart, was flink OK . Na de film gingen we lunchen, Kipsla glutenvrij voor allebei, voor de kip hadden we een vergrootglas nodig ! Maar het was lekker, de prijs viel dan weer tegen ! Pure afzetterij !
De terugweg was zoals reeds eerder geschreven zonnig en ,spectaculair, maar het was te zien dat het zondag was : verkeer , auto`s, moto`s,en fietsers. Voor die laatsten doen we onze hoed af hoor, met die felle wind en de klim met zijn honderd bochten. Maar naar beneden waren ze er bijna even snel als wij , heeeeel gevaarlijk want de meeste dragen hier zelfs geen helm ! De meeste van die fietsers doen trouwens de Coast-to-Coast route, meestal in 2 dagen. We zien hier ook regelmatig kleine , groene woon-huifkarren met 1 paard. Ook op de berg vandaag, lijkt ons zeer vermoeiend voor de beestjes. de huifkar kan waarschijnlijk gehuurd worden.
Morgen onze laatste dag in Alston , we maken er nog een wandeldag van , regen of geen regen .
Vandaag ons laatste stuk van de wall gedaan , 13,9 km met serieuse hoogteverschillen. We waren amper vertrokken of het begon te regenen, hadden we nog niet gehad deze week !!! We trokken eerst de berg op , dit stuk waren we meer bergbeklimmers dan wandelaars, we moesten elkaar verder helpen om er te komen . Daar bovenop was het met momenten hevig aan het regenen en er waren felle windstoten, gelukkig in de rug .Hevig maar achteraf zo veel voldoening gevend dat we het toch maar gedaan hebben .We bleven een 4tal km langs de wall wandelen met veel zeer mooie vergezichten. Niet veel kunnen filmen of fotos nemen omwille van de druilerige regenbuien. We kwamen een groepje van 3 wandelaars tegen en de mevrouw begroette ons met een typische engelse humor : What a lovely day!
Van de wall gingen we via de overblijfselen van een Romeins kamp, door de velden weerom tussen de beestjes. Dit werd het hevigste uur van onze reis: Hier kregen we een vol uur bakken water over ons met een continue felle stormwind pal in ons gezicht. Op de duur waren we echt door koud ,ik zoveel mogelijk voorovergebogen om toch nog iets te zien door mijn bril . Gevolg hiervan was dat ik ook niet op afstand zag . Toen we een veegrill over moesten had ik me vast aan de reling en daarna dacht ik dat er een muur aankwam en ik wou die ook als steun gebruiken tot ik tot mijn grote verbazing zag dat het poten waren ! van een grote zwarte koe , kou verkleumd en nat ....ik was in 1 seconde weer fit ! Daarna kwamen we een ganse meute koeien tegen allen bij elkaar gedrumd aan een veegrill, veel kalfjes en hun moeder en , zagen we pas later...1 stier . Hier was het ook gestopt met regenen en zijn wij gestopt om foto`s van de beestjes te maken , wel eerst de grill overgestoken want de stier was nader gekomen om zijn familie te beschermen . getuige de foto. Vanaf hier kregen we weer zon die een zalig drogend gevoel gaf . We trokken verder door de velden (in een uitgestrekt moerasveld hebben we lange tijd gezocht naar een houten stile, niet gevonden, dan maar iets gedaan dat niet mocht), tot we weer op de goede track waren.
Daarna kozen we voor een langere weg , met het risico dat we terug zouden moeten keren als we de rivier niet over zouden kunnen over de stepstones Dit zijn grote platte stenen, neergelegd in een rivier om over te steken.
Wat bleek toen we er aankwamen , er lag een gloednieuwe houten voetbrug ! Goed meegenomen . We kwamen langs de ruine van Thirlwall Castle ( niet van de Romeinen maar wel uit de Middeleeuwen) en zelfs hier geen klopgeesten ! We denken dat ze gaan schuilen waren voor de opkomende regenbui.
En zoals reeds meermaals, kwamen we niet droog aan de auto. Maar Richard stond reeds klaar bij onze aankomst aan B&B om ons schoeisel te drogen te zetten .
We willen sommigen onder jullie ook geruststellen , we doen veel inspanningen, maar eens terug in de B&B nemen we ook voldoende tijd om te ontspannen en te genieten van de lokale cultuur....
Rond 23u is meestal onze pijp uit.
Terwijl we deze blog schrijven in de bar van het B&B, maken we een babbeltje met Laura en een engelsman. Hij zit daar uitgeput in fietskledij en heeft zojuist 150km gefietst, jawadde.. met deze heuvels en weersomstandigheden is dat wel straf. Hij zit bibberend te wachten op de volgwagen met zijn bagage. Blijkbaar is de volgwagen de weg verloren. Laura heeft kompassie en geeft hem een sleutel om een douche te nemen.
Ondertussen is het al wel kwart voor 7, we hebben geen tijd om de blog op het internet te zetten, want ons eten is besteld tegen 19u in The Angels Inn, hier wat verderop.
In de pub is het zeer druk, er zitten ook 7 fietsers en wij maar vriendelijk dag zeggen tegen 1 bepaalde , geen reactie. Wij maar tegen elkaar , amaai daarjuist was die wel vriendelijker.
Terug in B&B ga ik onze drankjes halen in de bar en wie zit daar , de fietser, ik vraag hem of hij daarjuist in de pub was, niet dus ! Grote hilarteit bij Laura en de fietser als ik het vertel .
En nu kijken we (vooral Bert) op onze kamer naar de finale van de Champions League voetbal en zetten dit verhaal op internet.
Vandaag werd de zwaarste wandeling tot nu toe , we klommen en we klommen en we bleven maar klimmen ! WE daalden en we daalden en we bleven maar dalen! En....eerlijk als ik ben zal ik maar bekennen ,vandaag heb ik 15 minuten tegen een steile flank van Adrianus zijne muur gezeten op mijn poep ! ik raakte noch voor of achteruit vreselijk vond ik het ! maar verder is alles zonder problemen verlopen .Ditmaal starten we in Once Brewed aan het visitors centrum en zo door de weilanden , waar ik toch wel in een grote schapestront stapte zeker, is er ondertussen reeds af(gestapt) . Teveel rondgegapen zeker want we zijn nu wel echte specialisten geworden in het ontwijken van van alle soorten schapen- koeien-konijnen- uitwerpselen in de uitgestrekte velden.
De paden waren soms weer onzichtbaar maar we hebben alles gevonden, dankzij GPS. De zon scheen en het was een aangenaam wandelweer, niet te warm want er stond nog steeds een ferme wind .We hadden ook een mooi zicht op Milecastle 42 op Cawfield crags , hierbij een foto .Vanaf hier nog 4 km langs de wall gestapt (en 15min gezeten ! ). We eindigden onze wandeling op het punt waar we dinsdag zijn gestart, dus ook met een ander zicht waar wij gelopen hebben , zie foto van kleine mensjes en iemand daarvan heeft iets rood aan . Ik sta nu nog meer versteld dat ik daar opgeklommen ben verleden dinsdag, en dan nog bij een stormachtige wind ! Joepie!!
Na de wandeling die 4 en een halfuur duurde, lunchten we in de zon en dan naar ons B&B (35km) Ik begin hier de weg zowat te kennen met al zijn krulspeldebochten , tof om te rijden , maar alert moet je wel zijn , Af en toe stop ik , om de rodeorijdende engelsen door te laten , galant he van mij .
Deze morgen waren Laura en Richerd druk in de weer om alles op zijn piekfijnst te hebben tegen deze avond want aangezien het bankholiday is maandag, is alles 3 dagen volzet . Heb dan maar snel wat artinasale confituur gekocht , stel je voor dat ze er geen meer had tegen dat wij vertrekken dinsdag !
Daarjuist nog naar de winkel om brood voor Bert en we kwamen toch wel langs een outdoor shop zeker , eventjes maar binnen geweest en ..... ik heb een paar echte wandelschoenen van Trezeta in solde kunnen kopen . Ik zal ze morgen maar niet aan doen om 17 km te gaan stappen ...
Omdat ze voor vandaag rain showers voorspelden hadden we geen zin om ver weg te rijden en besloten we een wandeling te starten vanaf ons B&B . Eerst een , zoals elke morgen,fantastisch breakfast van Laura .
Het Lowbyer Manor Country House waar we logeren is zeer tof. Gisteren kregen we er zowaar een boeket bloemen kadoo. Reden was, ze waren er de vorige dagen aan het schilderen en Laura en Richard dachten dat we er last van hadden , geen waar dus want we waren ganse dagen niet binnen , de bloemen waren natuurlijk welkom . Onze gastheren zijn supervriendelijk en behulpzaam.. we hebben ze verklapt dat we elke dag onze blog bijvullen.. Het huis zelf dateert van 1778, en vele gedeeltes zijn nog origineel. Hier zijn nog muren van 1 meter breed, niet zogoed voor de WIFI in sommige plaatsen, wel op onze kamer..
We namen eerst wat foto`s van het dorpje voor we aan de wandeling begonnen. Ter inlichting , hier in het dorp werdt de serie van Oliver Twist opgenomen . Naar het schijnt is Alston het hoogste marktstadje in de UK?
We gingen verder door uitgestrekte schapenweiden , en zowaar deden die vandaag moeilijk en in plaats van weg te lopen kwamen ze nogal dreigend en luid blerend naar ons toe, waarschijnlijk om hun lammeren te beschermen .We moesten ook weer door een wei met koeien , stieren ? en ze waren zwart van kleur, dan lijken ze nog bedreigender ! Maar ze lieten ons rustig door . Na 1 uur droog kregen we de eerste plensbui over ons dak , ook dat zijn we reeds gewoon . Vandaag hebben we ontelbaar veel , gates , stone stiles en wooden stiles en kissing gate gedaan , goed voor de conditie. We kwamen ook aan een gewone gate die niet te openen was , dus er maar over klauteren , en als ze nat zijn is dat niet zo simpel, maar vandaag geen valpartijen ! Tegen lunch tijd scheen de zon terug, en besloten we onze picknick op te eten. Op een bank tegen een kerkmuur, met zicht op een verwaarloosd en nogal luguber kerkhof , je zou er zo een scene van midsummer murders gaan draaien ! Er waren grafzerken van meer dan 200 jaar oud , in den donkere zien ze ons hier niet! Bij de laatste beet van onze boterhammen kregen we de regen er weer bij , dus zijn we maar opgekrast. Vanaf dan is het niet meer gestopt met regenen , voordeel : onze botines waren proper, nog zoiets 2 paar botinen is hier zeker geen overbodige luxe want op 1 nacht krijen we ze niet droog .
Voor laatste stuk van de wandeling, moesten we nog maar eens een hele stijle afdaling doen , smal padje flink glad en modderig , hier zou ik enkele maanden geleden zeker dag gezegd hebben en het voor bekeken gehouden hebben . Beneden ging het weer verder door de weiden en langs de South Tyne river . We kruisten de south Tyne Dale spoorweg ( lokale) en kwamen aan de hangars waar de locomotieven onderhouden worden . We kregen er zowaar een spontane en gedetailleerde historiek van de 2 locomotieven , door een charmante machinist.Treintje rijdt echter maar sporadich , vandaag niet .Na nog een korte wandeling langs de spoorlijn kwamen we aan het lokale stationetje. In de pub nog een pintje en up naar onze B&B voor Bad en Blog.
Dag 5: Housesteads & Sewingshields Crags â Hadrians Wall
Woensdag 25 mei 2011
We hebben besloten vandaag een moeilijke en lange wandeling te maken. In het wandelboekje raden ze aan deze wandeling enkel bij helder weer te doen plus een kompas mee te nemen.Aangezien ze beter weer zonder regen of wind voorspelden was de keuze snel gemaakt. Wij zijn tot de vaststelling gekomen dat zelfs een topografische kaart en GPS maar net voldoende waren om juist niet te verdwalen !
Aangezien de wandeling lang was startten we reeds aan ons B&B om 9h30 UK tijd . Bij aankomst aan Housesteads parking en de ruines van het Romeinse fort (hier waren een Commander en 800 infanteristen gelegerd) vielen er wat regendruppels, wij natuurlijk in paniek , eventjes maar want dat waren de enige druppels die we vandaag kregen, OEF .
Het eerste, korte, gedeelte van de wandeling liep aan de rand van een kliffenlijn langs Hadrians Wall. Daarna afdalen om via een uitgestrekt, glooiend weide-landschap in de rand van een bos te verdwijnen. In dit bos een kronkelend en eenzaam pad via een verlaten boerderij, totdat we plots eindigden aan een ruw heideland. Dit was na ongeveer 2h stappen en we besloten te eten IN DE ZON . We hebben vandaag ook heel wat kleding moeten uit doen , in tegenstelling met de vorige dagen. Al een geluk dat we wat sterkte opnamen ,want nu kwam de aap uit de mouw ! Nu moesten we door een moerassig heide-gebied. Er waren een paar probleempjes: de wandeling-beschrijving schrijft: er is geen pad door het ruwe heideland van Haughton Common en je moet er rekening mee houden dat je je weg moet zoeken doorheen moerassige bosjes (vrije vertaling van boggy tussock) Wat dat is hebben we aan den lijve ondervonden! Bert maakte er zowaar een ongewilde salto mortale en ik heb er 2 natte voeten aan over gehouden .
Verder zegt de wandeling-beschrijving; dat er geen aanduidingen zijn , dat je gedurende ongeveer 1.6km oost-noordoost moet stappen om dan aan een nauwelijks zichbaar pad te komen en dat je daar dan rechts moet afslaan. Begin er maar aan..
Maar aangezien ik dit hier aan het schrijven ben weten jullie dat we terug raakten , maar zonder onze GPS was dat niet gelukt...
Toen we eindelijk het rechte pad vonden, waren we reeds behoorlijk moe, uitgeput ! Maar na een MARS en wat water hadden we weer energie om verder te gaan , we waren reeds meer dan halverwege! Maar nu komt de .... zowaar terug de hoge kliffen op ! Dan pas zagen we de eerste mensen, gedurende de voorbije 3 uren hadden we geen enkele mens gezien!
Ik dacht nu dat nog... , maar, nogmaals het lukte ! getuige de bijgevoegde foto`s . Wouter, als we thuis zijn geef ik het adres voor jullie dochter ! Na 5 1/2 en 17km stappen, kwamen we uitgeput aan de auto, geen zin meer om het Romeinse fort te bezoeken .Deze avond hebben we allebei een grote steak en nog veel meer verdiend !
What a day today, maar het moet gezegd: deze wandeling is voor elke natuur/wandeling liefhebber een absolute aanrader.
Het ontbijt mocht er wel zijn hoor ,op zijn Engels, aan tafel gebrachte eggs and bacon en nog een vol buffet met huisgemaakte confituur en dergelijke, en natuurlijk glutenvrij , zelfs cornflakes val niet om want die vind ik in Belgie niet ! Marjan, dat zal voor dinsdag zijn in Tesco`s !
We reden meer dan een uur , langs zeer rustige wegen, naar de startplaats van onze wandeling,31 km van onze B&B. Zo vaak zijn we gestopt om te genieten van het uitzicht of naar de vogels te kijken . geen foto ervan kunnen nemen , waren te vlug, Bert heeft er wel kunnen filmen ( we denken dat ze erop staan )
Aangekomen aan de Wall waren de eerste wolken niet veraf , maar vol goede moed togen we op pad .
Het gedeelte van Hadrians Wall dat we vandaag afwandelden, is omschreven als een van de meest dramatische stukken.Vanaf het vertrek aan de parkeerplaats zagen we onmiddellijk waarom: hier is de muur gebouwd op een lange lijn van opeenvolgende kliffen met hoogteverschillen van meer dan 200 meter.
De wind werd heviger met de moment en de klim evenzo ! Maar ... de therapie werkt , ik heb het gehaald en ben boven geraakt zonder noemenswaardige paniekmomenten .
De wandeling langs de rand van de kliffenlijn is impressionant met fameuze vergezichten, we deden ongeveer 4km. Het waren geen gemakkelijke kilometers, gelukkig hadden we onze wandelstokken mee. Daarna verlieten we de muur , om langs een afdaling via uitgestrekte weilanden (nauwelijks zichtbare paden,..de GPS hielp ons nu en dan) en langs het meer Crag Lough de terugweg te wandelen.
De foto`s getuigen van wat we te zien kregen , zo uitgestrekt, zoveel kleuren en zoveel schapen en koeien , die laatste ben ik vandaag niet meer te dicht genaderd ! We kregen 3 heuse hagelbuien met een stormachtige wind erbij, over ons en soms op een moment dat we er niet zo gelukkig mee waren , het is te zeggen hoog en in een open stuk . We zijn dus 2 maal goed nat geworden maar ook terug droog. We hoopten dan droog aan de auto te geraken maar pech , op 2 km van de auto was het weer van dat . Gevolg : aankomst aan B&B met een koffer vol natte regenkledij . Maar als jullie nu denken dat het weer er ons van zal weerhouden van nog terug te komen dan zitten jullie goed fout, daarvoor houden we te veel van de mooie natuur om ons te laten afschrikken door wat kou en nat . De zon scheen wel goed tussen de buien door zoals je kan zien op de bijgevoegde fotos.
Wel zeggen dat ik vandaag winterhandschoenen aan had en dat ik er wel blij mee was .Vandaag schrijven we deze blog voor we gaan eten zodat er deze avond niet te lang op nieuws moet gewacht worden aan het thuisfront, zoals we van sommigen onder jullie gelezen hebben.
Druk op onderstaande knop , en vul het formulier in en we sturen je een mailtje als wij een nieuw verhaal of foto's op de blog gezet hebben----
Haz clic el botón y rellena el formulario. Te enviaremos un correo electrónico cuando ponemos una historia o fotos nuevas en el blog.
Stuur mij een email - Envíame un email
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen - - -Haz clic el botón
