Ja
ik bedoel het zoals het daar staat. Ik ben een ware kijkfanaat. Het liefst van
al kijk ik naar ogen die mij terug aanstaren. Die me eventjes terug meevoeren
naar een andere tijd. Het hoeven zelf geen mensenogen te zijn. Aan mijn
eettafel staart een koetje met gitzwarte kijkers mij onafgebroken aan. Een
trofee dat ik eerlijk heb gewonnen. Ze keek naar mij in dat glazen bakje en ik
wist gewoon dat ze die avond mij voor altijd gezelschap ging houden. Sindsdien
hebben haar hoeven al in menig weiden en grassoorten gestaan. Ook verschillende
soorten hoogtes, hoeken en lichtinvallen hebben op haar huid geschenen. Weinige
hebben haar zachte vacht aangeraakt en haar schattigheid naar waarde ingeschat.
Tederheid heeft ze enkel gekend van diegene die samen met mij haar naar huis
wilden nemen. De plof van haar vrijheid zal ik nooit vergeten. De vreugde en
het saamhorigheidsgevoel dat ze toen teweeg bracht, was van ongekende aard.
Deze gebeurtenis brengt ze mij telkens voor de geest wanneer ze in mijn
gezichtsveld verschijnt. En zo kunnen nog veel andere kruisgewijze blikken verscheidene
vriendschappen aan elkaar rijgen. Een zelfde band onthullen die enkel haar deelnemers
aan dit eenmalige evenement begrijpen. Een stilzwijgend pluche beest, dat
nagenoeg geen esthetische meerwaarde aan mijn interieur geeft. Maar dat wel
mijn intern geheugen een ferme boost geeft. Daarom kijk ik zo graag naar
voorwerpen die ik gekregen heb. Kies ik zorgvuldig het beste plekje voor hen
uit. Hang ik ze telkens liefdevol op of leg ik ze te rusten in een prachtige
doos. En als mijn verloofde het dan waagt om mijn memoires naar het
containerpark te brengen, dan word ik boos.
Maar
ergens kan ik het hem niet kwalijk nemen want hij is niet zon kijkgek als ik.
Visuele herinneringen zeggen hem in negentig procent van de gevallen niets. En
hij heeft geen oren naar de betekenis die de dingen in zich dragen. Zolang hij
niet naar zijn eigen gezicht kan staren of van andere bekenden is het voor
hem louter een item meer wat hij tijdens het afstoffen moet opheffen.
Lieve schat
subtiliteit en verborgen emotionaliteit zijn goud waard! Ik heb geen moment spijt
van de dingen die ik elke dag bekijk. Ze maken mij vanbinnen rijk en hun
aanwezigheid herinnert me aan diegene die mij verblijdt. Al mijn dierbaren
kijken me lachend aan, hun kleurrijke silhouetten en hoge aaibaarheidsfactor
doen me verlangen naar de glimlach van hun gevers. Ja, kijken is voor mij een
aangenaam tijdverdrijf, een leuke dagelijkse bezigheid.
