hey klein spookje vandaag is een vrijdag die je je waarschijnlijk wel zal herinneren lekker liggen soezen in mamas buik en dan opeens vier handen die je minutenlang bruut duwen en poken Allesbehalve gezellig en behoorlijk pijnlijk en dan nog helemaal voor niets want jij had al lang besloten dat je geen zin had in koprol en lag daar eigenlijk wel goed mama is er nog altijd een beetje ondersteboven van en hoewel de gynic en verpleegkundige het volgende week opnieuw willen proberen, willen mama en papa daar toch nog is heel goed over nadenken we willen namelijk niet dat onze kleine meid onnodig pijn moet hebben en aan allerlei risico's blootgesteld moet worden Als jij niet wil draaien, dan wordt het maar een keizersnede Nu eerst even een paar daagjes bekomen en dan zien we volgende week wel weer verder
jaja onze kleine poppemie vond duidelijk dat mama en papa het nog niet moeilijk genoeg hadden en dus besloot ze om lekker met haar dik kopje tegen mama haar longen en ribben te blijven liggen:) vandaag 33 weken bezoek bij de verloskundige, en onze kleine meid ligt nog steeds (twee weken geleden is ze pas gedraaid nota bene!) in stuit. Niet zomaar een stuit maar een onvolledige gedraaide stuit! Een beentje gestrekt n beneden en t andere beentje geplooid zodat ze met haar teentjes in haar mondje kan. Jaja een ware acrobaat mama had al zo een vermoeden gezien ze de afgelopen nachten NIETS kunnen slapen heeft wegens gewoon niet kunnen ademen omdat er een hoofd in de weg ligt Dus nog steeds stuit, dan maar even met de echo kijken, en ja t was nog steeds een groot stevig kind en ze hadden zo hun twijfels of ze nog gedraaid zou kunnen worden. Mmmm Meteen telefoon n t ziekenhuis en hebben daar afspraak gekregen aanstaande vrijdag waar ze gaan kijken of ze haar kunnen draaien. Er moet eerst gekeken worden of het uberhaupt zou gaan en indien het kan zullen ze vrijdag meteen die poging ondernemen. Er werd me ook meegedeeld om me voor te bereiden want dat het allesbehalve aangenaam was:) Alleee ik zou denken dat een hand die op men longen haar hoofd naar beneden duwt, een andere hand die haar billen omhoog duwt en een hand vaginaal die haar voeten naar boven duwt, een SUPER ervaring zou zijn Pffff Dan mijn vraag: en als het nu niet lukt vrijdag? Proberen ze het dan later nog is?? NO, niet dus, als het niet lukt of niet kan krijgen we vrijdag een datum voor een keizersnede ergens eind Oktober. Slik... Ineens werd het allemaal echt. Het zou dus zomaar kunnen dat we vrijdag de geboortedatum van onze kleine meid weten, toch een raar idee Tenzij ze dan natuurlijk beslist om nog eerder te komen en er een spoedkeizersnede van maakt haha
Pffff teveel nadenken heeft geen zin en maakt ons alleen maar gek t is een koppige trien, de hele zwangerschap al, dus we zullen wel zien hoe ons madam beslist om deze wereld te komen en mama en papa zullen maar naar Mika moeten luisteren: Relax! Take it eaaaaasy!
he klein spookje, ook wel stampertje genoemd, naar het lieve maar actieve disneykonijntje!
Ondertussen zijn we al weer 32 weken, en ben jij om het met de echoscopist zijn woorden te zeggen, een stevige baby aan t worden met bolle wangen, ferme lippen, stevige beentjes en dikke billen:) Het wordt elke dag een beetje moeilijker voor mama want de buik en borsten blijven maar groeien! Ongelooflijk hoeveel een menselijk vel kan rekken! Gisteren hebben we officieel het punt bereikt waarop mama als ze gewoon naar beneden kijkt, haar eigen tenen niet meer kan zien, een rare gewaarwording:)
We zijn ook begonnen aan de laatste 5-8 weken waarvan we er nog 4 liggen moeten doorbrengen, en to be honnest, dat is niet altijd even makkelijk we liggen ondertussen wel al sinds juni, dus je zou denken, het grootste deel is achter de rug, maar mama en papa hebben het toch af en toe zwaar hoor. De hormonen spelen mama flink parten en lekker slapen is er ook niet meer bij Recht springen of gewoon elegant opstaan uit de zetel of bed, dat is er al lang niet meer bij, en soms brengt mama uren in pijn door omdat jij het blijkbaar heel gezellig vindt met je hoofdje tegen mama haar ribben
papa probeert alles wat hij kan om jou en mama rustiger te maken, zoals je naar Guus Meeuwis laten luisteren, maar het lijkt een averechts effect te hebben want je ging als een gek tekeer lieve kleine zotte speelse meid, wat zijn we zo ongelooflijk ontzettend benieuwd naar je we zijn nu al apetrots dat je het zo goed doet en dat je zoals afgesproken nog braaf in mama haar buik aan het groeien bent, maar oh mijn god, wat tellen we de weken af de buurvrouw is dit weekend v een meisje bevallen en de zenuwen bij mama en papa, je omas en opas, overgrootouders en je meter, peter, tantes, nonkes,...worden met de dag groter wat zijn we benieuwd naar je! Lieve kapoen, blijf nog maar lekker even bij mama, zodat je nog iets bollere wangen en dikkere billen krijgt en dan zien we je over een weekje of 5 a 8
EINDELIJK was het zover: op Zaterdag 4 September 2010 rond ongeveer 11 uur zijn je mama en papa getrouwd! Thuis gezellig op de bank, in het huis dat "voor even deel uitmaakte van het gemeentehuis" haha Hoewel je normaal zo actief als wat bent, heb je tijdens de ceremonie, toch de volle 20 minuten geslapen:) Het huis was supermooi versierd door je tanta Linda, de weddingplanner, Opa Jacobs had ongelooflijk mooie bloemen gemaakt en zelfs een mini bruidsboeketje voor jou, schattig he! Zelfs de ambtenaar v burgelijke stand kreeg even tranen in zijn ogen toen hij het mini boeketje zag:) Het was een mooie, korte ceremonie en we hadden ongelooflijk veel geluk met het weer! Lekker buiten op de ligstoel in het zonnetje genieten:) En dan verkoeling, hoewel het ni echt verkoeling te noemen is bij 38graden, zoeken in de jacuzzi Samen een lekker broodje eten, beetje praten en gewoon genieten s Avonds zijn je opa en oma moemette en poepette blijven logeren en ook meter innie en ben. Die hadden zich weer overtroffen met het maken v een trouw filmpje, echt ni te geloven! Ook hebben we nog even n de fotos vd trouw gekeken: My goodness! Ze winnen de eerste prijs van meest lachwekkende bruiloftsfotos! U mama staat er namelijk niet al te charmant op:) nu maar hopen dat Linda nog een paar normale mooie fotos heeft van mama en papa:)
ps: weet je wat jou tante innie als eerste zei na de ceremonie?? Gelukkig nu is t klein spookje geen bastaardje meer! Jaja t is een vedet u meter!
jaja we zijn alweer een volle maand verder en onze kleine meid is nog steeds braaf aan het voortgroeien in mama's buik Een paar weken terug heeft ze ons goed doen verschieten toen de mama ineens om de 10 minuten weeen kreeg die 1 a 2 minuten duurden dus wij weer richting ziekenhuis op zondagavond laat waar we aan de monitor gelegd werden. Mama weeen en t klein spook haar hartslag ging van 144 naar 178 tijdens weeen, dus niet leuk voor beide Nachtje ziekenhuis, monitor en spuitjes voor de longrijping gekregen voor moest onze kleine meid toch beslissen vroeger te komen Ook hebben we daar supplement magnesium gekregen: mijn god wat een wonder! Sinds ik dit inneem is men leven veranderd. de weeen komen nog maar af en toe dus veeeeeeeeeeeel minder pijn:) Voor de rest moeten we nog steeds platliggen zij het wel met elegante anti-tromobose kousen aan nu:) En af en toe moeten we proberen met de gewichtjes de armen te oefenen zodat mama terug spieren kweekt en over een paar weken dat klein ukkepukje goed kan vasthouden Het kamertje is zo goed als af, we moeten alleen nog een lamp zoeken en een vuilbakje enzo Het begint ineens allemaal echt te worden nu alles daar klaarstaat. Ook de papa zit s avonds soms even in de schommelstoel en het begint stilaan tot hem door te dringen dat we hier zeker over 9 weken en misschien iets vroeger, ineens met zen drietjes gaan zijn:) Ook is het aan de buik van mama en de kracht van de schopjes duidelijk te merken dat ukkepuk een stuk groter geworden is Vrijdag weer een groeiecho, we zijn benieuwd! En dan Zaterdag, groot feest, allee klein feest voor groot event:) Mama en papa die op de zetel gaan trouwen voor de wet Ma no worries kleine poppemie, het echte feest is voor later, en dan kan je er gewoon bijzijn. Volg het nu nog maar gewoon vanuit mama haar buik
Ik ga ff rusten want s nachts houdt ukkepuk ervan om mama wakker te trappen!
jaja kleine meid, wat vliegt de tijd ineens nog heel even en je bent alweer 6 maand mama schiet af en toe in de stress als ze bedenkt wat er allemaal nog moet gebeuren gelukkig is u papa de kalmheid zelve en zijn er oma en opa moemette en poepette die zich de voeten onder t lijf vandaan lopen om ervoor te zorgen dat alles vh lijstje in huis is yup, het lijstje. Raar maar waar is het niet eens een lijstje van je mama maar een lijstje met MUST haves hier bij de rare hollanders. En aangezien de kraamhulp over een maand ofzo komt controleren of mama en papa zich wel aan het lijstje houden, is er dus nog veeeeeeeeel werk lakentjes, dekentjes, verluierkussen, nagelschaartje, oorstokjes, babyolie, moltondoekjes en handschoentjes....manman er komt geen einde aan ja t is hier in Nederland niet van de poes! Je moet hier verdorie bijna gestudeerd hebben om een babybedje te kunnen opmaken naar wens van de kraamhulp moltonzeil, hoeslaken, gewone moltondoeken, lakentje, dekentje, warmhoudflessen...jaja t is niet niks:)
ook op papiervlak moeten mama en papa nog behoorlijk wat regelen. Internationale huwelijksvoorwaarden zijn blijkbaar niet de specialiteit van elke Nederlandse notaris:)
Ook kijken we ontzettend uit naar ons eerste "uitje"in weken: jouw meter haar trouw volgende week jaja mama haar kleine zusje gaat trouwen, en al kunnen we er slechts even liggend bij zijn, dat willen we niet missen ook daar zorg je voor een paar uitdagingen want nu mijn kleine meid een groeispurt aan t nemen is, groeien niet alleen buik maar ook de borsten enorm, wat er dus voor zorgt dat mama haar outfit voor den trouw nu net lijkt op een of ander jurkje dat ze van Pamela Anderson geleend heeft. Dus we zullen nog even moeten brainstormen volgende week over hoe we dat allemaal gaan oplossen maar om met de woorden van u papa te spreken: komt allemaal goed! Nu gaan we weer even in bed doke doen want vannacht hebben we beide een rotnacht gehad, non stop pijn en weeen en daar wordt ne mens een beetje moe van
jaja tegen alle verwachtingen in weten we nu dat we in verwachting zijn van een MEISJE! yep het is een vrouwelijk voetbalsterke dat de hele dag loopt te duwen en schoppen in mijn buik! Meter Innie had dus toch gelijk t was mentaal ff een omschakeling maar we zijn maar wat blij met ons klein poppemieke de toekomstige papa maakt zich nu al zorgen om zijn dochter en vroeg zich af wat je dan moet doen zo met een meisje, want ja voetballen en vissen??:) maar onze dochter stelt papa alvast gerust door nu vrolijk mee te voetballen tijdens t WK dus dat komt zeker goed
Nog groot nieuws ten huize Kerkhof-Jacobs: WIJ GAAN TROUWEN!! Jeee onze dochter zal geen bastaardje zijn hihi:) mijn romatische hubby heeft de afgelopen maanden al zijn tot huwelijk vragen pogingen in rook zijn opgaan maar nu is het dan toch eindelijk gelukt en glinstert er een prachtige ring aan mijn vinger. Aangezien we te horen gekregen hebben dat ik de rest vd zwangerschap volledig plat moet blijven liggen zal t feesten voor zijn, no worries Kerkhof familie, OOIT gaan we da vieren! Op 4 september komen de mensen v t gemeentehuis alvast naar ons huis (yep we doen het in stijl he, als wij ni naar t gemeentehuis kunnen komt het gemeentehuis naar ons, allee da mag ook wel voor die prijs:) ) Mijn toekomstige hubby is er nog ni goe van da ge ook nog moet betalen om te mogen trouwen:)
met ons poppemieke dus gelukkig alles goed, ze schopt vrolijk de hele dag en houdt nu al van eten! Elke keer rond etenstijd is er extra vrolijk geschop in mijn buik, zo een zalig gevoel. we zijn nu 21,5 week en toch kunnen ook andere haar schopjes al voelen, zo schattig
met de mama iets minder, platliggen in deze enorme hitte klinkt misschien leuk maar dat is echt geen pretje ik neem nog steeds medicamenten tegen de weeen maar heb toch behoorlijk veel en pijnllijke buiken gedurende de hele dag, maja volhouden en elke dag is er weer een meer!
gelukkig heb ik de beste husband to be en familie vd hele wereld die me op men wenken bedienen en me heel veel steunen k zou niet weten wat ik zonder hun moest
morgen uitgebreide structurele echo, spannend! Al kan de papa er niet mee lachen dat het net valt tijdens de match Brazilie-Nederland. Jaja beetje bij beetje leert hij dat een kindje inderdaad je hele leven op zen kop zet haha nu nog maar ff middagdutje proberen te doen
voetbalfans zouden het waarschijnlijk heaven vinden maar volledig plat moeten liggen met alleen maar het WK op de buis is een nachtmerrie voor mij Yup, 5 de maand zwanger maar van dat: je beter voelen dan ooit en barsten van de energie is er hier jammergenoeg niet bij een dikke week geleden nog rustig voor vaderdag uitstapje naar de Zuidmarkt toen plots de hevige pijn en krampen begonnen na paar uurtjes toch maar naar de dokter van wacht gebeld en richting de VUB gereden Het verdict: verkorte baarmoederhals en harde buiken , de oplossing: stilliggen en weeenremmers . Pffff Dag nadien naar Nederland, verloskundige en ziekenhuis, daar andere meting maar toch twijfel, maar zowieso harde buiken waren niet normaal en volledig platliggen was aan de orde. Wel hoefde weeenremmers niet. Donderdag opnieuw controle Donderdag weer onderzoeken en indeed, verkorte baarmoederhals en nog steeds pijnlijke harde buiken: weer het verdict PLATTE rust ik moet in Nederland echter geen weeenremmers gebruiken. Achteraf krijgen we te horen dat dit komt door het verschil in wetgeving tss Nederland en Belgie. In Belgie bepaalt de abortuswet dat een baby een echt leven is vanaf 12 weken en dan moeten de dokter alles doen om leven te behouden In Nederland ligt de grens op 26 weken omdat een kind onder die grens niet levensvatbaar is. Pffff twee landen, gelijkaardige taal maar toch wereldgrote verschillen op sommige vlakken Dus volgende week toch nog maar is richting Belgie. Het verdict blijft echter wel hetzelfde en dus breng ik mijn dagen door op de bank of in bed Gelukkig heb ik de beste vriend vd hele wereld die momenteel letterlijk ALLES alleen moet doen. t Is een wonder dat hij nog niet weggelopen is want ik durf het wel toe te geven, ik ben niet altijd de gemakkelijkste (vaak wel!!!) zeker niet als ik heel de tijd alleen maar kan liggen en kan denken aan wat er nog allemaal moet gebeuren maar het is voor een goed doen, ons ukkepukkie, en daarvoor is NIETS on teveel Morgenavond hebben we 3D echo gepland, heel benieuwd om da klein prutske weer is te zien dat nu de hele dag in mijn buik ligt te schoppen
Nogmaals thanks aan iedereen voor de steun en de telefoontjes, het helpt me de eenzame momenten door te komen!
Het leven zoals het begint...Minimaaienhans!
