Vanmiddag waren er veel kindjes. Gelukkig veel grote kindjes, die allemaal alleen kunnen eten. Ondertussen kan ik de kleinsten helpen. En onze Louis eet ook alleen. Hij trekt aardig zijn plan. Zijn snoetje verraadt dat het lekker was. t Hangt zo nog een beetje langs alle kanten. Hij doet nog een laatste poging om alles uit zijn bordje te krabben. Want rode bietjes zijn superlekker. En dat je snoet er een beetje rood van ziet duurt niet lang. Even een wreefje hier en daar en alles is weer netjes.
Onze Lauren zal zo graag haar bedje zien. Ze ziet er een beetje moe uit. De grote eerst nog pipi potje en dan allemaal een welverdiend slaapje! t Zal voor iedereen deugd doen. Tegen dat de 2 kleinsten in bed liggen zit er al eentje meer slapend dan wakker te knikkebollen op haar potje. Als het nu maandag was zouden we denken: zwaar weekend gehad. Maar nu zal het eerder een zware midwoch geweest zijn!
Alweer op zijn woensdags. Wat vliegen de weekjes toch.
Er zijn maar drie kindjes. En ze spelen heel mooi samen.
Niet veel werk dus, laat ze hun gangetje maar gaan. Alleen in de gaten houden hoe ze alles doen. Ruzie is er niet rap als ze maar metdrie zijn. t Mag eens rustig zijn ook.
Juna is een beetje triest als ze aankomt. Ze bespreekt eigenlijk al op voorhand dat ze liever naar mémé gaat. Maar vandaag, zoals elke dinsdag is mémé niet thuis. Ze moet dus bij de kindjes komen spelen. Ze zit dan ook liever een beetje bij mij in de keuken. Ze wil boekjes lezen. Natuurlijk is boekjes lezen hier een sociale vaardigheid, dat doe je niet alleen. Dus, iedereen in de stoel. En een massa boekjes. Kindjes kunnen heel rap lezen! Er wordt niet verteld vandaag. Ze kijken gewoon elk in hun eigen boekje. En de boekjes worden heel snel doorgegeven. Daarna gaan ze een beetje spelen. En,... we krijgen de zon in de veranda.
Eerst nog soep drinken en dan is het echt al warm in de veranda.
Wie gaat er fietsen? Het hoerageroep is wel duidelijk. De hele meute richting veranda.t Is weer leuk, t was een tijdje geleden met al die regen de laatste weken.
En nota bene onze muziek van gisteren is er ook weer bij!
Zennah heeft haar tweedehands cassetterecordertje mee. Met hardrockmuziek dan nog wel.
Allé, k weet niet echt welk genre het is. Geen smartlappen, geen disco en zeker geen kinderliedjes. Iets dat een beetje hevig klinkt. Maar de kindjes horen het graag. De muziek heeft veel succes. Alleen jammer dat ze niet kunnen meezingen. Dansen gaat wel. Soms lijkt het meer op ronddraaien dan op dansen. Als dat maar goed afloopt!
Niettegenstaande het een vrij robuust toestel is liggen op een gegeven ogenblik de batterijen op de vloer. Help! Er komt geen muziek meer uit, en Zennah krijgt die batterijen ook niet meer netjes op een rijtje. Moeke zal eens moeten helpen zeker?
Voilà, Zennah, en laat je muziek nu maar even rusten!
...na het examen van é-mail en internet, zag onze blog het levenslicht!
Ik heb me er al mee geamuseerd. Ik weet van velen dat ze het ook tof vinden dat ze het dagelijks leven hier een beetje kunnen volgen.
Maar we hadden heel veel achterstand. Wat eigenlijk dagelijks moet gebeuren wordt een beetje (te veel) naar de achtergrond verschoven! Ik moet namelijk mijn volgende computerexamen voorbereiden. Of beter gezegd een serieuze strijd leveren met mezelf en photopaint! Had ik dat geweten! We moeten dat examen thuis maken. Zoeken op internet: de meest tijdrovende bezigheid die ik ooit deed. Ik ververs dan nog liever elk half uur een kakbroek zoals het hier vorige week was. Maar nu dus examen photopaint.
Hopelijk komt er toch iets op papier, we zien wel.
Den blog aanmaken was in elk geval leuker en vooral veel minder tijdrovend! Maar als je er eens over geschreven hebt ben je al veel van je stress kwijt.
Terwijl overal in het land de Sint aan zijn rondgang bezig is spelen ze hier nog steeds met hun vertrouwde dingen. Zoals vorig week al te zien zijn ze onafscheidelijk verbonden met allerhande tasjes en kakoskes. En als je het beu bent van postbode te spelen met de laatste aanwinst (van oma gekregen), dan ga je maar even zitten en geniet nog een beetje verder van de tasjes rondom jou! t Kan niet altijd voetbal zijn. Af en toe eens een beetje rust is ook mooi meegenomen!
Vandaag zijn er niet veel kindjes. (Op zijn woensdags nog altijd)
Louis amuseert zich ergens alleen en de meisjes gaan pannenkoeken bakken. Al een geluk dat ze hier eens zelf hun maaltijd kunnen bereiden want er was veel werk met eten geven deze middag. Met die kindjes, hoe kan dat nou?!
Johannah mocht thuis bij mama eten. Zennah eet helemaal alleen en dan Louis een beetje helpen die ook al aardig zijn plan trekt.
En dan de kleinste nog bedienen.
Dat is een groot verschil met 5 kindjes die helemaal alleen eten en 2 die je dan nog eens tegelijk kan geven. En dat bewijst dat 7 kindjes echt niet veel meer werk is dan 3 of 4.
Soms heb je er wel eens genoeg van. Al die drukte om je heen. Dan verzamel je even al je spulletjes en leg je deze lekker veilig in een hoekje. En dan vouw je eens je handdoekjehelemaal open. Zonder dat er onmiddellijk aan de andere kant aan gesleurd wordt. Zo eens lekker in je eentje vriemelen en al de rest op veilige afstand in de keuken laten spelen. Daar geniet je van! Als ze met zeven zijn staat er wel altijd eentje op de loer om je pas opengevouwen doekje weer in een bolletje te draaien. Laat dit nog maar even duren!
We zijn eigenlijk al 10 december. Eindelijk eens onze achterstand aan het inlopen. Gelukkig zijn de meeste dagen altijd geschreven. Alleen de fotos ontbreken wel eens. Buitenkiekjes nemen nu eenmaal gemakkelijker dan binnen. t Zal natuurlijk aan de fotograaf gelegen zijn.
En we blijven oefenen. Maar voor vandaag zullen we toch eentje uit de oude doos moeten nemen. En omdat er nog heel veel zomerfotos zijn doe ik jullie liever geen heimwee krijgen naar het mooie weer. We zullen het maar houden bij deze opruimfoto. Soms beperkt opruimen zich dus tot: alles net van voor je voeten halen nu moeten we toch aan tafel en tegen dat we terug komen zal moeke dat wel zelf verder opgeborgen hebben!