Gisteren is alles zo goed begonnen. Ook Rogier is thuisgekomen met de vraag: En moe, heb jij ook een goede opstart gehad vandaag? Ja hoor, alles ging vlot!
Maar vandaag, amai, als dinsdag op maandag lijkt, je weet wel, aanpassen, wenen, ruzie, alles erop en eraan! En dan nog niet willen slapen, omvallen van de vaak en je niet geven. Maar dat is natuurlijk buiten het huisreglement gerekend! Maar na een extralang dutje loopt alles toch weer op wieltjes.
Een beetje heen en weer trekken om een slabbetje: Van wie is ze nu eigenlijk?
Ik had ze gisteren aan!
En dat is eigenlijk mijn slab die ik al van voor de vakantie mis.
Al een geluk dat de slabben van goede kwaliteit zijn of ze hadden er beiden een halve!
Of hoe kindjes eigenlijk hun eigen gerief wel herkennen! Je houdt het niet voor mogelijk dat er van op kamp 3 vuilzakken vol verloren voorwerpen zijn, als ze hier al hun eigen slab uit de brand slepen! Voor het eerst sedert april weer te warm om in de veranda of op het terras te blijven. Kermis dus: we spelen op de oprit.
En dan een groepsfoto. Dat is ook een hele klus! Eentje wou vandaag liever eens alleen op foto, maar de ganse groep staat er toch nog bij. Ja, onze huisfotograaf is er weer, nog even van profiteren dus!
De vakantie is voorbij. Voor mij in elk geval. En voor velen met mij zo te zien. Gisteren eens grofweg gerekend en we kwamen aan 5. Maar uiteindelijk waren het er toch de zes die we oorspronkelijk wel verwacht hadden, zoals elke maandag.Enfin ze zijn dus terug, en t was weer onze vrolijke maandagse bende! t Was een fijn weerzien voor de meesten.
Ze hebben gezellig gespeeld. Geen ruzie, of toch niet meer dan anders. Al van in de voormiddag buiten gefietst en gelukkig maar. Tot Viktors grote verbazing had het geregend tegen dat hun dutje gedaan was. Niet meer buiten dus, alles is nat.
Hij ging mij ook eens testen, wist aan geen kanten meer hoe zijn broek aangedaan. Tot het oude en al veel gebruikte middeltje: Blijf dan maar zo zitten, je moet geen druifjes komen eten. Je kan het niet geloven, maar die broek is nog sneller aan dan dat het voor wedstrijd zou zijn. Wel druifjes dus. Ons fruitratje zonder fruit zetten zou zowat de ergste straf zijn die je momenteel voor hem kan bedenken. En of de druifjes gesmaakt hebben....
Voor onze laatste dag voor de vakantie. Zennah en Viktor kruipen in de dubbele buggy. Mag natuurlijk niet, maar ja, toch even proberen. Ze kunnen er niet uit! Ja, nu hebben ze zichzelf wel goed gevangen! De riempjes ingeklikt, dat wordt dus een tijdje blijven zitten! Zullen ze nu nooit onthouden dat ze niet in de buggys mogen spelen!
Maar in de namiddag moet het leukste nog komen: helemaal klaar om per fiets op vakantie te gaan. En let op de chacoskes , als je per fiets rijdt moeten die mee! t Is gewoon te grappig!
En we blijven bloggen tijdens de vakantie, als al onze voorbereidingen gelukt zijn tenminste. Er is elke dag een fotootje uit het archief voorzien. Veel schrijven is er niet bij want geen kindjes is geen verhaal....
Vandaag is ons nichtje jarig. En wat voor een verjaardag: ze wordt 40!
En niet zomaar een nichtje, buurvrouw en thuiswachter in nood.
Zo eentje om dicht in de buurt te hebben dus!
We hebben al de ganse dag plannen om haar te gaan verrassen, maar t lukt ons niet.
Eerst blijft Zennah lang weg, papa zijn uurwerk staat al op congé dan is het al soeptijd, dan slaapt er al eentje, eten, iedereen slapen.
Dan puit eten. Ja, Zennah, fruit is lekker maar een beetje moeilijk om uit te spreken. En dan na fruittijd, een goeie poging om te vertrekken. Eerst natuurlijk de foto van onze cortège.
Tegen dan is er al een pap. Eéntje kan al niet meer mee. En dan net de straat overgestoken en al een mama. Hanne kan ook al niet meer mee. Dan maar de andere twee bij Reinhilde gelaten en vliegensvlug alleen even tot daar gelopen. Eigenlijk waren we al eens tot daar geweest met de twee laatste, maaar de jarige was gaan vieren.
Bij deze dus eindelijk: gelukkige verjaardag Ingrid!
Dat is weeral een hele vordering. Niet dat ze het al lang kan uithouden, maar ons zusje kan zitten. Binnenkort zijn we weer helemaal uit de babys gegroeid. Hanne was een beetje jaloers als er fotos gemaakt werden van de zitkunsten van Fleur. Op de foto in onze vakantieblog zal je het wel merken. Ze ligt een beetje te pronken en is ongelooflijk geaffronteerd. Viktor was ook weer super. Hij had een groot deel van het speelgoed uit de veranda naar binnen gebracht. Maar teveel is teveel! Dus, opruimen en alles weer in de veranda. t Was de moeite, zon nieuwe manier van opruimen. Ook daarvan en fotootje op de vakantieblog.
De collegas hebben al vakantie. Wij werken nog een weekje door. Zodoende zijn er vandaag vreemde eendjes in de bijt. We kunnen helaas geen foto nemen want ons toestel is op kampverkenning in de Ardennen. Xander is vorig jaar ook al een aantal dagen geweest en nu dus terug. Viktor zal veel bijleren, reken maar. Alvast al eens naar mama bellen om haar op de hoogte te stellen. En dan leert hij op de rug, met het hoofd eerst van de glijbaan komen, alleen, nog even goed kijken en misschien morgen zelf eens proberen.
Er wordt gans anders gespeeld met een 4-jarige in huis. De rollen zijn meer op voorhand uitgedeeld. Zo van kom Viktor, we gaan dit en we doen dat. Alleen een klein probleempje: Xander noemt hem altijd Louis. Maar Louis slaapt nog, zou trouwens, met zijn 15 maand, al die opdrachten toch nog niet begrijpen. En dan kan Viktor het niet meer horen dat hij Louis zou zijn en verbeter Xander: is Biktor Maar verder verstaan ze elkaar prima. Er wordt ook veel gefietst, en Viktor kan zich eens meten tegen een grotere en dat vindt hij natuurlijk superleuk. En ons Zennah moet qua snelheid niet onderdoen voor de jongens!
Het loopt hier allemaal rustig vandaag, niettegenstaande er zes aanwezig zijn. Ieder speelt zo zijn eigen spelletje. Er wordt weinig ruzie gemaakt. Ze denken al aan vakantie zeker? Volgende week onze laatste week en dan gaan we er even tussenuit voor 2 weekjes. Maar eerst nog dubbel werken. De collegas werken vandaag de laatste dag en volgende week krijgen we dus kindjes op vakantie. Dat zal leuk worden. Oude bekende terugzien en Louis die zijn nichtje meebrengt. We gaan vlug nog de veranda kuisen zodat we er klaar voor zijn tegen maandag. Prettig weekend allemaal!
Onze ingenieur in spé heeft vandaag weer al flink wat fietsen en buggys hersteld met zijn oeiedaaie. Hij zou daar alles mee herstellen, zelfs zijn gaatje (lees navel) Maar dan is hij toch een beetje verstrooid geweest en nu is zijn oeiedaaie weg. Gewoon spoorloos. Meestal vindt hij alles snel terug. Maar nu dus: groot probleem. Iele (lees Reinhilde) al opgetrommeld om mee te helpen zoeken maar weg is weg. Gedaan met werken dus. En dan juist is mama daar. Reinhilde zoekt nog even verder en ja hoor, onder een ander stuk speelgoed, dat ook al voor alles gediend heeft, ligt de schroevendraaier. Maar wat meer is, t is eigenlijk een spuit uit een dokterssetje. Ze heeft voor Viktor echter van in het begin zijn schroevendraaier geweest. Zo zie je maar dat alle speelgoed hier meerder functies heeft!
t Hangt er gewoon vanaf voor wat je het wil gebruiken!
moekemagda
