Louis is terug van ziek geweest. Hij herneemt dan ook zijn dagelijkse activiteiten. Met de chakoskes is zowat het lievelingsspelletje voor het moment. Je kan daar zo een beetje van alles mee doen. Rond je hals hangen (en er bijna op trappen) iets insteken en dan doodverwonderd zoeken waar het nu gebleven is. Kortom, als je niet meer weet wat gedaan, dan loop je maar een rondje als postbode met je tas rond je hals!
Er wordt weer veel gepuzzeld deze voormiddag. De meisjes amuseren zich rond de keukentafel. Fleur kruipt en heeft het hele huis voor zich alleen. Onze kleine Joren slaapt. Maar hij blijft slapen. k Ben al een paar keer gaan piepen, maar hij blijft slapen. Het lijkt er wel op of hij er een omgekeerde dag gaat van maken. De grote hebben al gegeten, Fleur ook. En dan, eindelijk beweging in de slaapkamer. Er is zowaar een beetje haast bij. Als je je bijna een uur verslaapt heb je wel reuzehonger!We hebben er dan maar helemaal een omgekeerde dag van gemaakt. Eerst fruitpap dus, om 13u00 je dessertje drinken en dan tegen 15u30 je fles. Want ondertussen is het alweer potjestijd geweest. En fruitmoment.
Vandaar de kleine omwisseling om het geheel toch vlotjes rond te krijgen.
Die babys lijken toch wel erg op elkaar. Geen wonder dat onze kindjes zich vaak vergissen! Is het nu Victor of is het nu Joren?
Ze spelen dan ook met hetzelfde speelgoed en in dezelfde houding. Alleen het snoetje is anders. En de ene kan soms al eens bozer kijken dan de andere niettegenstaande het allebei lachebekjes zijn!
Nee, we hebben niet de slimste mens ter wereld gespeeld.
We hebben wel gepuzzeld. t Was al lang geleden en nu, met veel grote kindjes is het weer eens puzzelronde. Of wel meerdere rondjes. t Is onze winteractiviteit bij uitstek. Als het koud is in de veranda is het daar niet leuk. Maar aan het weer kunnen we nu eenmaal niet veel veranderen!
Onze spelletjes kiezen we wel zelf. En vandaag dus, op algemeen verzoek, puzzeltjes maken. t gaat heel vlot. Tot je plots met één stukje geen weg weet. Je puzzel zit nog niet vol, maar je weet er geen weg mee. Ja, niet moeilijk, je bent een beetje hebberig. Je hebt een stukje van je buurvrouw en dat past uiteraard niet in jouw puzzel.
Mijn puzzeltje ligt er ook nog bij, mijn sudoku-puzzeltje. t Was nochtans maar een startje, maar wie het ziet zitten mag hem verder oplossen. Ik kwam er niet aan toe. Er was wel altijd iemand die een stukje teveel had. Al die puzzels zo dicht bijeen, dan verwisselen de stukjes wel rap! En een half uur puzzelen is zo gepasseerd. t Is alweer soeptijd.
We kunnen wel boffen met onze nieuwe babys! Ze lachen om ter meest. De kindjes vergissen zich constant. Is het nu Victor of is het nu Joren. Vandaag dus Joren. Flink gespeeld.
Goed geslapen en alles opgegeten wat we hem gegeven hebben. Als dat niet leuk is. Hij eet nu sedert vorige week (t was papa en oma week) ook fruitpap. Maar amai, t kon niet rap genoeg gaan. Smikkelen en genieten was dat! Op één twee drie was het op. Te weinig zelfs als je het mij vraagt. k Moet nog een beetje wennen aan de eetlust van onze Joren. Zo vlot gegeten, zonder morsen. Dat gaat supergoed, want als ze het niet lusten of bijna genoeg hebben is
t een beetje smos. Geluk dat hij nog zijn melkje mocht drinken als dessert. Dan was het buikje gevuld en kon hij weer veel spelen! Alweer dus een bewijs hoe mooi ons vak wel is!
Johannah had vandaag eens drie speldjes in. Kwestie van alle dagen iets anders te zijn. Een staartje, 1 speldje, 2 speldjes of nu dus 3.
Meestal blijven ze daar goed af. Ze zijn het al gewoon, de ladies met de speldjes.
Maar vandaag hadden ze 1 speldje genomen en Hanne haar coiffure eens bijgewerkt. Hanne natuurlijk blij met de nieuwe look. En Zennah heel fier. Je moest dus niet gezien hebben wie het had klaargespeeld.
Maar s avonds als we dat speldje wilden terug geven: ons Hanne natuurlijk een snokske.
Iets wat de ganse dag in jouw haar gezeten heeft kan je natuurlijk al wel als je rechtmatige eigendom beschouwen.
Maar Zennah jij bent toch groot. Jij drinkt toch al lang je soep zonder te morsen!
Ah, ja, Louis moet wel een babet aan.
Louis drinkt dus de eerste maal een volle beker soep helemaal alleen. En zo te zien is het goed afgelopen. Water dronk hij al lang alleen. Dat is ook niet erg als er al eens gemorst wordt. Maar met soep zou dat een gans andere smos zijn! Maar eind goed al goed. Laat ons duimen dat het vanaf nu altijd soep alleen en zonder morsen wordt.
Alweer een pluimpje op zijn hoed dus. Ons Hanne was al klaar, ze was haar mondje al aan het afvegen. Je mocht eens denken dat niet alle kindjes hier soep krijgen!
Zennah heeft boekjes meegebracht vandaag. Dat doet ze wel vakeer. Het leukste is als we ze dan samen bekijken en zij de dingen mag benoemen. Vandaag dus Makro-blaadjes. Daar staat veel in wat kindjes al kennen! Wisten jullie dat wel? Maar dan komt er eentje binnen en terwijl ik in de living ben neemt ze zijn plaats in.
Zennah zit
Ja, Zennah zit!
Ze is een beetje verwonderd dat ik niet boos ben, want op keukenstoelen zitten mag eigenlijk niet. Kindjes zitten op hun eigen bankjes of stoeltjes.
Tot ze dan zelf zegt: en nu?
Ja, en nu?
Moeke kan niet meer door!
t Was dus duidelijk met voorbedachten rade dat ze op mijn stoel zat!
En ondertussen je boek ondersteboven, maar dat doet er niet toe. Je kan nooit weten of je geen andere dingen meer opmerkt als je je boek eens vanuit en andere richting bekijkt!
Louis is soms een klein prutserke. Maar dat is allemaal goed voor de fijne motoriek te oefenen. Hier is hij alvast de knopjes van Lauren haar T-shirt eens aan het onderzoeken. Wie weet kan je daar niet eens eentje van bemachtigen?! Dat zou wel leuker zijn dan een kruimeltje van een koek dat ergens gevallen is. Of een lepeltje patatjes dat naast je mond terecht gekomen is.
Ze hebben weer nog een en stuk reuvelplastiek gevonden. We houden dat voor de kleinsten, dat is altijd reuzepret. Maar ook als je al flink uit de voeten kunt is dat nog leuk speelgoed. Je kan daar aan trekken, treintje mee spelen lekker veel lawaai mee maken of ook (zoals Viktor vroeger) je eronder verstoppen. Dat is pas de max, denken dat je verstopt bent en iedereen ziet je lekker onder je plastiek zitten.
Als je als laatste overblijft de vrijdag, kan dat soms een beetje lastig zijn. Elke keer de deur openging dacht je al mama of papa.
Maar nee, altijd iemand anders die geluk had. Dan zullen we maar eens proberen den boel een beetje te forceren. Je kan niet weten dat het helpt als je zelf je muts eens probeert aan te trekken.
...dat één van onze meisjes (zie foto van dinsdag) een beetje lesbisch is. Ze weent als ze naar mooie mannen kijkt! Rogier is hier natuurlijk niet zo veel meer en weet dan ook niet dat ze bang is van alle mannen en mannenstemmen. Zelfs als ze hen niet ziet begint ze te wenen. Niet dat hier zoveel mennen komen, hé, begrijp maar niet verkeerd. Eigenlijk weent ze ook bij alle vreemde personen, mannen en vrouwen. t Is dus gewoon een beetje bang van vreemden. Rogier zal dus zijn mening even moeten bijsturen.
Soms wring je jezelf wel eens in nesten door onder de keukentafel iets te willen pakken. Maar dan schijnt plots weer de zon als je van je netelige positie een foto nemen!
Of toch niet echt! We hebben vandaag een telefoontje gekregen dat Joren morgen voor het eerst zal komen. Maar intussen kunnen de kindjes die er altijd zijn op woensdag ook eens genieten van een lekker verwendagje. Een beetje meer rust in huis. Een beetje meer aandacht en soms ook wel eens een knuffeltje meer. Allemaal mooi meegenomen. Kijk maar eens naar de foto: Louis geniet er nog van!
Nog nooit eerder in de geschiedenis hebben we al die meisjes gehad.
En vandaag is het dus meidendag. Er zijn zeven aanwezigen. Allemaal meisjes!
Onze Victor heeft nog een weekje vakantie samen met zin mama.
En Louis is er nooit op dinsdag. En Juna komt alleen maar op dinsdag. En als alle puzzelstukjes samen vallen zijn we vandaag met alleen maar zeven meisjes!
Niet dat het hier anders was dan andere dagen, meisjes hebben soms ook wel eens
een snokje of ze kunnen ook wel iets afpakken wat een ander juist heeft.
t Was wel grappig, zoveel staartjesen speldjes vandaag!
Als er hier eens iets mispeuterd wordt (dat gebeurt ook wel eens)
zeggen we soms: t is een beetje niet flink hé! of ook nog: foei! dat mag niet!
En onze Zennah heeft zo haar eigen opmerkingen ook altijd klaar.
Ditmaal een samenvoeging van beide gezegden: t is een beetje foei hé!
Maar op de foto is het niet meer een beetje foei. Ze zijn maar met 3 meer. Ze zijn een beetje stilgevallen. Geen ruzie meer. Gewoon ieder op zijn eigen nog een beetje prutsen en ontdekken. Het weekend zet mooi in als je t mij vraagt!
We hebben sedert kort ons bumbo-stoeltje weer in huis gehaald. Victor kan er al een beetje inzitten. Alhoewel, zitten is niet zo zeer zijn geliefde bezigheid. Hij draait en keert liever in zijn park.
Dat is veel leuker dan zo stil in een stoeltje te moeten zitten. En gelijk heeft hij, t zal nog heel lang stil te zitten zijn.
Maar Louis heeft met het stoeltje andere bedoelingen.
Het is een hele klus dat stoeltje voor je uit te dragen. Je kan maar amper zien waar je loopt met dat ding voor je neus.
Dan toch maar even een rustpauze nemen en er zelf in gaan zitten. Ook best leuk, want de tijd dat het er voor hem stond ligt ook al een eindje achter ons!
Het blijft altijd een leuk spelletje: rond de kleinste babys kruipen. Victor amuseert zich vanwege de aandacht die hij krijgt en Fleur geniet van de aandacht die ze kan schenken.
En als alle anderen in hun middagdutje zijn is het nog veel leuker. Je kan door niemand gestoord wordt. Anders zouden er zeker al jaloerse blikken en vooral trekkingen of wegduwen gekomen zijn. Laten we nog maar even genieten van de stilte in ons huis en de kleinsten die het samen leuk hebben. Als de bende er straks weer staat zal daar geen aandacht meer voor zijn.
De vakantie is leuk geweest. Dank aan alle mamas en papas, omas en opas of collegas onthaalmoeders die onze kindjes de nodige aandacht en knuffeltjes gegeven hebben.
We zijn allemaal blij dat onze vriendjes terug zijn!
Alleen Zennah verstaat het nog niet goed dat Viktor nu niet meer komt.
Telkens als de deur open gaat denkt ze dat Viktor komt.
En als Fleur dan als laatste arriveert en Viktor nu weeral niet mee is zal ze het wel moeten geloven: Vanaf vandaag is Viktor naar school en is onze Zennah de grootste.
Ze zal voortaan moeten genoegen nemen met onze kleine Victor, die nu dus niet meer kleine Victor zal zijn maar gewoon Victor.
moekemagda
